ΔΙΑΛΟΓΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΙΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ
ΤΟΥ ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ –ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ Π.ΠΟΥΡΝΑΡΑ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ Π.ΠΟΥΡΝΑΡΑ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΘΕΜΑ ΠΡΩΤΟΝ: ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ (Μέρος Α΄)
Ορθόδοξος: Κύριε...ως πηγήν του λόγου του Θεού τι δέχεσθε;
Ευαγγελικός: Μόνο την Αγίαν Γραφήν ήτοι την Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην, τον γραπτόν λόγον του Θεού.
Ορθόδοξος: απορρίπτετε την Παράδοσιν της Εκκλησίας;
Ευαγγελικός: Βεβαίως, διότι ο Κύριος ρητώς ομιλεί εναντίον αυτής λέγων: «μάτην σέβονταί με διδάσκοντες διδασκαλίας και εντάλματα ανθρώπων»Ματθ. 15,9.
Ορθόδοξος: Γνωρίζεται ποια είναι τα εντάλματα αυτών των ανθρώπων; ......
Ευαγγελικός: Πάσα παράδοσις, η οποία είναι εκτός του Γραπτού λόγου του Θεού, της Αγ. Γραφής.
Ορθοδόξος: Νομίζω όχι. Ο Κύριος δύο στίχους προηγουμένως ορίζει την παράδοσιν ταύτην λέγων τα εξής: «ηκυρώσατε την εντολήν του, Θεού δια την Παράδοσιν υμών» Ματθ. 15,7. Εξ αυτού φαίνεται, ότι εκείνη η Παράδοσις είναι «εντάλματα ανθρώπων» και πρέπει να απορρίπτεται, η οποία «ακυροί» ήτοι αντιτίθεται ρητώς εις την Αγίαν Γραφήν.
Ευαγγελικός: Παράδοσιν η οποία συμφωνεί με την Αγίαν Γραφήν, δέχομαι και εγώ. Απορρίπτω παράδοσιν η οποία δεν συμφωνεί με την Αγίαν Γραφή.
Ορθόξοδος: Ο Κύριος όμως όταν λέγη «ηκυρώσατε» Ματθ.15, 9 «την εντολήν του Θεού» ορίζει Παράδοσιν απορριπτέαν όχι εκείνην η οποία δεν συμφωνεί με την Αγία Γραφήν αλλά εκείνην η οποία διαφωνεί, εκείνη η οποία αντιτίθεται ρητώς εις την Αγίαν Γραφήν.
Ευαγγελικός: Το ίδιον λέγω και εγώ.
Ορθόδοξος: Όχι. Η διαφορά των εννοιών είναι λεπτότατη το δε βάθος πολύ σοβαρόν. Και ιδού. Ο Κύριος απορρίπτει πάσαν Παράδοσιν η οποία «ακυροί» αντιτίθεται ρητώς εις την Αγίαν Γραφήν. Σεις λέγετε ότι δέχεσθε πάσα Παράδοσιν, η οποία συμφωνεί με την Αγίαν Γραφήν. Επομένως πάσα Παράδοσις η οποία δεν εμφαίνεται ρητώς εν τη Αγία Γραφή αλλά υπεμφαίνεται η και σιωπάται υπ’ αυτής απορρίπτεται υφ’ υμών. Κατά συνέπειαν απορρίπτετε Παράδοσιν την οποίαν ο Κύριος δεν απορρίπτει δια του Ματθ. 15,9.
Ευαγγελικός: Ούτω σκεπτόμενοι σεις οι Ορθόδοξοι θεωρείτε την Παράδοσιν δευτέραν Αγίαν Γραφήν, συνέχειαν και επέκτασιν της Γραφής.
Οθρθόδοξος: Βεβαίως.
Ευαγγελικός: Πως θα αποδείξητε τούτο βάσει της Αγίας Γραφής, την οποίαν εθέσαμε ως κοινόν έδαφος συζητήσεως;
Ορθόδοξος: Έχω πέντε λόγους βάσει της Αγίας Γραφής, οι οποίοι αποδεικνύουσι, ότι η ιερά Παράδοσις είναι Δευτέρα Αγία Γραφή, διότι είναι ισόκυρος προς αυτήν.
Ευαγγελικός: Ακούω τον πρώτον λόγον σας.
Ορθόδοξος: Ακούσατε: Ο Κύριος εις, το Ματθ. 28,20 λέγει τα εξής εις τους αποστόλους Του: «μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντέλειας του αιώνος». Ο Κύριος δημλώνει ενταύθα, ότι θα είναι μαζί με τους Αποσόλους Του μέχρις να καταστραφή ο κόσμος. Αφού ομιλεί ο Κύριος περί καταστροφής του κόσμου, αναφέρεται εις την εν τη γη συμπαράστασίν Του και ουχί την εν ουρανοίς. Οι Απόστολοι όμως αργά η γρήγορα θα απέθνησκον. Μετά ποίων θα ήτο ο Κύριος μετά τον θανατόν των μέχρι της «συντέλειας του αιώνος»της καταστροφής του κόσμου τούτου; Ασφαλώς μετά των διαδόχων αυτών. Και σάς ερωτώ, κύριε, ποίοι είναι οι πραγματικοί διάδοχοι των αποστόλων σεις οι Ευαγγελιστές η ημείς οι Ορθόδοξοι;
Ευαγγελικός: Ημείς οι Ευαγγελικοί, διότι ημείς έχομεν την αλήθειαν.
Ορθόδοξος: Όχι, δεν έχετε σεις την αλήθειαν, διότι δεν έχετε την Αποστολικήν διαδοχήν την οποίαν υπεσχέθη ο Κύριος εις τους Αποστόλους Του.
Ευαγγελικός: Πως θα μας το αποδείξητε αυτό;
Ορθόδοξος: Απλούστατα : Εκ της ιστορίας είναι γνωστόν, ότι εσείς οι Ευαγγελικοί ανεφάνητε επί της εποχής του Λουθήρου το 1500 περίπου μ.Χ. Επομένως επί 1500 χρόνων δεν υπήρχετε. Ο Κύριος όμως δεν είπε «μεθ’ υμών έσομαι από του 1500 μ.χ. και έπειτα», αλλά «μεθ’ υμών ειμί πάσας τα ημέρας μέχρι συντελείας του αιώνος». Θέτει το ρήμα ειμί εις ενεστώτα χρόνον και ουχί εις μέλλοντα «έσομαι» και τονίζει «πάσας τας ημέρας» διότι θέλει προφανώς να δηλώση ότι η Αποστολική διαδοχή ήρχισε ευθύς αμέσως από την Αποστολικήν εποχήν και ουχί βραδύτερον και είναι εν συνεχεία «πάσας τας ημέρας» άνευ διακοπής. Ημείς οι Ορθόδοξοι έχομεν τοιαύτην Αποστολικήν διαδοχήν, διότι εκείνα τα οποία πιστεύομεν, άρχονται -όπως θα αποδείξωμεν δια της Ιεράς Παραδόσεως- από της Αποστολικής εποχής. Εκείνα τα οποία όμως σεις πιστεύετε, δεν έχουν Αποστολικήν διαδοχή, διότι ανεφάνητε, όπως είπαμεν, το 1500 μ.χ. Επομένως ημείς έχομεν την Αποστολικήν διαδοχήν, διότι ημείς έχομεν την αλήθειαν. Τότε θα είχετε σεις την αλήθειαν και την Αποστολικήν διαδοχήν, εάν υποθέσωμεν, ότι ο Κύριος επλανήθη κατά 1500 χρόνια θέσεις την Αποστολικήν διαδοχήν από τους αποστόλους και όχι από του 1500 ότε ανεφάνητε σεις, όπερ ασεβέστατον!
Ευαγγελικός: Και ημείς δεχόμεθα την Αποστολικήν διαδοχήν αρχομένην από τους αποστόλους, αλλά δεν περιορίζομεν την πραγματικήν εκκλησίαν εις την Ορθόδοξον, την Καθολικήν, Διαμαρυρομένην. Η εκκλησία δι’ ημάς είναι αόρατος και περιλαμβάνει όλους τους αγίους Χριστιανούς, οι οποίοι έζησαν από της εποχής των Αποστόλων μέχρι τέλους των αιώνων είτε ανήκουν εις την Α η Β ορατήν εκκλησίαν.
Ορθόδοξος: Ξεφύγατε από το θέμα μας. Παρεμβάλλετε την έννοιαν της Εκκλησίας, ενώ ημείς ομιλούμεν περί Ιεράς Παραδόσεως. Περί Εκκλησίας θα ομιλήσωμεν εις άλλην συζήτησιν. Τώρα δεν πρέπει να εξερχώμεθα του θέματός μας. Εις άλλην συζήτησιν θα ομιλήσωμεν και περί Εκκλησίας, αν αύτη είναι μόνον αόρατος, αποτελείται μόνον από αγίους κ.λ.π. Τώρα εις το θέμα μας. Ο λόγος μας είναι περί Ιεράς Παραδόσεως.
Ευαγγελικός: Θα ήθελα να μου κάμετε την διάκρισιν Ιεράς Παραδόσεως και Εκκλησίας, ώστε να πεισθώ, ότι αυτά είναι δύο διάφορα πράγματα και έχουν ανάγκην ιδιαιτέρας έκαστον εξετάσεως.
Ευαγγελικός: Μόνο την Αγίαν Γραφήν ήτοι την Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην, τον γραπτόν λόγον του Θεού.
Ορθόδοξος: απορρίπτετε την Παράδοσιν της Εκκλησίας;
Ευαγγελικός: Βεβαίως, διότι ο Κύριος ρητώς ομιλεί εναντίον αυτής λέγων: «μάτην σέβονταί με διδάσκοντες διδασκαλίας και εντάλματα ανθρώπων»Ματθ. 15,9.
Ορθόδοξος: Γνωρίζεται ποια είναι τα εντάλματα αυτών των ανθρώπων; ......
Ευαγγελικός: Πάσα παράδοσις, η οποία είναι εκτός του Γραπτού λόγου του Θεού, της Αγ. Γραφής.
Ορθοδόξος: Νομίζω όχι. Ο Κύριος δύο στίχους προηγουμένως ορίζει την παράδοσιν ταύτην λέγων τα εξής: «ηκυρώσατε την εντολήν του, Θεού δια την Παράδοσιν υμών» Ματθ. 15,7. Εξ αυτού φαίνεται, ότι εκείνη η Παράδοσις είναι «εντάλματα ανθρώπων» και πρέπει να απορρίπτεται, η οποία «ακυροί» ήτοι αντιτίθεται ρητώς εις την Αγίαν Γραφήν.
Ευαγγελικός: Παράδοσιν η οποία συμφωνεί με την Αγίαν Γραφήν, δέχομαι και εγώ. Απορρίπτω παράδοσιν η οποία δεν συμφωνεί με την Αγίαν Γραφή.
Ορθόξοδος: Ο Κύριος όμως όταν λέγη «ηκυρώσατε» Ματθ.15, 9 «την εντολήν του Θεού» ορίζει Παράδοσιν απορριπτέαν όχι εκείνην η οποία δεν συμφωνεί με την Αγία Γραφήν αλλά εκείνην η οποία διαφωνεί, εκείνη η οποία αντιτίθεται ρητώς εις την Αγίαν Γραφήν.
Ευαγγελικός: Το ίδιον λέγω και εγώ.
Ορθόδοξος: Όχι. Η διαφορά των εννοιών είναι λεπτότατη το δε βάθος πολύ σοβαρόν. Και ιδού. Ο Κύριος απορρίπτει πάσαν Παράδοσιν η οποία «ακυροί» αντιτίθεται ρητώς εις την Αγίαν Γραφήν. Σεις λέγετε ότι δέχεσθε πάσα Παράδοσιν, η οποία συμφωνεί με την Αγίαν Γραφήν. Επομένως πάσα Παράδοσις η οποία δεν εμφαίνεται ρητώς εν τη Αγία Γραφή αλλά υπεμφαίνεται η και σιωπάται υπ’ αυτής απορρίπτεται υφ’ υμών. Κατά συνέπειαν απορρίπτετε Παράδοσιν την οποίαν ο Κύριος δεν απορρίπτει δια του Ματθ. 15,9.
Ευαγγελικός: Ούτω σκεπτόμενοι σεις οι Ορθόδοξοι θεωρείτε την Παράδοσιν δευτέραν Αγίαν Γραφήν, συνέχειαν και επέκτασιν της Γραφής.
Οθρθόδοξος: Βεβαίως.
Ευαγγελικός: Πως θα αποδείξητε τούτο βάσει της Αγίας Γραφής, την οποίαν εθέσαμε ως κοινόν έδαφος συζητήσεως;
Ορθόδοξος: Έχω πέντε λόγους βάσει της Αγίας Γραφής, οι οποίοι αποδεικνύουσι, ότι η ιερά Παράδοσις είναι Δευτέρα Αγία Γραφή, διότι είναι ισόκυρος προς αυτήν.
Ευαγγελικός: Ακούω τον πρώτον λόγον σας.
Ορθόδοξος: Ακούσατε: Ο Κύριος εις, το Ματθ. 28,20 λέγει τα εξής εις τους αποστόλους Του: «μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντέλειας του αιώνος». Ο Κύριος δημλώνει ενταύθα, ότι θα είναι μαζί με τους Αποσόλους Του μέχρις να καταστραφή ο κόσμος. Αφού ομιλεί ο Κύριος περί καταστροφής του κόσμου, αναφέρεται εις την εν τη γη συμπαράστασίν Του και ουχί την εν ουρανοίς. Οι Απόστολοι όμως αργά η γρήγορα θα απέθνησκον. Μετά ποίων θα ήτο ο Κύριος μετά τον θανατόν των μέχρι της «συντέλειας του αιώνος»της καταστροφής του κόσμου τούτου; Ασφαλώς μετά των διαδόχων αυτών. Και σάς ερωτώ, κύριε, ποίοι είναι οι πραγματικοί διάδοχοι των αποστόλων σεις οι Ευαγγελιστές η ημείς οι Ορθόδοξοι;
Ευαγγελικός: Ημείς οι Ευαγγελικοί, διότι ημείς έχομεν την αλήθειαν.
Ορθόδοξος: Όχι, δεν έχετε σεις την αλήθειαν, διότι δεν έχετε την Αποστολικήν διαδοχήν την οποίαν υπεσχέθη ο Κύριος εις τους Αποστόλους Του.
Ευαγγελικός: Πως θα μας το αποδείξητε αυτό;
Ορθόδοξος: Απλούστατα : Εκ της ιστορίας είναι γνωστόν, ότι εσείς οι Ευαγγελικοί ανεφάνητε επί της εποχής του Λουθήρου το 1500 περίπου μ.Χ. Επομένως επί 1500 χρόνων δεν υπήρχετε. Ο Κύριος όμως δεν είπε «μεθ’ υμών έσομαι από του 1500 μ.χ. και έπειτα», αλλά «μεθ’ υμών ειμί πάσας τα ημέρας μέχρι συντελείας του αιώνος». Θέτει το ρήμα ειμί εις ενεστώτα χρόνον και ουχί εις μέλλοντα «έσομαι» και τονίζει «πάσας τας ημέρας» διότι θέλει προφανώς να δηλώση ότι η Αποστολική διαδοχή ήρχισε ευθύς αμέσως από την Αποστολικήν εποχήν και ουχί βραδύτερον και είναι εν συνεχεία «πάσας τας ημέρας» άνευ διακοπής. Ημείς οι Ορθόδοξοι έχομεν τοιαύτην Αποστολικήν διαδοχήν, διότι εκείνα τα οποία πιστεύομεν, άρχονται -όπως θα αποδείξωμεν δια της Ιεράς Παραδόσεως- από της Αποστολικής εποχής. Εκείνα τα οποία όμως σεις πιστεύετε, δεν έχουν Αποστολικήν διαδοχή, διότι ανεφάνητε, όπως είπαμεν, το 1500 μ.χ. Επομένως ημείς έχομεν την Αποστολικήν διαδοχήν, διότι ημείς έχομεν την αλήθειαν. Τότε θα είχετε σεις την αλήθειαν και την Αποστολικήν διαδοχήν, εάν υποθέσωμεν, ότι ο Κύριος επλανήθη κατά 1500 χρόνια θέσεις την Αποστολικήν διαδοχήν από τους αποστόλους και όχι από του 1500 ότε ανεφάνητε σεις, όπερ ασεβέστατον!
Ευαγγελικός: Και ημείς δεχόμεθα την Αποστολικήν διαδοχήν αρχομένην από τους αποστόλους, αλλά δεν περιορίζομεν την πραγματικήν εκκλησίαν εις την Ορθόδοξον, την Καθολικήν, Διαμαρυρομένην. Η εκκλησία δι’ ημάς είναι αόρατος και περιλαμβάνει όλους τους αγίους Χριστιανούς, οι οποίοι έζησαν από της εποχής των Αποστόλων μέχρι τέλους των αιώνων είτε ανήκουν εις την Α η Β ορατήν εκκλησίαν.
Ορθόδοξος: Ξεφύγατε από το θέμα μας. Παρεμβάλλετε την έννοιαν της Εκκλησίας, ενώ ημείς ομιλούμεν περί Ιεράς Παραδόσεως. Περί Εκκλησίας θα ομιλήσωμεν εις άλλην συζήτησιν. Τώρα δεν πρέπει να εξερχώμεθα του θέματός μας. Εις άλλην συζήτησιν θα ομιλήσωμεν και περί Εκκλησίας, αν αύτη είναι μόνον αόρατος, αποτελείται μόνον από αγίους κ.λ.π. Τώρα εις το θέμα μας. Ο λόγος μας είναι περί Ιεράς Παραδόσεως.
Ευαγγελικός: Θα ήθελα να μου κάμετε την διάκρισιν Ιεράς Παραδόσεως και Εκκλησίας, ώστε να πεισθώ, ότι αυτά είναι δύο διάφορα πράγματα και έχουν ανάγκην ιδιαιτέρας έκαστον εξετάσεως.
Ορθόδοξος: Ιερά Παράδοσις και Εκκλησία δεν είναι δύο διάφορα πράγματα, αλλά δύο διάφοροι όψεις, έννοιαι ενός και του αυτού πράγματος. Όπως ένας φακός είναι αμφίκυρτος από την μίαν όψιν, αμφίκοιλος από την άλλην είναι όμως ο ίδιος φακός το ίδιο πράγμα, ούτω συμβαίνει και εις την Ιεράν Παράδοσιν και την Εκκλησίαν.
Ευαγγελικός: Ποίοι είναι οι δύο διάφοροι αύται όψεις του αυτού πράγματος;
Ορθόδοξος: Ιερά Παράδοσις είναι τα πιστευόμενα, εκκλησία είναι οι φορείς των πιστευομένων. Η Ιερά Παράδοσις αποτελεί το αόρατον στοιχείον της εν τη γη εκκλησίας του Χριστού, Εκκλησία δε είναι το ορατόν στοιχείον των πιστευόντων εις το Χριστόν, το οποίον αποτελείται από ανθρώπους, διοικούντας και διοικουμένους.
Ευαγγελικός: Εφ’ όσον ούτω θέτετε σεις τα όρια Ιεράς Παραδόσεως και Εκκλησίας δέχομαι να χωρίσω το θέμα περί Εκκλησίας, ώστε να μη είμεθα εκτός θέματος. Ας συνεχίσωμεν το περί Ιεράς Παραδόσεως θέμα μας.
Ορθόδοξος: Είπομεν , ότι σεις οι Ευαγγελικοί δεν έχετε την Αποστολικήν διαδοχήν δεν έχετε και την αλήθειαν, διότι ανεφάνητε το 1500 μ.χ.
Ευαγγελικός: Αυτά είναι σοφιστείαι. Αφήσετέ τα.
Ορθόδοξος: Δεν είναι σοφιστείαι αλλά σοφία, αλήθεια, διότι είναι Αγία Γραφή και λογική. Θα το αφήσω όμως, αφού μου το λέγετε δια να έλθωμεν εις άλλην απόδειξιν της Ιεράς Παραδόσεως βάσει της Αγίας Γραφής. Επιθυμείτε να ακούσετε;
Ευαγγελικός: Βεβαίως.
Ορθόδοξος: Σάς ερωτώ: Η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστος;
Ευαγγελικός: Βεβαιότατα. Μας το λέγει η ιδία η Αγία Γραφή: «πάσα γραφή θεόπνευστος» Β΄ Τιμοθ. 3,16.
Ορθόδοξος: Ενταύθα Γραφή ο αποστολος Παύλος εννοεί τα ιερά γράμματα τα οποία από βρέφους ο Τιμόθεος εγνώριζε, όπως φανερώνει ο προηγούμενος στίχος. Επομένως ομιλεί δια την θεόπνευστίαν της Παλαιάς Διαθήκης. Πως θα αποδειχθή όμως η θεόπνευστία της Καινής Διαθήκης;
Ευαγγελικός: Ο Κύριος είπεν εις τους Αποστόλους Του : «ο ακούων υμών εμού ακούει» Λουκ. 10,16 επομένως ό,τι έγραψαν οι Απόστολοι είναι λόγος του Θεού, είναι θεόπνευστον.
Ορθόδοξος: Συμφωνώ. Ό,τι είπον οι Απόστολοι είναι θείον, θεόπνευστον. Η Καινή όμως Διαθήκη περιέχει και έργα, βιβλία, τα οποία δεν είναι των Αποστόλων, αλλά των μαθητών αυτών. Αυτά είναι το
κατά Μάρκον Ευαγγέλιον και το κατά Λουκάν, αι Πράξεις των Αποστόλων του Λουκά η επιστολή του Ιακώβου κ.λ.π. Πως δέχεσθε αυτά ως θεόπνευστα αν και δεν είναι έργα των μαθητών του Κυρίου, των Αποστόλων;
Ευαγγελικός: Ο Μάρκος και Λουκάς ήσαν μαθηταί των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Ως μαθηταί λοιπόν εκείνων έλαβον το κύρος και τα βιβλία των.
Ορθόδοξος: Μαθητής του Αποστόλου Ιωάννου ήτο ο Πολύκαρπος Επίσκοπος Σμύρνης. Έγραψε και αυτός βιβλίον τι. Τούτο δεν είναι θεόπνευστον, είναι μόνον ιστορικόν, γνήσιον έργον του Πολυκάρπου.
Ευαγγελικός: Συμφωνώ.
Ορθόδοξος: Που στηρίζεσθαι και δέχεσθε τα μεν Ευαγγέλια του Μάρκου και του Λουκά όχι μόνον γνήσια αλλά και θεόπνευστα του δε Πολυκάρπου Σμύρνης μόνον γνήσιον ιστορικώς ουχί και θεόπνευστον, αφού και οι τρεις ούτοι, Λουκάς, Μάρκος και Πολύκαρπος ήσαν μαθηταί των αποστόλων του Κυρίου;
Ευαγγελικός: Σεις που στηρίζεσθε;
Ορθόδοξος: Στην Ιεράν Παράδοσιν.
Ευαγγελικός: Αυτήν την προσφοράν της Ιεράς Παραδόσεως την δεχόμεθα, όχι όμως άλλην προσφοράν.
Ορθόδοξος: Οι πατέρες όμως χωρίσαντες τα βιβλία της Αγίας Γραφής όχι μόνον τα γνήσια από τα
νόθα αλλά και τα γνήσια ιστορικά από τα θεόπνευστα θα έπρεπε να είχον ενεργήση όχι μόνο ως ιστορικοί άνδρες αλλά και ως θεόπνευστοι τοιούτοι. Αφού είχον ούτοι την θεοπνευσίαν εις τον χωρισμόν των βιβλίων πρέπει να παραδεχθώμεν ότι είχον θεοπνευστίαν και εις την ερμηνείαν τούτων, διότι πως θα χωρίσωμεν την θεοπνευστίαν αυτών εις τον απαρτισμόν των βιβλίων της Αγίας Γραφής από την ερμηνείαν αυτών; Αν δεν σάς αρέση η λέξις θεοπνευστία των πατέρων εις την ερμηνείαν, λάβετε μίαν άλλην λέξιν επιστασίαν του Αγίου Πνεύματος η ότι ήσαν θεοκίνητοι η αλλην τινα λέξιν δηλούσαν το κύρος αυτών.
Ευαγγελικός: Αυτά είναι σοφιστείαι. Αφήσετά τα.
Ορθόδοξος: Είναι σοφία και αλήθεια, αλλά ας το αφήσω, ίνα έλθωμεν εις άλλην αλήθειαν. Επιθυμείτε να ακούσετε;
Ευαγγελικός: Ευχαρίστως.
Ορθόδοξος: Είπατε, ότι δέχεσθε μόνον την Αγίαν Γραφήν. Ο Κύριος εις την αρχιερατικήν Του προσευχήν παρακαλεί τον Πατέρα Του δια την ενότητα όλων των Χριστιανών λέγων: «Ου περί τούτων μόνον ερωτώ αλλά κάι περί των πιστευσόντων δια του λόγου αυτών εις εμέ, ίνα πάντες εν ώσι, ίνα ο κόσμος πιστεύση, ότι Συ με απέστειλας» Ιωαν. 17,20-21.
