«Αἰνεῖτε αὐτόν ἐν τυμπάνῳ καί χορῷ, αἰνεῖτε αὐτόν ἐν χορδαῖς καί ὀργάνῳ» (Ψαλμ. 150:4)

«Ὑμνεῖτε τόν Θεό μέ τύμπανα, μέ χορδές, μέ μουσικά καί ἔγχορδα ὄργανα», λέγει ὁ Ψαλμωδός.

 Ἑρμηνεύοντας πνευματικά τά λόγια αὐτά μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι μᾶς προτρέπει νά κάνουμε τήν σάρκα μας κατά κάποιο τρόπο τύμπανο, πού δέν θά ὑποκινεῖται ἀπό κανένα πάθος, ἀλλά θά εἶναι νεκρή γιά τά γήινα μέλη.
Μέ τή λέξη "χορωδία", ὅτι ἐννοεῖ τήν ἁρμονία τῆς Ἐκκλησίας.

Μέ τή λέξη "χορδές", ὅτι δηλώνει τίς αἰσθήσεις μας.

Καί μέ τήν λέξη "ὄργανο", ὅτι ἐννοεῖ τόν κάθε ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀρεστός στόν Θεό καί βρίσκεται σέ ἁρμονική σχέση μέ τούς ἀνθρώπους».

(Ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου, Ἐπιστολές, ΕΠΕ Α΄, 364)