Περί ἡσυχίας.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ

ΗΜΩΝ ΑΒΒΑ ΑΜΜΩΝΑ

ΠΕΡΙ ΗΣΥΧΙΑΣ

Γνωρίζετε βέβαια ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅτι ἀπό τότε πού ἔγινε ἡ παράβασις τῶν πρωτοπλάστων, δέν μπορεῖ ἡ ψυχή νά γνωρίση, ὅπως πρέπει, τόν Θεό, ἐάν δέν περιοριστῆ μακρυά ἀπό τούς ἀνθρώπους καί ἀπό κάθε περισπασμό. Διότι τότε θά δοκιμάση τόν πόλεμο τῶν ἐχθρῶν της. Καί ἀφοῦ νικήση σέ κάθε προσβολή τῶν ἀντιπάλων, τότε τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ θά κατοικήση μέσα της καί ὅλος ὁ κόπος της θά μεταβληθή σέ χαρά καί ἀγαλλίασι. Βέβαια στόν καιρό τοῦ πολέμου θά ὑπομείνη θλίψεις, στενοχώριες καί ἄλλα πολυποίκιλα βάσανα. Ἀλλά ας μη φοβηθή. Δέν θά νικηθή, ἐφ᾿ ὅσον ἀγωνίζεται στήν ἡσυχία.

Αὐτός ἦταν ὁ λόγος πού οἱ ἅγιοι Πατέρες ζοῦσαν ἀπομονωμένοι στήν ἔρημο, ὅπως ὁ Ἠλίας ὁ Θεσβίτης, ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής καί ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι Πατέρες.

Μή νομίσετε ὅτι οἱ Ἅγιοι κατόρθωσαν νά ἐξαγιασθοῦν ζῶντας μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Ἐπέτυχαν νά κατοικήση μέσα τους ἡ θεϊκή δύναμις, ἀφοῦ προηγουμένως ἀσκήθηκαν πολύ στήν ἡσυχία. Καί τότε, στολισμένους μέ τίς ἀρετές, τούς ἔστελνε ὁ Θεός ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους γιά νά τούς οἰκοδομήσουν καί νά τούς θεραπεύσουν.

Σάν ἰατροί πού ἦσαν, μποροῦσαν νά θεραπεύσουν τίς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων. Γιά τήν ἀνάγκη αὐτή ὁ Θεός τούς ἀποσποῦσε ἀπό τήν ἡσυχία καί τούς ἔστελνε στόν κόσμο. Τότε ὅμως τούς ἔστελνε, ἀφοῦ θεράπευαν ὅλα τά δικά τους πάθη. Εἶναι ἀδύνατο νά στείλη ὁ Θεός γιά τήν πνευματική ὠφέλεια τῶν ἀνθρώπων μιά ψυχή πού εἶναι ἀκόμη ἀσθενής.

Ὅσοι λοιπόν πηγαίνουν στόν κόσμο πρίν ὁλοκληρωθοῦν, πηγαίνουν μέ τό θέλημα τό δικό τους καί ὄχι μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός μάλιστα λέει γι᾿ αὐτούς: «Ἐγώ μέν οὐκ ἀπέστελλον αὐτούς, αὐτοί δέ ἀφ᾿ ἑαυτῶν ἔτρεχον» (πρβλ. Ἰερεμ. κα' 23).

Γι᾿ αὐτό δέν μποροῦν οὔτε τόν ἑαυτό τους να προφυλάξουν οὔτε ἄλλη ψυχή νά οἰκοδομήσουν.

Ὅσοι ὅμως στέλνονται ἀπό τόν Θεό, δέν θέλουν βέβαια νά χωρισθοῦν ἀπό τήν ἡσυχία, ἀφοῦ γνωρίζουν ὅτι μ᾿ αὐτήν ἀπέκτησαν τίς θεϊκές δυνάμεις. Ἀναλαμβάνουν ὅμως τήν οἰκοδομή τῶν ἀνθρώπων, γιά νά μή παρακούσουν στόν Δημιουργό.

Σᾶς φανέρωσα τούς καρπούς τῆς ἡσυχίας, τούς ὁποίους ἀποδέχεται ὁ Θεός. Τώρα λοιπόν πού μάθατε τήν βοήθεια καί τήν ἀξία της, προσπαθῆστε νά τήν οἰκειοποιηθῆτε.

Οἱ περισσότεροι μοναχοί δέν τήν ἀπέκτησαν.

Ἔζησαν μέσα στόν κόσμο καί γι᾿ αὐτό δέν μπόρεσαν νά νικήσουν ὅλες τίς ἐπιθυμίες τους. Δέν θέλησαν νά κοπιάσουν καί ν᾿ ἀποφύγουν τήν κοσμική σύγχυσι, ἀλλά παρέμειναν μεταξύ τῶν ἀνθρώπων δημιουργῶντας περισπασμούς. Γιά τόν λόγο αὐτό δέν δοκίμασαν τήν γλυκύτητα τοῦ Θεοῦ οὔτε ἀξιώθηκαν νά κατοικήση μέσα τους ἡ θεϊκή δύναμις καί νά τούς χαρίση τήν μακαριά ἀπόλαυσι. Δέν κατοικεί μέσα τους ἡ θεϊκή δύναμις, γιατί καταγίνονται μέ κοσμικές ὑποθέσεις καί ἀπασχολοῦνται μέ τά πάθη τῆς ψυχῆς, μέ τούς κοσμικούς ἐπαίνους καί τίς ἐπιθυμίες τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου.

Ὁ Θεός μᾶς γνώρισε τά μέλλοντα ἀπό τώρα. Παίρνετε δύναμι λοιπόν στούς ἀγῶνες σας. Διότι ὅσοι ἀποφεύγουν τήν ἡσυχία, δέν μποροῦν νά κυριαρχήσουν στίς ἐπιθυμίες τους οὔτε νά νικήσουν σέ πνευματικές μάχες. Δέν ἔχουν μέσα τους τήν θεϊκή δύναμι, διότι αὐτή δέν κατοικεῖ σέ ψυχές ὑποδουλωμένες στά πάθη. Ἐσεῖς ὅμως ἀγωνισθῆτε νά νικήσετε τά πάθη καί ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ θά ἔλθη μόνη της μέσα σας.

Ὑγιαίνετε ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.

Ἀμήν!

Ἀπό τό βιβλίο: “ΑΒΒΑΣ ΑΜΜΩΝΑΣ”

ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΩΣ ΑΤΤΙΚΗ