Ἕνας
ἐφημέριος ἐπισκέφθηκε κάποιον
ἐτοιμοθάνατο ναύτη, πού ἦταν ἐξαιρετικά
εὐσεβής.
-- Εἶσαι ἕτοιμος γιά τό μεγάλο ταξίδι; τόν ρωτᾶ μέ θάρρος, ἐπειδή ἤξερε τίς βαθιές του πεποιθήσεις.
-- Ἐντελῶς ἕτοιμος, ἀπαντᾶ ἐκεῖνος.
-- Καί δέν φοβᾶσαι καθόλου;
--
Νά φοβοῦμαι; Ἐγώ; Γιατί; Καί ἀκουμπώντας
τό χέρι στό στῆθος, ὅπου ὁ Θεός εἶχε
κατέβει τό πρωί μέ τή Θεία Μετάληψη,
πρόσθεσε: -- Εἶσαι ἕτοιμος γιά τό μεγάλο ταξίδι; τόν ρωτᾶ μέ θάρρος, ἐπειδή ἤξερε τίς βαθιές του πεποιθήσεις.
-- Ἐντελῶς ἕτοιμος, ἀπαντᾶ ἐκεῖνος.
-- Καί δέν φοβᾶσαι καθόλου;
«Ὁ καπετάνιος εἶναι στό πλοῖο, τί μπορῶ νά φοβηθῶ;».
Τέλος
καί
τῇ
Τρισηλίῳ
Θεότητι
κράτος,
αἶνος
καί
δόξα
εἰς
τούς
αἰῶνας
τῶν
αἰώνων.
Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου