Σύμφωνα
μέ τήν Ἱερά Παράδοση, ὁ Χριστος ἔπεσε
πολλές φορές μέ τόν Σταυρό, στό δρόμο
γιά τόν Γολγοθᾶ. Τότε ἦρθε ὁ Σίμωνας
ὁ Κυρηναῖος, γιά νά σηκώσει τόν Σταυρό
καί νά βοηθήσει τόν Χριστό. Ὅπως τότε
ὁ Χριστός βοηθήθηκε ἀπό ἕναν ἄνθρωπο,
ἔτσι καί σήμερα ὁ Χριστός θά μᾶς
βοηθήσει νά σηκώσουμε τόν δικό μας
σταυρό, ἀρκεῖ νά ζητήσουμε τήν βοήθειά
Του.
Ἅπλωσε
ἡ Εὔα τά χέρια της στόν ἀπαγορευμένο
καρπό, ἅπλωσε καί ὁ Χριστός τά χέρια
Του πάνω στό Σταυρό.
Παρέβη
τήν ἐντολή ὁ Ἀδάμ καί παρήκουσε, ἔγινε
ὁ Χριστός ὑπήκοος μέχρι θανάτου, γιά
νά θεραπεύσει τήν Ἁμαρτία.
Ἦταν
τό δέντρο (ξύλο), ἀπό ὅπου ὁ καρπός τῆς
παρακοῆς, ἐπί τοῦ ξύλου κρεμάστηκε ὁ
Χριστός! Κῆπος καί παράδεισος ἦταν
ἐκεῖ πού ἔπεσε ὁ Ἀδάμ καί ἀπό ὅπου
ἐξορίστηκε, κῆπος ἦταν καί στήν
Γεσθημανή, ὅπου ὁ Χριστός προδόθηκε.
Ἰσοθεΐα
καί δόξα φαντάστηκε ὁ Ἀδάμ, ἀτιμία καί
πτύσματα δέχθηκε ὁ Κύριος!
Βλέπουμε
λοιπόν, ὅτι ὁ Χριστός ὑπέστη ἀκριβῶς
τίς ἀντίστροφες ἐνέργειες, πού ἔκαναν
οἱ Πρωτόπλαστοι στήν πτώση τους,
προκειμένου νά θεραπεύσει τήν παρακοή
καί τά ἀποτελέσματα πού ἐπέφερε αὐτή.
Ὁ
Χριστός, ὅπως ἀναφέρει ἡ Ἁγία Γραφή,
ἔκλινε τήν κεφαλή καί μετά παρέδωσε τό
πνεῦμα Του. Οἱ ἄνθρωποι πῶς πεθαίνουν;
Παραδίδουν τό πνεῦμα καί κλίνουν τήν
κεφαλή. Αὐτό σημαίνει, ὅτι ὁ Χριστός
πέθανε τήν ὥρα πού ἤθελε. Σημαίνει ὅτι
πέθανε σάν Θεός καί ὄχι σάν ἄνθρωπος.
Δέν Τόν πεθάνανε οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά
πέθανε, ὅποια στιγμή ἤθελε. Πέθανε ὁ
Χριστός νωρίτερα σέ σχέση μέ τούς ἄλλους
δύο ληστές, γι᾿ αὐτό καί τά σκέλη Του
δέν συνθλίφτηκαν (προφητεύτηκε αὐτό
αἰῶνες πρίν), ὅπως ἔγινε μέ τούς ἄλλους
δύο ληστές, προκειμένου νά ἐπέλθει ὁ
θάνατος τους, γιατί ἀκολουθοῦσε τό
Πάσχα τῶν Ἑβραίων.
Τό
πρῶτο θαῦμα πού ἔγινε ἀμέσως μετά τό
τετέλεσται τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ὅτι
σχίστηκε τό καταπέτασμα τοῦ ναοῦ τοῦ
Σολομῶντα. Τό καταπέτασμα συμβόλιζε
τήν ἁμαρτία τοῦ ἀνθρώπου καί χώριζε
τόν ἄνθρωπο ἀπό τό Θεό, γι᾿ αὐτό καί
ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, δίκαιοι καί ἀδικοι,
πρίν τήν Ἀνάσταση, πήγαιναν στόν Ἅδη.
Μέ τό σχίσιμο τοῦ ναοῦ, νικήθηκε ἡ
ἁμαρτία ἀπό τό Χριστό καί ἀποκαταστάθηκε
ἡ σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Χριστό.
Ἄνοιξε ἔτσι ὁ δρόμος τοῦ ἀνθρώπου
γιά τόν παράδεισο. Ὁ δρόμος αὐτός εἶναι
ἡ Ὡραία Πύλη πού ὑπάρχει στήν Ἐκκλησία,
ἡ ὁποία ἄνοιξε καί προσφέρει τή σωτηρία
τοῦ ἀνθρώπου διά τῆς Θείας Κοινωνίας.
Στήν
Καινή Διαθήκη ἀναφέρεται, ὅτι ὁ Χριστός
ὅταν λογχίστηκε στήν πλευρά Του, ἀπό
ἕναν Ρωμαῖο στρατιώτη, προκειμένου νά
διαπιστώσει ἄν εἶναι νεκρός, τότε βγῆκε
ἀπό τήν πλευρά τοῦ Χριστοῦ αἷμα καί
νερό. Πολλούς αἰῶνες ἀργότερα καί
σύμφωνα μέ τήν σύγχρονη ἐπιστήμη, τά
στοιχεῖα αὐτά πού μᾶς δίνει ἡ Ἁγία
Γραφή, ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ Χριστός
πράγματι πέθανε. Συγκεκριμένα ὁ Σίμπσον,
ὁ ἐφευρέτης τοῦ χλωροφορμίου, ἀπέδειξε,
ὅτι ὁ χωρισμός τοῦ ὁροῦ ἀπό τό αἶμα
εἶναι ἔνδειξη θανάτου. Τό αἷμα πού
βγῆκε ἀπό τήν πλευρά τοῦ Χριστοῦ,
συμβολίζει τήν Θεία Κοινωνία, ἐνῶ τό
νερό συμβολίζει τό Βάπτισμα. Ἡ Εὔα
«λογχίστηκε» ἀπό τόν διάβολο καί γέννησε
θάνατο, ἐνῶ ὁ Χριστός λογχίστηκε ἀπό
τόν Ρωμαῖο στρατιώτη καί γέννησε Ζωή,
μέσῳ τῶν δύο αὐτῶν Μυστηρίων: τῆς
Θείας Κοινωνίας καί τοῦ Βαπτίσματος.
Τό
πέρασμά μας κάτω ἀπό τόν Ἐπιτάφιο, τήν
Μεγάλη Ἑβδομάδα, τί συμβολίζει; Βάζουμε
μετάνοια στό Χριστό, ὅτι θά κάνουμε τό
θέλημά Του καί ὄχι τό δικό μας. Ἐντούτοις
ἐμεῖς συνεχίζουμε νά κάνουμε τό δικό
μας θέλημα καί δέν ἀποχωριζόμαστε τά
πάθη μας. Πῶς λοιπόν ἄνθρωπε τολμᾶς
νά περνᾶς κάτω ἀπό τόν Ἐπιτάφιο; Μᾶς
ἀνέχεται ὁ Χριστός, δείχνει μακροθυμία,
ἀλλά ὥς πότε;
Ὅταν
ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, οἱ στρατιῶτες
πού φύλαγαν τόν τάφο Του καί ἦταν πολλοί,
δωροδοκήθηκαν ἀπό τούς Ἑβραίους γιά
νά μήν ποῦν ὅτι ὁ Χριστός ἀναστήθηκε,
ἀλλά ὅτι κλάπηκε ἀπό τούς Ἀποστόλους!
Ὁ Χριστός θάφτηκε μέ τόν Ἰουδαϊκό τρόπο
ταφῆς. Ἄλειψαν τό σῶμα Του μέ παραφίνη
(κολλητική οὐσία), ἔντυσαν τό κεφάλι
μέ τό σουδάριο καί τό σῶμα μέ σεντόνια.
Ἄν ὅμως οἱ Μαθητές τοῦ Χριστοῦ ἔκλεβαν
τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τά ἐνδύματά Του
πῶς βρέθηκαν μέσα στόν τάφο; Δηλαδή
ἔκλεψαν τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, βγάζοντας
πρῶτα τά ροῦχα Του; Ἀστεῖα πραγματα!
Ἐξάλλου ἡ παραφίνη πού ἄλειψαν τό σῶμα
τοῦ Χριστοῦ, θά ἦταν ἡ αἰτία, τό σεντόνι
νά γίνει ἕνα μέ τό δέρμα τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Χριστός ἔμεινε 33 ὧρες στόν ἅδη (ἀπό
τίς 3 τό ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς ἕως
τά μεσάνυχτα τοῦ Σαββάτου), ὅσα ἦταν
δηλαδή τά χρόνια τῆς ἐπίγειας ζωῆς
Του. Ἐκεῖ στόν Ἅδη, ὁ Χριστός κήρυξε
καί ὅσοι Τόν πίστεψαν, πῆγαν μαζί Του
στόν Παράδεισο, ὅταν Ἀναστήθηκε. Ἡ
πρώτη πού πληροφορήθηκε τήν Ἀνάσταση
τοῦ Κυρίου, εἶναι ἡ Θεοτόκος ἀπό ἄγγελο
Κυρίου.
Μετά
τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, δέν ἰσχύει
τό μνήσθητι πού εἶπε ὁ ληστής πάνω στό
σταυρό. Τό μνήσθητι ἴσχυε στήν Παλαιά
Διαθήκη. Μετά τήν Ἀνάσταση, ἄλλαξε ὁ
τρόπος σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου καί
ὑπάρχει τό βάπτισμα, ἡ ἐξομολόγηση
καί ἡ θεία Κοινωνία. Πλανῶνται ἑπομένως
αὐτοί πού λένε καί εἶναι πολλοί δυστυχῶς,
ὅτι ἐγώ ἕνα μνήσθητι θά πῶ στά τελευταῖα
μου, μιμούμενος τόν ληστή καί ἔτσι θά
σωθῶ! Ἐξάλλου τί μνήσθητι θά πεῖς, ἅμα
σέ πατήσει ἁμάξι, τρελαθεῖς ἤ πεθάνεις
ξαφνικά καί ἀκαριαῖα; Θέλει προσοχή
αὐτό τό θέμα!
Ἡ
«πρώτη» λεγομένη Ἀνάσταση ἔχει σχέση
μέ τήν κάθοδο τοῦ Χριστοῦ στόν ἅδη.
Ἐκεῖ ὁ Χριστός κήρυξε καί ὅλοι ὅσοι
Τόν πίστεψαν καί Τόν δέχτηκαν τούς
Ἀνέστησε καί πῆγαν στόν παράδεισο.
Ὅλοι
ὅσοι πρωταγωνίστησαν καί συνέβαλαν
στήν Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, εἶχαν φρικτό
τέλος.
Μετά
τήν Ἀνάσταση, ὅταν πεῖ ὁ ἱερεύς τό
Χριστός Ἀνέστη, ἀκολουθεῖ ἡ Ἀναστάσιμη
Ἀκολουθία, ἀλλά οἱ περισσότεροι φεύγουν
ἀπό τήν Ἐκκλησία, γιά νά πᾶνε στά σπίτια
τους καί νά φᾶνε τήν μαγειρίτσα. Αὐτό
τό γεγονός λυπεῖ τό Χριστό καί ζημιώνει
τόν πιστό. Λέει ὁ Δαβίδ 1050 χρόνια π. Χ.
χαρακτηριστικά: Ἀναστήθηκε ὁ Θεός καί
διασκορπίστηκαν οἱ ἐχθροί Του. Ἐχθρούς
τούς ἀποκαλεῖ ὁ Δαβίδ, αὐτούς πού
φεύγουν πιό νωρίς ἀπό τήν Ἐκκλησία,
τήν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως. Μέ αὐτόν
τόν τρόπο, οἱ ἄνθρωποι κολάζονται καί
χάνουν τήν ψυχή τους. Μάλιστα πολλοί
ἀπό αὐτούς, πού φεύγουν στό Χριστός
Ἀνέστη, πάνε μετά μέ τήν λαμπάδα καί τό
Ἀναστάσιμο Φῶς, νά σταυρώσουν τήν ὀροφή
τῆς πόρτας τοῦ σπιτιοῦ τους, γιά νά
κρατήσουν τάχα μακριά ἀπό τό σπίτι τους
τό διάβολο. Δυστυχισμένοι ἄνθρωποι!
Ἀφοῦ φύγατε νωρίτερα ἀπό τήν Ἐκκλησία,
ἔχετε τόν διάβολο μέσα σας καί ὁ πονηρός
σᾶς ἐμπαίζει. Αὐταπατῶνται ἔτσι οἱ
ἄνθρωποι, νομίζοντας ὅτι ἔκαναν Πάσχα!
Ἄν
ὁ Χριστός δέν Ἀναστήθηκε καί δέν εἶναι
Θεός, δέν ὑπάρχει σωτηρία γιά τόν
ἄνθρωπο. Ἀλλά, δόξα σοι ὁ Θεός, καί
Ἀναστήθηκε καί Θεός εἶναι.
Ὁ
τάφος τοῦ Χριστοῦ, εἶναι κενοτάφιο,
ἀφοῦ ὁ Χριστός Ἀναστήθηκε καί δέν
ὑπάρχει τό Σῶμα Του ἐκεῖ. Ἦταν καί
καινοτάφιος, ἀφοῦ κανένας ἄλλος
ἄνθρωπος, δέν εἶχε θαφτεῖ ποτέ ἐκεῖ.
Ἦταν ὁ πρῶτος πού θάφτηκε σέ ἐκεῖνον
τόν τάφο.
Ἐμεῖς
οἱ Ὀρθόδοξοι θά κατακριθοῦμε, ἀπό τόν
κενό τάφο τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τόν
κενό τάφο τῆς Παναγίας μας οἱ ἄλλοι
(ἑτερόδοξοι), θά κατακριθοῦνε ἀπό τόν
γεμάτο τάφο τῶν ἀρχηγῶν τους. Ἐμεῖς
θά κατακριθοῦμε, γιατί δέν πιστεύουμε
στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί οἱ ἄλλοι
θά κατακριθοῦν, γιατί πιστεύουν σέ
πεθαμένους ἀνθρώπους.
Τήν
Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ὁ σατανᾶς τήν
μισεῖ. Γι᾿ αὐτό καί ὅταν πεῖς, Χριστός
Ἀνέστη, σέ ἕναν αἱρετικό, τό μόνο πού
δέν θά σοῦ πεῖ εἶναι, Ἀληθῶς Ἀνέστη!
συνεχίζεται......
Τέλος
καί
τῇ
Τρισηλίῳ
Θεότητι
κράτος,
αἶνος
καί
δόξα
εἰς
τούς
αἰῶνας
τῶν
αἰώνων.
Ἀμήν.
Ἀπό
τό
βιβλίο:
“ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ
ΟΜΙΛΙΩΝ “
Δημητρίου
Παναγόπουλου
ἱεροκήρυκος
Ἐκδόσεις:
“ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΚΥΨΕΛΗ”
Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΚΥΨΕΛΗ”
γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδουν.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου