Είναι
εντελώς αδύνατον άνθρωπος που προσεύχεται με την προθυμία που αρμόζει
και παρακαλεί το Θεό συνεχώς, να αμαρτήσει ποτέ. Και πώς; εγώ θα σου
πω.
Αυτός
που θέρμανε το νου του και ανάστησε τη ψυχή του και μετέφερε τον εαυτό
του κι έτσι επικαλέσθηκε τον Δεσπότη του και θυμήθηκε τις αμαρτίες του
και συζήτησε μαζί Του για την συγχώρησή τους παρακαλώντας τον να φανεί
ευσπλαχνικός και ήμερος, από την ενασχόληση με αυτά τα λόγια αποβάλλει
κάθε βιοτική φροντίδα και αναπτερώνεται και γίνεται ανώτερος από τα
ανθρώπινα πάθη κι εάν ακόμη μετά την προσευχή δει εχθρό, δεν θα τον δει
πλέον σαν εχθρό κι εάν δει όμορφη γυναίκα, δεν θα επηρεασθεί βλέποντάς
την, επειδή η φωτιά της προσευχής παραμένει μέσα του και διώχνει μακριά
κάθε απρεπή λογισμό.
Αλλά επειδή είμαστε άνθρωποι και είναι φυσικό να πέσουμε σε ραθυμία,
όταν περάσουν μία και δύο ώρες και τρεις μετά την προσευχή, και δεις τη
θερμότητα που είχε προηγηθεί σιγά σιγά ν’ αρχίσει να υποχωρεί, τρέξε
πάλι γρήγορα στην προσευχή και θέρμανε την καρδιά σου που ψυχράνθηκε.
https://proskynitis.blogspot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου