«ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΡΡΩΣΤΙΑ Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ» (Ἅγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς) – Κάθε νοσοκομεῖο δείχνει μὲ τὸ δάχτυλο τὸν Θεό. Κανένα τόσο πολὺ ὅσο τὸ νοσοκομεῖο γιὰ τοὺς ψυχασθενεῖς.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ἑπιστολὴ πρὸς μία γυναίκα γιὰ τὴν τρέλα.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς «Δὲν φτάνει μόνον ἡ πίστη…» – (Ἱεραποστολικὲς ἐπιστολὲς Β´) ἐκδ. «Ἐν πλῷ», 2008.

.           Γράφεις, πὼς ὑπέφερες πολλὰ ἀπὸ τὸν ἄνδρα σου. Σὲ μάλωνε, σ’ ἔδιωχνε ἀπὸ τὸ σπίτι, σὲ ἔδερνε ἀκόμα. Ὅμως μὲ τὴν προσευχὴ καὶ μὲ τὴν ἐλπίδα στὸν Θεὸ εἶχες τὴ δύναμη νὰ τὰ ἀντέξεις ὅλα. Ποτὲ σὲ κανέναν δὲν παραπονιόσουν καὶ δὲν ἔλεγες ἐκτὸς σπιτιοῦ τὸ τί συνέβαινε στὸ σπίτι. Τὰ πάθη σοῦ μαλάκωσαν τὴν ψυχή, ξερίζωσαν κάθε περηφάνεια καὶ ἀκόμα ἰσχυρότερα σὲ ἔδεσαν μὲ τὸν ζῶντα Θεό. Μιὰ ἐποχὴ νόμιζες ὅτι θὰ τρελαθεῖς. Ὅμως δὲν τρελάθηκες ἐσὺ – τρελάθηκε ὁ ἄνδρας σου. Τώρα εἶσαι ἀνήσυχη γιὰ τὴν ψυχή του, καὶ ρωτᾶς: ὑπάρχει καθόλου σωτηρία γιὰ τοὺς τρελούς;
.             Ἐφ᾽ ὅσον πιστεύεις στὸν Θεὸ καὶ στὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, πίστευε ἕως τὸ τέλος καὶ ἐξ ὁλοκλήρου. Ἀφοῦ κατὰ τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ, «οὐχὶ δύο στρουθία ἀσσαρίου πωλεῖται; Καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ πεσεῖται ἐπὶ τὴν γῆν ἄνευ τοῦ πατρὸς ὑμῶν» (Ματθ. ι´ 29), τότε πῶς θὰ μποροῦσε ὁ ἄνθρωπος νὰ πέσει στὰ βάσανα καὶ τὴν ἀρρώστια καὶ τὸν θάνατο, χωρὶς τὴ θέλησή Του; Ἀλλὰ ἡ κύρια θέληση τοῦ Θεοῦ σὲ σχέση μὲ τοὺς ἀνθρώπους ἐκφράζεται στὸ «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι» (Α´ Τιμ. β´ 4). Τοῦτο σημαίνει, ὅτι καὶ ἡ τρέλα ἐπετράπη ἐπάνω στὸν βασανιστὴ ἄνδρα σου, γιὰ τὴν σωτηρία του. Ἐὰν ὁ ἐλεήμων Δημιουργὸς δὲν  ἤθελε τὴ σωτηρία του, δὲν θὰ τὸν χτυποῦσε μ’ αὐτὴ τὴ φοβερὴ ἀρρώστια, ἀλλὰ θὰ τὸν χτυποῦσε μὲ τὸν θάνατο στὴ μέση της ἁμαρτίας του. Μὲ κάθε ἀρρώστια καὶ βάσανο ὁ οὐράνιος Ἰατρὸς θεραπεύει τὶς ἀνθρώπινες ψυχές. Γι’ αὐτό, δὲν πρέπει νὰ λυπούμαστε τόσο ἐκείνους ποὺ ἀρρωσταίνουν βαριὰ καὶ πεθαίνουν, ὅσο ἐκείνους, τοὺς σωματικὰ ὑγιεῖς, ποὺ τοὺς ἁρπάζει ὁ θάνατος μέσα στὴν ἁμαρτία τους. Ἔχει λεχθεῖ πὼς σὲ ὅ,τι σὲ βρεῖ, σ’ ἐκεῖνο θὰ σὲ κρίνει: «…εἷς παραληφθήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήσεται» (Λουκ. ιζ´ 34)· ὅποιος βρεθεῖ μέσα στὴν ἁμαρτία θὰ ὑποστεῖ δίκη, ὅποιος βρεθεῖ μέσα στὴ μετάνοια θὰ πάρει συγχώρεση καὶ βραβεῖο. Βέβαια θὰ μοῦ πεῖς ὅτι αὐτὸς τώρα δὲν μπορεῖ οὔτε νὰ μετανοήσει οὔτε νὰ προσευχηθεῖ στὸν Θεό! Γι’ αὐτὸ ἐσὺ θὰ προσεύχεσαι γιὰ ἐκεῖνον, καὶ θὰ προσφέρεις τὶς θυσίες. Αὐτὸς στὴν τωρινὴ κατάσταση μπορεῖ μόνο νὰ ταλαιπωρεῖται, πρὸς σωτηρία τοῦ ἑαυτοῦ του, καὶ γιὰ τὸν φόβο τῶν ἄλλων. Κάθε νοσοκομεῖο δείχνει μὲ τὸ δάχτυλο τὸν Θεό. Κανένα τόσο πολὺ ὅσο τὸ νοσοκομεῖο γιὰ τοὺς ψυχασθενεῖς. Τοποθέτησε τὴν ἐλπίδα σου στὸν Κύριο καὶ νὰ εἶσαι ἤρεμη.

ΠΗΓΗ: orp.gr

https://christianvivliografia.wordpress.com/2015/11/02/%CE%BC%E1%BD%B2-%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B5-%E1%BC%80%CF%81%CF%81%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1-%E1%BD%80-%CE%BF%E1%BD%90%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82-%E1%BC%B0%CE%B1%CF%84%CF%81%E1%BD%B8%CF%82/