«Διδαχή τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ γιά τήν Ἁγία Τριάδα»

 

Ὁ πανάγαθος λοιπόν καί πολυέλεος Θεός, ἀδελφοί μου, εἶναι ἕνας καί ὅποιος λέγει πώς εἶναι πολλοί Θεοί εἶναι διάβολος. Εἶναι δέ Τριάς, Πατήρ, Υἱός καί Ἅγιον Πνεῦμα, μία φύσις, μία δόξα, μία βασιλεία, ἕνας Θεός, εἶναι δέ ἀκατάληπτος Κύριος, ἀνερμήνευτος, ἀπερίγραπτος, παντοδύναμος, ὅλος χαρά, ὅλος εὐσπλαχνία, ὅλος εὐεργεσία, ὅλος ἀγάπη. Δέν ἔχουμεν κανένα παράδειγμα νά παρομοιάσωμεν τήν Ἁγίαν Τριάδα, ἐπειδή καί δέν εὑρίσκεται ἄλλη εἰς τόν κόσμον. Μά, διά νά λάβη παραμικράν βοήθειαν ὁ νοῦς μας, φέρουν μερικά παραδείγματα οἱ θεολόγοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Σιμά εἰς τά ἄλλα μᾶς φέρουν καί τόν ἥλιον. Ὁ ἥλιος ἠξεύρομεν ὅλοι πώς εἶναι ἕνας, ἕνας εἶναι καί ὁ Θεός. Καί καθώς ὁ ἥλιος φωτίζει ἐτοῦτον τόν κόσμον τόν αἰσθητόν, ἔτσι καί ἡ Ἁγία Τριάς, ὁ Θεός, φωτίζει τόν νοητόν.

Εἴπαμεν, ἀδελφοί μου, πώς ὁ ἥλιος εἶναι ἕνας, μά εἶναι καί τρία μαζί:

ἔχει ἀκτῖνες ὅπου ἔρχονται εἰς τά μάτια μας ὡσάν γραμμές, ὥσαν κλωστές, ἔχει καί φῶς ὅπου ἐξαπλώνεται εἰς ὅλον τόν κόσμον.

Μέ τόν ἥλιον ὁμοιάζομεν τόν ἄναρχον Πατέρα, τόν Θεόν μας,

μέ τές ἀκτῖνες τοῦ ἡλίου τόν Υἱον τοῦ Θεόν μας, τόν Χριστό μας,

μέ τό φῶς τοῦ ἡλίου τό Πανάγιον Πνεῦμα.

Εἶναι καί ἄλλος τρόπος νά καταλάβετε διά τήν παναγία Τριάδα. Πῶς; Νά ἐξομολογηθῆτε παστρικά καί καλά, νά μεταλάβετε τά Ἄχραντα Μυστήρια μέ φόβο, μέ τρόμο καί μέ εὐλάβεια καί τότες νά σᾶς φωτίση ἡ χάρις τοῦ παναγίου Πνεύματος νά καταλάβετε, διατί μέ διδασκαλία δέν ἠμπορεῖτε νά καταλάβετε.

Αὐτήν τήν παναγία Τριάδα ἐμεῖς οἱ εὐσεβεῖς καί ὀρθόδοξοι χριστιανοί πιστεύουμε, δοξάζουμε καί προσκυνοῦμε. Αὐτή εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός καί ἔξω ἀπό τήν παναγία Τριάδα ὅσοι λέγονται Θεοί εἶναι δαίμονες.

Καί ὄχι μόνον ἐμεῖς πιστεύουμε, δοξάζουμε καί προσκυνοῦμε τήν παναγία Τριάδα, ἀλλά ὡσάν τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καί ὡσάν τήν ἄμμο τῆς θαλάσσης ἄγγελοι καί ἀρχάγγελοι καί πάντα τά τάγματα τοῦ οὐρανοῦ ἀκαταπαύστως, ἡμέραν καί νύκτα, δοξάζουσι τήν παναγία Τριάδα.

Ὡσάν τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καί ὡσάν τήν ἄμμο τῆς θαλάσσης Προφῆται, Ἀπόστολοι, Μάρτυρες, Ἀσκηταί, ἔχυσαν τό αἵμα τους διά τήν ἀγάπην τῆς ἁγίας Τριάδος καί ἀγόρασαν τόν Παράδεισο καί χαίρονται πάντοτε.

Ὥσαν τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καί ὡσάν τήν ἄμμο τῆς θαλάσσης ἄνδρες καί γυναῖκες ἀρνήθηκαν τόν κόσμο, ἐπῆγαν εἰς τάς ἐρήμους καί ἀσκήτευσαν εἰς ὅλην τους τήν ζωή διά τήν ἀγάπην τῆς ἁγίας Τριάδος καί ἐπῆγαν εἰς τόν παράδεισον νά χαίρωνται πάντοτε.

Ὡσάν τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καί ὡσάν τήν ἄμμο τῆς θαλάσσης ἄνδρες καί γυναῖκες ἔζησαν μέσα εἰς τόν κόσμον μέ σωφροσύνη καί παρθενία, μέ νηστεῖες, προσευχές, ἐλεημοσύνες, μέ καλά ἔργα διά τήν ἀγάπη τῆς ἁγίας Τριάδος καί ἐπέρασαν καί ἐδῶ καλά καί ἐπῆγαν καί εἰς τόν Παράδεισον νά χαίρωνται πάντοτε.

ΟΙΚΟΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ ΚΑΙ

ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΝ ΤΡΙΑΔΑ

Ψυχοσώτειρα Λόγον, ἐκ Πατρός τόν τεχθέντα, καί Πνεύματι ἀεί τόν συνόντα, ἐναπέφηνας, μόνη Τριάς, κατελθεῖν καί σάρκα ἐξ ἁγνῆς λήψεσθαι· διό Ζωήν ὠνόμασε, τήν Εὔαν ὁ Ἀδάμ σοι κράζων·

Δόξα, Πατρί μου τῷ φιλανθρώπῳ·

δόξα, Θεῷ μου τῷ φιλευσπλάγχνῳ.

Δόξα, τῷ Υἱῶ τῷ ἐμέ ἀναπλάσαντι·

δόξα, ἐξ ἁγνῆς σώσασθαί με τῷ μέλλοντι.

Δόξα, Πνεύματι ἁγίῳ τε τῷ σκιάσαντι σεμνήν·

δόξα, τελεσιουργήσαντι τό μυστήριον φρικτῶς.

Δόξα, οἰκονομίᾳ τῇ ἀρρήτῳ καί θείᾳ·

δόξα, τῇ σωτηρίᾳ τῆς ἀνθρώπων οὐσίας.

Δόξα, ἐξ οὗ ζωή μοι δοθήσεται·

δόξα, ἐξ οὗ ψυχή μου σωθήσεται.

Δόξα, ἐν ᾧ ἀναπλάττομαι πάλιν·

δόξα, δι᾿ οὗ ἐγκαινίζεται κτίσις.

Δόξα Σοι τῷ Θεῷ ἡμῶν.

Ὦ Τριάς Παναγία, Πάτερ Λόγε καί Πνεῦμα, ἡ μία τῶν ἁπάντων Θεότης (γ) τούς πλασθέντας χερσί σου πιστούς, ἐκπαντοίας βλάβης τοῦ ἐχθροῦ λύτρωσαι, καί αἰωνίου δόξης σου, ἀξίωσον τυχεῖν καί ψάλλειν·

Ἀλληλούϊα.

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.