Ὁ σύγχρονος κόσμος εἶναι μεστός μιᾶς βαβυλώνιας αἰχμαλωσίας...

Ἰωάννης Ἰανωλίδε, 1985

Σ᾿ αὐτόν τόν αἰῶνα ὁ ἡρωϊσμός νικήθηκε ἀπό τήν δειλία, ἡ ποιότητα γιά τήν ζωή ἀντικαστάθηκε ἀπό τήν ποσότητα, ὁ ἄνθρωπος ὑποτάχθηκε ἀπό τήν τεχνοκρατία, τό πνεῦμα ὑποδουλώθηκε ἀπό τήν ὕλη, ἡ ἀλήθεια παρεξηγήθηκε διαλεκτικά, τό καλό λησμονήθηκε μέ πολλή κακία καί οἱ χριστιανοί διώχθηκαν ἀπό τούς ψευδοχριστιανούς.Ὁ σύγχρονος κόσμος εἶναι μεστός μιᾶς βαβυλώνιας αἰχμαλωσίας, διότι οἱ βασικότεροι συντελεστές του κάνουν τήν ζωή του ἀβίωτη.

Οἱ πλούσιοι δέν χορταίνουν πιά ἀπό τά πλούτη τους καί θέλουν νά κυριαρχοῦν σ᾿ ὅλη τήν γῆ καί οἱ ἰσχυροί αὐτοῦ τοῦ κόσμου δέν ἔχουν ὅρια τῆς δεσποτοκρατίας τους καί πνίγουν κάθε ἀντίδραση τοῦ κόσμου.

Ἡ τεχνολογία μᾶς ὑποδουλώνει συνεχῶς καί ἐμᾶς καί τήν φύση καί μᾶς ἔγινε ἕνας τραγικός ἐφιάλτης. Δέν θέλουν οὔτε νά πεθάνουμε πιά καί γι᾿αὐτό τόν λόγο δολοφονοῦμε τούς τοκετούς τῶν μητέρων, πού ἀναγγέλλουν τήν ἐμφάνισή τους πρίν μποῦν ποτέ στήν ζωή.

Μισοῦμε ἀλλήλους τόσο πολύ, ὥστε ἐγίναμε ἀναίσθητοι στήν ἀμοιβαία θλίψη πού μόνοι μας τήν προκαλοῦμε. Οἱ διεστραμμένες αἰσθήσεις μας εἶναι ἐξεγερμένες καί καταβεβλημένες. Ἔχουν κυριέψει τόν νοῦ καί τήν καρδιά τῶν ἀνθρώπων. Οἱ ἀξίες αὐτοῦ τοῦ κόσμου πηγάζουν ἀπό ἐγωϊσμό, ὑλισμό καί ἀθεϊσμό. Ἕνας κόσμος χωρίς Θεό καί χωρίς ψυχή.

…Γίνονται θερμές συζητήσεις σχετικά μέ τήν χρήση μιᾶς πρόθεσης – σέ, ἀπό ἤ κατά – σέ διάφορους θεολογικούς διαλόγους, τήν στιγμή πού οἱ ἄνθρωποι δέν ἔχουν πιά ἕνα ἰδανικό, δέν ἔχουν πιά ἐλπίδα σ᾿ αὐτόν τόν κόσμο καί χάνουν καί τήν αἰώνια ἐλπίδα, διότι ὁ κόσμος κυριαρχεῖται ἀπό ἐγωϊσμό, τυραννία, ἐκμετάλλευση, σκλαβιά, φτώχεια καί ἀθλιότητα. Προσευχόμαστε γιά τούς φτωχούς, τούς ἀρρώστους, τούς φυλακισμένους, τούς ἀδύνατους, ἀλλά ουσιαστικά δέν κάνουμε τίποτε γι᾿ αὐτούς.

Ἄραγε ἔτσι ἔκανε κι ὁ Χριστός; Ἄραγε αὐτή εἶναι ἡ χριστιανική διδασκαλία; Ἔτσι προσεγγίζεται ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Διότι ἴσως θά λεχθεῖ καί σ᾿ ἐμᾶς, ὅπως καί στούς Ἰουδαίους: Αὐτά νά τά κάνετε καί τ᾿ ἄλλα νά μή τά ἀφήνετε ἀνεκτέλεστα;

Ἡ προσευχή ἔχει τήν θέση της στά πλαίσια τῆς ζωῆς, ἀλλά δέν εἶναι ἡ μόνη πορεία αὐτῆς τῆς ζωῆς. Τά ἔργα τοῦ κόσμου δέν ἐκτελοῦνται μόνο μέ προσευχή, παρόλο πού τήν χρειάζονται ὅλα.

…Ὅλα τά προβλήματα τοῦ κόσμου βρίσκονται στό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί τῶν χριστιανῶν. Μέχρι πότε θά περιπλανιόμαστε ἤ θά τεμπελιάζουμε στήν πορεία μας γιά νά γυρίσουμε στό Εὐαγγέλιο καί στό Ἅγιο Πνεῦμα; …

Από το βιβλίο: «Ο φυλακισμένος Προφήτης» – Ἰωάννου Ἰανωλίδε, Νέου Ὁμολογητοῦ τῆς Πίστεως († 1985) – Μετάφραση Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτη

ΠΗΓΗ

https://proskynitis.blogspot.com/2024/08/blog-post_41.html#more