«Τό ἀναλόγιο εἶναι ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ· ἐκεῖ παρίστανται τά πολυόμματα Χερουβείμ καί τά ἑξαπτέρυγα Σεραφείμ»

...Κάποια Χριστούγεννα

Νά εὐχηθοῦμε στόν Θεό νά μᾶς δώση τήν Χάρι νά συγκεντρωνόμαστε πιό πολύ, νά προσέχουμε τίς συζητήσεις καί τά διάφορα. Ὁ καθένας μας νά ἐμβαθύνη στό νόημα τῶν Χριστουγέννων, γιά νά ἔρθη δωρεάν ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μέσα μας. Σέ λίγες μέρες φθάνει τό γενέθλιο τοῦ Χριστοῦ μας. Καταδέχτηκε νά γεννηθῆ μέσα σέ σπήλαιο, ἀλλά καί νά κατοικήση καί μέσα στό δικό μας, τό πενιχρό, τό βρώμικο καί λασπωμένο. Ἐμεῖς ὅμως –πρώτη ἐγώ– ποῦ νά Τόν βάλουμε; Δέν ὑπάρχει καμμία ἀρετή. Νά παρακαλοῦμε νά ἔρθη ἡ Χάρις Του καί νά μᾶς ξεπλύνη ἀπό ὅλα αὐτά πού ἔχουμε μέσα στήν καρδιά μας. Νά μᾶς δώση τήν ἀγάπη Του καί τήν εὐσπλαγχνία Του, γιά νά μπορέσουμε νά βιώσουμε πιό καλά καί πιό συνετά.

Νά δείξουμε προσοχή καί στό θέμα τοῦ ἀναλογίου. Νά πηγαίνουμε στό ἀναλόγιο. Τό ἀναλόγιο εἶναι ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ.

Ξέρεις τί θά πῆ θρόνος τοῦ Θεοῦ; Εἴδατε οἱ ψαλτάδες πού φοροῦν τά ράσα; Ξέρετε γιατί τά βάζουν; Τά βάζουν, γιατί ἀνεβαίνουν σέ ἕνα ὑψηλότερο «ἐπίπεδο». Σκέφτονται ὅτι θά πᾶνε νά ὑμνολογήσουν τόν Θεό αὐτή τή στιγμή. Δέν εἶναι τυχαῖο πού φοροῦν τό ράσο. Εἰκονίζει τόν ἱερέα, τόν διάκονο, τόν μοναχό, τά εἰκονίζει ὅλα. Ἀνεβαίνει ὁ ἱεροψάλτης στό ἀναλόγιο, πλησιάζοντας ἔτσι τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ, γιά νά ὑμνολογήση τόν Θεό. Ἐκείνη τή στιγμή παρίστανται μυριάδες Ἀγγέλων καί Ἀρχαγγέλων. Γι᾿ αὐτό λοιπόν ἀξιώνεται, ἔχει τήν τιμή ἀπό τόν Θεό νά φοράη τό ράσο. Μή κοιτᾶτε αὐτά τά χρόνια πού δέν βλέπει κανείς τίποτε. Τά παλαιότερα χρόνια καί οἱ ψαλτάδες βλέπαν καί οἱ ἱερεῖς βλέπαν καί ὅλοι βλέπαν· καί τούς Ἀγγέλους ἔβλεπαν καί τούς Ἀρχαγγέλους ἔβλεπαν καί τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ. Θυμᾶμαι τότε στίς ἀρχές, ὅταν ἐρχόταν ὁ κ. Τ., ἱεροψάλτης, καί ἀνέβαινε στό ἀναλόγιο καί ἄρχιζε καί μᾶς ἔψελνε, τά μάτια του ἔτρεχαν ποτάμι. Τόσο πολύ! Ἔτσι λοιπόν, ὅπως εἴπαμε, τό ἀναλόγιο εἶναι ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ· ἐκεῖ παρίστανται τά πολυόμματα Χερουβείμ καί τά ἑξαπτέρυγα Σεραφείμ. Ὅ,τι ἡ κάθε μιά προσφέρει στόν Θεό, δυό λογάκια πού θά πῆ στόν Χριστό, ὅ,τι μπορεῖ νά κάνη, ὁ Χριστός ἱκανοποιεῖται. Γι᾿ αὐτό πρέπει νά προσέχουμε νά μή δημιουργοῦμε χασμωδία. Οὔτε νά λέη ἡ μιά δέν μπορεῖ, ἡ ἄλλη δέν μπορεῖ εἴτε τήν ἄλλη τήν ἐνοχλεῖ ὁ λαιμός της ἤ ἡ ἄλλη θέλει νά πιῆ τό χάπι της, τό ζεστό της. Ἄλλοτε πάλι κάποια θέλει νά πῆ τήν «εὐχή» καί δέν πηγαίνει νά ψάλλη ἤ νά βοηθήση στήν ἀνάγνωσι πού γίνεται τήν ὥρα τῆς ἐκκλησίας. Μόνο τίς Κυριακές καί τίς Ἑορτές εἶναι πολύωρες οἱ Ἀκολουθίες. Ἑπομένως ὅλες οἱ ἀδελφές, μικρές-μεγάλες, μαθαίνετε δέν μαθαίνετε ψαλτική, θά πηγαίνεται στό ἀναλόγιο· ὅ,τι πάρει τό αὐτί, ὅ,τι πάρει τό μάτι. Ἐγώ ἔτσι ἔμαθα κι ἔψαλλα. Δέν πῆγα πουθενά· ἔπαιρνα ἀπό ᾿δῶ, ἔπερνα ἀπό ᾿κεῖ καί ἔμαθα νά ψάλλω. Κι ἐσεῖς θά πηγαίνετε στό ἀναλόγιο καί θά τά ἀφήνετε ὅλα ἐκείνη τήν ὥρα. Τήν ὥρα πού λειτουργεῖ ὁ ἱερέας καί ψέλνουν οἱ ἀδελφές, ψέλνουν καί οἱ Ἄγγελοι στόν οὐρανό. Καί ὁ κόσμος προσεύχεται καί πολλές φορές κατανύσσεται. Ὅταν θά ψάλλετε ὡραῖα, μέ νόημα, μέ φόβο Θεοῦ, μέ κατάνυξι, ἀπό τή μιά θά ὑμνολογῆται τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, καί ἀπό τήν ἄλλη θά χύση κι ἕνας ἄνθρωπος δάκρυα. Νά μή μιλᾶτε, νά μή γελᾶτε, νά μή συζητᾶτε στό ἀναλόγιο· δέν ἐπιτρέπεται, εἶναι πολύ μεγάλη ἁμαρτία.

Ἡ τυπικάρισσσα πρέπει νά εἶναι στή θέσι της· νά πιάνη τούς ἤχους, νά δίνη τό χρόνο, νά λέη στόν καθένα τί θά ψάλλη, ὥστε νά μή γίνεται χασμωδία. Οἱ ψάλτριες ἀποβραδίς νά προετοιμάζεστε γιά τήν πρωϊνή Ἀκολουθία καί νά ἐρχόσαστε δέκα λέπτά νωρίτερα τῆς Ἀκολουθίας καί νά ἀνοίγετε τά βιβλία. Νά πηγαίνετε στό χορό πού ἀνήκετε. Ἔτσι καί ἡ ψαλμῳδία, ὅταν θά ψέλνετε ὅλες μαζί, θά ἔχη ἀπήχησι στήν κάθε ψυχή, καί θά γίνεται τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἐάν ὅμως πηγαίνουμε καί ψέλνουμε χωρίς ὄρεξι καί διάθεσι στό ἀναλόγιο καί μετεωριζόμαστε σέ λογισμούς, τί θά γίνη; Μά λίγο ξέρουμε, μά πολύ ξέρουμε, θά πηγαίνουμε στό ἀναλόγιο, ἔστω νά κρατοῦμε ἴσο. Νά ἑλκύσουμε τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ· γιατί ἀπό τό ἀναλόγιο μεταδίδεται στόν ἱερέα καί ἀπό τόν ἱερέα στόν κόσμο. Εἴδατε, πολλές φορές ὅταν ψάλλετε ὡραῖα, τί ὡραῖο ἴσο δίνει καί ὁ ἱερείς ἀπό μέσα καί μέ τί κατάνυξι διαβάζει τίς μυστικές εὐχές; Ἕνας γνωστός μας καθηγητής μοῦ εἶπε:

«Ἀφήνουμε τίς ἐκκλησίες κι ἐρχόμαστε στά Μοναστήρια, γιά νά ἀκοῦμε τήν ταπεινή ψαλμῳδία, νά βλέπουμε τήν προσοχή τοῦ ἱερέως, πρᾶγμα πού μᾶς δίνει χαρά καί ζωή».

Εἶδατε πόσο συμβάλλει ἡ ψαλμῳδία, χωρίς παραφωνίες καί χωρίς ἀταξία, στή συγκέντρωσι τῆς διανοίας τῶν ἀνθρώπων; Γι᾿ αὐτό καί ὁ κόσμος τρέχει στά Μοναστήρια. Θέλει προθυμία, θέλει ζῆλο, θέλει ἔρωτα Χριστοῦ, δέν θέλει καμώματα. Νά ἀνεβαίνετε στό ἀναλόγιο μέ φόβο Θεοῦ καί αὐταπάρνησι καί νά λέτε:

«Χριστέ μου, ἦρθα νά Σέ ὑμνολογήσω. Συγχώρησέ με, βοήθησέ με καί φώτισέ με, πᾶρε αὐτή τή θολούρα πού ἔχω καί τή σκοτοδίνη. Δός μου δύναμι νά Σέ δοξολογήσω καί νά Σέ εὐχαριστήσω!».

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχη ἀγάπη μέσα στήν ψυχή του! Ξέρετε τί θά πῆ ἀναλόγιο; Πολύ σοβαρό καί ἱερό πρᾶγμα. Ἐμεῖς ὅμως μερικές φορές λέμε ὅτι δέν μποροῦμε, ἀπομακρυνόμαστε καί φεύγουμε. Νά προσέχουμε νά μή σκανδαλίζουμε· ἄν καμμία τῆς ἔρχεται νά γελάση, νά σφραγίζη τό στόμα καί νά δαγκώνη τή γλῶσσα της ἐκείνη τήν ὥρα. Νά σκέφτεται ποιοί παρίστανται τήν ὥρα τῆς Θεῖας Μυσταγωγίας. Νά διαβάζουμε τά λόγια τῆς ἐκκλησίας μέ πολύ κατάνυξι καί φόβο Θεοῦ. Νά μή τά παίρνουμε ἐπιπόλαια. Νά πηγαίνετε μέ τή σειρά νά διαβάζετε τούς Χαιρετισμούς καί τό Ἀπόδειπνο καί νά δῆτε τί θά νοιώσετε στήν ψυχή σας! Ὅπου ὑπάρχει τάξις, ἐκεῖ εἶναι καί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Ὅταν κάποια δέν μπορῆ, ἔχει τό λαιμό της, θά πάρη τό ἀντίδωρό της στό κελλάκι της πρίν ἔρθη στήν ἐκκλησία, καί μετά θά παίρνη λίγο ζεστό στό νερό μέ μέλι, γιά ν᾿ ἀνοίξη ἡ φωνή της, γιά νά μπορῆ νά ψάλλη. Ὅταν ἔχουμε Θεία Λειτουργία καί εἶναι νά βγῆτε γιά τά διακονήματά σας, θά βγαίνετε μόνο μετά τό «Ἄξιόν Ἐστί».

Ἕνα γεροντάκι, ὁ πατήρ Χ., μᾶς ἔλεγε ὅτι ὅταν εἴμαστε στήν ἐκκλησία καί στεκώμαστε στό στασίδι μας, ἔρχεται συνέχεια Ἄγγελος ἐκεῖ στή θέσι μας καί μᾶς θυμιάζει. Καί ὅταν δέν μᾶς βρίσκη, φεύγει λυπημένος καί μένουμε ἀλιβάνιστοι. Ἔτσι λοιπόν, νά βάλουμε μία σειρούλα καλή γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, νά κάνουμε ἐκεῖνο πού θέλει ὁ Θεός.

Συγχωρῆστε με.

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Κεντρική διάθεσις:
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Ἀπό τό βιβλίο: "Λόγια καρδιᾶς"

COPYRIGHT 2012
Ἱ. Μ. Παναγίας Ὁδηγήτριας Πορταριᾶς Βόλου.

Εὐχαριστοῦμε θερμά τήν Γερόντισσα  τῆς Ἱ.Μ.  Παναγίας Ὁδηγήτριας Πορταριᾶς Βόλου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com