Οι
διδαχές που μας άφησε παρακαταθήκη ο Άγιος Παΐσιος είναι πολλές. Σε
συνομιλία του με μία πιστή για την προσευχή ο γέροντας την παρότρυνε η
ευχή να γίνεται με καθαρό νου, χωρίς λογισμούς ή παραστάσεις, έστω κι αν
αυτές είναι εικόνες του Χριστού η παραστάσεις από την Αγία Γραφή. – Γέροντα, όταν είμαι στενοχωρημένη, πως θα βρω παρηγοριά; ρωτήθηκε από την πιστή ο Άγιος Παΐσιος
– Να καταφύγεις στην προσευχή. Και μόνον το κεφάλι σου να ακουμπήσεις σε μία εικόνα, θα βρεις παρηγοριά. Κάνε το κελί σου σαν εκκλησάκι με εικόνες που σε αναπαύουν, και θα δεις, θα βρίσκεις μέσα σε αυτό πολλή παρηγοριά.
– Μερικές φορές, Γέροντα, κατά την ώρα της προσευχής ασπάζομαι τις εικόνες. Είναι σωστό;
– Σωστό είναι. Κανονικά έτσι πρέπει να ασπαζόμαστε τις εικόνες: Να ξεχειλίζει η καρδιά μας από αγάπη προς τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους, και να πέφτουμε, να προσκυνούμε τις άγιες εικόνες τους.
Μία χρονιά, στις 26 Μαρτίου, που γιορτάζουμε την Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, προσευχόμουν όρθιος μπροστά στις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας. Για μία στιγμή βλέπω τον Χριστό και την Παναγία να κινούνται σαν ζωντανοί! «Χριστέ μου, είπα, ευλόγησε με». Και, καθώς έπεφτα να προσκυνήσω, μία έντονη ευωδία γέμισε το κελί. Με έπιασε τρέλα! Το χαλάκι που είχα στρωμένο κάτω, αν και ήταν γεμάτο χώμα, ακόμη και αυτό ευωδίαζε. Έμεινα γονατιστός και…. ασπαζόμουν αυτό το χαλάκι. Τέτοια ευωδία!
– Γέροντα, όταν προσεύχομαι, βοηθάει να φέρω στον νου μου την εικόνα του Χριστού;
– Κοίταξε, όταν προσεύχεσαι μπροστά σε μία εικόνα, η εικόνα βοηθάει, γιατί από την εικόνα περνάς στο εικονιζόμενο πρόσωπο . Όταν όμως προσεύχεσαι νοερώς και είσαι σκυμμένη με κλειστά τα μάτια, δεν πρέπει να φέρνεις στην φαντασία σου εικόνες, γιατί μπορεί να το εκμεταλλευθεί το ταγκαλάκι και να σού τα παρουσιάσει σαν οράματα, για να σε πλανήσει και να σού κάνει κακό.
Επεσήμανε, επίσης ο Άγιος Παΐσιος πως ιδίως η ευχή καλά είναι να γίνεται με καθαρό νου, χωρίς λογισμούς ή παραστάσεις, έστω κι αν αυτές είναι εικόνες του Χριστού η παραστάσεις από την Αγία Γραφή, γιατί αυτό είναι επικίνδυνο, ιδιαίτερα για όσους έχουν πολλή φαντασία και υπερηφάνεια. Μόνον όταν έρχονται ρυπαροί η βλάσφημοι λογισμοί , μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παραστάσεις από την Αγία Γραφή. Η καλύτερη όμως «παράσταση» είναι η συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας και της αχαριστίας μας.
Από το βιβλίο «Γέροντος Παισίου Αγιορείτου- Λόγοι ΣΤ΄ Περί Προσευχής»
http://www.dogma.gr
http://paterikos.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου