ὁ
Ὅσιος Παπουλάκος
Μή
φοβηθῆτε
τό
διωγμό
καί
τόν
κατατρεγμό,
τά
σίδερα
καί
τό
βόλι,
ὅταν
ὅσα
πάθετε
εἶναι
γι᾿
ἀγάπη
τοῦ
Χριστοῦ
καί
νάστε
σίγουροι
πώς
ἔτσι
μονάχα
σώνετε
καί
τήν
ψυχή
σας
καί
τά
παιδιά
σας
καί
τά
παιδιά
τῶν
παιδιῶν
σας
καί
τό
γένος
καί
τόν
κόσμο.
Ὁ
Θεός
δέν
ἀφήνει
τούς
πιστούς
του,
κι
ἀπό
κεῖ
πού
δέν
προσμένετε
καί
τήν
ὥρα
πού
δέν
καρτερεῖτε,
θά
σᾶς
φανερωθοῦν
οἱ
Ἄγγελοι
τῆς
σωτηρίας.
Δεῖξτε
ὅση
παληκαριά
δείξανε
οἱ
πατεράδες
μας
στόν
Τοῦρκο,
γιατί
οἱ
Λουθηροκαλβίνοι
κι
ἡ
κριματισμένη
Ἀγγλία
καί
τά
ὄργανα
τους,
πού
κρατοῦν
στήν
πατρίδα
μας
τά
κλειδιά
τῆς
ἐξουσίας,
εἶναι
πιό
ἄπιστοι
κι
ἀπό
τόν
Ἰμπραῆμι
κι
ἀπό
τόν
Ἀλῆ
πασᾶ...
Λιγοστοί
ψευτογραμματισμένοι,
μπιστεμένοι
τοῦ
νομάρχη,
ἀνάβηκαν
στή
νομαρχία
καί
μέ
τίς
ἀρχές
τεχνολογήσανε
κακόπιστα,
ἀποκομένα
κομμάτια
ἀπό
τό
λόγο
του
ἤ
λέξεις
ξεκρέμαστες,
πού
τίς
χαρακτήρισαν
αἰσχρές
κι
ὅλοι
μαζί
βγάλανε
τό
συμπέρασμα
πώς
ὁ
λόγος
του
ἦταν
ἕνα
ξάναμα
τοῦ
λαοῦ
γιά
ἐπανάσταση,
μέ
σκοπό
νά
διώξει
τό
Βασιλιά
καί
νά
βάλει
ἄλλη
κυβέρνηση
ἀπό
ἀνθρώπους
τοῦ
Ρωσόφιλου
κόμματος.
Ὀνομάτισαν
τόν
Παπουλάκο
ἀγράμματο,
αἰσχρό,
βρωμολόγο,
ὑβριστή,
ἐπικίντυνο,
φανατικό,
ἑωσφόρο,
κάθαρμα,
πουλημένο
τομάρι,
ἀντάρτη,
ρασοφόρο
ἀγύρτη,
ὑποκριτή,
κι
ὅ,τι
ἀλλο
πρόστυχο
μπορεῖ
νά
βάλει
μέ
τό
νοῦ
του
ὁ
ἄνθρωπος.
***
Τέσσερις
μῆνες
διάβαζε
καθημερινά
τά
Πνευματικά
Γυμνάσματα
τοῦ
Νικοδήμου
καί
δέν
ξεχνοῦσε
τή
φράση
του:
«Ἀποφάσισε
λοιπόν
ἀδελφέ
νά
γυμνάζεσαι
ἀπό
τώρα
καί
ὕστερα
εἰς
αὐτά
μέ
κάθε
σου
προθυμίαν
καί
προσοχήν
μελέτα,
ἐξέταζε
καί
ἀναγίγνωσκέ
τα
καί
ὅσον
δύνασαι
βάνε
τα
καί
εἰς
ἔργον,
διότι
ἐλπίζω
πώς
θέλεις
βγάλει
ἀπό
αὐτά
καρπόν
πνευματικόν....».
Στίς
25
τοῦ
Φλεβάρη
1852,
μέρα
τῆς
μνήμης
τοῦ
Πατριάρχη
Κωνσταντινουπόλεως
Ταράσιου,
ὁ
Χριστοφόρος,
μετά
τή
λειτουργία
καί
μπροστά
στό
ἅγιο
Βῆμα,
γονάτισε
καί
γύρεψε
ἀπό
τούς
τρεῖς
μοναχούς
τῆς
Σκήτης
νά
τόν
συγχωρέσουν
γιά
τά
κρίματά
του.
Τούτη
τή
φορά,
τούς
εἶπε,
πηγαίνω
νά
χτυπηθῶ
μέ
τό
σατανᾶ
κορμί
μέ
κορμί
καί
μονάχα
ὁ
Κύριος
γνωρίζει
τί
θά
ξημερώσει
αὔριο.
Τέσσερις
μῆνες
προετοίμασα
τό
πνέμα
μου
καί
τό
κορμί
γιά
αὐτή
τή
μεγάλη
μάχη.
Πολλοί
θά
ποῦν
καί
τώρα
καί
ὕστερ᾿
ἀπ᾿
τή
θανή
μου,
πώς
κιότεψα,
ἐπειδή
μοῦ
πῆρε
τήν
ἄδεια
ἡ
Σύνοδος,
ἤ
γιατί
μέ
φοβέρισεν
ὁ
νομάρχης
τῆς
Καλαμάτας.
Ἐσεῖς
νά
ξέρετε
πώς
αὐτό
δέν
εἶναι
ἀλήθεια
καί
πώς
τά
ὅσα
εἶδα
κι
ἔμαθα
στήν
Καλαμάτα
δέν
ἦταν
γιά
μένα
παρά
μηνύματα
πώς
σιμώνει
ἡ
ἀντάρα.
Κάθησα
τέσσερις
μῆνες
δῶ
πάνω
γιά
ν᾿
ἀρματωθῶ
μέ
τά
ἄρματα
τοῦ
Χριστοῦ,
γιατί
δέν
ἤθελα
νά
μετρηθῶ
μέ
τό
σατανᾶ
ξαρμάτωτος.
Δέ
γίνεται
ὅμως
νά
μείνω
παραπάνω.
Σέ
λίγο
κινάω
καί
μονάχα
ὁ
Κύριος
ξέρει
ἄν
θά
ματανταμωθοῦμε.
Ἀφήνω
τόν
Ἀβέρκιο
στό
πόδι
μου
κι
ἡ
εὐχή
μου
ἄς
εἶναι
κοντά
σας.
Ζητάω
νά
κρατῆστε
τόν
κανόνα
πού
βάλαμε
καί
τίποτε
νά
μήν
σᾶς
σπρώξει
νά
τόν
ἀλλάξατε.
Δάκρυα
κύλησαν
ἀπό
τά
μάτια
του.
Προσκύνησε
ἕνα
ἕνα
τά
κονίσματα
καί
δέν
πῆρε
στό
ταγάρι
του
παρά
μιά
μικρή
Κοίμηση....
συνεχίζεται....
Τέλος
καί
τῇ
Τρισηλίῳ
Θεότητι
κράτος,
αἶνος
καί
δόξα
εἰς
τούς
αἰῶνας
τῶν
αἰώνων.
Ἀμήν.
Ἀπό
τό
“Φυλάδιο
τῶν
ἐκδόσεων
«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΚΥΨΕΛΗ»
Ἀφυπνιστικές
πικρές
ἀλήθειες”
σταχυολογημένες
ἀπό
τό
βιβλίο
ὁ
Παπουλάκος
τοῦ
Κωστῆ
Μπαστιᾶ”
Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά φυλλάδια πού ἐκδίδουν.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου