ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τρίτης. θ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιβ΄ 12-26).
Α Κορ. 12,12 Καθάπερ γὰρ τὸ
σῶμα ἕν ἐστι καὶ μέλη ἔχει πολλά, πάντα δὲ
τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ ἑνός, πολλὰ ὄντα, ἕν
ἐστι σῶμα, οὕτω καὶ ὁ Χριστός·
Α Κορ. 12,12 Διότι όπως ακριβώς το σώμα ένα είναι και έχει πολλά
μέλη, όλα δε τα μέλη του ενός σώματος, καίτοι είναι πολλά, αποτελούν ένα σώμα,
έτσι και ο Χριστός μαζή με όλους τους πιστούς, ανεξαρτήτως των χαρισμάτων και
δωρεών που έχουν, αποτελεί ένα πνευματικόν σώμα.
Α Κορ. 12,13 καὶ γὰρ ἐν
ἑνὶ Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα
ἐβαπτίσθημεν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες, εἴτε
δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καὶ πάντες εἰς ἓν
Πνεῦμα ἐποτίσθημεν.
Α Κορ. 12,13 Διότι και ημείς όλοι οι πιστοί εις ένα Πνεύμα
εβαπτίσθημεν, ώστε να αποτελέσωμεν ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είμεθα είτε Ελληνες
είτε δούλοι είτε ελεύθεροι και όλοι σαν δένδρα φυτευμένα στον παράδεισον της
Εκκλησίας εποτίσθημεν από το αυτό Αγιον Πνεύμα με το ζων ύδωρ της χάριτος.
Α Κορ. 12,14 καὶ γὰρ τὸ
σῶμα οὐκ ἔστιν ἓν μέλος, ἀλλὰ πολλά.
Α Κορ. 12,14 Είμεθα πολλοί, αλλ' αποτελούμεν ένα, διότι και το σώμα
δεν είναι ένα μέλος, αλλά πολλά.
Α Κορ. 12,15 ἐὰν εἴπῃ
ὁ πούς, ὅτι οὐκ εἰμὶ χείρ, οὐκ εἰμὶ
ἐκ τοῦ σώματος, -οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν
ἐκ τοῦ σώματος;
Α Κορ. 12,15 Εάν πη το πόδι· “επειδή δεν είμαι χέρι, δεν είμαι και
δεν εξαρτώμαι από το σώμα”. παρ' όλον αυτό που θα πη, έπαυσε να είναι μέλος του
σώματος;
Α Κορ. 12,16 καὶ ἐὰν εἴπῃ
τὸ οὖς, ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμός, οὐκ
εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, -οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ
ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος;
Α Κορ. 12,16 Και εάν πη το αυτί· “επειδή δεν είμαι μάτι, δεν είμαι
και δεν εξαρτώμαι από το σώμα”, παρ' ολον αυτό δεν είναι μέλος του σώματος και
δεν ανήκει στο σώμα;
Α Κορ. 12,17 εἰ ὅλον τὸ
σῶμα ὀφθαλμός, ποῦ ἡ ἀκοή; εἰ ὅλον ἀκοή,
ποῦ ἡ ὄσφρησις;
Α Κορ. 12,17 Επειτα, εάν όλο το σώμα ήτο μάτι, τότε που θα υπήρχε η
ακοή; Και εάν όλο το σώμα ήτο ακοή, που θα ευρίσκετο η όσφρησις;
Α Κορ. 12,18 νυνὶ δὲ ὁ
Θεὸς ἔθετο τὰ μέλη ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐν
τῷ σώματι καθὼς ἠθέλησεν.
Α Κορ. 12,18 Τωρα όμως ετοποθέτησεν ο Θεός στο σώμα τα μέλη, το
καθένα από αυτά, όπως έκρινε και ηθέλησε, δια την εξυπηρέτησιν ολοκλήρου του
σώματος.
Α Κορ. 12,19 εἰ δὲ ἦν
τὰ πάντα ἓν μέλος, ποῦ τὸ σῶμα;
Α Κορ. 12,19 Εάν δε όλα τα μέλη ήσαν εν μέλος, τότε που και ποίον θα
ήτο το σώμα; (Δεν θα υπήρχε καν σώμα).
Α Κορ. 12,20 νῦν δὲ πολλὰ
μὲν μέλη, ἓν δὲ σῶμα.
Α Κορ. 12,20 Τωρα δε είναι πολλά μεν τα μέλη, ένα όμως είναι το σώμα.
Α Κορ. 12,21 οὐ δύναται δὲ ὀφθαλμὸς
εἰπεῖν τῇ χειρί· χρείαν σου οὐκ ἔχω· ἢ
πάλιν ἡ κεφαλὴ τοῖς ποσί· χρείαν ὑμῶν οὐκ
ἔχω·
Α Κορ. 12,21 Δεν ημπορεί δε το μάτι να πη στο χέρι· “δεν έχω την
ανάγκην σου”. Η πάλιν το κεφάλι να πη εις τα πόδια· “δεν έχω την ανάγκην σας”.
Α Κορ. 12,22 ἀλλὰ πολλῷ
μᾶλλον τὰ δοκοῦντα μέλη τοῦ σώματος ἀσθενέστερα ὑπάρχειν
ἀναγκαῖά ἐστι,
Α Κορ. 12,22 Αλλά τα μέλη του σώματος, που νομίζονται και φαίνονται
ασθενέστερα, είναι πολύ περισσότερον αναγκαία και απαραίτητα δια την ύπαρξιν
του σώματος.
Α Κορ. 12,23 καὶ ἃ δοκοῦμεν
ἀτιμότερα εἶναι τοῦ σώματος, τούτοις τιμὴν περισσοτέραν
περιτίθεμεν, καὶ τὰ ἀσχήμονα ἡμῶν εὐσχημοσύνην
περισσοτέραν ἔχει.
Α Κορ. 12,23 Και τα μέλη εκείνα του σώματος, που τα θεωρούμεν
ευτελέστερα και ασημότερα, αυτά τα περιβάλλομεν με μεγαλυτέραν τιμήν και τα
σκεπάζομεν προσεκτικώτερον. Και τα θεωρούμενα άσχημα μέλη τα περιποιούμεθα με
επιμέλειαν, ώστε να έχουν περισσότερον και ωραιότερον εξωτερικόν στολισμόν.
Α Κορ. 12,24 τὰ δὲ εὐσχήμονα
ἡμῶν οὐ χρείαν ἔχει. ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς
συνεκέρασε τὸ σῶμα, τῷ ὑστεροῦντι περισσοτέραν δοὺς
τιμήν,
Α Κορ. 12,24 Τα δε μέλη μας που φαίνονται ωραία, δεν έχουν ανάγκην από
τέτοιαν περιποίησιν. Αλλά ο Θεός ανέμειξε εις μίαν αρμονικήν ενότητα τα μέλη,
ώστε ν' αποτελήται το εν σώμα, δώσας περισσοτέραν τιμήν στο μέλος που φαίνεται
ότι υστερεί, εν συγκρίσει προς τα άλλα μέλη.
Α Κορ. 12,25 ἵνα μὴ ᾖ
σχίσμα ἐν τῷ σώματι, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ὑπὲρ
ἀλλήλων μεριμνῶσι τὰ μέλη·
Α Κορ. 12,25 Και τούτο, δια να μη υπάρχη διαίρεσις και κομματισμός στο
σώμα, αλλά όλα τα μέλη να φροντίζουν το ένα δια το άλλο με την αυτήν στοργήν
και επιμέλειαν.
Α Κορ. 12,26 καὶ εἴτε πάσχει
ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη, εἴτε δοξάζεται ἓν
μέλος, συγχαίρει πάντα τὰ μέλη.
Α Κορ. 12,26 Και, όπως είναι γνωστόν, εάν πάσχη ένα μέλος, πάσχουν
μαζή με αυτό όλα τα μέλη, και εάν δοξάζεται και τιμάται ένα μέλος, χαίρουν μαζή
του όλα τα μέλη.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τρίτης. θ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιη΄ 18-22, ιθ΄ 1-2, 13-15).
Ματθ. 18,18 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν,
ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται
δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν
λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ
οὐρανῷ.
Ματθ. 18,18 Σας διαβεβαιώνω ότι όσα αμαρτήματα αφήσετε δεμένα και
ασυγχώρητα εις την γην, θα μείνουν δεμένα και ασυγχώρητα στον ουρανόν. Και όσα
συγχωρήσετε εις την γην, θα είναι συγχωρημένα και λυμένα στον ουρανόν.
Ματθ. 18,19 Πάλιν ἀμὴν
λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν
συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς
πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς
παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Ματθ. 18,19 Παλιν σας διαβεβαιώνω ότι, εάν δύο από σας συμφωνήσουν
εις την γην για κάθε καλόν πράγμα, που ήθελαν ζητήσει δια της προσευχής των, θα
το λάβουν από τον Πατέρα μου τον εν τοις ουρανοίς.
Ματθ. 18,20 οὗ γάρ εἰσι
δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα,
ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν.
Ματθ. 18,20 Διότι όπου δύο η τρεις είναι συγκεντρωμένοι στο όνομά
μου και δια σκοπόν σύμφωνον με το θέλημά μου, εκεί είμαι και εγώ εν μέσω αυτών,
δια να τους φωτίζω, να τους ευλογώ και να τους ενισχύω”.
Ματθ. 18,21 Τότε προσελθὼν αὐτῷ
ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ
ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις;
Ματθ. 18,21 Τοτε επλησίασε προς αυτόν ο Πετρος και είπε· “Κυριε,
πόσες φορές θα φταίξη εις εμέ ο αδελφός μου και θα τον συγχωρήσω; Εως επτά
φορές;”
Ματθ. 18,22 λέγει αὐτῷ ὁ
Ἰησοῦς· οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις, ἀλλ᾿
ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά.
Ματθ. 18,22 Είπεν εις αυτόν ο Ιησούς· “Δεν σου λέγω έως επτά φορές,
αλλά έως εβδομήκοντα επτά φορές, πάντοτε δηλαδή θα συγχωρής”.
Ματθ. 19,1 Καὶ ἐγένετο ὅτε
ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους μετῆρεν
ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια
τῆς Ἰουδαίας πέραν τοῦ Ἰορδάνου.
Ματθ. 19,1 Οταν δε ετελείωσεν ο Ιησούς τας ομιλίας αυτάς, ανεχώρησε
από την Γαλιλαίαν και ήλθε εις τα όρια της Ιουδαίας πέραν από τον Ιορδάνην.
Ματθ. 19,2 καὶ ἠκολούθησαν
αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς
ἐκεῖ.
Ματθ. 19,2 Και ηκολούθησαν αυτόν πλήθη πολλά και εθεράπευσεν εκεί
τους μεταξύ αυτών ασθενείς.
Ματθ. 19,13 Τότε προσηνέχθη αὐτῷ
παιδία, ἵνα ἐπιθῇ αὐτοῖς τὰς χεῖρας
καὶ προσεύξηται· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς.
Ματθ. 19,13 Τοτε έφεραν προς αυτόν μικρά παιδιά, δια να βάλη επάνω
εις τα κεφάλια τα χέρια του, να τα ευλογήση και να προσευχηθή δι' αυτά. Οι
μαθηταί όμως, δια να μη ενοχληθή ο διδάσκαλός των, επέπληξαν εκείνους που τα
έφεραν.
Ματθ. 19,14 ὁ δὲ Ἰησοῦς
εἶπεν· ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ
ἐλθεῖν πρός με· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν
ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Ματθ. 19,14 Αλλά ο Ιησούς είπεν· “αφήστε τα παιδιά και μη τα
εμποδίζετε να έλθουν προς εμέ. Διότι εις αυτά, και εις εκείνους που ομοιάζουν
με αυτά ως προς την απλότητα και την αθωότητα, ανήκει η βασιλεία των ουρανών”.
Ματθ. 19,15 καὶ ἐπιθεὶς
τὰς χεῖρας αὐτοῖς ἐπορεύθη ἐκεῖθεν.
Ματθ. 19,15 Και αφού έβαλε τα χέρια επάνω τους και τα ευλόγησε,
ανεχώρησε από εκεί.
http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/01.%20Math.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου