Πρώτα επέλεξε την εκούσια πτωχεία, χάριν τού Χριστού, μετά αναχώρησε σε μακρινή γη- και όταν επέστρεψε δεν έκλινε πια προς την αμαρτία, ούτε λόγω πλούτου, ούτε λόγω πτωχείας!
Σαν αναμμένη λαμπάδα ύψωνε τον νου του προς τον Θεό-
με θέρμη προσευχή και πίστη πού μετακινεί όρη!
Ή δυστυχισμένη μητέρα του, ή απαρηγόρητη Άγλάιδα,
θρηνούσε μαζί με τον υπερήλικα Εύφημιανό
τον χαμό τού Αλεξίου-
και η νύφη, ή άλλοτε ευθαλής σύζυγός του,
μαραινόταν από τον καημό.
Μια μέρα οι υπηρέτες επέπληξαν έναν ζητιάνο στην εξώθυρα. Ουδείς υποπτευόταν πώς αύτός, ό ρακένδυτος ζητιάνος, ήταν ό κληρονόμος τού παλατιού!
Όμως αύτός παρέμεινε σιωπηλός-
διότι από νέος είχε αποποιηθεί την πατρική κληρονομιά,
για να γίνει συγκληρονόμος της ουρανίου βασιλείας.
Αλλά πώς να κρυφτεί ό άγιος; Δεν μπορούσε- ό Κύριος τον έκανε περιλάλητο!
Όποιος με τη ζωή του δοξάζει τον Θεό, ό Θεός τον άντιδοξάζει. Ο Αλέξιος δόξασε μόνο τον Θεό, γιά τούτο έγινε ένδοξος.
Στ αλήθεια ήταν και παραμένει αύτός ό Άνθρωπος τού Θεού!
https://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/03/blog-post_897.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου