Από τη Μέκκα της Αραβίας στο Προκόπιο της Ευβοίας

Ένα πιάτο φαγητό θαυματουργικά τό έστειλε ό “Αγιος Ιωάννης ό Ρώσσος άπό τό Προκόπιο της Μ. Ασίας στήν Μέκκα της Αραβίας. Είναι άπό τά πρώτα θαύματα πού μαρτυρούν τήν παρρησία του μπροστά στό Θεό διότι νεώτατο παλληκάρι ζώντας μέσα στό μαρτύριο γιά τήν Όρθοδοξία αφήνει έκπληκτος τούς εχθρούς της Χριστιανοσύνης καί στηρίζει τό φρόνημα τών πιοτών. Ή ιστορία κατέγραψε τό θαύμα πού έγινε μπροστά στά ορθάνοιχτα άπό θαυμασμό μάτια τών Ό θ ω μανών. Τό θαύμα της αποστολής τοϋ πιάτου πού αναφέρεται στήν βιογραφία του έχει ιστορία 270 περίπου χρόνων καί είναι Παλαιοδιαθηκικής ολκής καί μεγαλείου. Ή αγάπη τοΰ Χριστού όντως όπλισε τούς “Αγίους τής Εκκλησίας, μέ όμοιες δυνάμεις πνευματικές πού είχε οπλίσει τούς Προφήτες, τούς Πατριάρχες καί όλους τούς Δικαίους τής Παλαιάς Διαθήκης.
“Ενας άπό τούς τέσσερεις ιερείς πού υπηρέτησαν καί υπηρετούν τό ιερό προσκύνημα τοϋ Όσιου θέλησε νά ταξινομήσει ορισμένα θαύματα τοϋ Αγίου νά συγκεντρώσει ιστορικό υλικό καί νά καταγράψει ό,τι μέ τήν άγραφη παράδοση έφεραν ο’ι Προκοπιανοί πρόσφυγες άπό τήν Μ. Ασία έδώ. Σκοπός νά βγει μιά πιό εμπλουτισμένη βιογραφία άπό τήν ζωντανή παράδοση τών προσφύγων πού σιγά σιγά φεύγουν ένας μετά τόν άλλο γιά τήν αιωνιότητα.

Μιά μέρα ό ιερέας πού ανέλαβε τήν καταγραφή γεγονότων καί παραδόσεων σχετικών μέ τόν Όσιο έψαλλε Εσπερινό μόνος του μέσα στήν Εκκλησία τοΰ Όσίου, έλεγε τό «κατευθυνθήτω ή προσευχή μου ώς θυμίαμα ενώπιον Σου…» Είχε φθάσει καί θυμιοϋσε τό Ιερό σώμα τοϋ Όσίου. Ή ματιά του έπεσε στήν εικόνα τήν μεγάλη πού είναι στήν κεφαλή της ιερής Λάρνακας καί στό σημείο πού ό “Αγιος είναι γονατισμένος καί προσεύχεται στό Θεό νά γίνει τό θαύμα, νά στείλει ό Θεός τό χάλκινο πιάτο στήν Μέκκα τής Αραβίας. Ό ιερέας είπε μέσα του: “Αγιέ μου νά εϊχαμε ένα αντίγραφο αύτοϋ τοΰ πιάτου, νά τό φωτογραφίζαμε γιά τή νέα βιογραφία σου!».
Πέρασε μία εβδομάδα καί φθάνει μία προσκυ-νήτρια άπό χωριό τής Σπάρτης οικογένεια Λιναρ-δάτου. Βρίσκει τόν ιερέα στήν είσοδο τής Εκκλησίας. «Πάτερ, είσθε έδώ τής Εκκλησίας;» Σέ καταφατική απάντηση, τού λέει: «Τήν περασμένη εβδομάδα, τήν Παρασκευή τό βράδυ (ήταν ή ίδια ήμερα πού είχε εκφράσει ό λειτουργός τήν επιθυμία του), είδα στόν ϋπνο μου τό Όσιο Ιωάννη καί μοϋ είπε: «Στά πράγματα πού ό πατέρας σου έφερε άπό τήν Μ. Ασία έδώ καί είναι στό υπόγειο τοϋ σπιτιού σας, ανάμεσα τους βρίσκεται ένα χάλκινο πιάτο, νά τό καθαρίσεις καί νά μού τό φέρεις στήν Εκκλησία μου στό Προκόπιο τής Εύβοιας, νά τό αφήσεις γιά πάντα έκεΐ γιατί μοϋ χρειάζεται».
Βγάζει από την τσάντα της το χάλκινο πιάτο και έκπληκτος ο ιερέας βλέπει ότι είναι πανομοιότυπο με το ιστορημένο πιάτο της εικόνας. Δακρύζει ο ιερέας, ασπάζεται το πιάτο, το παίρνει στα χέρια του και κατευθύνεται στον Άγιο. Το αφήνει στα χέρια, στο κρύσταλλο της Ι. Λάρνακας και είπε στον Άγιο: «Άγιέ μου, τόσο πολύ παραλουθείς και κουράζεσαι με εμάς τους αμαρτωλούς; Δόξα στον Κύριό μας, δόξα σε σένα που τον αγάπησες, τον εδόξασες και είσαι μαζί του αιώνια. Άγιέ μου, σε ευχαριστώ και σε δοξάζω».
Το πιάτο βρίσκεται στον Όσιο, στην Εκκλησία του καί σύν Θεώ θα μπει στην νέα βιογραφία όταν δει το φώς της δημοσιότητος.
30-10-76
Πηγή: Ιερέως Ιωάννου Βερνέζου, Βίος και Νέα θαύματα του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου, Ιερό Προσκύνημα Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου, Προκόπι Εύβοιας 1998 (σελ. 108-110)
27 Μαΐου, 2011 — VatopaidiFriend