Στήν ἑορτή τῶν Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων, δέν “χωροῦν” οἱ ἐξουσιαστικές παρερμηνεῖες τῶν Παπικῶν

ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, ΔΕΝ ‘’ΧΩΡΟΥΝ’’ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ

 

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

Ευκαίρως ακαίρως οι Παπικοί ‘’πρωτομιλούν’’ για το παπικό εξουσιαστικό πρωτείο.  Ιδιαιτέρως οι Ουνίτες το προβάλλουν, θύματα του οποίου αποτελούν.  Ακόμα και οι Παλαιοκαθολικοί ουσιαστικά το δέχονται, που έδωσαν  την εντύπωση ότι το αμφισβητούν, καθότι τον 19ον αιώνα μετά την Α΄ Βατικανή Σύνοδο (1870-1871) προχώρησαν στη δημιουργία της Παλαιοκαθολικής ‘’εκκλησίας’’, λόγω ‘’διαφωνίας’’ των με την θέσπιση των δογμάτων του Πρωτείου και του αλάθητου του Πάπα. Δυστυχώς δέχονται το πρωτείο του Πάπα ως πρωτείο εξουσίας, όπως και οι υπόλοιποι Παπικοί.  

Το παπικό εξουσιαστικό πρωτείο έχει περάσει και στον απλό λαό των Παπικών.  Αν δει κανείς τα ενθουσιαστικά παραληρήματα υποδοχών του Πάπα από τα πλήθη, θα αντιληφθεί την πλήρη λησμοσύνη εκείνες τη στιγμές του Χριστού.  Η προσωποληψία για τον Πάπα, οδηγεί σε αυτές τις ενθουσιαστικές εξάρσεις.  Δεν αποτελεί ακρότητα η λυπηρή τούτη παραδοχή.

Κάθετι που αναιρεί την κακοδοξία του Παπικού εξουσιαστικού πρωτείου σκοπίμως οι Παπικοί το παραγνωρίζουν.  Όπως για παράδειγμα τον λόγο του Αποστόλου Παύλου, «Λογίζομαι γαρ μηδέν υστερηκέναι των υπερλίαν αποστόλων» (Β΄ Κορ. 11,5). «Τα πάντα θα σοφισθούν, τα πάντα θα δράσουν, όπως αναδείξουν τους Πάπας ηγεμόνας της Εκκλησίας και τυράννους της Οικουμένης», έγραφε ο  Άγιος Νεκτάριος.  Ο Άγιος Πορφύριος αναφέρει πως «είναι φως φανάρι ότι τον ενδιαφέρει να αναγνωρίσουν οι Ορθόδοξοι κεφαλήν τον Πάπα και τίποτε περισσότερο». Είναι άξιος επίσης αναφοράς ο λόγος του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, ο οποίος συγκαταλέγει στις τρεις πτώσεις του ανθρώπου τη πτώση του Πάπα. 

Είναι φυσικό να μην ‘’αναπαύουν’’  την παπική εξουσιαστική μανία λόγοι, όπως αυτούς που συναντούμε στην Προς Γαλάτας επιστολή του Αποστόλου Παύλου, «Παύλος, απόστολος ουκ απ’ ανθρώπων, ουδέ δι’ ανθρώπου, αλλά δια Ιησού Χριστού και Θεού Πατρός του εγείραντος αυτόν εκ νεκρών» (Γαλ. 1,1), «από δε των δοκούντων είναι τι, οποίοι ποτέ ήσαν ουδέν μοι διαφέρει· πρόσωπον Θεός ανθρώπου ου λαμβάνει·  εμοί γαρ οι δοκούντες ουδέν προσανέθεντο» (Γαλ. 2,6) και «ο γαρ ενεργήσας Πέτρω εις αποστολήν της περιτομής ενήργησε και εμοί εις τα έθνη» Γαλ. 2,8.

Το διάταγμα του Sancti Oficii που απέστειλε ο Πάπας Ιννικέντιος ο Ι΄ στις 21 Ιαννουαρίου 1647, «αναθεματιζόταν ως αιρετικός» αναφέρει ο μακαριστός Επίσκοπος Ναζιανζού Παύλος Μπαγιεστέρ*, «κάθε χριστιανός που θα τολμούσε να πιστέψει, να ακολουθήσει ή να μεταδώσει την διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου περί της αυθεντίας του αποστολικού αξιώματος».  Μάλιστα ανέφερε και την μεταθανάτια τιμωρία ως απειλή.  Γνωρίζουν οι Παπικοί ότι ο λόγος του Αποστόλου Παύλου, «Λογίζομαι γαρ μηδέν υστερηκέναι των υπερλίαν αποστόλων» (Β΄ Κορ. 11,5) ‘’δυσκολεύει’’ την κακοδοξία του Παπικού εξουσιαστικού πρωτείου. Η Παπική μείωση του Αποστόλου Παύλου, σκοπό έχει την εδραίωση του Παπικού εξουσιαστικού πρωτείου.

Παρενθετικά να αναφέρομε ότι ο μακαριστός Επίσκοπος Ναζιανζού Παύλος Μπαγιεστέρ (Ορθόδοξος Επίσκοπος), πρώην φραγκισκανός μοναχός Ισπανικής καταγωγής, σε φραγκισκανό μοναστήρι στη Βόρεια Ισπανία,  αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση σοβαρά προβληματισθέντος για το Παπικό εξουσιαστικό πρωτείο, που είχε ως αποτέλεσμα την επιστροφή του στην Εκκλησία. 

Ενοχλεί τους Παπικούς το γεγονός ότι ο Απόστολος Παύλος διακηρύσσει την ισότητα του, τόσο με τους άλλους Αποστόλους, όσο και με τον Απόστολο Πέτρο.  Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σε σχόλιά του στην Προς Γαλάτας επιστολή του Αποστόλου Παύλου αναφέρει ότι, « (ο Απόστολος Παύλος) διακηρύσσει την ισότητα του με τους άλλους Αποστόλους, και επιθυμεί να συγκριθεί όχι μόνο με τους υπολοίπους, αλλά και με τον πρώτον από αυτούς, για να αποδείξει ότι όλοι είχαν το ίδιο αξίωμα».  Είναι επακριβώς αυτό δηλαδή που αναφέρει ο Άγιος Κυπριανός ότι «όλοι οι Απόστολοι ήταν ό,τι και ο Πέτρος, δηλαδή προικισμένοι με την ίδια τιμή και εξουσία»**.

Κατά την Εσπερινή Ακολουθία, της Εορτής των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου ψάλλομε,  «Έδωκας καυχήματα, τη Εκκλησία φιλάνθρωπε, τους σεπτούς Αποστόλους σου», «Έδωκας υπόδειγμα επιστροφής αμαρτάνουσι, τους διττούς Αποστόλους σου», «Έδωκας στηρίγματα, τη Εκκλησία σου Κύριε, την του Πέτρου στερρότητα, και του Παύλου την σύνεσιν, και λαμπράν σοφίαν, και την εκατέρων, θεηγορίαν αληθή…».  Η Εκκλησία μας στην Ιεράν Υμνολογία της, ορθά τους καλεί πρωτόθρονους των Αποστόλων και ως τέτοιους τους τιμά.  Κάθε προσπάθεια από μέρους των Παπικών, ‘’παραγκωνισμού’’ διδασκαλιών του Αποστόλου Παύλου, δεν συνάδει με το νόημα της Εορτής των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων.

*Οι αναφερόμενες πληροφορίες που αφορούν τον μακαριστό Επίσκοπο Ναζιανζού Παύλο Μπαγιεστέρ, έχουν παρθεί από το βιβλίο του «Η επιστροφή μου στην Ορθοδοξία», (Έκδοσις Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Μαχαιρά - 2009).

**Οι μεταφράσεις των λόγων του Αγίου Ιωάννη Χρυσόστομου και του Αγίου Κυπριανού έχουν παρθεί από το προαναφερθέν βιβλίο.

http://aktines.blogspot.gr/2016/06/blog-post_252.html#more