Πρέπει νὰ ἀγαπήσω τὸν ἑαυτόν μου (μὲ τὴν ἔννοια νὰ σωθῶ), καὶ τότε νὰ ἀγαπήσω τὸν ἄλλον (μὲ τὴν ἔννοιαν νὰ σωθεῖ). Ὅταν φθάσω στὸ σημεῖο αὐτό, τότε θὰ σκέπτομαι τὸν ἄλλον ἄνθρωπο. Γι᾿ αὐτὸ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας πρὶν δοθοῦν, ἔφτιαξαν τὸν ἑαυτόν τους. Αὐτὸς ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, μετὰ τὴν μεταστροφή του στὸν Χριστιανισμό, ἔμεινε στὴν Ἀραβία τρία χρόνια∙ ἔφτιαχνε τὸν ἑαυτόν του! Ὁ μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος θεολόγος, ἱερὸς Χρυσόστομος... πρὶν βγοῦν στὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας ἀσκήτευσαν στὴν ἔρημο∙ ἔφτιαξαν τὸν ἑαυτόν τους! Κατενόησαν δηλαδὴ τὴν σωτηρία τους, καὶ ὅτι ὁ ἑαυτός τους πλέον μπορεῖ νὰ κατακτήσει τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ, καὶ τότε βγῆκαν ἔξω. -Τί θὰ λέγαμε; ὅτι τὰ χρόνια καταρτισμοῦ των ἦταν χρόνια φιλαυτίας μὴ προσέχοντας τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους; -Ὄχι∙ ἦταν χρόνια προετοιμασίας ἀληθινῶν κριτηρίων, διότι μὲ τὰ κριτήρια τοῦ ἑαυτοῦ μου θὰ βοηθήσω τὸν ἄλλον ἄνθρωπον.
✞ Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου