Πῶς καὶ πῦρ ὑπάρχεις βλύζον, πῶς καὶ ὕδωρ ᾖς δροσίζον;

πηγή:εδω

Στίχοι ποὺ δείχνουν ἔρωτα πρὸς τὸν Θεό

( Λόγος πέμπτος τῶν στίχων )

Πῶς γίνεται πῦρ ν᾽ ἀναβλύζεις;

πῶς σύγχρονα νερὸ δροσιστικό;

πῶς καῖς μαζὺ καὶ γλυκαίνεις;

πῶς τὴ φθορὰ ἐξαφανίζεις;

πῶς Θεοὺς κάνεις τοὺς ἀνθρώπους;

πῶς φῶς τὸ σκοτάδι;

πῶς ἀπ᾽ τὸν ἅδη βγάζεις;

πῶς ἄφθαρτους τοὺς θνητοὺς κάνεις;

πῶς τὸ φῶς πᾶς σὲ σκότος;

πῶς τὴ νύχτα περιαρπάζεις;

πῶς τὴν καρδιὰ τὴν καταλάμπεις;

πῶς ὁλόκληρο μ᾽ ἀλλάζεις;

πῶς ἑνώνεσαι μὲ τοὺς ἀνθρώπους;

πῶς Θεοῦ υἱοὺς τοὺς κάνεις;

πῶς μὲ τὸν πόθο σου καῖς;

πῶς δίχως ξίφος λαβώνεις;

πῶς ἀντέχεις; πῶς κρατᾷς;

πῶς μὲ μιᾶς δὲν παραδίνεις;

πῶς ὄντας ἔξω ἀπ᾽ ὅλα,

ὅλους βλέπεις τὸ τί κάνουν;

πῶς ὄντας μακριά,

τοῦ καθένα μας βλέπεις τὸ ἔργο;

Δόσε στοὺς δούλους σου ὑπομονή,

θλίψη νὰ μὴ τοὺς σκεπάσει.

Τῶν θείων ὕμνων οἱ ἔρωτες

τοῦ ἁγίου καὶ μεγάλου πατρὸς ἡμῶν Συμεὼν

τοῦ νέου ἐν θεολόγοις καὶ πρεσβυτέρου γεγονότος

καὶ ἡγουμένου τῆς μονῆς τοῦ ἁγίου Μάμαντος

(6) Τοῦ αὐτοῦ τετράστιχα τὸν πρὸς θεὸν αὐτοῦ ἐντεῦθεν δεικνύοντα ἔρωτα.

Πῶς καὶ πῦρ ὑπάρχεις βλύζον,

πῶς καὶ ὕδωρ ᾖς δροσίζον;

πῶς καὶ καίεις καὶ γλυκαίνεις,

πῶς φθορὰν ἐξαφανίζεις;

πῶς θεοὺς ποιεῖς ἀνθρώπους,

πῶς τὸ σκότος φῶς ἐργάζῃ;

πῶς ἀνάγεις ἐκ τοῦ ᾅδου,

πῶς θνητοὺς ἐξαφθαρτίζεις;

πῶς πρὸς φῶς τὸ σκότος ἕλκεις,

πῶς τὴν νύκτα περιδράσσῃ;

πῶς καρδίαν περιλάμπεις,

πῶς με ὅλον μεταβάλλεις;

πῶς ἑνοῦσαι τοῖς ἀνθρώποις,

πῶς υἱοὺς θεοῦ ἐργάζῃ;

πῶς ἐκκαίεις σου τῷ πόθῳ

πῶς τιτρώσκεις ἄνευ ξίφους;

πῶς ἀνέχῃ, πῶς βαστάζεις,

πῶς εὐθὺς οὐκ ἀποδίδως;

πῶς ὑπάρχων ἔξω πάντων

βλέπεις πάντων τὰ πρακτέα;

πῶς μακρὰν ἡμῶν τυγχάνων

καθορᾷς ἑκάστου πρᾶξιν;

δὸς ὑπομονὴν σοῖς δούλοις,

μὴ καλύψῃ τούτους θλῖψις.