Ευαγγελικός: Συφωνώ. Ο Κύριος προσεύχεται δια την ενότητα των Χριστιανών.
Ορθόδοξος: Η ενότης την οποία ηυχήθη ο Κύριος, πως επιτυγχάνεται; με μόνην την Αγίαν Γραφήν την οποίαν έχετε σεις οι Ευαγγελικοί η με την Αγίαν Γραφήν και την Ιεράν Παράδοσιν την οποίαν έχομεν ημείς οι Ορθόδοξοι; Ερμηνεύονταες δηλ. σεις την Αγίαν Γραφήν άνευ Ιεράς Παραδόσεως, όπως έκαστος αντιλαμβάνεται ταύτην, έχετε περιπέσει εις πολλάς αιρέσεις αι οποίαι καταστρέφουν την ενότητα εν τη εκκλησία και ούτω είσθε μακράν της προσευχής του Κυρίου. Ενώ ημείς οι Ορθόδοξοι έχοντες Αγίαν Γραφήν και Ιεράν Παράδοσιν έχομεν ενότητα εν τη εκκλησία μας και επομένως είμεθα πλησιέστεροι προς την ενότητα την οποίαν ηυχήθη ο Κύριος εις την αρχιερατικήν Του προσευχήν.
Ευαγγελικός: Και πάλιν αυτό είναι σοφιστεία. Άφησέ το.
Ορθόδοξος: Δεν είναι σοφιστεία αλλά σοφία και αλήθεια. Αλλά θα το αφήσω δια να έλθω εις τέταρτον και τελευταίον επιχείρημα δια την Ιεράν Παράδοσιν.
Ευαγγελικός: Ακούω.
Ορθόδοξος: Είπατε, ότι δέχσθε μόνον την Αγίαν Γραφήν.
Ευαγγελικός: Μάλιστα.
Ορθόδοξος: Εφαρμόζετε όλα όσα λέγει η Αγία Γραφή και ιδίως η Καινή Διαθήκη;
Ευαγγελικός: Μάλιστα.
Ορθόδοξος: Η Καινή Διαθήκη ομιλεί περί των επτά διακόνων. Παρξ.6,3. Ο Απόστολος Παύλος ομιλεί περί τάγματος των χηρών Α΄ Τιμοθ. 5,9. Ο ίδιος ομιλεί περί καλύμματος της κεφαλής των γυναικών εν προσευχή ευρισκομένης. Α΄ Κορινθ. 11,3. Επίσης και ο Κύριος όπως συνέστησε το Κυριακόν Δείπνον ειπών «τούτο ποιείτε» συνέστησε και τον Ιερόν νιπτήρα ειπών: «ει ουν εγώ ένιψα υμών τους πόδας ο Κύριος και ο Διδάσκαλός και υμείς ο φ ε ί λ ε τ ε΄ αλλήλων νίπτειν τους πόδας» Ιωάν. 13,14. Σάς ερωτώ: Εφαρμοζεται σεις οι Ευαγγελικοί το τάγμα των χηρών, το κάλυμμα των γυναικών, το νίψιμο των ποδών και την εκλογήν των επτά διακόνων;
Ευαγγελικός: Όχι. Ούτε και σεις οι Ορθόδοξοι τηρείτε αυτά.
Ορθόδοξος: Σεις οι Ευαγγελικοί, οι οποίοι έχετε μόνον την Αγίαν Γραφήν που στηρίζεσθε και δεν εφαρμόζετε τα πράγματα αυτά της Αγίας Γραφής;
Ευαγγελικός: Και σεις οι Ορθόδοξοι δεν εφαρμόζετε αυτά. Που στηρίζεσθε;
Ορθόδοξος: Ημείς έχομεν εκτός της Αγίας Γραφής και την Ιεράν Παράδοσιν. Αυτή η Παράδοσις είναι εκείνη η οποία δεν μας μετέδωσεν τα πράγματα αυτά και ούτω δεν έχομεν ταύτα.
Ευαγγελικός: Ομολογώ, ότι την παράλειψιν αυτών των πραγμάτων της Αγίας Γραφής ελάβομεν από σάς.
Ορθόδοξος: Επομένως βεβαιούτε και σεις, ότι η Ιερά Παράδοσις έχει τοιαύτην ισχύν, ώστε ορίζει ποία πράγματα εν τη Αγία Γραφή έχουν καιρικόν χαρακτήρα και ποία μόνιμον.
Ευαγγελικός: Βεβαίως. Εις αυτό το σημείον δεχόμεθα την Ιεράν Παράδοσιν.
Ορθόδοξος: Δεν είναι μόνο αυτό το σημείο αλλά και κάτι άλλο.
Ευαγγελικός: Όχι, μόνον αυτό.
Ορθόδοξος: Και όμως! Σάς ερωτώ. Δέχεσθε την αργίαν της Κυριακής;
Ευαγγελικός: Βεβαιότατα.
Ορθόδοξος: Η Αγία Γραφή όμως ουδαμού ομιλεί περί αργίας Κυριακής, αλλά μόνο περί αργίας του Σαββάτου. Βλέπετε λοιπόν ότι δέχεσθε την Παράδοσιν και εις την αργίαν της Κυριακής;
............
Ευαγγελικός: Ποίοι είναι οι δύο διάφοροι αύται όψεις του αυτού πράγματος;
Ορθόδοξος: Ιερά Παράδοσις είναι τα πιστευόμενα, εκκλησία είναι οι φορείς των πιστευομένων. Η Ιερά Παράδοσις αποτελεί το αόρατον στοιχείον της εν τη γη εκκλησίας του Χριστού, Εκκλησία δε είναι το ορατόν στοιχείον των πιστευόντων εις το Χριστόν, το οποίον αποτελείται από ανθρώπους, διοικούντας και διοικουμένους.
Ευαγγελικός: Εφ’ όσον ούτω θέτετε σεις τα όρια Ιεράς Παραδόσεως και Εκκλησίας δέχομαι να χωρίσω το θέμα περί Εκκλησίας, ώστε να μη είμεθα εκτός θέματος. Ας συνεχίσωμεν το περί Ιεράς Παραδόσεως θέμα μας.
Ορθόδοξος: Είπομεν , ότι σεις οι Ευαγγελικοί δεν έχετε την Αποστολικήν διαδοχήν δεν έχετε και την αλήθειαν, διότι ανεφάνητε το 1500 μ.χ.
Ευαγγελικός: Αυτά είναι σοφιστείαι. Αφήσετέ τα.
Ορθόδοξος: Δεν είναι σοφιστείαι αλλά σοφία, αλήθεια, διότι είναι Αγία Γραφή και λογική. Θα το αφήσω όμως, αφού μου το λέγετε δια να έλθωμεν εις άλλην απόδειξιν της Ιεράς Παραδόσεως βάσει της Αγίας Γραφής. Επιθυμείτε να ακούσετε;
Ευαγγελικός: Βεβαίως.
Ορθόδοξος: Σάς ερωτώ: Η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστος;
Ευαγγελικός: Βεβαιότατα. Μας το λέγει η ιδία η Αγία Γραφή: «πάσα γραφή θεόπνευστος» Β΄ Τιμοθ. 3,16.
Ορθόδοξος: Ενταύθα Γραφή ο αποστολος Παύλος εννοεί τα ιερά γράμματα τα οποία από βρέφους ο Τιμόθεος εγνώριζε, όπως φανερώνει ο προηγούμενος στίχος. Επομένως ομιλεί δια την θεόπνευστίαν της Παλαιάς Διαθήκης. Πως θα αποδειχθή όμως η θεόπνευστία της Καινής Διαθήκης;
Ευαγγελικός: Ο Κύριος είπεν εις τους Αποστόλους Του : «ο ακούων υμών εμού ακούει» Λουκ. 10,16 επομένως ό,τι έγραψαν οι Απόστολοι είναι λόγος του Θεού, είναι θεόπνευστον.
Ορθόδοξος: Συμφωνώ. Ό,τι είπον οι Απόστολοι είναι θείον, θεόπνευστον. Η Καινή όμως Διαθήκη περιέχει και έργα, βιβλία, τα οποία δεν είναι των Αποστόλων, αλλά των μαθητών αυτών. Αυτά είναι το
κατά Μάρκον Ευαγγέλιον και το κατά Λουκάν, αι Πράξεις των Αποστόλων του Λουκά η επιστολή του Ιακώβου κ.λ.π. Πως δέχεσθε αυτά ως θεόπνευστα αν και δεν είναι έργα των μαθητών του Κυρίου, των Αποστόλων;
Ευαγγελικός: Ο Μάρκος και Λουκάς ήσαν μαθηταί των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Ως μαθηταί λοιπόν εκείνων έλαβον το κύρος και τα βιβλία των.
Ορθόδοξος: Μαθητής του Αποστόλου Ιωάννου ήτο ο Πολύκαρπος Επίσκοπος Σμύρνης. Έγραψε και αυτός βιβλίον τι. Τούτο δεν είναι θεόπνευστον, είναι μόνον ιστορικόν, γνήσιον έργον του Πολυκάρπου.
Ευαγγελικός: Συμφωνώ.
Ορθόδοξος: Που στηρίζεσθαι και δέχεσθε τα μεν Ευαγγέλια του Μάρκου και του Λουκά όχι μόνον γνήσια αλλά και θεόπνευστα του δε Πολυκάρπου Σμύρνης μόνον γνήσιον ιστορικώς ουχί και θεόπνευστον, αφού και οι τρεις ούτοι, Λουκάς, Μάρκος και Πολύκαρπος ήσαν μαθηταί των αποστόλων του Κυρίου;
Ευαγγελικός: Σεις που στηρίζεσθε;
Ορθόδοξος: Στην Ιεράν Παράδοσιν.
Ευαγγελικός: Αυτήν την προσφοράν της Ιεράς Παραδόσεως την δεχόμεθα, όχι όμως άλλην προσφοράν.
Ορθόδοξος: Οι πατέρες όμως χωρίσαντες τα βιβλία της Αγίας Γραφής όχι μόνον τα γνήσια από τα
νόθα αλλά και τα γνήσια ιστορικά από τα θεόπνευστα θα έπρεπε να είχον ενεργήση όχι μόνο ως ιστορικοί άνδρες αλλά και ως θεόπνευστοι τοιούτοι. Αφού είχον ούτοι την θεοπνευσίαν εις τον χωρισμόν των βιβλίων πρέπει να παραδεχθώμεν ότι είχον θεοπνευστίαν και εις την ερμηνείαν τούτων, διότι πως θα χωρίσωμεν την θεοπνευστίαν αυτών εις τον απαρτισμόν των βιβλίων της Αγίας Γραφής από την ερμηνείαν αυτών; Αν δεν σάς αρέση η λέξις θεοπνευστία των πατέρων εις την ερμηνείαν, λάβετε μίαν άλλην λέξιν επιστασίαν του Αγίου Πνεύματος η ότι ήσαν θεοκίνητοι η αλλην τινα λέξιν δηλούσαν το κύρος αυτών.
Ευαγγελικός: Αυτά είναι σοφιστείαι. Αφήσετά τα.
Ορθόδοξος: Είναι σοφία και αλήθεια, αλλά ας το αφήσω, ίνα έλθωμεν εις άλλην αλήθειαν. Επιθυμείτε να ακούσετε;
Ευαγγελικός: Ευχαρίστως.
Ορθόδοξος: Είπατε, ότι δέχεσθε μόνον την Αγίαν Γραφήν. Ο Κύριος εις την αρχιερατικήν Του προσευχήν παρακαλεί τον Πατέρα Του δια την ενότητα όλων των Χριστιανών λέγων: «Ου περί τούτων μόνον ερωτώ αλλά κάι περί των πιστευσόντων δια του λόγου αυτών εις εμέ, ίνα πάντες εν ώσι, ίνα ο κόσμος πιστεύση, ότι Συ με απέστειλας» Ιωαν. 17,20-21.
Ευαγγελικός: Συφωνώ. Ο Κύριος προσεύχεται δια την ενότητα των Χριστιανών.
Ορθόδοξος: Η ενότης την οποία ηυχήθη ο Κύριος, πως επιτυγχάνεται; με μόνην την Αγίαν Γραφήν την οποίαν έχετε σεις οι Ευαγγελικοί η με την Αγίαν Γραφήν και την Ιεράν Παράδοσιν την οποίαν έχομεν ημείς οι Ορθόδοξοι; Ερμηνεύονταες δηλ. σεις την Αγίαν Γραφήν άνευ Ιεράς Παραδόσεως, όπως έκαστος αντιλαμβάνεται ταύτην, έχετε περιπέσει εις πολλάς αιρέσεις αι οποίαι καταστρέφουν την ενότητα εν τη εκκλησία και ούτω είσθε μακράν της προσευχής του Κυρίου. Ενώ ημείς οι Ορθόδοξοι έχοντες Αγίαν Γραφήν και Ιεράν Παράδοσιν έχομεν ενότητα εν τη εκκλησία μας και επομένως είμεθα πλησιέστεροι προς την ενότητα την οποίαν ηυχήθη ο Κύριος εις την αρχιερατικήν Του προσευχήν.
Ευαγγελικός: Και πάλιν αυτό είναι σοφιστεία. Άφησέ το.
Ορθόδοξος: Δεν είναι σοφιστεία αλλά σοφία και αλήθεια. Αλλά θα το αφήσω δια να έλθω εις τέταρτον και τελευταίον επιχείρημα δια την Ιεράν Παράδοσιν.
Ευαγγελικός: Ακούω.
Ορθόδοξος: Είπατε, ότι δέχσθε μόνον την Αγίαν Γραφήν.
Ευαγγελικός: Μάλιστα.
Ορθόδοξος: Εφαρμόζετε όλα όσα λέγει η Αγία Γραφή και ιδίως η Καινή Διαθήκη;
Ευαγγελικός: Μάλιστα.
Ορθόδοξος: Η Καινή Διαθήκη ομιλεί περί των επτά διακόνων. Παρξ.6,3. Ο Απόστολος Παύλος ομιλεί περί τάγματος των χηρών Α΄ Τιμοθ. 5,9. Ο ίδιος ομιλεί περί καλύμματος της κεφαλής των γυναικών εν προσευχή ευρισκομένης. Α΄ Κορινθ. 11,3. Επίσης και ο Κύριος όπως συνέστησε το Κυριακόν Δείπνον ειπών «τούτο ποιείτε» συνέστησε και τον Ιερόν νιπτήρα ειπών: «ει ουν εγώ ένιψα υμών τους πόδας ο Κύριος και ο Διδάσκαλός και υμείς ο φ ε ί λ ε τ ε΄ αλλήλων νίπτειν τους πόδας» Ιωάν. 13,14. Σάς ερωτώ: Εφαρμοζεται σεις οι Ευαγγελικοί το τάγμα των χηρών, το κάλυμμα των γυναικών, το νίψιμο των ποδών και την εκλογήν των επτά διακόνων;
Ευαγγελικός: Όχι. Ούτε και σεις οι Ορθόδοξοι τηρείτε αυτά.
Ορθόδοξος: Σεις οι Ευαγγελικοί, οι οποίοι έχετε μόνον την Αγίαν Γραφήν που στηρίζεσθε και δεν εφαρμόζετε τα πράγματα αυτά της Αγίας Γραφής;
Ευαγγελικός: Και σεις οι Ορθόδοξοι δεν εφαρμόζετε αυτά. Που στηρίζεσθε;
Ορθόδοξος: Ημείς έχομεν εκτός της Αγίας Γραφής και την Ιεράν Παράδοσιν. Αυτή η Παράδοσις είναι εκείνη η οποία δεν μας μετέδωσεν τα πράγματα αυτά και ούτω δεν έχομεν ταύτα.
Ευαγγελικός: Ομολογώ, ότι την παράλειψιν αυτών των πραγμάτων της Αγίας Γραφής ελάβομεν από σάς.
Ορθόδοξος: Επομένως βεβαιούτε και σεις, ότι η Ιερά Παράδοσις έχει τοιαύτην ισχύν, ώστε ορίζει ποία πράγματα εν τη Αγία Γραφή έχουν καιρικόν χαρακτήρα και ποία μόνιμον.
Ευαγγελικός: Βεβαίως. Εις αυτό το σημείον δεχόμεθα την Ιεράν Παράδοσιν.
Ορθόδοξος: Δεν είναι μόνο αυτό το σημείο αλλά και κάτι άλλο.
Ευαγγελικός: Όχι, μόνον αυτό.
Ορθόδοξος: Και όμως! Σάς ερωτώ. Δέχεσθε την αργίαν της Κυριακής;
Ευαγγελικός: Βεβαιότατα.
Ορθόδοξος: Η Αγία Γραφή όμως ουδαμού ομιλεί περί αργίας Κυριακής, αλλά μόνο περί αργίας του Σαββάτου. Βλέπετε λοιπόν ότι δέχεσθε την Παράδοσιν και εις την αργίαν της Κυριακής;
............
Ορθόδοξος: Ας έλθωμεν εις τον Πέμπτον λόγον. Η Παλαιά Διαθήκη είναι δύο ειδών, είναι εκείνη, η οποία εγράφη προ Χριστού και η άλλη η οποία είναι μ.Χ. Η προ Χριστού Παλαιά Διαθήκη, η οποία εγράφη υπό των Αγίων ανδρών Μωϋσέως Προφητών κ.λ.π. είναι χωρίς φωνήεντα, έχει μόνο σύμφωνα. Η Παλαιά όμως Διαθήκη, η οποία έγινε μ.Χ. έχει σύμφωνα και φωνήεντα. Τα φωνήεντα έθεσαν εις το κείμενον της Παλαιάς Διαθήκης λόγιοι Εβραίοι, μη πιστεύοντες εις τον Χριστόν ονομαζόμενοι Μασωρείται, οι οποίοι έζησαν από του 7ου -10 ου αιώνος μ.Χ. Ούτοι εφωνηέντισαν το παλαιόν Εβραϊκόν κείμενον βάσει της προφορικής παραδόσεως, η οποία υπήρχε μέχρι της εποχής των, ωνομάσθησαν δε Μασωρείται διότι Μασώρ εβραϊστί σημαίνει παράδοσις.
Όλοι Ευαγγελικοί και Ορθόδοξοι έχομεν ως κείμενον της Παλαιάς Διαθήκης όχι το Παλαιόν, το οποίον δεν είχε φωνήεντα και το οποίο εγράφη υπό των Αγίων ανδρών, αλλά το νέον το οποίον εφωνηεντίσθη μετά Χριστόν υπό Εβραίων μη πιστευόντων εις τον Χριστόν, οι οποίοι έζησαν ως είπομεν κατά τον 7 ον -10 ον αιώνα. Επομένως δεχόμεθα την εβραϊκήν παράδοσιν σχετικώς με την Παλαιάν Διαθήκην, η οποία παράδοσις υπήρχε μέχρι του 7 ου -10 ου αιώνος μετά Χριστόν. Βλέπετε λοιπόν ότι οι Ευαγγελικοί λέγετε, ότι απορρίπτετε την παράδοσιν ενώ δέχεσθε αυτήν;
Αλλά το τρομερώτερον είναι τούτο: Δέχεσθε την Εβραϊκήν παράδοσιν μέχρι του 10 ου αιώνος μετά Χριστόν σχετικώς με την ερμηνείαν την οποίαν δίδει ο φωνηεντισμός της Παλαιάς Διαθήκης υπό Εβραίων μη πιστευόντων εις τον Χριστον και αρνείσθε την παράδοσιν της Εκκλησίας, η οποία έχει ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουσιν εις τον Χριστόν κάι ηρμήνευσαν την Καινήν Διαθήκην! Με λίγα λόγια δέχεσθε την Εβραϊκήν παράδοσιν εις την ερμηνείαν της Παλαιάς Διαθήκης, αρνείσθε δε την Χριστιανικήν παράδοσιν εις την ερμηνείαν της Καινής Διαθήκης.
Ευαγγελικός: Αυτό δεν το εγνώριζον.
Ορθόδοξος: Και τώρα θα μου επιτρέψης να σου ανακεφαλαιώσω τους λόγους, οι οποίοι μας αναγκάζουν να παραδεχθώμεν βάσει της Αγίας Γραφής την Ιεράν Παράδοσιν. Και πρώτον είναι η Αποστολική διαδοχή την οποίαν έχομεν ημείς και όχι σεις. Μαθ. 28,20. Δεύτερον η ενότης την οποίαν ηυχήθη ο Κύριος εις την αρχιερατικήν Του προσευχή Ιωάν. 17,20 ευοδούται υφ’ ημών των Ορθοδόξων, οι οποίοι έχομεν Αγίαν Γραφήν και Ιεράν Παράδοσιν. Τρίτον. Η θεοπνευστία των βιβλίων της Καινής Διαθήκης μετεδόθη εις ημάς δια της Ιεράς Παραδόσεως. Και τέταρτον η Ιερά Παράδοσις είναι εκείνη, η οποία ώρισεν ποία εκ των εν τη Αγία Γραφή έχουσι προσωρινόν χαρακτήρα και ποία θα θα έχουν αιώνιον κύρος. Και πέμπτον η Παράδοσις των Εβραίων εν τη Π. Διαθήκη είναι συνυφασμένη μετ’ αυτής και δέχεσθε ταύτην.
Ιδού πως αποδεικνύεται η Ιερά Παράδοσις δια της Αγίας Γραφής.
Ο Ευαγγελικός εν νευρικότητι και εν ταραχή εγείρεται εκ της θέσεώς του και με καταφανή τ ρ έ μ ο υ σ α ν έ κ φ ρ α σ ι ν λέγει: σάς καταγέλλω ενώπιον του Θεού, διότι δεν δέχεσθαι τον λόγον του Κυρίου. (Δημιουργείται θόρυβος).
Ο Ορθόδοξος διατάσσει την Ευαγγελικόν να ηρεμήση και να ανακαλέση τα περί καταγγελίας, διότι είπομεν να συζητήσωμεν και όχι να αλληλοκαταγγελθώμεν. Η συζήτησις έπεραιτώθη αφού ο Ευαγγελικός ανακάλεσε τα περί καταγγελίας του κ.λ.π.
Συνεχίζεται ....
Ευαγγελικός: Αυτό δεν το εγνώριζον.
Ορθόδοξος: Και τώρα θα μου επιτρέψης να σου ανακεφαλαιώσω τους λόγους, οι οποίοι μας αναγκάζουν να παραδεχθώμεν βάσει της Αγίας Γραφής την Ιεράν Παράδοσιν. Και πρώτον είναι η Αποστολική διαδοχή την οποίαν έχομεν ημείς και όχι σεις. Μαθ. 28,20. Δεύτερον η ενότης την οποίαν ηυχήθη ο Κύριος εις την αρχιερατικήν Του προσευχή Ιωάν. 17,20 ευοδούται υφ’ ημών των Ορθοδόξων, οι οποίοι έχομεν Αγίαν Γραφήν και Ιεράν Παράδοσιν. Τρίτον. Η θεοπνευστία των βιβλίων της Καινής Διαθήκης μετεδόθη εις ημάς δια της Ιεράς Παραδόσεως. Και τέταρτον η Ιερά Παράδοσις είναι εκείνη, η οποία ώρισεν ποία εκ των εν τη Αγία Γραφή έχουσι προσωρινόν χαρακτήρα και ποία θα θα έχουν αιώνιον κύρος. Και πέμπτον η Παράδοσις των Εβραίων εν τη Π. Διαθήκη είναι συνυφασμένη μετ’ αυτής και δέχεσθε ταύτην.
Ιδού πως αποδεικνύεται η Ιερά Παράδοσις δια της Αγίας Γραφής.
Ο Ευαγγελικός εν νευρικότητι και εν ταραχή εγείρεται εκ της θέσεώς του και με καταφανή τ ρ έ μ ο υ σ α ν έ κ φ ρ α σ ι ν λέγει: σάς καταγέλλω ενώπιον του Θεού, διότι δεν δέχεσθαι τον λόγον του Κυρίου. (Δημιουργείται θόρυβος).
Ο Ορθόδοξος διατάσσει την Ευαγγελικόν να ηρεμήση και να ανακαλέση τα περί καταγγελίας, διότι είπομεν να συζητήσωμεν και όχι να αλληλοκαταγγελθώμεν. Η συζήτησις έπεραιτώθη αφού ο Ευαγγελικός ανακάλεσε τα περί καταγγελίας του κ.λ.π.
Συνεχίζεται ....
πηγή: http://anavaseis.blogspot.com/2010/09/blog-post_5160.html και http://anavaseis.blogspot.com/2010/09/b.html
http://www.impantokratoros.gr/dialogos_eyaggelikoi_orthodoxoi.el.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου