«Οἱ
βουλές τοῦ Θεοῦ»
Ἀπό
τό βιβλίο «ΘΕΜΑΤΑ
ΖΩΗΣ»
Ὀμιλίες
τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
ΤΟΜΟΣ
ΠΡΩΤΟΣ
[Ε']
Δ' Μέρος:http://hristospanagia3.blogspot.com/2012/03/blog-post_8801.html
Πῶς
κατηγορεῖς, ἄνθρωπέ μου, τό Θεό μέ τόση
εὐκολία καί ἐπιπολαιότητα; Μπορεῖ
ποτέ ὁ Θεός νά μισεῖ τούς φτωχούς, καί
μάλιστα τούς ἐνάρετους, καί ν' ἀγαπάει
τούς πλουσίους, καί μάλιστα τούς κακούς
καί ἄσπλαχνους; Γιά νά μήν ἁμαρτάνεις
μέ τέτοιες βλάσφημες ἄλλα καί παράλογες
σκέψεις, θά σοῦ ἐξηγήσω τί ἀγαπάει καί
τί ἀποστρέφεται ὁ Θεός.
Ὁ
Θεός ἀγαπάει ὅποιον τηρεῖ τίς ἐντολές
Του.
«Αὐτόν»,
λέει, «θά τόν ἀγαπήσω καί θά τοῦ φανερώσω
τόν ἑαυτό μου» (Ἰω. 14:21). Ὄχι αὐτόν πού
ἔχει πλούτη, ὄχι αὐτόν πού ἔχει ὑγεία,
μά αὐτόν «πού κρατάει τίς ἐντολές μου
καί τίς ἐκτελεῖ». Καί ποιόν ἀποστρέφεται
ὁ Θεός; Αὐτόν πού δέν τηρεῖ τίς ἐντολές
Του.
Ὅταν,
λοιπόν, δεῖς κάποιον πού περιφρονεῖ
τό θέλημα καί τό νόμο τοῦ Θεοῦ, εἴτε
πλούσιος εἶναι, εἴτε ὑγιής, νά μήν
ἀμφιβάλλεις ὅτι τόν ἀποστρέφεται ὁ
Κύριος. Ἀπεναντίας, τόν ἐνάρετο καί
εὐσεβῆ, εἴτε φτωχός εἶναι, εἴτε
ἄρρωστος, τόν ἀγαπάει. Δέν ἄκουσες τί
λέει ἡ Γραφή; «Παιδεύει ὁ Κύριος ὅποιον
ἀγαπάει καί μαστιγώνει ὅποιον ἀναγνωρίζει
γιά παιδί του» (Παροιμ. 3:12). Θά μοῦ πεῖς,
βέβαια, ὅτι πολλοί ἄνθρωποι σκανδαλίζονται
μ' αὐτό. Φταίει τό μυαλό τους. Γιατί δέν
κάνουν τήν ἁπλή τούτη σκέψη: Ἡ ἀμοιβή
δέν δίνεται στήν παροῦσα ζωή. Ἐδῶ εἶναι
τό στάδιο τῶν ἀγώνων. Τά βραβεῖα καί
τά στεφάνια θά δοθοῦν στήν ἄλλη ζωή.
Δέν
πρέπει νά λυπόμαστε γι' αὐτούς πού
δοκιμάζονται καί ὑποφέρουν, ἀλλά γι'
αὐτούς πού, ἐνῶ ἁμαρτάνουν, δέν
τιμωροῦνται. Οἱ τιμωρίες, ἄλλωστε,
ἐμποδίζουν ἀπό τήν ἁμαρτία καί ὁδηγοῦν
στήν ἀρετή. "Ἄν ὅμως εἶναι ἔτσι",
θά μοῦ πεῖτε, "ἄν πράγματι ἀπομακρύνουν
τό κακό οἱ τιμωρίες, τότε γιατί νά μή
μᾶς τιμωρεῖ ὁ Θεός γιά κάθε ἁμαρτία
μας;". Θά σᾶς ἀπαντήσω: Ἄν ὁ Θεός
τιμωροῦσε τόν κάθε ἄνθρωπο γιά κάθε
ἁμαρτία του, ἡ ἀνθρωπότητα ὁλόκληρη
θ' ἀφανιζόταν καί ἡ δυνατότητα τῆς
μετάνοιας θά χανόταν. Κοίτα, λ.χ., τήν
περίπτωση τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Ἄν ὁ
Θεός τόν τιμωροῦσε γιά τό διωγμό τῶν
χριστιανῶν, ἄν πολύ περισσότερο τόν
θανάτωνε, πῶς θά μποροῦσε νά μετανοήσει,
νά πραγματοποιήσει τόσα θεάρεστα ἔργα
καί νά ὁδηγήσει τήν οἰκουμένη ἀπό τήν
πλάνη στήν ἀλήθεια; Δές καί τούς γιατρούς,
πῶς ἐνεργοῦν. Ὅταν παρουσιαστεῖ
κάποιος βαριά πληγωμένος, ἐφαρμόζουν
θεραπευτική ἀγωγή ἀνάλογη ὄχι μέ τόν
ἀριθμό καί τό μέγεθος τῶν πληγῶν, ἄλλα
μέ τήν ἀντοχή τοῦ ὀργανισμοῦ. Γιατί
ποιά ἡ ὠφέλεια, ἄν κλείσουν οἱ πληγές
ἀλλά πεθάνει ὁ ἄνθρωπος;
Γι'
αὐτό καί ὁ Θεός οὔτε ὅλους μαζί τούς
ἁμαρτωλούς τιμωρεῖ οὔτε ἀνάλογα μέ
τ' ἁμαρτήματά τους. Οἱ τιμωρίες Του
εἶναι σταδιακές, μεθοδικές καί σκόπιμες.
Πολλές φορές, τιμωρώντας ἕναν ἄνθρωπο,
συνετίζει πολλούς. Κάτι τέτοιο κάνουν
καί οἱ γιατροί, ὅταν κόβουν ἕνα σάπιο
μέλος γιά νά ἐξασφαλίσουν τήν ὑγεία
στό ὑπόλοιπο σῶμα.
Ὅταν
βλέπεις ἕναν μέθυσο νά γίνεται νηστευτής
ἥ ἕναν αἰσχρολόγο νά ψάλλει θείους
ὕμνους, νά θαυμάζεις τή μακροθυμία τοῦ
Κυρίου, νά ἐγκωμιάζεις τή μετάνοια καί
νά λές μαζί μέ τόν ψαλμωδό: «Αὐτή ἡ
ἀλλοίωση εἶναι ἔργο τῆς δεξιᾶς τοῦ
Ὑψίστου» (Ψαλμ. 76:11). Δηλαδή, τή θαυμαστή
αὐτή μεταβολή τήν πραγματοποίησε τό
δεξί χέρι τοῦ Θεοῦ, ἡ δυνατή ἐπέμβαση
καί ἐνέργειά Του.
Κάθε
ἔργο πού ἀποσκοπεῖ στή σωτηρία ψυχῶν,
δέχεται ἀπό τήν ἀρχή ἐπιθέσεις. Μόλις
γεννήθηκε ὁ Χριστός, ξέσπασε ἡ μανία
τοῦ Ἡρώδη.
Κι
ἔσυ, ἄν ἀξιωθεῖς κάποτε νά ὑπηρετήσεις
μ' ὁποιονδήποτε τρόπο τό Θεό, θά ὑποφέρεις
πολύ, θά πονέσεις πολύ, θά κινδυνέψεις
πολύ. Μήν ξαφνιαστεῖς. Μήν ταραχθεῖς.
Μήν ἀναρωτηθεῖς: Ἐγώ ἐκτελῶ τό θέλημα
τοῦ Θεοῦ, καί θά ἔπρεπε νά δοξάζομαι
γι' αὐτό καί νά στεφανώνομαι. Γιατί,
λοιπόν, ὑποφέρω; Νά θυμηθεῖς τότε τό
Χριστό, πού διώχθηκε ὥς τό θάνατο, καί
μᾶς προειδοποίησε: Ἄν ἐμένα καταδίωξαν,
θά καταδιώξουν κι ἐσᾶς» (Ἰω. 15:20). Μᾶς
ἔδωσε, ὅμως, καί μιάν ὑπόσχεση: «Ὅποιος
μείνει σταθερός ὥς τό τέλος, αὐτός θά
σωθεῖ» (Ματθ. 10:22). Ἄν κάποιος φροντίζει
γιά τή σωτηρία του, εἶναι ἀδύνατο νά
χαθεῖ. Ὁ Θεός δέν θά τόν ἐγκαταλείψει
στίς δυσκολίες καί τούς κινδύνους. Τί
εἶπε ὁ Κύριος στόν Πέτρο; «Σίμων, Σίμων!
Ὁ σατανᾶς ζήτησε νά σᾶς δοκιμάσει σάν
τό σιτάρι στό κόσκινο. Ἐγώ, ὅμως,
προσευχήθηκα γιά σένα, νά μή σ' ἐγκαταλείψει
ἡ πίστη σου» (Λουκ. 22:32).
Ὅταν
δεῖ ὁ Θεός ὅτι τό φορτίο τῶν πειρασμῶν
ξεπερνάει τίς δυνάμεις μας, ἁπλώνει τό
χέρι Του καί μᾶς ξαλαφρώνει ἀπό τό
περίσσιο βάρος. Ἄν, ὅμως, δεῖ ὅτι
ἀδιαφοροῦμε γιά τή σωτηρία μας, μᾶς
ἐγκαταλείπει ἀβοήθητους.
Δέν
πιέζει καί δέν ἀναγκάζει κανέναν ὁ
Θεός. Γιά τούς ἀπρόθυμους καί ἀδιάφορους
ἀδιαφορεῖ. Ἀντίθετα, τούς πρόθυμους
καί καλοπροαίρετους τούς τραβάει κοντά
Του μέ πολύ πόθο. Ὁ ἀπόστολος λέει: «Ὁ
Θεός δέν κάνει διακρίσεις, ἀλλά δέχεται
τόν καθένα, σ' ὅποιον λαό κι ἄν ἀνήκει,
ἀρκεῖ νά Τόν σέβεται καί νά ζεῖ σύμφωνα
μέ τό θέλημά Του» (Πράξ. 10:34-35).
Τέλος
καί τῷ Θεῷ δόξα!
ΙΕΡΑ
ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ
ΑΤΤΙΚΗ
Εὐχαριστοῦμε
θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου
γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων
ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά
Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com
Το πλῆρες κείμενο ἐδῶ: http://hristospanagia3.blogspot.com/2012/03/blog-post_5126.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου