Ψελλίσματα κεγχριαίου μοναχού
«Πόνος και αγανάκτηση.»
Περπατούσαμε πριν λίγες ημέρες με κάποια παιδιά μου σ’ όμορφα και κατάφυτα μονοπάτια του Χολομώντα. Τα παιδιά είχαν παλαβώσει με τις ομορφιές της ανοιξιάτικης φύσης. «Δεν υπάρχει, Πάτερ, αυτό που ζούμε!», έλεγαν και ξανάλεγαν με χαρά.
Όμως, στο άκουσμα αυτής της πρότασης, ο δικός μου λογισμός έφευγε αλλού…
Όντως, δεν υπάρχει αυτό που ζούμε!
Ο παραλογισμός στην νιοστή. Γύρω μας βιώνουμε την τελεία έννοια του παράλογου.
Ακούς από παντού, απ’ όλα τα χρυσοεπιδοτούμενα Μ.Μ.Ε. και τα φερέφωνά τους, για το μεγάλο κακό! Το πιο επικίνδυνο! Που ζει ανάμεσά μας! Όχι, πλέον δεν είναι ο κορωναϊός! Είναι ο Χριστός!
Πρόβλημα η Θεία Λειτουργία, γι’ αυτό (μας κάνουν και χάρη!) στην καλύτερη των περιπτώσεων μόνο 50 εκκλησιαζόμενοι.
Πρόβλημα η προσκύνηση των Αγίων Εικόνων.
Πρόβλημα η Θεία Κοινωνία.
Πρόβλημα η διανομή του αντιδώρου.
Πρόβλημα η ευλογία που λαμβάνω ασπαζόμενος το χέρι του ιερέα.
Πρόβλημα η λιτανείες των Αγίων Εικόνων και των Ιερών Λειψάνων.
Κυρίως… Πρόβλημα όσοι έχουν αντίθετη άποψη και κάνουν το «λάθος» ταπεινά να την εκφράσουν…
Και σχεδόν κανείς δεν απαντά, σχεδόν κανείς δεν μιλά… Γιατί όποιος μιλά είναι εχθρός της δημόσιας υγείας και της σταθερότητας…
Ο μέγιστος εχθρός μας; Ο Χριστός! Η Πίστη! Η Ορθοδοξία! Για όλα έχει ευθύνη Αυτή!
…
Όμως… Υπάρχει κι ένας μεγάλος πόνος…
Όλα αυτά δίχως την αναμενόμενη, αγιοπατερική, πρέπουσα, έντονη, σφοδρή, δυναμική, σκληρή, κάθετη, αποφασιστική, μέχρις αίματος αντίδραση της μάνας μας διοικούσας Εκκλησίας…
Υπακοή, λέει, στην Κυβέρνηση και τις υποδείξεις της… (Δηλαδή υπακοή σ’ αυτούς που δεν πιστεύουν στον Χριστό και το αποδεικνύουν καθημερινά με τα έργα και τα νομοθετήματά τους!)
Υπακοή, λέει, στις αποφάσεις της Δ.Ι.Σ.… (Δηλαδή υπακοή σ’ αυτές που αντί να καλούν τον λαό του Θεού στους ναούς Του για να λάβουν δύναμη και Χάρη, τους κλείδωναν απ’ έξω και έστελναν σε ΕΔΕ τους ιερείς που κοινωνούσαν τους πιστούς!)
Υπακοή, λέει, στον κ. Τσιόδρα και την Επιστημονική Επιτροπή…(Δηλαδή υπακοή σ’ αυτόν, που δίχως να ερυθριά και να ζητά συγνώμη, μας είπε κατάμουτρα πως μας έλεγε ψέματα σε κάποιες ανακοινώσεις του!)
Υπακοή, λέει, γιατί είναι για το συμφέρον μας!
Υπακοή, λέει, και απόλυτη σιωπή!!!
…
Κάθε μέρα που περνά όλο και περισσότερο πέφτουν οι μάσκες και διαφαίνεται το πρόβλημά τους! Το πρόβλημα του προδοτικού συρφετού των ραγιαδιζόντων εθνομηδενιστων πολιτικάντιδων και μη. Το πρόβλημα είναι η Πίστη μας!
Μη γελιόμαστε… Η Μασωνία, ο Οικουμενισμός και ο Συγκριτισμός κινούν τα νήματα και παλεύουν να φέρουν μια «Νέα Εποχή», μια «Νέα Τάξη Πραγμάτων». Το ακούμε πλέον συχνά γύρω μας. Είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό; Είμαστε έτοιμοι για αντίσταση και αγώνα; Είμαστε έτοιμοι να ομολογήσουμε Χριστό προς όλες τις κατευθύνσεις, ακόμη και προς την Διοικούσα Εκκλησία;
Ζούμε ακόμη τις πληγές στο σώμα της Εκκλησίας από την «σύνοδο» του Κολυμπαρίου.
Ζούμε ακόμη τις πληγές στο σώμα της Εκκλησίας από την κοινωνία με τους σχισματικούς του Επιφανίου της Ουκρανίας.
Δεν έφταναν αυτά…
Καθημερινά πλέον, ακούμε να υβρίζουν την Πίστη μας, να προσπαθούν με αστεία ψέματα και επιχειρήματα να την αποδομήσουν, να την περιγελάσουν, να την εκμηδενίσουν… Ακούμε πολλούς, καθηγητάδες, ειδικούς, θεολόγους, διανοούμενους, ακόμη και κληρικούς (κυρίως μεγαλόσταυρους) να προσπαθούν να μας πείσουν πως το άσπρο είναι μαύρο. Πως ότι ξέραμε μέχρι τώρα από τους Αγίους μας Πατέρες είναι καλό μεν αλλά για κάποια άλλη εποχή. Και το χειρότερο, πως η αντίθετη άποψη απ’ αυτούς θεωρείτε «πλάνη»!
Όμως ξεχνούν πως Ορθοδοξία είναι ο ίδιος ο Χριστός, «χθες και σήμερα ο αυτός και εις τους αιώνες».
Σίγουρα θα δούμε και θα ζήσουμε χειρότερα.
Οφείλουμε να ‘χουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά. Να βρισκόμαστε σε εγρήγορση και επαγρύπνηση.
…
Ο δρόμος είναι ένας. Ο Χριστός στην ζωή μας!
Ας αρχίσουμε να βιώνουμε αληθινά την Πίστη και ας βάλουμε αρχή και τέλος της ζωής μας τον Χριστό! Πως; Με απλούς, καθημερινούς τρόπους. Μελέτη της Αγίας Γραφής και των Πατερικών κειμένων. Προσπάθεια υπακοής στις εντολές του Κυρίου μας. Προσοχή και Προσευχή. Τακτικό εκκλησιασμό. Εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία.
Ένα είναι σίγουρο… Ζει Κύριος ο Θεός!
Καλόν αγώνα.
https://aktines.blogspot.com/2020/05/blog-post_758.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου