Γράφεις, πώς υπέφερες
πολλά από τον άνδρα σου. Σε μάλωνε, σ’ έδιωχνε από το σπίτι, σε έδερνε ακόμα. Όμως
με την προσευχή και την ελπίδα στον Θεό είχες τη δύναμη να τα αντέξεις όλα.
Ποτέ σε κανέναν δεν παραπονιόσουν και δεν έλεγες εκτός σπιτιού το τι συνέβαινε
στο σπίτι. Τα πάθη σου μαλάκωσαν την ψυχή, ξερίζωσαν την υπερηφάνεια και ακόμα
ισχυρότερα σε έδεσαν με τον ζώντα Θεό. Μια εποχή νόμιζες ότι θα τρελαθείς. Όμως
δεν τρελάθηκες εσύ- τρελάθηκε ο άνδρας σου. Τώρα είσαι ανήσυχη για την ψυχή
του, και ρωτάς: υπάρχει καθόλου σωτηρία για τους τρελούς;
Εφόσον πιστεύεις στον
Θεό και στην πρόνοια του Θεού, πίστευε ως το τέλος και εξ ολοκλήρου. Αφού κατά
τον λόγο του Χριστού, «οὐχὶ
δύο στρουθία ἀσσαρίου πωλεῖται;
καὶ
ἓν
ἐξ
αὐτῶν
οὐ
πεσεῖται
ἐπὶ
τὴν
γῆν
ἄνευ
τοῦ
πατρὸς
ὑμῶν.»
( Ματθ. 10,29 ) , τότε πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να πέσει στα βάσανα και την
αρρώστια και τον θάνατο χωρίς τη θέλησή Του; Αλλά η κύρια θέληση του Θεού σε
σχέση με τους ανθρώπους εκφράζεται στο «πάντας ἀνθρώπους
θέλει σωθῆναι» ( Α΄ Τιμ. 2, 4 ) . Σημαίνει,
ότι και η τρέλα επιτράπηκε επάνω στον βασανιστή άνδρα σου για τη σωτηρία του.
Εάν ο ελεήμων Δημιουργός δεν θα ήθελε τη
σωτηρία του, δεν θα τον χτυπούσε μ’ αυτή
την φοβερή αρρώστια, αλλά θα τον χτυπούσε με τον θάνατο στη μέση της αμαρτίας
του. Με κάθε αρρώστια και βάσανο ο ουράνιος Γιατρός θεραπεύει τις ανθρώπινες
ψυχές. Γι’ αυτό δεν πρέπει να λυπόμαστε τόσο εκείνους που αρρωσταίνουν βαριά
και πεθαίνουν, όσο εκείνους, τους σωματικά υγιείς, που τους αρπάζει ο θάνατος μέσα
στην αμαρτία τους. Έχει λεχθεί ότι σε
ό,τι σε βρει, σ’ εκείνο θα σε κρίνει: «…εἷς
παραληφθήσεται καὶ ὁ
ἕτερος
ἀφεθήσεται»
( Λουκ. 17, 34 ) ∙ όποιος βρεθεί μέσα στην αμαρτία θα υποστεί δίκη, όποιος
βρεθεί μέσα στη μετάνοια θα πάρει συγχώρεση και βραβείο. Βέβαια θα μου πεις ότι
αυτός τώρα δεν μπορεί ούτε να μετανοήσει ούτε να προσευχηθεί στον Θεό! Γι’ αυτό
εσύ θα προσεύχεσαι για εκείνον, και θα προσφέρεις τις θυσίες. Αυτός στην τωρινή
κατάσταση μπορεί μόνο να ταλαιπωρείται, προς σωτηρία του εαυτού του, και για το
φόβο των άλλων. Κάθε νοσοκομείο δείχνει με το δάχτυλο στον Θεό. Κανένα τόσο
πολύ όσο το νοσοκομείο για τους ψυχασθενείς. Τοποθέτησε την ελπίδα σου στον
Κύριο και να είσαι ήρεμη.
Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
Δεν φτάνει μόνο η
πίστη…
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ
ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β΄»
εκδόσεις «εν πλω»
Σελ. 89-91http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2013/10/blog-post_31.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου