Χρῆστος Σαλταούρας, Σύντομη ἀνασκευή τῆς περί ἀζύμων πλάνης καί λοιπῶν κακοδοξιῶν

ΣΥΝΤΟΜΗ  ΑΝΑΣΚΕΥΗ  ΤΗΣ  ΠΕΡΙ  ΑΖΥΜΩΝ  ΠΛΑΝΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ

 

Χρήστος Σαλταούρας

 

                Σε πολλές αιρετικές ομάδες επικρατεί η γνώμη ότι ο Ιησούς στο τελευταίο του δείπνο με τους μαθητές του έκανε χρήση αζύμου άρτου ! Η Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία ανέκαθεν έκανε χρήση ζυμωτού Άρτου στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Παλαιοί αιρετικοί όπως οι ιουδαΐζοντες Εβιωνίτες και οι Απολλιναριστές χρησιμοποιούσαν άζυμα. Οι Απολλιναριστές μάλιστα δια της χρήσεως αζύμου άρτου δήλωναν την πλάνη τους ότι ο Ιησούς Χριστός ως άνθρωπος  δεν είχε ανθρώπινη λογική ψυχή αλλά μόνο ανθρώπινο σώμα !!! Με άλλα λόγια πίστευαν ότι ο Υιός του Θεού δεν προσέλαβε όλη την ανθρώπινη φύση αλλά μέρος αυτής (το σώμα)! Αυτό βέβαια είναι μεγάλη πλάνη διότι σημαίνει ότι ο Ιησούς δεν έσωσε τον άνθρωπο στην ολότητά του (ψυχή- σώμα) !

            Εκτός από τους παλαιούς αιρετικούς που διαφοροποιήθηκαν από την Εκκλησία, υπάρχουν σήμερα αιρετικοί που επίσης είναι αζυμίτες. Αυτοί είναι οι Παπικοί, η πλειονότητα των Προτεσταντών και οι Μονοφυσίτες.

Η ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ

Οι ποικίλοι αιρετικοίθεωρούν ότι ο Ιησούς Χριστός στο τελευταίο του δείπνο έφαγε Νομικό Πάσχα και συνεπώς έκανε χρήση αζύμου άρτου όπως προέβλεπε ο Μωσαϊκός Νόμος. Επίσης οι αιρετικοί θεωρούν ότι η ζύμη συμβολίζει στην Γραφή την αμαρτία και την μόλυνση.

Η ΖΥΜΗ ΩΣ ΣΥΜΒΟΛΟ

« ῎Αλλην παραβολὴν ἐλάλησεν αὐτοῖς· ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἐνέκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως οὗ ἐζυμώθη ὅλον» Ματθαίος 13:33

Η Βασιλεία των Ουρανών δεν είναι αμαρτία ούτε μόλυνση κύριοι αιρετικοί ! Να μην μελετάτε αποσπασματικά την Γραφή ούτε να την παρερμηνεύετε.

« Οὐ καλὸν τὸ καύχημα ὑμῶν. οὐκ οἴδατε ὅτι μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ; ἐκκαθάρατε οὖν τὴν παλαιὰν ζύμην, ἵνα ἦτε νέον φύραμα, καθώς ἐστε ἄζυμοι. καὶ γὰρ τὸ πάσχα ἡμῶν ὑπὲρ ἡμῶν ἐτύθη Χριστός·  ὥστε ἑορτάζωμεν μὴ ἐν ζύμῃ παλαιᾷ, μηδὲ ἐν ζύμῃ κακίας καὶ πονηρίας, ἀλλ᾿ ἐν ἀζύμοις εἰλικρινείας καὶ ἀληθείας» Α Κορινθίους 5: 6-8

Το παρόν χωρίο παρερμηνεύεται δεινώς υπό των αιρετικών αζυμιτών. Νομίζουν οι πλανεμένοι ότι ο Παύλος συνιστά την χρήση αζύμου άρτου !!!Δεν κατανοούν τον συμβολικό χαρακτήρα των λέξεων ΖΥΜΗ και ΑΖΥΜΑ. Όπως στο Ματθαίος 13:33  η «Βασιλεία των Ουρανών» δεν είναι πραγματική εν κυριολεξία  ζύμη, έτσι και η «υποκρισία» και η «κακία» δεν είναι πραγματική εν κυριολεξία  ζύμη ούτε η «ειλικρίνεια» και η «αλήθεια» είναι πραγματικά εν κυριολεξία  άζυμα ! Δεν συστήνει ο Απόστολος την χρήση κατά κυριολεξία αζύμων αλλά μεταφορικών αζύμων (ἀζύμοις εἰλικρινείας καὶ ἀληθείας).

« ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ὁρᾶτε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων.  οἱ δὲ διελογίζοντο ἐν ἑαυτοῖς λέγοντες ὅτι ἄρτους οὐκ ἐλάβομεν.  γνοὺς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· τί διαλογίζεσθε ἐν ἑαυτοῖς, ὀλιγόπιστοι, ὅτι ἄρτους οὐκ ἐλάβατε; οὔπω νοεῖτε, οὐδὲ μνημονεύετε τοὺς πέντε ἄρτους τῶν πεντακισχιλίων καὶ πόσους κοφίνους ἐλάβετε;  οὐδὲ τοὺς ἑπτὰ ἄρτους τῶν τετρακισχιλίων καὶ πόσας σπυρίδας ἐλάβετε;  πῶς οὐ νοεῖτε, ὅτι οὐ περὶ ἄρτου εἶπον ὑμῖν προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων; τότε συνῆκαν ὅτι οὐκ εἶπε προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τοῦ ἄρτου, ἀλλ᾿ ἀπὸ τῆς διδαχῆς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων» Ματθαίος 16: 6-12.

Οι αιρετικοί του σήμερα ομοιάζουν με τους μαθητές του Ιησού προ της Πεντηκοστής που είχαν αρχικώς εσφαλμένη αντίληψη των λόγων του Χριστού. Ο Χριστός ομιλούσε για ζύμη μεταφορικώς (όπως ο Απόστολος Παύλος στο χωρίο που παραθέσαμε) και οι μαθητές νόμιζαν ότι εννοούσε πραγματικό ένζυμο άρτο !!! Τελικώς όμως οι μαθητές «συνῆκαν ὅτι οὐκ εἶπε προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τοῦ ἄρτου, ἀλλ᾿ ἀπὸ τῆς διδαχῆς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων» αλλά οι αιρετικοί αζυμίτες της σήμερον ημέρας «ουκ ηβουλήθησαν συνιέναι» !!!

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΜΙΑΣ  ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ

Η διάρκεια μίας ημέρας κατά τον Εβραϊκό τρόπο υπολογισμού αρχίζει με την Δύση του Ηλίου  και τελειώνει με την επόμενη Δύση.

«ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν» Λευϊτικόν 23: 32.

Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΟΥ ΑΜΝΟΥ

Ο Πασχάλιος Αμνός θυσιάζονταν την 14^η Νισάν.

«ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ» Λευϊτικόν 23:5

«καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραὴλ πρὸς ἑσπέραν» Έξοδος 12:6.

Ο Αμνός σφάζονταν «πρὸς ἑσπέραν» της 14^ης Νισάν δηλαδή προς το τέλος της ημέρας και τρώγονταν την νύχτα που ακολουθούσε, δηλαδή στην αρχή της 15^ης Νισάν. Δηλαδή δεν σφάζονταν και τρώγονταν την ίδια ημέρα όπως πολλοί αιρετικοί νομίζουν !

Η φράση «πρὸς ἑσπέραν» των Εβδομήκοντα του εδαφίου Έξοδος 12:6 στο Εβραϊκό είναι« ανάμεσα στα βράδια» (βλέπε και Λευϊτικόν 23:5 κατά τους Εβδομήκοντα και κατά το Εβραϊκό).

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΒΡΑΔΙΑ

Πως προσδιορίζεται το διάστημα της ημέρας που σφάζονταν ο Πασχάλιος Αμνός και που ονομάζει η Γραφή ως «ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν» (ανάμεσα στα βράδια) ;

« Καὶ ταῦτά ἐστιν, ἃ ποιήσεις ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου· ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἀμώμους δύο τὴν ἡμέραν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐνδελεχῶς, κάρπωμα ἐνδελεχισμοῦ. τὸν ἀμνὸν τὸν ἕνα ποιήσεις τὸ πρωΐ καὶ τὸν ἀμνὸν τὸν δεύτερον ποιήσεις τὸ δειλινόν (δειλινόν =ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΒΡΑΔΙΑ κατά το Εβραϊκό)» Έξοδος 29: 38-39

Το χωρίο αυτό τα λέει όλα ! Ως ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ορίζεται το τελείωμα της ημέρας – το απόγευμα -κατά το οποίο ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ αμνός θυσιάζοντανΜΕΤΑ τον ΠΡΩΤΟ που θυσιάζονταν το ΠΡΩΙ !

Όπως λοιπόν η ΔΕΥΤΕΡΗ θυσία ΜΕΤΑ την πρωϊνή ελάμβανε χώρα «ανάμεσα στα βράδια» προς το τέλος της ημέρας, έτσι και η θυσία του Πασχάλιου Αμνού γίνονταν προς το τέλος της 14ης Νισάν και όχι στην αρχήτης όπως λέγουν οι πλανεμένοι αζυμίτες !!!

ΠΟΤΕ ΕΤΡΩΓΑΝ ΤΑ ΑΖΥΜΑ ;

            Σύμφωνα με την Αγία Γραφή η επταήμερη εορτή των αζύμων κατά την οποία έτρωγαν άζυμα οι Ιουδαίοι διαρκούσε από την 15^η Νισάν έως την 21^η Νισάν.

« καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε» Λευϊτικόν 23:6

«ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας.  ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑμῶν» Έξοδος 12:18-19

            Η φράση «ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα» δεν σημαίνει ότι την 14η ημέρα έτρωγαν Άζυμα. Διότι τα Άζυμα τα έτρωγαν «ἀφ᾿ ἑσπέρας» από την Δύση δηλαδή του Ηλίου που σήμαινε την έναρξη της 15ης ημέρας. Η φράση δηλαδή είναι όμοια με την φράση από την περιγραφή της εορτής του Εξιλασμού :  «ἀπὸ ἐνάτης τοῦ μηνός, ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν» -Λευϊτικόν 23:32 που αφορά την ημέρα του Εξιλασμού (10η ημέρα του Εβδόμου μηνός). Το ειδικό Σάββατο του Εξιλασμού ήταν ΜΙΑ ημέρα – η 10η ημέρα του Έβδομου μηνός- Λευϊτικόν 23: 27 «καὶ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου ἡμέρα ἐξιλασμοῦ», η οποία άρχιζε «ἀπὸ ἑσπέρας» της 9ης ημέρας του Εβδόμου μηνός. Έτσι και η ΕΠΤΑΗΜΕΡΗ εορτή των Αζύμων άρχιζε την 15η ημέρα του Πρώτου μηνός «ἀφ᾿ ἑσπέρας» της 14ης ημέρας και έληγε την εσπέρα της  21ης ημέρας του Πρώτου μηνός. Τα Άζυμα τα έτρωγαν 7 ημέρες (15-21 του πρώτου μηνός) όχι 8 ημέρες (14-21 του Πρώτου μηνός)- «ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε». Αυτό σημαίνει με άλλα λόγια ότι η εσπέρα από την οποία άρχιζε η βρώση των Αζύμων –« ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα»- είναι η εσπέρα με την οποία τελείωνε η 14η ημέρα και όχι η εσπέρα με την οποία άρχιζε!

 Η Γραφή δηλαδή σαφέστατα ορίζει την αρχή της επταήμερης περιόδου κατανάλωσης αζύμων στο τέλος της 14ης Νισάν . Δεν διαχωρίζει η Γραφή την επταήμερη περίοδο κατανάλωσης των αζύμων (15-21) Νισάν από μία δήθεν άλλη κατανάλωση αζύμων στα πλάισια της 14ης Νισάν. Αν η επταήμερη κατανάλωση αζύμων διακρίνονταν από την κατανάλωση αζύμων στα πλαίσια μίας δήθεν ξεχωριστής κατανάλωσης στα πλαίσια του Πάσχα – 14η Νισάν, δεν θα άρχιζε η Γραφή την μέτρηση των 7 ημερών «ἀφ᾿ ἑσπέρας» της 14ης Νισάν. Αυτό επαναλαμβάνουμε ότι σημαίνει το εξής : Ότι η εσπέρα από την οποία άρχιζε η βρώση των Αζύμων –« ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα»- είναι η εσπέρα με την οποία τελείωνε η 14η ημέρα και όχι η εσπέρα με την οποία άρχιζε !

« καὶ θύσεις τὸ πάσχα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πρόβατα καὶ βόας ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριος ὁ Θεός σου αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ.  οὐ φαγῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ζύμην· ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ἄζυμα, ἄρτον κακώσεως» Δευτερονόμιον 16:2-3

ΟΙ ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ ΒΡΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΒΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΟΥ ΑΜΝΟΥ –« ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ΕΠ᾿ ΑΥΤΟΥ ἄζυμα» . ΑΡΑ ΟΙ 7 ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η 14η ΝΙΣΑΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ !

« ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ.  καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε.  καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε·  καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας· καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε» Λευϊτικό 23: 5-8

Αφού η 21^η Νισάν περιλαμβάνεται στη επταήμερη εορτή των αζύμων και αφού από 14-21 Νισάν έχουμε 8 ημέρες και όχι 7…αυτό σημαίνει ότι η εσπέρα  της 14^ης Νισάν με την οποία αρχίζει η βρώση των αζύμων, είναι  επαναλαμβάνω η εσπέρα με την οποία τελειώνει  η 14^η Νισάν και όχι η εσπέρα με την οποία αρχίζει όπως νομίζουν οι αζυμίτες αιρετικοί !

ΠΟΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΣΦΑΞΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΣΧΑ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ, ΠΟΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟ ΕΦΑΓΑΝ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΗΜΕΡΑ ΒΓΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

« πρόβατον τέλειον, ἄρσεν, ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν· ἀπὸ τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων λήψεσθε.  καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραὴλ πρὸς ἑσπέραν.  καὶ λήψονται ἀπὸ τοῦ αἵματος καὶ θήσουσιν ἐπὶ τῶν δύο σταθμῶν καὶ ἐπὶ τὴν φλιὰν ἐν τοῖς οἴκοις, ἐν οἷς ἐὰν φάγωσιν αὐτὰ ἐν αὐτοῖς, καὶ φάγονται τὰ κρέα τῇ νυκτὶ ταύτῃ· ὀπτὰ πυρὶ καὶ ἄζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται.  οὐκ ἔδεσθε ἀπ᾿ αὐτῶν ὠμὸν οὐδὲ ἡψημένον ἐν ὕδατι, ἀλλ᾿ ἢ ὀπτὰ πυρί, κεφαλὴν σὺν τοῖς ποσὶ καὶ τοῖς ἐνδοσθίοις. οὐκ ἀπολείψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ· τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ ἐν πυρὶ κατακαύσετε.  οὕτω δὲ φάγεσθε αὐτό· αἱ ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέναι, καὶ τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖς ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ βακτηρίαι ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν· καὶ ἔδεσθε αὐτὸ μετὰ σπουδῆς· πάσχα ἐστὶ Κυρίῳ.  καί διελεύσομαι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ καὶ πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν Αἰγυπτίων ποιήσω τὴν ἐκδίκησιν· ἐγὼ Κύριος.  καὶ ἔσται τὸ αἷμα ὑμῖν ἐν σημείῳ ἐπὶ τῶν οἰκιῶν, ἐν αἷς ὑμεῖς ἐστε ἐκεῖ, καὶ ὄψομαι τὸ αἷμα καὶ σκεπάσω ὑμᾶς, καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν πληγὴ τοῦ ἐκτριβῆναι, ὅταν παίω ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον· καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν. ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε, ἀπὸ δὲ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἀφανιεῖτε ζύμην ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν· πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζύμην, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ ᾿Ισραὴλ ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἕως τῆς ἡμέρας τῆς ἑβδόμης.  καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κληθήσεται ἁγία, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν· πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐταῖς, πλὴν ὅσα ποιηθήσεται πάσῃ ψυχῇ, τοῦτο μόνον ποιηθήσεται ὑμῖν.  καὶ φυλάξετε τὴν ἐντολὴν ταύτην· ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰς γενεὰς ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον.  ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας.  ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑμῶν· πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζυμωτόν, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ συναγωγῆς ᾿Ισραήλ, ἔν τε τοῖς γειώραις καὶ αὐτόχθοσι τῆς γῆς·  πᾶν ζυμωτὸν οὐκ ἔδεσθε, ἐν παντὶ δὲ κατοικητηρίῳ ὑμῶν ἔδεσθε ἄζυμα» Έξοδος 12: 5 -20.

«ἀπῇραν ἐκ Ραμεσσῆ τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου· τῇ ἐπαύριον τοῦ πάσχα ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἐν χειρὶ ὑψηλῇ ἐναντίον πάντων τῶν Αἰγυπτίων, καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἔθαπτον ἐξ αὐτῶν τοὺς τεθνηκότας πάντας, οὓς ἐπάταξε Κύριος, πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ» Αριθμοί 33: 3-4

Οι Εβραίοι έσφαξαν τον Πασχάλιο Αμνό το απόγευμα της 14^ης Νισάν και τον έφαγαν γρήγορα  την νύχτα που ακολουθούσε μετά την Δύση του Ηλίου και τον ερχομό πλέον της 15^ης Νισάν με Άζυμα. Τον έφαγαν γρήγορα με τα ραβδιά στα χέρια και τα υποδήματα στα πόδια έτοιμοι για φυγή ! Η φυγή έγινε την 15^η Νισάν σύμφωνα με το Αριθμοί 33:4.

Αν οι Εβραίοι είχαν φάει τον Αμνό την νύχτα της 14^ης Νισάν (όπως νομίζουν οι αιρετικοί) γιατί περίμεναν με τα ραβδιά στα χέρια και τα υποδήματα στα πόδια έτοιμοι για φυγή μέχρι να έρθει η 15^η Νισάν για να φύγουν ;;; Η ημέρα άλλαζε όπως ανέφερα με την Δύση του Ηλίου. Δηλαδή ανάμεσα στην νύχτα της 14^ης Νισάν που υποθέτουν οι πλανεμένοι ότι έφαγαν τον Αμνό οι Εβραίοι μέχρι την έναρξη της 15^ης Νισάν έχουμε ένα ολόκληρο διάστημα ημέρας μέχρι την Δύση ! Σε αυτό το διάστημα οι Εβραίοι περίμεναν με τα ραβδιά στα χέρια και τα υποδήματα στα πόδια έτοιμοι για φυγή χωρίς να φεύγουν ;;;

Επίσης αν η σφαγή των Πρωτοτόκων της Αιγύπτου έλαβε χώρα την  νύχτα της 14^ης Νισάν (που υποθέτουν οι πλανεμένοι ότι έφαγαν τον Αμνό οι Εβραίοι), ΓΙΑΤΙ οι Αιγύπτιοι δεν έθαψαν τα Πρωτότοκα την ημέρα που ακολούθησε την νύχτα της 14^ης Νισάν- δηλαδή διαρκούσης της 14^ης Νισάν – και περίμεναν να τα θάψουν την άλλη ημέρα 15^η Νισάν που αναφέρει το βιβλίο των Αριθμών ;;;

Η Γραφή είναι σαφής αγαπητοί αναγνώστες :

Τον Πασχάλιο Αμνό  τον έσφαξαν προς το τέλος της 14^η Νισάν:

« ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ» Λευϊτικόν 23:5

«καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραὴλ πρὸς ἑσπέραν(= ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν)» Έξοδος 12:6.

Τον Πασχάλιο Αμνό  τον έφαγαν την ημέρα που βγήκαν από την Αίγυπτο δηλαδή την 15^η Νισάν.

« οὕτω δὲ φάγεσθε αὐτό· αἱ ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέναι, καὶ τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖς ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ βακτηρίαι ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν· καὶ ἔδεσθε αὐτὸ μετὰ σπουδῆς·πάσχα ἐστὶ Κυρίῳ.  καί διελεύσομαι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ καὶ πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ……ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰς γενεὰς ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον» Έξοδος 12:11- 17

« ἀπῇραν ἐκ Ραμεσσῆ τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου· τῇ ἐπαύριον τοῦ πάσχα ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἐν χειρὶ ὑψηλῇ ἐναντίον πάντων τῶν Αἰγυπτίων» Αριθμοί 33:3

Η επταήμερη περίοδος βρώσεως των αζύμων άρχιζε με την βρώση του Πασχαλίου Αμνού την νύχτα της 15^ης Νισάν.

« καὶ θύσεις τὸ πάσχα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πρόβατα καὶ βόας ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριος ὁ Θεός σου αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ.  οὐ φαγῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ζύμην· ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ἄζυμα, ἄρτον κακώσεως» Δευτερονόμιον 16:2-3

ΠΟΤΕ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ;

Οι αιρετικοί παραδέχονται ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε την 14^η Νισάν. Αυτό λέγει και η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτό λέγει και η Γραφή :

«ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς ᾿Ιουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν.  οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» Ιωάννης 19:14-15

« Οἱ οὖν ᾿Ιουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν» Ιωάννης 19:31

Ο Ιησούς πέθανε στις 14 Νισάν παραμονή του Ειδικού Σαββάτου της 15^ης Νισάν – « ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ.  καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε.  καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε·  καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας· καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε» Λευϊτικό 23: 5-8

Οι Αζυμίτες όμως αιρετικοί διδάσκουν ψευδώς ότι δήθεν ο Ιησούς την νύχτα πριν τον θάνατό του έκανε χρήση αζύμων άρτων στα πλαίσια του εορτασμού του Νομικού Πάσχα !!! Πιστεύουν δηλαδή οι αιρετικοί αυτοί ότι η βρώση του Πασχάλιου Αμνού γίνονταν την νύχτα της 14^ης Νισάν και όχι την νύχτα της 15^ης Νισάν !!! Τα εδάφια που προαναφέραμε και δείχνουν ότι η επταήμερη εορτή των αζύμων (15-21 Νισάν) ξεκινά με την βρώση του Πασχαλίου Αμνού και  άρα την 14^η Νισάν δεν έτρωγαν άζυμα, τους αφήνουν παγερά αδιάφορους. Ούτε το εδάφιο Ιωάννης 18:28 - « ῎Αγουσιν οὖν τὸν ᾿Ιησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάφα εἰς τὸ πραιτώριον· ἦν δὲ πρωΐ· καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσῆλθον εἰς τὸ πραιτώριον, ἵνα μὴ μιανθῶσιν, ἀλλ' ἵνα φάγωσι τὸ πάσχα» , τους συνετίζει !!!

 Υποστηρίζουν ότι η επταήμερη βρώση αζύμων άρτων (15-21 Νισάν) δεν πρέπει να συγχέεται με την βρώση αζύμων την προηγούμενη ημέρα (14^η Νισάν), δεν περιλαμβάνεται σε αυτήν γιατί είναι ΑΛΛΗ εορτή και δεν πρέπει να μετράμε τις 7 ημέρες βρώσεως των αζύμων από το Πασχάλιο γεύμα…

Ο λόγος δηλαδή που διδάσκουν οι πλανεμένοι ότι ο  Ιησούς εόρτασε το Νομικό Πάσχα στην αρχή της 14^ης Νισάν είναι για να στηρίξουν την αντιβιβλική  χρήση αζύμου άρτου που κάνουν κατά την ψευτοκοινωνία τους !

Η Γραφή βέβαια είναι σαφής, η επταήμερη περίοδος βρώσεως των αζύμων άρχιζε με την βρώση του Πασχαλίου Αμνού: « καὶ θύσεις τὸ πάσχα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πρόβατα καὶ βόας ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριος ὁ Θεός σου αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ.  οὐ φαγῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ζύμην· ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ἄζυμα, ἄρτον κακώσεως» Δευτερονόμιον 16:2-3

 Η Ορθόδοξη Εκκλησία διδάσκει ότι ο Ιησούς (ο Αμνός του Θεού), πέθανε την 14^η Νισάν, την ώρα που στον Ναό του Σολομώντα σφαγιάζονταν οι Πασχάλιοι Αμνοί. Στο τελευταίο του δείπνο δεν έφαγε Νομικό Πάσχα (άρα δεν υπήρχαν άζυμα) αλλά συνέστησε το ΚΑΙΝΟ ΠΑΣΧΑ- το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας !

ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΗΜΕΙΟ

Επειδή ο Πασχάλιος Αμνός που σφάζονταν την 14η ημέρα (Ημέρα του Πάσχα) τον έτρωγαν την αμέσως επόμενη ημέρα 15η – πρώτη ημέρα από τις επτά ημέρες εορτής και  βρώσεως των Αζύμων- οι δύο εορτές, (Πάσχα- Άζυμα), έγιναν ΜΙΑ εορτή ! Δηλαδή το διάστημα των 8 ημερών (14-21 του Πρώτου μηνός) θεωρήθηκε μία ενιαία εορταστική περίοδος που ονομαζόνταν ΠΑΣΧΑ ή ΑΖΥΜΑ.

« Τῇ δὲ πρώτῃ τῶν ἀζύμων προσῆλθον οἱ μαθηταὶ τῷ ᾿Ιησοῦ λέγοντες αὐτῷ· ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ πάσχα;» Ματθαίος 26:17

« Καὶ τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων, ὅτε τὸ πάσχα ἔθυον, λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· ποῦ θέλεις ἀπελθόντες ἑτοιμάσωμεν ἵνα φάγῃς τὸ πάσχα;» Μάρκος 14:12

«Ηγγιζε δὲ ἡ ἑορτὴ τῶν ἀζύμων ἡ λεγομένη πάσχα» Λουκάς 22:1

«῏Ηλθε δὲ ἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων, ἐν ᾗ ἔδει θύεσθαι τὸ πάσχα» Λουκάς 22:7

Όπως βλέπουμε ως  «πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων» και «ἡμέρα τῶν ἀζύμων» ονομάζεται η ημέρα κατά την οποία «τὸ πάσχα ἔθυον». Το Πάσχα όμως εθύετο την 14η ημέρα «προς εσπέραν» και όχι την 15η ημέρα. Δηλαδή η φράση «πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων, ὅτε τὸ πάσχα ἔθυον» αναφέρεται όχι στην πρώτη ημέρα βρώσης των Αζύμων (15η του μηνός  Νισάν) αλλά στην πρώτη ημέρα της ενιαίας εορταστικής περιόδου του Πάσχα και των Αζύμων, δηλαδή στην 14η  ημέρα του μηνός  Νισάν προς το εσπέρας της οποίας «τὸ πάσχα ἔθυον»! Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο της παρερμηνείας των αιρετικών. Ο λόγος επαναλαμβάνω, που οι δύο εορτές (Πάσχα- Άζυμα),  θεωρούνταν την εποχή του Χριστού ως ενιαία εορτή, είναι το ότι την ημέρα του Πάσχα (14η Νισάν), εθύετο ο Πασχάλιος Αμνός, ΠΡΙΝ την Δύση του Ηλίου και την ΝΥΧΤΑ που ακολουθούσε την Δύση, δηλαδή στην αρχή της 15ης Νισάν έτρωγαν τον Αμνό μαζί με Άζυμα.

« καὶ μετὰ τὸ ψωμίον τότε εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ σατανᾶς. λέγει οὖν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὃ ποιεῖς, ποίησον τάχιον. τοῦτο δὲ οὐδεὶς ἔγνω τῶν ἀνακειμένων πρὸς τί εἶπεν αὐτῷ· τινὲς γὰρ ἐδόκουν, ἐπεὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχεν ὁ ᾿Ιούδας, ὅτι λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς, ΑΓΟΡΑΣΟΝ ὧν χρείαν ἔχομεν ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ, ἢ τοῖς πτωχοῖς ἵνα τι δῶ» Ιωάννης 13:27-30

 Ο Ιησούς δεν έφαγε Νομικό Πάσχα στο τελευταίο Δείπνο με τους Μαθητές του. Συνεπώς ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΑΖΥΜΟ ΑΡΤΟ ΑΛΛΑ ΕΝΖΥΜΟ. Κατά την νύχτα της βρώσεως του Νομικού Πάσχα δεν γίνονταν αγοραπωλησίες γιατί ήταν Ειδικό Σάββατο. Όμως οι Μαθητές νόμιζαν ότι ο Ιούδας θα πήγαινε για να αγοράσει πράγματα για την Εορτή. Άρα η Εορτή δεν είχε αρχίσει ακόμη. Οι αγορές για μία εορτή γίνονται πριν την εορτή, όχι όταν το δείπνο έχει τελειώσει και τα μαγαζιά είναι κλειστά λόγω Ειδικού Σαββάτου. ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΕΚΕΙΝΗ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑΝ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΣΧΑ ΑΡΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΑΖΥΜΑ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ – ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΥΟΝΤΑΝ Ο ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΑΜΝΟΣ- « ὁ οὖν Πιλᾶτος ἀκούσας τοῦτον τὸν λόγον ἤγαγεν ἔξω τὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ βήματος εἰς τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, ἑβραϊστὶ δὲ Γαββαθᾶ· ἦν δὲ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς ᾿Ιουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν» Ιωάννης 19:13-14

«ΠΡΟ δὲ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα εἰδὼς ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ἐλήλυθεν αὐτοῦ ἡ ὥρα ἵνα μεταβῇ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου πρὸς τὸν πατέρα, ἀγαπήσας τοὺς ἰδίους τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ, εἰς τέλος ἠγάπησεν αὐτούς. καὶ δείπνου γενομένου, τοῦ διαβόλου ἤδη βεβληκότος εἰς τὴν καρδίαν ᾿Ιούδα Σίμωνος ᾿Ισκαριώτου ἵνα αὐτὸν παραδῷ» Ιωάννης 13:1-2

Ο Μυστικός Δείπνος έγινε ΠΡΟ της εορτής του Πάσχα. Πού λοιπόν βρήκε τα άζυμα ο Χριστός;;;

« Καὶ ἀγγαρεύουσι παράγοντά τινα Σίμωνα Κυρηναῖον, ἐρχόμενον ἀπ᾿ ἀγροῦ, τὸν πατέρα ᾿Αλεξάνδρου καὶ Ρούφου, ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ» Μάρκος 15:21

Ο Σίμων ο Κυρηναίος όταν τον αγγάρευσαν οι Ρωμαίοι να σηκώσει τον Σταυρό του Ιησού επέστρεφε από τον αγρό ! Άρα η ημέρα της Σταύρωσης δεν ήταν η ημέρα της 15ης Νισάν που είναι Ειδικό Σάββατο κατά το οποίο απαγορεύονται οι αγροτικές εργασίες. Το Νομικό Πάχα όπως δείξαμε, το έτρωγαν στην αρχή της 15ης Νισάν – την νύχτα πριν το ξημερωμα.

« καὶ ἀγοράσας σινδόνα καὶ καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησε τῇ σινδόνι καὶ κατέθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ» Μάρκος 15:46

Ο Ιωσήφ ο Αριμαθαίος αγόρασε σινδόνα για να ενταφιάσει τον Ιησού. Πράγμα που δεν θα μπορούσε να κάνει αν η ημέρα του θανάτου του Ιησού Χριστού ήταν η 15η Νισάν (Ειδικό Σάββατο- αργία – απαγόρευση αγορών και πωλήσεων) .

« Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι αὐτῷ ἐκ τῆς Γαλιλαίας, ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ,  ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα. καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν» Λουκάς 23:55-56

Η Γραφή λέγει ότι οι γυναίκες ετοίμασαν πρώτα τα αρώματα και κατόπιν «τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν». Αυτό επίσης δείχνει ότι οι γυναίκες την ημέρα της Σταύρωσης δεν ησύχαζαν (άρα δεν ήταν αργία – Ειδικό Σάββατο 15ης Νισάν). Οι απαγορεύσεις για τα Ειδικά και τα Εβδομαδιαία Σάββατα ήταν οι ίδιες, όχι διαφορετικές. Οι γυναίκες σέβονταν τον Νόμο και ησύχασαν το Εβδομαδιαίο και Ειδικό ταυτόχρονα  Σάββατο που ακολουθούσε την ημέρα της Σταύρωσης. Δεν ησύχαζαν  την ημέρα της Σταύρωσης διότι η ημέρα αυτή δεν ήταν ούτε εβδομαδιαίο ούτε Ειδικό Σάββατο- 15η Νισάν.

« ῎Αγουσιν οὖν τὸν ᾿Ιησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάφα εἰς τὸ πραιτώριον· ἦν δὲ πρωΐ· καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσῆλθον εἰς τὸ πραιτώριον, ἵνα μὴ μιανθῶσιν, ἀλλ' ἵνα φάγωσι τὸ πάσχα» Ιωάννης 18:28Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, το πρωΐ  μετά τον Δείπνο, ο Ιησούς μεταφέρθηκε στον Πιλάτο. Όμως οι κατήγοροι του Χριστού Αρχιερείς δεν εισήλθαν προς τον Πιλάτο για να μην μιανθούν αλλά να μπορέσουν να φάνε το Πάσχα.Άρα ο Ιησούς δείπνησε με τους μαθητές του μία νύχτα πριν το Πασχάλιο δείπνο, άρα δεν υπήρχαν Άζυμοι άρτοι για να χρησιμοποιήσει !

Μερικοί πονηροί αιρετικοί, παρερμηνεύουν ως εξής το εδάφιο αυτό προκειμένου να υποστηρίξουν ότι ο Ιησούς έφαγε Νομικό Πάσχα και συνεπώς έκανε χρήση Άζυμου άρτου. Ισχυρίζονται ότι η φράση «ἵνα μὴ μιανθῶσιν, ἀλλ' ἵνα φάγωσι τὸ πάσχα» δεν αφορά την βρώση του Πασχάλιου Αμνού η οποία είχε δήθεν γίνει τη παρελθούσα νύχτα, αλλά αφορά την βρώση της  θυσίας του Πάσχα που γίνονταν όταν είχε ξημερώσει η 15η Νισάν μετά την νυχτερινή βρώση του Πασχαλίου Αμνού. Η θυσία αυτή είναι γνωστή με το όνομα Chagigah !!! Αυτή η άποψη ανατρέπεται εύκολα και αυτό διότι αν οι Ιουδαίοι ομιλούσαν για την Chagigah και όχι τον Πασχάλιο Αμνό, με δεδομένο ότι ο Ιησούς έφαγε (όπως λέγουν οι αιρετικοί) Νομικό Πάσχα, καταλήγουμε και πάλι στην άτοπη ημερομηνία Σταύρωσης της 15ης Νισάν (που οι Ιουδαίοι θα έτρωγαν την Chagigah)  που είναι ειδικό Σάββατο – αργία όπου τα αναφερόμενα περιστατικά της αγοράς σινδόνας, επιστροφής του Σίμωνα του Κυρηναίου από τον αγρό και της ετοιμασίας των αρωμάτων δεν θα μπορούσαν να γίνουν…!

Ο Ιησούς Χριστός δεν έφαγε Νομικό Πάσχα, συνεπώς δεν έκανε χρήση Αζύμων. Σταυρώθηκε την 14η Νισάν. Ο Αμνός του Θεού πέθανε την ώρα που στον Ναό σφαγιάζονταν οι Πασχάλιοι Αμνοί.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥΜΕ ΤΗΝ  ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ;

            Ο λόγος είναι απλός. Αυτοί που παρουσιάζουν τον Ιησού να χρησιμοποιεί άζυμο άρτο στο τελευταίο του δείπνο, δηλαδή να εορτάζει Νομικό Πάσχα, παρουσιάζουν στην  ουσία την Αγία Γραφή να αντιφάσκει με τον εαυτό της, άρα να μην είναι θεόπνευστη !!!

Διότι αν ο Ιησούς έφαγε Νομικό Πάσχα στο τελευταίο του δείπνο τότε οι Ευαγγελιστές δεν ξέρουν τι γράφουν και αντιφάσκουν με τον εαυτό τους αλλά και ο ένας με τον άλλο !!!

Αν ο Ιησούς έφαγε Νομικό Πάσχα τότε ο Ιωάννης που γράφει« ῎Αγουσιν οὖν τὸν ᾿Ιησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάφα εἰς τὸ πραιτώριον· ἦν δὲ πρωΐ· καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσῆλθον εἰς τὸ πραιτώριον, ἵνα μὴ μιανθῶσιν, ἀλλ' ἵνα φάγωσι τὸ πάσχα» Ιωάννης 18:28  είναι λάθος !!!

Αν ο Ιησούς έφαγε Νομικό Πάσχα στο τελευταίο του δείπνο τότε τα αναφερόμενα περιστατικά της αγοράς σινδόνας, επιστροφής του Σίμωνα του Κυρηναίου από τον αγρό και της ετοιμασίας των αρωμάτων δεν θα μπορούσαν να γίνουν σε ημέρα αργίας (15^η Νισάν /Ειδικό Σάββατο) !!!

Βασικό επιχείρημα των χριστιανομάχων Μουσουλμάνων, Νεοπαγανιστών και Αθέων είναι ότι υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στους Συνοπτικούς Ευαγγελιστές (Ματθαίος- Μάρκος- Λουκάς) με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη !!! Δηλαδή ότι οι τρείς Ευαγγελιστές παρουσιάζουν τον Ιησού να εορτάζει Νομικό Πάσχα ενώ ο τέταρτος Ευαγγελιστής τον παρουσιάζει να μην εορτάζει Νομικό Πάσχα !!!

Οι αζυμίτες αιρετικοί ρίχνουν νερό στον μύλο της αντιχριστιανικής προπαγάνδας !

Αζυμίτες Παπικοί , Προτεστάντες και Μονοφυσίτες συμμαχούν με τους υβριστές της θεοπνευστίας της Βίβλου- με τους υβριστές του Αγίου Πνεύματος !

Και ενώ συμβαίνει αυτό το σκάνδαλο….έρχονται οι Οικουμενιστές προδότες της Ορθοδοξίας, να δώσουν «Εκκλησιαστικό» κύρος στις αιρετικές παρασυναγωγές !!! Αναγνωρίζουν αυτές  ως «αδελφές Εκκλησίες» και ως «κλάδους», ως «αναδενδράδες», ως «πνεύμονες» της Εκκλησίας ! Τολμούν να ονομάζουν «Ανατολικούς Ορθοδόξους» τους αιρετικούς Αντιχαλκηδονίους Μονοφυσίτες !!! Πράγματι έσχατοι καιροί….ο Αντίχριστος προ των πυλών !

Ο Ιησούς Χριστός έκανε χρήση ζυμωτού Άρτου τον οποίον μετέβαλε σε Σώμα του και Οίνου τον οποίον μετέβαλε σε Αίμα του.

Οι Προτεστάντες με τους οποίους οι Οικουμενιστές αρέσκονται να συναγελάζονται,υποστηρίζουν ότι ο Άρτος και ο Οίνος δεν γίνονται Σώμα και Αίμα Χριστού αλλά παραμένουν ως έχουν και είναι σύμβολα-εμβλήματα!

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΛΑΒΑΝ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΧΙ ΣΥΜΒΟΛΑ

« καὶ δεξάμενος τὸ ποτήριον εὐχαριστήσας εἶπε· λάβετε τοῦτο καὶ διαμερίσατε ἑαυτοῖς·  λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ πίω ἀπὸ τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως ὅτου ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἔλθῃ.  καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν.  ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων· τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον» Λουκάς 22:17-20

Ο ακριβής Λουκάς διευκρινίζει ότι την φράση  «οὐ μὴ πίω ἀπὸ τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου» ο Ιησούς την είπε για τον οίνο κατά την διάρκεια του Δείπνου και όχι για εκείνον τον οίνο που μετέβαλλε σε Αίμα του «μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων· τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον». Αυτό το τονίζουμε διότι οι αιρετικοί προσπαθούν να πουν ότι ο Ιησούς δεν έδωσε το Αίμα του στους μαθητές αλλά «γέννημα αμπέλου»!!! Να διαβάζουν προσεκτικότερα την Βίβλο οι αιρετικοί. Ο Ιησούς κατά τον Δείπνο εδωσε γέννημα αμπέλου και «μετὰ τὸ δειπνῆσαι» έδωσε Αίμα.

« ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις.  ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ.  καθὼς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα, καὶ ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσεται δι' ἐμέ» Ιωάννης 6:55-57

Αυτό είναι ένα πολύ σπουδαίο χωρίο στο οποίο συντρίβεται η αίρεση η διδάσκουσα ότι ο Ιησούς Χριστός έδωσε σύμβολα στους μαθητές του. Ο ίδιος ο Ιησούς λέγει ότι η σάρκα του είναι ΑΛΗΘΙΝΗ ΤΡΟΦΗ και το αίμα του ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΤΟ. Αυτό σημαίνει ότι η σάρκα του τρώγεται αληθινά και το αίμα του πίνεται αληθινά όχι με συμβολική έννοια ! Καμία αληθινή τροφή και κανένα αληθινό ποτό δεν το τρώμε και το πίνουμε συμβολικά αλλά αληθινά. Αν μία τροφή δεν τρώγεται αληθινά τότε δεν είναι αληθινή τροφή αλλά συμβολική. Το Σώμα όμως του Ιησού και το τίμιο Αίμα του είναι αληθώς βρώσις και πόσις !  Μάλιστα ο Ιησούς Χριστός προσθέτει την φράση «ὁ τρώγων με», δείχνοντας και με αυτή την φράση ότι πράγματι το Σώμα και το Αίμα του τρώγονται. Επιπλέον η φράση «ὁ τρώγων με» δείχνει και κάτι άλλο. Μας δείχνει ότι τρώγοντας την σάρκα και πίνοντας το αίμα του Ιησού κοινωνούμε όχι απλώς με την σάρκα και το αίμα του Θεανθρώπου, αλλά με ολόκληρο τον Θεάνθρωπο. Και αυτή η κοινωνία, η θεία κοινωνία είναι σωτήρια. Διότι το σώμα και το αίμα του Χριστού είναι ενωμένα με την θεία φύση του. Γιαυτό ο Ιησούς είπε: «ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς. ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ» Ιωάννης 6:53-54.

Αυτή ακριβώς η υποστατική ένωση της θείας και της ανθρώπινης φύσης εν τω προσώπω του Ιησού Χριστού είναι που μας  ωφελεί όταν τρώμε την σάρκα και πίνουμε το αίμα του Χριστού. Διαφορετικά δεν θα είχε νόημα να την φάμε την σάρκα και να πιούμε το αίμα, αν ήταν σκέτο αίμα και σκέτη σάρκα. Θα ήταν κανιβαλισμός. Οι κανίβαλοι τρώνε αδιακρίτως σκέτη σάρκα και σκέτο αίμα ανθρώπων. Εμείς οι Ορθόδοξοι τρώμε σάρκα και αίμα υποστατικώς ενωμένα με την Θεότητα.

«τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν» Ιωάννης 6:63. Η σάρκα του Χριστού από μόνη της, όπως κάθε άλλη ανθρώπινη σάρκα δεν ωφελεί, δεν σώζει. Η σάρκα του Χριστού η υποστατικώς ενωμένη με την Θεότητά του, σώζει -  « εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς» Ιωάννης 6:53.

Το να έχει κανείς ζωή εν εαυτώ είναι ασφαλώς ωφέλεια. Αφού λοιπόν «ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν» τότε πώς όταν την τρώμε θα έχουμε «ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς» ; Θα έχουμε ζωή όχι εξ αιτίας αυτής καθ’ εαυτής της σάρκας μόνης, αλλά δια της θείας φύσεως της ενωμένης με την σάρκα. Και ας αφήσουν οι αιρετικοί την αποσπασματική παράθεση εδαφίων της Γραφής !

« λάβετε φάγετε· τοῦτό μού ἐστι τὸ σῶμα τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν» Α Κορινθίους 11:24

Ο Χριστός λέγει τούτο «ἐστι» = είναι το σώμα μου, όχι τούτο «συμβολίζει» το σώμα μου. Άλλωστε πως είναι δυνατόν ο άρτος που τεμαχίζεται, να συμβολίζει το σώμα του Ιησού το οποίο δεν τεμαχίστηκε στον Σταυρό ;  - « ἐγένετο γὰρ ταῦτα, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ, ὀστοῦν οὐ συντριβήσεται αὐτοῦ» Ιωάννης 19:36.

« ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς» Ιωάννης 6:51

Ο Ιησούς λέγει ότι ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΑΡΚΑ ΤΟΥ. Πρόκειται για ταυτολογία και όχι για συμβολισμό !

Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΣ ΘΥΣΙΑ

Οι αιρετικοί λέγουν ότι η κοινωνία του σώματος και του αίματος του Ιησού δεν είναι θυσία αλλά ΑΝΑΜΝΗΣΗ θυσίας! Επιστρατεύουν μάλιστα τα εξής εδάφια τα οποία παρερμηνεύουν φρικτά :

«  καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν» Λουκάς 22:19

« αὐτὸς δὲ μίαν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν προσενέγκας θυσίαν εἰς τὸ διηνεκὲς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ» Εβραίους 10:12

Η Θεία Κοινωνία είναι ασφαλώς ανάμνηση αλλά είναι και Θυσία. Το ότι είναι και ανάμνηση δεν σημαίνει ότι δεν είναι Θυσία. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Για την ΘΥΣΙΑ του Πασχάλιου Αμνού λέγει η Γραφή :

« καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον· καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν» Έξοδος 12:14

Το ότι η Θυσία του Αμνού ονομάζεται «μνημόσυνον», ανάμνηση δηλαδή, δεν σημαίνει ότι δεν ήταν θυσία επαναλαμβανόμενη κάθε έτος.

Οι αιρετικοί συκοφαντούν εμάς τους Ορθοδόξους ότι δήθεν επαναλαμβάνουμε την Θυσία του Χριστού ή μάλλον ότι διδάσκουμε την επανάληψη της Θυσίας του Χριστού με το να ομιλούμε για την Θυσία του Σώματος και του Αίματος που λαμβάνει χώρα στην Αγία Τράπεζα – στο  Θυσιαστήριο δηλαδή της Εκκλησίας  !

Ουδέν ψευδέστερον του αιρετικού αυτού ισχυρισμού! Διότι η Ορθοδοξία δεν διδάσκει επανάληψη της αιματηρής Θυσίας του Ιησού που έγινε στον Γολγοθά. Ο Ιησούς ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ.

Η ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

«ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες» Εβραίους 13:10

Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι ΕΧΟΥΜΕ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ από το οποίο οι λατρεύοντες στον Ιουδαϊκό Ναό δεν μπορούν να ΦΑΓΟΥΝ ενώ εμείς οι Χριστιανοί που ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ μπορούμε να ΤΡΩΜΕ από αυτό. Δεν λέγει ο Παύλος ότι ΘΑ έχουμε θυσιαστήριο (στο μέλλον) αλλά ότι ΕΧΟΥΜΕ ΤΩΡΑ θυσιαστήριο !  Και φυσικά αγαπητοί Προτεστάντες όπου Θυσιαστήριο εκεί και Ειδικός Ιερέας, όπως όπου Σχολείο εκεί και Δάσκαλος !

Το Θυσιαστήριο που έχουμε και από το οποίο ΤΡΩΜΕ δεν είναι ουράνιο αλλά επίγειο. Δεν μπορούμε αφού είμαστε στην γη και όχι στον ουρανό να τρώμε από ουράνιο θυσιαστήριο.

Η Θυσία που προσφέρεται στο Θυσιαστήριο που έχουμε δεν είναι οι προσευχές μας γιατί αυτές δεν τρώγονται ! Οι προσευχές είναι και αυτές θυσίες αλλά άλλης μορφής – δεν τρώγονται. Ο Παύλος αναφερόμενος σε Θυσιαστήριο από το οποίο ΤΡΩΜΕ εννοεί την Αγία Τράπεζα της  Εκκλησίας στην οποία τελείται η αναίμακτος Θυσία του Σώματος και Αίματος του Χριστού.

«καὶ προσφέρειν σοι τὴν φοβερὰν ταύτην καὶ ἀναίμακτον θυσίαν» (Ευχή Θείας Λειτουργίας).

            Εάν οι αιρετικοί μελετούσαν τις Ευχές της Ορθοδόξου Εκκλησίας που ομιλούν για ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ ΘΥΣΙΑ, δεν θα την συκοφαντούσαν ως δήθεν διδάσκουσα την επανάληψη της Θυσίας του Ιησού. Η Θυσία του Γολγοθά δεν ήταν αναίμακτη, ήταν αιματηρότατη ! Οι συκοφαντίες των αιρετικών δείχνουν ποίος είναι ο πατέρας τους- ο Διάβολος.

Θα εξηγήσω όσο απλούστερα γίνεται την αναίμακτη Θυσία του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου που τελεί η Εκκλησία στο ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ που έχουμε.

 Ας πάρουμε για παράδειγμα την θυσία ενός αρνίου στα πλαίσια του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης. Το αρνίο πριν θυσιασθεί, πριν δηλαδή πάνω στο θυσιαστήριο ο Ιερέας του κόψει τον λαιμό, είναι ένα απλό συνηθισμένο αρνίο. Μετά το κόψιμο του λαιμού το αρνίο γίνεται θύμα, αφιερωμένο στον Γιαχβέ. Δεν είναι πλέον ένα απλό αρνίο. Δηλαδή η θυσία έχει την έννοια της ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ. Το αρνίο δια του κοψίματος του λαιμού του από τον Ιερέα γίνεται θύμα –αφιέρωμα στον Θεό.

Ομοίως κατά την αναίμακτη Θυσία- Μεταβολή που γίνεται στο Ορθόδοξο Θυσιαστήριο, ο ένζυμος Άρτος και ο Οίνος, δια των ευχών του Ιερέα γίνονται Σώμα και Αίμα Χριστού. Γίνονται το Σώμα το ίδιο που Σταυρώθηκε στον Γολγοθά και το Αίμα το ίδιο που χύθηκε τότε, (όχι τώρα), στον Γολγοθά. Δεν χύνεται εκ νέου κατά την τέλεση της θυσίας πάνω στην Αγία Τράπεζα το αίμα του Ιησού. Η έκχυση του Αίματος έγινε μία φορά και για πάντα στον Γολγοθά. Ο Οίνος γίνεται πραγματικά αυτό το αίμα που χύθηκε τότε. Γι' αυτό η Θυσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας λέγεται ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ. Δεν αποτελεί επανάληψη της αιματηρής θυσίας του Γολγοθά, ούτε απλή ανάμνηση  αυτής. Αποτελεί ΜΕΤΑΒΟΛΗ.

« οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων, ἵνα τις ἐξ αὐτοῦ φάγῃ καὶ μὴ ἀποθάνῃ.  ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς» Ιωάννης 6:50-51

Ο Ιησούς δεν  είναι απλώς ο «καταβάς» αλλά και ο  «καταβαίνων» άρτος  - αυτός που διαρκώς κατεβαίνει !

ΟΙ  ΑΖΥΜΙΤΕΣ  ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΙ Η ΚΑΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

            Οι επίσης θιασώτες του Αζύμου άρτου ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκουν πλανεμένα ότι δήθεν ο Ιούδας είχε αποχωρήσει από το δείπνο όταν ο Ιησούς παρέδωσε στους μαθητές του το Σώμα και το Αίμα του. Πιστεύουν  ότι ο Ιούδας  είχε φύγει και δεν έλαβε από τα «εμβλήματα» όπως τα ονομάζουν γιατί δεν ανήκει στους 144000 χρισμένους που μόνο αυτοί έχουν υποτίθεται το δικαίωμα να λάβουν από τα «εμβλήματα» !!!. Τι λέγει όμως η Γραφή ;

« καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν.  ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων· τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον.  πλὴν ἰδοὺ ἡ χεὶρ τοῦ παραδιδόντος με μετ᾿ ἐμοῦ ἐπὶ τῆς τραπέζης» Λουκάς 22:19-21

« καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες·  τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.» Ματθαίος 26:27-28

« καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς, καὶ ἔπιον ἐξ αὐτοῦ πάντες» Μάρκος 14:23

Ο ίδιος ο Ιησούς λέγει ότι ο Ιούδας ήταν παρών ! Εκτός αν οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν στα σοβαρά ότι ο Ιούδας είχε όντως φύγει και είχε ξεχάσει το χέρι του πάνω στο τραπέζι !!!
http://aktines.blogspot.gr/2015/03/blog-post_195.html