Σε πολλούς ανθρώπους πάντα φαίνεται, ότι εάν ήταν σε άλλες συνθήκες θα ήταν καλύτεροι άνθρωποι.
Στον πλούσιο φαίνεται, ότι ο πλούτος είναι εμπόδιο στην αρετή, στον
φτωχό η φτώχια, στον γνώστη η γνώση, στον αδαή η άγνοια, στον άρρωστο η
αρρώστια, στον υγιή η υγεία, στον γέρο τα γεράματα, ενώ στο νέο η
νεότητα.
Τούτο είναι μόνο η παραίσθηση και η αναγνώριση της ηθικής μας ήττας.
Σαν να δικαιολογιόταν ένας κακός στρατιώτης: σ’ αυτή τη θέση θα πρέπει
να ηττηθώ, ας μου προσφέρουνε άλλη θέση κι εγώ θα είμαι θαρραλέος!
Ο
πραγματικός στρατιώτης είναι πάντα θαρραλέος, είτε είναι να κρατηθεί στη
θέση του, είτε να σκοτωθεί.
Εάν ο τσάρος Λάζαρος έφευγε από το Κόσσοβο, θα είχε θεωρηθεί
ηττημένος, όμως επειδή παρέμεινε έως το τέλος στη θέση του και
σκοτώθηκε, θεωρείται νικητής.
Ο Αδάμ στον Παράδεισο έχασε την πίστη του, ο Ιώβ στη σαπίλα ισχυροποίησε την πίστη του.
Ο προφήτης Ηλίας ποτέ δεν είπε: Η πείνα με εμποδίζει να είμαι
υπάκουος στον Θεό! Ούτε ο βασιλιάς Δαβίδ είπε: Το στέμμα με εμποδίζει να
είμαι υπάκουος στον Θεό!
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Στοχασμοί περί καλού και κακού, εκδ. Εν πλω, σ. 97)
Φωτο:timesfreepress.com
http://www.diakonima.gr/2015/06/19/%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%AE/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου