Πνευματικά λόγια τῆς μακαριστῆς γερόντισσας Χαριθέας, Ἡγουμένης τῆς Ἱ. Μ. Ἠρακλείδου Λευκωσίας. ''Περιμένω νά μέ καταλάβετε διά τῆς ἀγάπης''.

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Διά να συγκροτήται και να προχωρεί ένας πνευματικός οργανισμός, ό υπεύθυνος οφείλει να κλαίει μετά κλαιόντων και να χαίρει μετά χαιρόντων. Να κατέβη εις το επίπεδο τού οποιανδήποτε αδελφού και να έχει την δύναμιν να τον σηκώσει από την πτώση του διαθέτοντας πολλή αγάπη, πολλή υπομονή και μαεστρία, διά να τον θέση ενώπιο του σκοπού του και των υποσχέσεών τον απέναντι τού Εσταυρωμένου Ιησού. Δεν είναι εύκολο καθόλου, διότι βαρύνουν ή κληρονομικότητα, πολλές φορές και ή περιορισμένη διανοητική δύναμις, οπότε ενισχύεται ό εγωισμός, ή φιλαυτία, το πείσμα και κυριαρχεί ή υπερηφάνεια. Μπροστά εις αυτήν την δυσκολία ευρέθηκα εγώ δυστυχώς.

Ή Γερόντισσα, κάθε φορά πού πληγωνόταν από τις απροσεξίες και τις πτώσεις μας, μάς τόνιζε ότι δεν είναι τού τύπου της η επιβολή κανονισμών και επιτιμίων. Συνήθιζε να παρομοιάζει τον εαυτό της με τούς αστυνομικούς και έλεγε χαρακτηριστικά:

«Αδελφές, δεν θα σταθώ με το άσπρο μανίκι, σαν τον αστυνομικό, για να επιβάλω την τάξη. Περιμένω να με καταλάβετε διά της αγάπης. Σκεφτήκατε καμιά φορά σε πόση δύσκολη θέση με φέρνετε, κάθε φορά πού δεν ταπεινώνεστε μπροστά στα λάθη σας και αναγκάζομαι να σάς κάνω την παρατήρηση; Δεν μού αρέσει καθόλου να σάς ελέγχω και ούτε είναι για μένα ευχάριστο και εύκολο πράγμα. Όμως ή διακονία μου αυτή μού το επιβάλλει, το απαιτεί, γιατί εγώ θα ερωτηθώ για την πνευματική σας κατάσταση ένώπιον του θεού ενώ ώρα κρίσεως σαν δίκοπο μαχαίρι διαπερνά την καρδία μου ή εγγύηση  υπέρ της σωτήριας σας. Ο Θεός είναι σήμερον και αύριον ο αυτός.

 Ο πνευματικός λέγει.  Βλέπε τέκνον τίνι συντάσση και τίνι αποτάσση. Το υβρισθήναι έχεις και διωχθήναι έχεις και πεινάσαι και  πεινάσαι και διψήσαι, το επικυρώσατε με το Ναί, τον Θεό συνεργουντός μοι, τίμιε πάτερ. Το είπατε ή δεν το είπατε; Το είπατε και εγώ εγγυούμαι την ομολογίαν σας. Και προσθέτει: Απέστω άφ’ υμών πάσα ανηκοία, αντιλογία, υπερηφάνεια-... και όσα είναι κατά της μοναχικής πολιτείας και εσείς το επικυρώσατε . Ας έρωτήση καθεμιά, μικρή και μεγάλη, την συνείδησή της και αν έχει το θάρρος, να ομολογήσει ότι έξετέλεσεν εις το άκέραιον αυτές τις υποσχέσεις.

Πώς θα παρασταθώ λοιπόν ενώπιον του Θεού, με τά παιδιά ά μοι  έδωκεν Γι' αυτό να μην σάς κακοφαίνεται  όταν σάς κάνω παρατήρηση».

Μετά από κείθε πτώση μας, αυτό πού άπάλυνε λίγο τον πόνο της και την άνάπαυε, ήταν ή αληθινή μετάνοια μας. Στις συνάξεις πού είχαμε, μάς συνιστούσε:

«Όταν καταλαβαίνετε τά λάθη σας, να ταπεινώνεστε. Να βάζετε μετάνοια σε αυτόν που έγινε αιτία να συζητήσετε, άλλα και μπροστά στον Χριστό να γονατίζετε και  να λέτε «Τόσο μπόρεσα, Χριστέ μου. Είμαι αδύνατη. Βοήθησε με να σωθώ». Εμείς είμαστε κύμβαλα αλαλάζοντα, άλλα, όπως αναφέρει και το γνωμικό, ο άνθρωπος εν τη βουλή και ο Θεός εν τη δυνάμει.. Ή υπακοή και ή ταπείνωση, από την στιγμή πού τά καταλαβαίνετε, προσφέρουν πολλή χαρά  στην Γερόντισσα. Για μένα χαρά και ικανοποίηση είναι να σας βλέπω να προχωράτε πνευματικά».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Η ΜΑΚΑΡΙΣΤΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΧΑΡΙΘΕΑ. Ι.Μ. ΑΓΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΔΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑ.ΚΥΠΡΟΣ.

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/10/blog-post_925.html