Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ
Ἀμνησικακία
Γιά νά λάβει ὁ ἐξομολογούμενος τήν συγχώρηση ἀπό τόν Θεό, πρέπει νά συγχωρήσει ἀπό καρδίας ὅλους ὅσοι τοῦ ἔφταιξαν.
Ἔλεγε
ὁ Όσιος Πορφύριος : «Ὑπάρχουν μοναχοὶ ποὺ λένε συγνώμη, ἐξομολογοῦνται,
ἀλλὰ μέσα τους ὑπάρχει πάθος ἐνάντια στὸν ἄλλον. Δὲν ἔρχεται ἔτσι ἡ
χάρις τοῦ Θεοῦ. Ἐγὼ εἶχα ἐδῶ ἕναν μάστορα, γείτονα, καὶ ἔκανε διάφορες
δουλειὲς καὶ πληρωνόταν. Δὲν ξέρω πῶς ἔγινε καὶ ἄρχισε νὰ μὲ βρίζει σὲ
ὅλους, καὶ ’δῶ μέσα καὶ ἔξω. Τί νὰ κάνω;
ἔλεγα, πῶς νὰ τὸν βοηθήσω; Μιὰ μέρα πῆγα σπίτι του ἐπίσκεψη. Μόλις μὲ εἶδε τά ’χασε, μαζεύτηκε, κιτρίνισε. Νόμισε ὅτι πῆγα νὰ τὸν μαλώσω. Ἐγὼ ἄρχισα νὰ τοῦ λέω γιὰ τὰ δένδρα του, νὰ ἐπαινῶ τοὺς ἄφθονους καρπούς τους. Μιλήσαμε περὶ φιλοξενίας… Αὐτὸ ἦταν. Θερμάνθηκε ἡ καρδιά του. Ἀπὸ τότε δὲν ἔλειψε ἀπὸ ’δῶ, καὶ τρέχει σὲ ὅλες τὶς δουλειές. Σὲ τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται ἕνας καλὸς τρόπος»[124].
ἔλεγα, πῶς νὰ τὸν βοηθήσω; Μιὰ μέρα πῆγα σπίτι του ἐπίσκεψη. Μόλις μὲ εἶδε τά ’χασε, μαζεύτηκε, κιτρίνισε. Νόμισε ὅτι πῆγα νὰ τὸν μαλώσω. Ἐγὼ ἄρχισα νὰ τοῦ λέω γιὰ τὰ δένδρα του, νὰ ἐπαινῶ τοὺς ἄφθονους καρπούς τους. Μιλήσαμε περὶ φιλοξενίας… Αὐτὸ ἦταν. Θερμάνθηκε ἡ καρδιά του. Ἀπὸ τότε δὲν ἔλειψε ἀπὸ ’δῶ, καὶ τρέχει σὲ ὅλες τὶς δουλειές. Σὲ τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται ἕνας καλὸς τρόπος»[124].
Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
[124] Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ἡ θεϊκὴ φλόγα ποὺ ἄναψε στὴν καρδιά μου ὁ Γέρων Πορφύριος“ http://www.porphyrios.net/%e1%bc%80%ce%bc%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%ba%ce%af%ce%b1/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου