…Ήταν προχωρημένο το απόγευμα
και είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει. Πλησίαζε η ώρα , που το Μοναστήρι θα έκλεινε τις
πύλες του, όταν ήρθε βιαστικός ο τελευταίος προσκυνητής. Ένας αρκετά νέος άντρας
,από την γειτονική κωμόπολη.
Αφού προσκύνησε, γεμάτος συγκίνηση
είπε:
-
Στην Παναγία μας έχω μεγάλη ευγνωμοσύνη. Με γιάτρεψε διπλά και
μ’ έσωσε.
-
Εγώ δούλευα σαν μπαρ-μαν σ’ ένα ξενοδοχείο και
δυστυχώς συνήθισα το ποτό. Επί 17 χρόνια ήμουν συνέχεια μεθυσμένος! Τελικά το οινόπνευμα
μου προξένησε κύρωση στο συκώτι. Με πήγαν στο Νοσοκομείο σε κακή κατάσταση. Ο
θάνατος ήταν πλέον κοντά!
Τότε
μέσα σ’ αυτήν τη δυσκολία που ζούσα και
στον κίνδυνο, γιατί η συνήθεια δεν με άφηνε να το κόψω, θυμήθηκα την Παναγία ,
που τόσες φορές είχα προσκυνήσει στη Βαρνάκοβα και Της είπα απλά αλλά με την
καρδιά μου αυτά τα λόγια:
-
Παναγία μου, Σε παρακαλώ, ελευθέρωσέ με από το
πάθος του ποτού και σώσε με…
Κι
Εκείνη με άκουσε αμέσως. Μου δυνάμωσε τη θέλησή μου και όταν αντιμετώπιζα τις αντιδράσεις
του οργανισμού από την έλλειψη του ποτού, είπα στην καρδιά μου, που είχε τρελλή
ταχυπαλμία:
-
Αν θέλεις, σπάσε! Τουλάχιστον να πεθάνω
ξεμέθυστος!
Πράγματι,
σε λίγο η καρδιά μου ηρέμησε. Μετά από αυτό ήλθε αμέσως το τελικό δώρο: τελεία
αποστροφή προς το ποτό. Ενώ άλλοι παλεύουν πολύ χρόνο, για να γίνει η αποτοξίνωση.
Και το δεύτερο
δώρο; Το κατεστραμμένο συκώτι θεραπεύθηκε τελείως!
Τώρα
πια είμαι ελεύθερος και υγιής. Πώς να μην Την ευγνωμονώ;
Όταν
αργότερα έμαθε πως μερικά από τα θαυμαστά της Παναγίας θα γραφτούν σε βιβλίο,
παρακάλεσε να γραφή ένα μήνυμά του ειδικά προς τους νέους ανθρώπους, σαν συμπέρασμα
της πικρής εμπειρίας του:
“Οι
στιγμές της χαράς, όταν είσαι ελεύθερος από εξαρτήσεις και ζεις σωστά, όπως θέλει
ο Θεός, είναι απείρως περισσότερες από τις λίγες και ψεύτικες χαρές , που δίνει
η ζωή της αμαρτίας, φίλοι μου…”
Από το
βιβλίο: «ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
ΠΑΝΑΓΙΑ
ΒΑΡΝΑΚΟΒΑ»
ΙΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ –ΚΟΙΝΟΒ.ΜΟΝΗ
ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ
2005
http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2012/08/blog-post_7.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου