Δέ θά ἤμασταν τίποτε χωρίς ἅγιο Κοσμᾶ

Δεν έχουμε καταλάβει ακόμη τι πρόσφερε στην Ορθοδοξία και το Έθνος ο Πατροκοσμάς…

Δεν θα ήμασταν ούτε ΄Ελληνες ούτε Ορθόδοξοι χωρίς τον Άγιο Κοσμά.

Αυτός αγωνίστηκε για την Ελληνική γλώσσα και την Παιδεία του Έθνους.

Ποτέ Υπουργείο Παιδείας δεν έκανε όσα ο Άγιος Κοσμάς και μάλιστα σε περίοδο Τουρκοκρατίας.

Έχτισε σχολεία και οργάνωσε πάνω σε Ελληνοορθόδοξες βάσεις την εκπαίδευση και μόρφωση των Ελληνοπαίδων με κοινή συμμετοχή και φροντίδα Γονέων και Κηδεμόνων, Εκκλησίας και Κοινότητος.

Με τα κηρύγματά του, τις Κατηχήσεις του, τις κολυμβήθρες και τις βαπτίσεις, τις περιοδείες του, την μετάθεση του παζαριού των Εβραίων από Κυριακή στο Σάββατο και την ανάδειξη της Κυριακής αργίας και της πίστης των Ορθοδόξων, πρόλαβε την επέκταση του εξισλαμισμού.

Ένωσε μάλιστα σχολείο και εκκλησία και καθόρισε τον σκοπό των εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τους Έλληνες και ορθόδοξους μαθητές.

Τώρα καταλαβαίνουμε την προσφορά του Μεγάλου Διδασκάλου των Σκλάβων, ιδίως σήμερα, που αποδομείται η ελληνορθόδοξη παιδεία και όλη η Ευρώπη κατακλύζεται από κύματα μουσουλμάνων και βιώνει τον αποχριστιανισμό της και τον εξισλαμισμό της.

Είναι τελείως ασύμβατο με τη διδασκαλία του Πατροκοσμά ένα σχολείο χωρίς προσευχή, διδαχή της ορθόδοξης πίστης, ελληνική γλώσσα και ιστορία, εκκλησιασμό και χριστιανική πνοή και κατεύθυνση. Και μιλάμε για ελληνορθόδοξο σχολείο. Για μαθητές βαπτισμένους και ενταγμένους στην Εκκλησία του Χριστού.

Το χαρακτηριστικότερο όλων είναι ότι ο Άγιος Κοσμάς έκανε διάλογο και διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες των χριστιανών και αυτές τελικά αναλάμβαναν τη Σχολική Εφορία και αποτελούσαν τη σχολική επιτροπή.
Το θλιβερό στις εισηγήσεις του σημερινού Υπουργείου Παιδείας είναι ότι αποφασίζει ή εισηγείται ερήμην των γονέων, ακόμη και των αλλοδαπών γονέων. Πολλοί γονείς από τους πρόσφυγες και μετανάστες, για δικούς τους λόγους, πιθανόν όχι όλοι, αφήνουν, σιωπηλά ίσως, τα παιδιά τους να παρακολουθούν ορθόδοξα θρησκευτικά.

Τελευταία μόλις ελέχθη υποτονικά από επίσημα χείλη ότι οι αλλαγές στο σχολικό σύστημα θάναι της έγκρισης της εκπαιδευτικής κοινότητος και του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων.

Η όλη όμως φιλοσοφία των εκσυγχρονιστών βασίζεται σε μια απόφαση εκ των προτέρων παγιωμένη ότι το ελληνικό σχολείο πρέπει να γίνει σα το γαλλικό, ουδετερόθρησκο, άχρωμο, άοσμο και άγευστο. Με ποιο δικαίωμα όμως; Ρωτήθηκαν οι γονείς;

Ασφαλώς οι ζηλωτές της αθεϊας και του μαρξισμού ως άγευστοι της χριστιανικής διδασκαλίας και του ορθοδόξου βιώματος, δεν μπορούν να καταλάβουν την υπαρξιακή ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία και σχέση με το Θεό. Αυτοί πιθανόν να οργανώνουν αυτή τη σχέση τους προς το θείον με αντίδραση προς την Εκκλησία και την επικρατούσα θρησκεία.

Ναι, αλλά, δεν μπορούν να αποφασίζουν για τα βαπτισμένα παιδιά της Εκκλησίας. Δεν νομοθετούν στο κενό και σε δηλωμένες άθεες οικογένειες. Εδώ είμαστε Ορθόδοξοι. Κάποιοι λίγοι άθεοι, βαπτισμένοι κι αυτοί, να αποφασίζουν για τα παιδιά των Ελληνοορθοδόξων Οικογενειών!!!

Αυτό που γίνεται είναι εξωφρενικό, δηλαδή τρελό. Τουλάχιστον ας διασώσουν την ευαισθησία στη δημοκρατία και το σεβασμό στην ελληνορθόδοξη οικογένεια που είναι και η πλειοψηφεία.

Να ερωτηθούν λοιπόν οι γονείς.

Τουλάχιστον ας δείξουν τον ίδιο σεβασμό προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και Κοινωνία, που δείχνουν στις Μουφτείες, στην Εβραϊκή Κοινότητα και στους Καθολικούς της Ελλάδος.

Σημειωτέον ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος σεβάστηκε πάντοτε την ελευθερία του προσώπου και οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι του Γένους, από τους οποίους ο αγιώτερος υπήρξε ο Πατροκοσμάς, όχι μόνο πρόσφεραν πνεύμα, χρήμα και αίμα στο δούλο Γένος των Ελλήνων, αλλά έφεραν και τις θετικές επιστήμες στη χώρα μας με ανοιχτοσύνη πνεύματος και διάκριση σπάνια συναντώμενη σε άλλες ομολογίες.

Βρήκαν τώρα αυτοί οι άνθρωποι ευκαιρία να κάνουν τι;

Να αλλάξουν τα πνευματικά φώτα των ελληνοπαίδων και να μείνουν τα παιδιά στο σκοτάδι… Πιθανόν να πετύχουν κάτι… Ό,τι πέτυχαν και στην αθεϊστική Ρωσία: αντί της υγιούς πίστεως: υπαρξιακό κενό, προσωπολατρεία και θεοποίηση του κόμματος, προλήψεις και δεισιδαιμονίες, μαγεία και αποκρυφισμό, παραθρησκεία και αιρέσεις…

Στην ουσία έβλαψαν τον άνθρωπο.

Το ποτάμι όμως της πίστεως δεν χάθηκε…

Εμφανίστηκε πάλι και ξεχείλισε…

Ματαιοπονούν λοιπόν οι δυστυχείς…

Ξεχνούν το διαχρονικό απόφθεγμα, που αποδεικνύει το έμφυτο και ανεξάλειπτο της πίστεως, το ρηθέν υπό του Πλουτάρχου:

ΚΕΙΜΕΝΟ:

«Εύροις δ’ αν επιών πόλεις ατείχιστους, αγράμματους, αβασίλευτους, αοίκους, αχρημάτους, νομίσματος μή δεομένας, απείρους θεάτρων και γυμνασίων, ανίερου δε πόλεως και αθέου, μη χρωμένης ευχαίς μηδ’ όρκοις μηδέ μαντείαις μηδέ θυσίαις επ’ αγαθοίς μηδ’ αποτροπαίς κακών ουδείς έστιν ουδ’ έσται γεγονώς θεατής. Αλλά πόλις αν μοι δοκεί μάλλον εδάφους χωρίς η πολιτεία της περί θεών δόξης υφαιρεθείσης παντάπασι σύστασιν λαβείν ή λαβούσα τηρήσαι. Τούτο μέντοι το συνεκτικόν απάσης κοινωνίας και νομοθεσίας έρεισμα και βάθρον ου κύκλω περιιόντες ουδέ κρύφα και δι’ αινιγμάτων, αλλά τήν πρώτην των κυριωτάτων δοξών προσβαλόντες ευθύς ανατρέπουσιν». ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ – ΠΡΟΣ ΚΩΛΩΤΗΝ 1125^Ε

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

«Στις περιπλανήσεις σου μπορεί να συναντήσεις πόλεις ατείχιστες, χωρίς γραφή, χωρίς βασιλιάδες, χωρίς σπίτια, χωρίς ιδιοκτησίες, που δεν χρειάζονται νόμισμα, που δεν γνωρίζουν θέατρα και γυμναστήρια. Πόλη όμως χωρίς ιερά και θεούς, που δεν καταφεύγει σε προσευχές, όρκους, μαντείες, θυσίες για την απόκτηση των αγαθών ούτε για την αποτροπή των κακών, δεν υπήρξε ποτέ κάνεις που να είδε ούτε θα υπάρξει ποτέ. Αντίθετα, μου φαίνεται πως περισσότερο μπορεί μια πόλη χωρίς έδαφος να λάβει σύσταση και, αφού τη λάβει, να τη διατηρήσει παρά πολίτευμα, αν υποσκαφθεί η αντίληψη για τους θεούς. Τούτο λοιπόν το βάθρο και έρεισμα, που συνέχει κάθε κοινωνία και νομοθεσία, ανατρέπουν (οι Επικούρειοι), όχι κάνοντας κύκλους ούτε κρυφά και με αινίγματα, αλλά ρίχνοντας καταπάνω του την πρώτη από τις πιο κύριες δόξες τους».

Αυτό το κομμάτι το αφιερώνουμε με πολύ πόνο ψυχής στους διαχειριζομένους τις τύχες του Έθνους μας αυτό τον καιρό, μήπως και αποφύγουν κάποιες πρόσθετες αναποτελεσματικές ενέργειες και καταλάβουν επιτέλους το λαθεμένο δρόμο που ακολουθούν.

Επίσης να μη ξεχάσουν ποτέ, κι αυτοί κι εμείς, ότι κάποιος κρεμάστηκε στη Β. Ήπειρο για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία.

Κι αυτός είναι ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο πρώτος και μοναδικός και αναντικατάστατος ουσιαστικός εκπαιδευτικός Μεταρρυθμιστής του Γένους μας, που αγνοούν τα βιβλία τους και οι εκπαιδευτικοί στόχοι τους.

Νάχουμε την ευχή Του.

xrestia.gr

http://aktines.blogspot.gr/2016/08/blog-post_851.html#more