Ποιοὶ εἶναι οἱ «βλάσφημοι καὶ συκοφάντες» τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου;

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

 

Ἱερὰ Μητρόπολις Πειραιῶς, γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν παραθρησκειῶν

 

Στὸν ἀπόηχο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, γράφονται καὶ δημοσιεύονται ποικίλα σχόλια, ἀπὸ μέρους τῶν προσώπων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἀποτιμοῦν θετικὰ τὸ ἔργο της. Κάποιοι ἀρέσκονται νὰ ἐκθειάζουν καὶ νὰ μεγαλοποιοῦν τὰ πενιχρά, ἕως μηδενικὰ θετικὰ ἀποτελέσματά της. Κάποιοι ἄλλοι ἀρέσκονται νὰ στηλιτεύουν καὶ νὰ κακολογοῦν ὅσους εἶχαν τὸ θάρρος καὶ τὴν εὐθιξία νὰ διαμαρτυρηθοῦν καὶ νὰ προτείνουν ἀλλαγὲς στὰ προσυνοδικὰ κείμενα τὰ ὁποῖα ἦταν γεμάτα ἀπὸ ἀσάφειες οἱ ὁποῖες, ἐν πολλοῖς ὁδηγοῦσαν σὲ σοβαρὲς ἐκκλησιολογικὲς παρεκτροπές, ὅπως ἡ περιβόητη παράγραφος γιὰ τὴν ἀπόδοση ἐκκλησιαστικότητας στοὺς αἱρετικούς, ἢ ἡ παράγραφος γιὰ τὴ σχέση τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸ παναιρετικὸ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν».

Ἕνας ἀπὸ τοὺς στηλιτευτὲς κατὰ ὅσων εἶχαν ἀσκήσει κριτικὴ στὰ κείμενα καὶ...

τὸν τρόπο συγκλήσεως καὶ λειτουργίας τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου ὑπῆρξε καὶ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ἰωσήφ. Σὲ ὁμιλία του ἐπ’ ἄμβωνος στὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Μαρίνας Ἀρτέμιδος Ἀττικῆς, στὶς 17 Ἰουλίου, ἔκαμε λόγο γιὰ «βλασφήμους καὶ συκοφάντες» τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου. Σὲ ποιοὺς ἄραγε ἀπευθύνοντας οἱ βαρεῖς αὐτοὶ χαρακτηρισμοί του; Προφανέστατα, σὲ ὅσους, ἄσκησαν τὴν νόμιμη καὶ τὴν, καθ’ ὅλα ἐκκλησιαστικὰ ἐπιτρεπτή, κριτική τους σὲ αὐτή. Ἰδοὺ ἐπακριβῶς ἡ φράση του: «Βιάστηκαν μερικοὶ νὰ βλασφημήσουν καὶ νὰ συκοφαντήσουν τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη μας Σύνοδο, ὁ Θεὸς ἂς στοὺς συγχωρήσει» (http://trelogiannis.blogspot.gr/2016/07/blog-post_101.html)!

Δηλώνουμε, ὅτι ἀναγκαζόμαστε μὲ πόνο ψυχῆς, νὰ σχολιάσουμε τὰ ἀπαράδεκτα αὐτὰ λόγια τοῦ Σεβασμιωτάτου, διότι, ὅπως εἶναι γνωστό, ὑπηρέτησε γιὰ χρόνια στὴν Τοπική μας Ἐκκλησία, ἡ ὁποία τοῦ εἶχε ἐμπιστευτεῖ τὴν νευραλγικὴ θέση τοῦ Ἱεροκήρυκος, ἀλλὰ καὶ δική του ἐκπομπὴ στὸν ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Θεωροῦμε ὅτι ἡ ἄδικη αὐτὴ κριτικὴ του στρέφεται, ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, πρωτίστως κατὰ τοῦ σεπτοῦ μας Ποιμενάρχη, ὁ ὁποῖος, ἄσκησε γόνιμη κριτικὴ καὶ προσπάθησε μὲ παρεμβάσεις του, νὰ καταστεῖ ἡ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Κρήτης ὄντως Ἁγία καὶ Μεγάλη. Στρέφεται, ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, ἐπίσης ἐναντίον ἄλλων Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν (Γλυφάδος, Γόρτυνος, Κηθύρων, Ναυπάκτου, κ.α.) οἱ ὁποῖοι ἐξέφρασαν τὴν ἀγωνία τους γιὰ τὴν ἔκβαση τῆς Μεγάλης Συνόδου καὶ εἶχαν τὸ θάρρος καὶ προπαντὸς τὴν αἴσθηση τοῦ ἱεροῦ καθήκοντος, νὰ ἀσκήσουν τὴ νόμιμη κριτική τους καὶ ἐπίσης νὰ συνδιοργανώσουν, μὲ τὸν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας, τὴν Θεολογικὴ καὶ Ἐπιστημονικὴ Ἡμερίδα γιὰ τὴν Μεγάλη Σύνοδο, τὸν περασμένο Μάρτιο. Ἡ ὁποία, κατὰ τὴ γνώμη μας, ἄσκησε καταλυτικὸ ρόλο στὴ λειτουργία καὶ τὶς ἀποφάσεις τῆς Μεγάλης Συνόδου.

Θεωροῦμε ἐπίσης ὅτι στρέφεται ὁ λόγος του, καὶ πάλι ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, κατὰ τῶν χιλιάδων κληρικῶν, μοναχῶν, Καθηγητῶν Πανεπιστημίων, θεολόγων, ἐπιστημόνων καὶ ἁπλῶν πιστῶν στὴν Ἑλλάδα καὶ σὲ ὅλο τὸν κόσμο, οἱ ὁποῖοι ἄσκησαν τὴν νόμιμη καὶ ἐπιτρεπτὴ κριτική τους γιὰ τὴν ἐπιτυχία καὶ τὴν κανονικότητα τῆς Μεγάλης Συνόδου. Θεωροῦμε τέλος ὅτι στρέφεται καὶ κατὰ ἠμῶν τῶν ἐλαχίστων καὶ ταπεινῶν θεραπόντων τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, οἱ ὁποῖοι, ἀφότου ἀνακοινώθηκε ἡ διοργάνωση τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, δώσαμε, κατὰ τὴ γνώμη μας, τὸν «καλὸν ἀγώνα», γιὰ νὰ καταστεῖ, ὅπως ἐπιθυμούσαμε ὅλοι μας, σύμπας ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, ἡ Σύνοδος «ἑπόμενη τοῖς Ἁγίοις Πατράσι», ὄντως Ἁγία καὶ Μεγάλη.

Ὅλοι αὐτοί, καὶ τελευταίους ἐμᾶς, χαρακτηριστήκαμε ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Προικοννήσου ὡς «βλάσφημοι καὶ συκοφάντες»! Θὰ περιμέναμε, ἔστω καὶ μονολεκτικά, νὰ παραθέσει κάποιες «ἀποδείξεις» γιὰ τοὺς ἀκραίους καὶ βαρεῖς αὐτοὺς χαρακτηρισμούς του. Νὰ ἐξηγήσει στοὺς ἀκροατὲς του τά «λάθη» τῶν «βλασφήμων καὶ συκοφαντῶν» κατὰ τῆς Μεγάλης Συνόδου. Νὰ ἐξηγήσει γιατί πρέπει νὰ θεωροῦνται ὡς «ἐκκλησίες» οἱ αἱρετικὲς κοινότητες καὶ παρασυναγωγές. Νὰ ἐξηγήσει στοὺς ἀκροατές του ὅτι ἡ συμμετοχή μας στὸ παναιρετικὸ Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν εἶναι σύμφωνο μὲ τὴν δισχιλιόχρονη παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας! Ὅμως δυστυχῶς δὲν τὸ ἔκανε καὶ προτίμησε τὸν εὔκολο δρόμο τοῦ στιγματισμοῦ τους ὡς «βλασφήμων καὶ συκοφαντῶν»!

Μάλιστα, προφανῶς γιὰ  νὰ ἔχει τὴ συνείδησή του «ἥσυχη», καὶ νὰ δώσει κύρος στὰ μεγαλόστομα λόγια του, προχώρησε στὴν εὐχή: «ὁ Θεὸς ἂς τοὺς συγχωρήσει»! Νὰ μᾶς συγχωρήσει ὁ Θεός, γιὰ ποιὸ πράγμα; Ἐπειδὴ θελήσαμε νὰ εἶναι ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης ὄντως Ἁγία καὶ ἐπωφελὴς γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸν κόσμο; Ἐπειδὴ πληρώθηκε ἡ ψυχή μας ἀπὸ ἀγωνία, κλάψαμε, στεναχωρηθήκαμε, κοπιάσαμε, ξενυχτήσαμε, νὰ συντάξουμε κείμενα καὶ ἀνακοινώσεις, μὲ τὶς ὁποῖες ἐκφράζαμε τοὺς φόβους μας, κάναμε τὶς καλόπιστες κριτικές μας καὶ προτείναμε διορθώσεις στὶς ἀδυναμίες καὶ τὶς ἀντιφάσεις τῶν προσυνοδικῶν κειμένων;

Ἐπειδὴ ἀρνηθήκαμε καὶ ἀντιδράσαμε νὰ δοθεῖ ἐκκλησιαστικὴ ὑπόσταση στὶς καταδικασμένες συνοδικὰ αἱρέσεις τοῦ παπισμοῦ, τοῦ ἀγγλικανισμοῦ, τοῦ προτεσταντικοῦ μωσαϊκοῦ, τῶν μονοφυσιτῶν καὶ τῶν νεστοριανῶν κ.α.; Δὲν γνωρίζει ὁ Σεβασμιώτατος Προικοννήσου, ὁ ὁποῖος ἔχει θητεύσει κοντὰ στὸν μακαριστὸ Γέροντα Γεώργιο Καψάνη, γιὰ πολλὰ χρόνια, ὡς Διευθυντὴς τοῦ «Παντοκράτορος» ὅτι Γραφικῶς «Ἐκκλησία» σημαίνει «Σῶμα Χριστοῦ» καὶ ἑπομένως δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδοθεῖ  στοὺς κατεγνωσμένους αἱρετικούς; Βεβαίως καὶ ἀποζητᾶμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ συγχώρεση, ὄχι γιὰ ὅ,τι κάναμε, ἀλλὰ γιὰ ὅ,τι δὲν κάναμε, γιὰ τὶς ὅποιες παραλήψεις μας, γιὰ τὸ μεγάλο σκοπὸ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου!

Δὲν εἶναι βεβαίως ἄνευ σημασίας καὶ μία χαρακτηριστικὴ δήλωση τοῦ Σεβ. Προικοννήσου, ἄκρως ἀπαξιωτικὴ γιὰ τοὺς Πατριάρχες καὶ τὶς πολυπληθεῖς Συνόδους Μεγάλων Ἐκκλησιῶν, τῶν τεσσάρων Πατριαρχείων (Ἀντιοχείας, Ρωσίας, Βουλγαρίας καὶ Γεωργίας), οἱ ὁποῖοι ἀποφάσισαν νὰ μὴν συμμετάσχουν στὴν Μεγάλη Σύνοδο. Τοὺς ἀποκάλεσε, σὲ παλιότερη δήλωσή του: «γκρινιάρηδες» (http://trelogiannis.blogspot.gr/2016/06/blog-post_429.html)! Ἀδιαφορεῖ ὅμως γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ μὴ συμμετοχὴ τῶν ὡς ἄνω τεσσάρων Πατριαρχείων, τὰ ὁποία ποιμαίνουν τὰ 3/4 τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν παγκοσμίως, δὲν πάρθηκε ἀπὸ τοὺς «γκρινιάρηδες» προκαθημένους τους, ἀλλὰ ἀπὸ τὶς πολυπληθεῖς Ἱερὲς Συνόδους τους! Ἡ μὴ συμμετοχὴ τους ἦταν συνοδική! Αὐτὴ τὴν ἀπόφαση ὁ Σεβασμιώτατος τὴν ἀποκαλεῖ «γκρίνια»! Κρίμα!

Οἱ ἀπαράδεκτες δηλώσεις τοῦ Σεβ. Προικοννήσου σχολιάστηκαν ἀπὸ διακεκριμένους θεολόγους. Παραθέτουμε ἀποσπάσματα σχετικοῦ σχολίου τοῦ ἀγωνιστὴ καὶ διακεκριμένου κυπρίου θεολόγου κ. Ἀνδρέα Κυριακοῦ, τὸν ὁποῖο ἐπαινοῦμε, ἐπὶ τὴ εὐκαιρία, γιὰ τὰ ὑπέροχα ὁμολογιακά του κείμενα: «Κατὰ τὸν Σεβασμιώτατο, ἔπρεπε, μόλις ἀνακοινώθηκαν οἱ ἀποφάσεις τῆς Συνάξεως τοῦ Κολυμβαρίου, οἱ λαοί, φυλαὶ καὶ γλῶσσαι νὰ κύψουν καὶ νὰ προσκυνήσουν (ὅπως λέει τὸ βιβλίο τοῦ Δανιὴλ) τὰ ἀποφασισθέντα. Λησμονεί ὅτι, ὅπως διακήρυξαν οἱ Πατριάρχες τῆς Ἀνατολῆς τὸ 1848, ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς εἶναι ποὺ ἀποδέχεται ἢ ὄχι τὶς συνοδικὲς ἀποφάσεις. Τοῦ διαφεύγει ἐπίσης ὅτι στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας παρουσιάστηκαν σύνοδοι πολυάνθρωπες, ποὺ ὅμως ἐξέπεσαν τῆς ἀληθείας κι ἀποδοκιμάσθηκαν ἀπὸ τὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως λ.χ. αὐτὴ τοῦ 449 στὴν Ἔφεσο, τοῦ 754 στὴν Ἱέρεια, τῆς Φερράρας – Φλωρεντίας τοῦ 1438-39, τοῦ Μπρεστ - Λιτὸφσκ τοῦ 1596 (ποὺ στερέωσε τὴν ἐπάρατη Παπικὴ Οὐνία στὴν κεντρικὴ Εὔρωπη) κ.ο.κ.».

Ἀλλὰ ὁ Σεβασμιώτατος Προικονήσου εἶπε καὶ κάτι ἄλλο ἀξιοπρόσεκτο στὴν ὁμιλία του: «Τὸ καθῆκον τῆς ἀληθείας δὲν ἀναιρεῖ τὸ καθῆκον τῆς ἀγάπης»! Κατ’ ἀρχὴν θὰ τὸν ρωτούσαμε: ποιὸς ἀρνήθηκε τὸ στοιχεῖο τῆς ἀγάπης στὶς σχέσεις μας μὲ τοὺς πλανεμένους; Κανένας! Ὅμως ἐδῶ ὁ Σεβασμιώτατος, κάνει ἕναν ἐπικίνδυνο μετεωρισμὸ καὶ σοφιστεία: Καταλογίζει ἐμμέσως πλὴν σαφῶς ἔλλειψη ἀγάπης σὲ ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ὑπεραμύνονται, καὶ καλὰ κάνουν, τὴν ἀλήθεια. Πιστὸς στὶς περιρρέουσες ἰδέες, προτάσσει τὴν ἀγάπη σὲ σχέση μὲ τὴν ἀλήθεια. Ἰδοὺ πὼς σχολιάζει εὐστοχότατα καὶ πάλι ὁ κ. Ἀ. Κυριακοῦ τὴ φράση του αὐτή:

«Τί ὑπονοεῖτε, Σεβασμιώτατε; Μήπως τὴν ἀθηναγόρειον “ἀγάπην ἄνευ ὅρων καὶ ὀρίων”, ἡ ὁποία συνεπάγεται τὴν ὑποτίμηση καὶ τὴν ἐν τέλει ἄρνηση τῆς ἀλήθειας τῆς πίστεως, ὅπως ἔπραξε ὁ ὡς ἄνω Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης; Αφήστε τὰ ψευδοδιλήμματα καὶ τὶς σχοινοβασίες. Ἡ Ἐκκλησία διαχρονικὰ καταδίκαζε τὴν αἵρεση καὶ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν ἀλήθεια, διότι κατὰ τὸν Μέγα Παῦλο εἶναι ἒς ἀεὶ “στύλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας”. Ἡ Ἐκκλησία ἀγαπᾶ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ γι’ αὐτὸ δείχνει τὶς κακοδιδασκαλίες τους, ποὺ τοὺς χωρίζουν ἀπὸ τὸ Θεὸ (Ἅγιος Ἀγάθων), ὥστε νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ κερδίσουν τὴ σωτηρία.  Όπως ἔλεγε ὁ μακαριστὸς Γέροντας Γεώργιος Γρηγοριάτης, ἀγάπη στὸν ἄρρωστο εἶναι ἡ ἐπισήμανση τῆς ἀσθενείας του ὥστε νὰ ἀναζητήσει τὴ θεραπεία στὸ ἰατρεῖο τοῦ Χριστοῦ (Μ. Κανών). Τουναντίον οὐσιαστικά, μίσος πρὸς τὸν ἀσθενῆ ἀποτελεῖ ἡ καλλιέργεια σ’ αὐτὸν τῆς ψευδαισθήσεως ὅτι μὲ τὴν κακόφρονα πίστη του ὅλα βαίνουσι καλῶς» (Ἰστολ. http://trelogiannis.blogspot.gr/2016/07/blog-post_101.html)!

Περαίνοντας τὴν ἀνακοίνωσή μας, ἐκφράζουμε τὴ μεγάλη λύπη μας, γιὰ ὅσα λέγονται καὶ καταλογίζονται σὲ Ἐπισκόπους, κληρικούς, καθηγητὲς πανεπιστημίων, θεολόγους, ἄλλους ἐπιστήμονες καὶ ἁπλοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι πιστεύουμε καὶ ὁμολογοῦμε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ὅτι μόνο μέσα σὲ Αὐτή, καὶ πουθενὰ ἀλλοῦ, συντελεῖται τὸ μυστήριο τῆς σωτηρίας, καθότι μόνον Αὐτὴ εἶναι ἡ ταμειοῦχος τῆς Θείας Χάριτος. Ὅτι ἔξω ἀπὸ Αὐτή, ὅ,τι αὐτοαποκαλεῖται ὡς «ἐκκλησία» εἶναι, κατὰ τὸν ἅγιο Ἰουστίνο Πόποβιτς «ψευδοεκκλησία», ὅπου συντελεῖται τὸ ἔργο τῆς ἀπώλειας.

Ὅτι νόμιμα καὶ ἐπιτρεπτά, ἀπὸ ἐκκλησιαστικὴ ἄποψη, ἀσκήσαμε κριτικὴ στὰ γεμάτα ἀντιφάσεις καὶ σκοτεινὲς καὶ διφορούμενες φράσεις, διότι σὲ αὐτὲς θὰ στηρίζονταν οἱ αἱρετικοί τοῦ μέλλοντος, γιὰ τὴν ἰσχυροποίησή τους στοὺς λεγόμενους θεολογικοὺς διαλόγους. Ἐκφράζουμε τέλος τὴν λύπη μας γιὰ τοὺς χαρακτηρισμοὺς τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ἰωσήφ, διότι πρωτίστως αὐτοὶ ἀδικοῦν τὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό! Ἐλπίζουμε σὲ ἀνασκευή τους! Τέλος θὰ τὸν συμβουλεύαμε, μὲ περισσὴ υἱικὴ ἀγάπη καὶ σεβασμό, νὰ ψάξει ἀλλοῦ νὰ ἀνακαλύψει καὶ νὰ καταδείξει τοὺς πραγματικοὺς βλασφήμους καὶ συκοφάντες τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου!  

Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ Παραθρησκειῶν

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2016/07/blog-post_46.html