Προσφορά αγάπης προς τον κεκοιμημένο αποτελούν τα άνθη. Όχι μόνο για
τους ζώντες τα λουλούδια, αλλά και για τους κεκοιμημένους μας. Στις
επαρχίες και στα χωριά ο καθένας που θα προσκυνήσει τον κεκοιμημένο
φέρνει μαζί του άνθη τα οποία έχει καλλιεργήσει στην αυλή του. Στις
πόλεις οι άνθρωποι προμηθεύονται τα άνθη από τα ανθοπωλεία. Η προσφορά
των ανθέων στους κεκοιμημένους εντάσσεται στην προετοιμασία και
ευπρέπειά τους, την οποία εμείς οι ορθόδοξοι πολύ προσέχουμε.
Ο κεκοιμημένος πρέπει να θυμιατίζεται;
Η συνήθεια να θυμιάζεται ο κεκοιμημένος είναι πολύ παλαιά. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στο έργο του• «Εις τον βίον της αγίας Ολυμπιάδος» αναφέρει σχετικά περί του θυμιάματος κατά τη νεκρώσιμη πομπή1.
Αλλά και ο Τερτυλλιανός2 αναφέρει για τη χρήση του θυμιάματος κατά τις νεκρώσιμες ακολουθίες3.
Ο άγιος Ιωάννης Μόσχος στο κεφ. 57ο του Λειμωνάριου αναφέρει ότι κατά την κηδεία συνηθιζόταν να γίνεται προσφορά θυμιάματος. Το θυμίαμα ήταν μια προσφορά και ένδειξη τιμής για τον κεκοιμημένο καθώς και μια ορατή δέηση προς το Θεό. Από την πληροφορία που μας δίνει η διήγηση καταλαβαίνουμε ότι το θυμίαμα ήταν ένα από τα κύρια στοιχεία των νεκρώσιμων τιμών και χρησιμοποιούνταν ιδιαίτερα από τους ασκητές στην λατρεία τους. «Ο στυλίτης Συμεών, ο οποίος ζούσε κοντά στην πόλη των Αιγαιών, και ετελειώθη χτυπημένος από κεραυνό. Τότε ο αββάς Ιουλιανός ο στυλίτης, ο οποίος ασκήτευε στον κόλπο, λέει στους μαθητές του σε ώρα όχι τη συνηθισμένη• Βάλτε θυμίαμα. Αυτοί του είπαν. Πες μας την αιτία, πάτερ. Τους λέει. Ο αδελφός μας Συμεών, ο οποίος ασκήτευε στις Αιγαιές, χτυπήθηκε από κεραυνό και να πού φεύγει η ψυχή του με χαρά» 4.
1 ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 5, σ. 430.
2 Στο έργο του adversus gentes, κεφ. 42.
3 GOAR 434.
4 ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΟΣΧΟΥ, σ. 66.
Ποια είναι η τυπική διάταξη της νεκρωσίμου ακολουθίας εις τα Μεθέορτα του Πάσχα;
Ακολουθία νεκρώσιμος εις τα Μεθέορτα του Πάσχα:
Εν τω οίκω: Ο Ιερεύς βάζει Ευλογητός, το• Χριστός ανέστη αντί Τρισαγίου το• Παναγία Τριάς, Πάτερ ημών, Ότι σου έστιν. Είτα τα τέσσερα Τροπάρια• Μετά πνευμάτων δικαίων..., η αίτησις, η ευχή• Ο Θεός των πνευμάτων, η εκφώνηση. Ότι συ ει η ανάστασις... και η απόλυσις με το• Χριστός ανέστη, αντί του Δι' ευχών.
Εν τω Ναώ• Ο ιερεύς βάζει Ευλογητός, Χριστός ανέστη, υπ' αυτού άπαξ και υπό των ψαλτών δις. Κατόπιν ακολουθεί ο άμωμος και η ακολουθία κανονικά και τέλος αντί τού• Δεύτε τελευταίον ασπασμόν, ψάλλεται το• Αναστάσεως ημέρα και αντί του Δι' ευχών, το• Χριστός ανέστη.
Καθ' οδόν εις τον τάφον ψάλλεται το• Αναστάσεως ημέρα.
Εν τω τάφω αναγινώσκεται το Νεκρώσιμον Τρισάγιον όπως προαναφέρεται εν τω οίκω1.
1 ΕΥΧΟΛΟΓΙΟΝ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ, σ. 253-254.
http://www.orthmad.gr/node/262#66
Ο κεκοιμημένος πρέπει να θυμιατίζεται;
Η συνήθεια να θυμιάζεται ο κεκοιμημένος είναι πολύ παλαιά. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στο έργο του• «Εις τον βίον της αγίας Ολυμπιάδος» αναφέρει σχετικά περί του θυμιάματος κατά τη νεκρώσιμη πομπή1.
Αλλά και ο Τερτυλλιανός2 αναφέρει για τη χρήση του θυμιάματος κατά τις νεκρώσιμες ακολουθίες3.
Ο άγιος Ιωάννης Μόσχος στο κεφ. 57ο του Λειμωνάριου αναφέρει ότι κατά την κηδεία συνηθιζόταν να γίνεται προσφορά θυμιάματος. Το θυμίαμα ήταν μια προσφορά και ένδειξη τιμής για τον κεκοιμημένο καθώς και μια ορατή δέηση προς το Θεό. Από την πληροφορία που μας δίνει η διήγηση καταλαβαίνουμε ότι το θυμίαμα ήταν ένα από τα κύρια στοιχεία των νεκρώσιμων τιμών και χρησιμοποιούνταν ιδιαίτερα από τους ασκητές στην λατρεία τους. «Ο στυλίτης Συμεών, ο οποίος ζούσε κοντά στην πόλη των Αιγαιών, και ετελειώθη χτυπημένος από κεραυνό. Τότε ο αββάς Ιουλιανός ο στυλίτης, ο οποίος ασκήτευε στον κόλπο, λέει στους μαθητές του σε ώρα όχι τη συνηθισμένη• Βάλτε θυμίαμα. Αυτοί του είπαν. Πες μας την αιτία, πάτερ. Τους λέει. Ο αδελφός μας Συμεών, ο οποίος ασκήτευε στις Αιγαιές, χτυπήθηκε από κεραυνό και να πού φεύγει η ψυχή του με χαρά» 4.
1 ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 5, σ. 430.
2 Στο έργο του adversus gentes, κεφ. 42.
3 GOAR 434.
4 ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΟΣΧΟΥ, σ. 66.
Ποια είναι η τυπική διάταξη της νεκρωσίμου ακολουθίας εις τα Μεθέορτα του Πάσχα;
Ακολουθία νεκρώσιμος εις τα Μεθέορτα του Πάσχα:
Εν τω οίκω: Ο Ιερεύς βάζει Ευλογητός, το• Χριστός ανέστη αντί Τρισαγίου το• Παναγία Τριάς, Πάτερ ημών, Ότι σου έστιν. Είτα τα τέσσερα Τροπάρια• Μετά πνευμάτων δικαίων..., η αίτησις, η ευχή• Ο Θεός των πνευμάτων, η εκφώνηση. Ότι συ ει η ανάστασις... και η απόλυσις με το• Χριστός ανέστη, αντί του Δι' ευχών.
Εν τω Ναώ• Ο ιερεύς βάζει Ευλογητός, Χριστός ανέστη, υπ' αυτού άπαξ και υπό των ψαλτών δις. Κατόπιν ακολουθεί ο άμωμος και η ακολουθία κανονικά και τέλος αντί τού• Δεύτε τελευταίον ασπασμόν, ψάλλεται το• Αναστάσεως ημέρα και αντί του Δι' ευχών, το• Χριστός ανέστη.
Καθ' οδόν εις τον τάφον ψάλλεται το• Αναστάσεως ημέρα.
Εν τω τάφω αναγινώσκεται το Νεκρώσιμον Τρισάγιον όπως προαναφέρεται εν τω οίκω1.
1 ΕΥΧΟΛΟΓΙΟΝ ΣΑΛΙΒΕΡΟΥ, σ. 253-254.
http://www.orthmad.gr/node/262#66
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου