«Τά
κόκαλά μου και όλα τά σωθικά μου τά τρώει ή φλόγα της κολάσεως».
Συνεχίζω
την διήγησή μου. Προς το τέλος του τρίτου εικοσιτετραώρου αυτή ή φλόγα της
γέεννας πού φλεγόταν μέσα μου χωρίς να καίγομαι έγινε τόσο ισχυρή πού τά κόκαλά
μου άρχισαν να τρίζουν. Εγώ αλαφιασμένος έτρεξα στον Αρχιεπίσκοπο Αντώνιο.
«Θα
χαθώ για πάντα, του είπα, αν δεν μου δώσετε λίγη ανακούφιση, χάνω τά λογικά μου
και φοβάμαι να μην αυτοκτονήσω. Ά ν δεν με βοηθήσετε, θα πεθάνω εδώ κάτω στα
πόδια σας, γιατί τά κόκαλά μου και όλα τά σωθικά μου τά τρώει ή φλόγα της κολάσεως».
Εκείνος
με κοίταξε με βλέμμα γεμάτο καλοσύνη και μου είπε: «Όλοι μας είμαστε καλοί στο να
αμαρτάνουμε, όμως για να μετανοήσουμε δεν έχουμε όρεξη. Ή μετάνοια δεν είναι μια
απλή εξομολόγηση των αμαρτιών μας. Μετάνοια σημαίνει να υπομένουμε τά πάντα
μέχρι να τις εξαλείψουμε, έως “τον έσχατον κοδράντην” (Μτ. 5, 26), όπως είπε ό
Σωτήρας».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΟΤΟΒΙΛΩΦ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/11/blog-post_48.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου