Ο ΨΑΛΜΟΣ 109 (110)
Χρήστος Σαλταούρας
«Ψαλμὸς
τῷ Δαυΐδ. Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς
σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. ράβδον δυνάμεως ἐξαποστελεῖ σοι Κύριος ἐκ Σιών, καὶ
κατακυρίευε ἐν μέσῳ τῶν ἐχθρῶν σου. μετὰ
σοῦ ἡ ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς σου ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου· ἐκ γαστρὸς
πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε. ὤμοσε Κύριος
καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. Κύριος ἐκ δεξιῶν σου συνέθλασεν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς
αὐτοῦ βασιλεῖς· κρινεῖ ἐν τοῖς ἔθνεσι,
πληρώσει πτώματα, συνθλάσει κεφαλὰς ἐπὶ γῆς πολλῶν. ἐκ χειμάρρου ἐν ὁδῷ πίεται· διὰ τοῦτο ὑψώσει
κεφαλήν» (Εβδομήκοντα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου