Τὸ πνεῦμα τῶν παλαιῶν Ἁγιορειτῶν. Ἀπὸ τὴν Ἀσκητικὴ καὶ Ἡσυχαστικὴ Ἁγιορείτικη Παράδοση

Έἶ­πε Γέρων: «Πα­λαιά ὑ­πῆρ­χαν πολ­λοί ἐ­νά­ρε­τοι πα­τέ­ρες πού σή­με­ρα ἔ­χουν ἐ­κλε­ί­ψει. Σήμερα ἔρ­χον­ται νέ­οι ἄν­θρω­ποι τῆς σύγ­χρο­νης ἐ­πο­χῆς καί νο­μί­ζουν ὅ­τι ἔ­τσι ἦταν τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος, ὅ­πως τό βρί­σκουν. Δέν βλέ­πουν καί πα­ρα­δε­ίγ­μα­τα ἀ­πό μᾶς το­ύς πα­λαι­ο­ύς· ἐ­κεῖ­νο πού βρί­σκει κα­νείς ἀ­κο­λου­θά­ει. Ὅ­μως τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος δέν ἦ­ταν ἔ­τσι πα­λαιά.

»Τώρα εἶ­ναι ἡ ἐ­πο­χή νά μπο­ρῆ νά συγ­κρα­τή­ση ὁ κα­θέ­νας τόν ἑ­αυ­τό του, νά μήν πα­ρα­συρ­θῆ καί πέ­ση σέ ἀ­μέ­λεια. Μέ τήν ὑ­πα­κοή, τήν ἀ­γά­πη, τήν ἀ­νά­γνω­ση τῶν ἀ­σκη­τι­κῶν συγ­γραμ­μά­των τῶν ἁ­γί­ων Πα­τέ­ρων, γιά νά μᾶς δυ­να­μώ­νουν, νά κά­νου­με τήν ἀ­κο­λου­θί­α καί τά κα­λο­γε­ρι­κά μας κα­θή­κον­τα. Ὕστε­ρα, ὅ­σο προ­χω­ρᾶ ὁ ἄν­θρω­πος, τοῦ δί­νει ὁ Κύριος σο­φί­α καί δι­ά­κρι­ση πῶς νά δι­ά­γη, καί θέ­λει νά ἀ­νε­βα­ί­νη συ­νέ­χεια. Καί ἐ­κεῖ εἶ­ναι ὁ κό­πος.

»Σήμερα, τά χρό­νια μας εἶ­ναι πο­λύ δύ­σκο­λα. Ὅ­που νά γυ­ρί­σης νά κοι­τά­ξης, ὅ­λο τό κα­κό βλέ­πεις. Σήμερα ὁ κό­σμος ἔ­χει κου­ρά­σει το­ύς κα­λο­γή­ρους. Κου­ρά­στη­καν, θέ­λουν ἡ­συ­χί­α καί δέν ἔ­χουν δι­ά­θε­ση νά δι­η­γοῦν­ται γιά πα­λαι­ο­ύς γέ­ρον­τες. Μᾶς ἔ­χει πι­ά­σει καί μία μα­νί­α νά φτει­ά­χνου­με ἔρ­γα. Ἀντί νά φτει­ά­ξου­με τήν ψυ­χή μας, τό ἦ­θος μας, ἐ­μεῖς φτει­ά­χνου­με ντου­βά­ρια, κα­μά­ρες, μάρ­μα­ρα καί νο­μί­ζο­υμε ὅ­τι θά μᾶς ποῦν μπρά­βο. Μπρά­βο θά μᾶς πεῖ ὁ Θε­ός γιά τίς ἀ­ρε­τές, ἀλλά καί ὁ κό­σμος, ὅ­ταν βλέ­πη ἀ­ρε­τή καί ὄ­χι κτί­σμα­τα. Γι᾿ αὐ­τά μᾶς κα­τη­γο­ροῦν κι­ό­λας, ὅ­ταν εἶ­ναι ὑ­περ­βο­λι­κά. Σκέ­φτον­ται ποῦ βρί­σκουν τά χρή­μα­τα οἱ κα­λό­γε­ροι, οἱ ἀ­κτή­μο­νες;

»Οἱ νέ­οι ὅ­μως τώ­ρα δέν μπο­ροῦν νά τά κα­τα­λά­βουν αὐ­τά. Γι᾿ αὐ­τό ἐ­μεῖς στη­ρι­ζό­με­νοι στο­ύς πα­τέ­ρες προσπαθοῦμε νά βο­η­θή­σου­με τόν ἑ­αυ­τό μας καί νά προ­χω­ρή­σου­με. Με­τά τήν ὑ­λι­κή τρο­φή, αὐ­τή νά εἶ­ναι ἡ τρο­φή μας, καί τά ὑ­πό­λοι­πα θά τά συμ­πλη­ρώ­σει ἡ χά­ρις τοῦ Θε­οῦ. Τό κα­λό δέν βρί­σκε­ται στά πολ­λά. Εἶ­ναι στά λί­γα καί στήν ἐ­φαρ­μο­γή».

*

Έἶ­πε Γέρων: «Τόση πί­στη καί τό­ση ἀ­γω­νι­στι­κό­τη­τα βλέ­που­με στο­ύς πα­λαι­ο­ύς. Ἐ­μεῖς οἱ νε­ώ­τε­ροι οὔ­τε τά ζοῦ­με καί μᾶς φα­ί­νον­ται ἀ­πό­μα­κρα αὐ­τά. Αὐ­τό εἶ­ναι ἀ­νη­συ­χη­τι­κό. Τά γε­ρον­τά­κια ἦ­ταν θη­σαυ­ροί. Οἱ νε­ώ­τε­ροι ἔ­χουν τό νέ­ο πνεῦ­μα. Πάθαμε καί μεῖς, ὅ­πως συ­νέ­βη στά κομ­μου­νι­στι­κά κρά­τη. Ἐ­κεῖ ἔ­χα­σαν τήν συ­νέ­χεια τῆς πα­ρα­δό­σε­ως. Δέν εἶ­χαν γε­ρον­τά­κια νά το­ύς συμ­βου­λέ­ψουν καί γύ­ρι­ζαν ἀ­πό δῶ καί ἀ­πό κεῖ.

»Ἔ­βλε­πα τά γε­ρον­τά­κια στό Μο­να­στή­ρι μας καί ἔ­λε­γα μέ­σα μου: ”Τί σκλη­ρά γε­ρον­τά­κια. Για­τί νά εἶ­ναι τό­σο σκλη­ρά; Τόσα χρό­νια στό Μο­να­στή­ρι καί νἄ­χουν αὐ­τήν τήν σκλη­ρό­τη­τα; Δέν μπο­ρῶ νά τό κα­τα­λά­βω­”. Καί ὅ­ταν πέ­ρα­σαν χρό­νια πολ­λά μοῦ λύ­θη­καν ὅ­λες οἱ ἀ­πο­ρί­ες. Εἶ­δα τό τέ­λος τους νά εἶ­ναι κα­λό καί εἰ­ρη­νι­κό. Στά γη­ρά­μα­τά τους εἶ­χαν γί­νει πο­λύ ἐ­πι­ει­κεῖς, σάν ἀρ­νά­κια. Καί ὅ­πως τό ἀρ­νά­κι εἶ­ναι τό πιό συμ­πα­θη­τι­κό ζῶ­ο, ἔ­τσι εἶ­χαν γί­νει καί τά πρώ­ην σκλη­ρά γε­ρον­τά­κια. Ἔ­τσι ὁ Θε­ός πού εἶ­ναι παν­το­γνώ­στης καί γνω­ρί­ζει τά ἐνε­στῶ­τα καί τά μέλ­λον­τα, ὅ­ταν δῆ ὅ­τι ἔ­φθα­σε κα­νε­ίς σέ κα­λή πνευ­μα­τι­κή κα­τά­στα­ση, κά­που στήν ἀ­πά­θεια, τόν ”ἁρπάζει” καί φε­ύ­γει σάν που­λά­κι.

»Ἐ­μεῖς οἱ νε­ώ­τε­ροι ἔ­χο­υμε ἕ­να πει­ρα­σμό πού μᾶς τά χα­λά­ει ὅ­λα. Ὁ Κύριός μας λέ­ει: «Μή κρί­νε­τε, ἵ­να μή κρι­θῆ­τε», καί «ἐν ᾧ μέ­τρῳ με­τρεῖ­τε, ἀν­τι­με­τρη­θή­σε­ται ὑ­μῖν». Ἐ­μεῖς δέν τόν φυ­λᾶ­με αὐ­τόν τόν λό­γο καί κρί­νου­με καί κα­τα­κρί­νου­με. Καί κά­νου­με πράγ­μα­τα ἀλ­λο­πρό­σαλα, στά ὁ­ποῖ­α δέν δί­νου­με ση­μα­σί­α. Καί ὅ­μως αὐ­τά εἶ­ναι σκό­πε­λος στήν πνευ­μα­τι­κή μας ζωή. Με­τά πῶς νά φθά­σου­με το­ύς πα­λαι­ο­ύς; Τούς ἄλ­λους δέν ἔ­χου­με δι­κα­ί­ω­μα νά κρί­νου­με· νά κα­τα­κρί­νου­με μό­νο τόν ἑ­αυ­τό μας. Πάντα νά λέ­με: ”Θεέ μου, συγ­χώ­ρε­σέ με, ἐ­γώ φτα­ί­ω γιά ὅ­λα. Βο­ή­θη­σέ με­”. Ἐ­μεῖς ὅ­μως συ­νή­θως δυ­σκο­λευ­ό­μα­στε νά ποῦ­με ”Θεός σχω­ρέ­σοι­”, καί δέν συγ­χωρ­νᾶ­με τόν ἄλ­λον, ἄν μᾶς κά­νη κά­τι».

https://enromiosini.gr/oi-ekdoseis-mas/askhtikh/to-pneyma-ton-palaion-21/