Ό σαρκικός νους
Στην ειδωλολατρία συνήθως εκπίπτουν όλοι εκείνοι που έχουν ως οδηγό στην ζωή τους το σαρκικό φρόνημα, «τον νου της σαρκός». Αυτό είναι αναμενόμενο, αφού το φρόνημα των αισθήσεων σταθμίζει τους πάντες και τα πάντα με τα δικά της πενιχρά μέτρα. Μήπως τάχα, έχοντας ως μέτρο αυτό το φρόνημα, μπορεί να μετρηθεί ο Αμέτρητος; Ενώ Αυτός είναι εκεί, πλάι του, στο θεανθρώπινο σώμα Του, στην Εκκλησία, ο δούλος του σαρκικού φρονήματος ταλανίζεται και αυτοκτονεί με την ίδια του την πλάνη «εἰκῆ φυσιούμενος ὑπὸ τοῦ νοὸς τῆς σαρκὸς αὐτοῦ» Ωστόσο, κάθε άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει την αλήθεια και να επιτύχει την ανάπτυξη του σε όλες τις τελειότητες της αληθείας, αν με όλο του το είναι οικοδομηθεί στο θεανθρώπινο σώμα της Εκκλησίας και ενωθεί παντοτινά με την κεφαλή Της, τον Θεάνθρωπο Χριστό, διότι «οὐ κρατῶν τὴν Κεφαλήν, ἐξ οὗ τὸ πᾶν σῶμα ἐπιχορηγούμενον καὶ συμβιβαζόμενον διὰ τῶν ἁφῶν καὶ συνδέσμων αὔξει τὴν τοῦ Θεοῦ». Με την ίδια ανάπτυξη αυξάνονται, προοδεύουν και όλοι εκείνοι που συναποτελούν αυτό το σώμα, δηλαδή τα μέλη της Εκκλησίας, που αναπτύσσονται, καθένας κατά το μέτρο του ζήλου του, «εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ». Εκείνος που οδηγεί μέλη της Εκκλησίας σε αυτην την μυστηριακή και άγια ανάπτυξη είναι η ίδια η Κεφαλή της Εκκλησίας, ο Χριστός. Το σημαντικό είναι να παραμείνεις ενωμένος με την Κεφαλή, γιατί χωρίς Αυτήν δεν υπάρχει ζωή ούτε στο σώμα ως σύνολο, αλλά ούτε και στα μέλη που αποτελούν το σώμα. Κατά την διάρκεια αυτής της αναπτύξεως ο,τι υπάρχει στον άνθρωπο «αὔξει τὴν αὔξησιν τοῦ Θεοῦ» και πρωτίστως ο νους του, ο οποίος σταδιακά ενώνεται κατά Χάριν με τον νου του Χριστού. Έτσι, οι πραγματικοί χριστιανοί έχουν «νουν Χριστού». Μόνο έτσι ο ανθρώπινος νους φθάνει στην Παν-αλήθεια, την βιώνει ως ουσία του είναι του, επιτυγχάνοντας την θεότητα του και την αιώνια έννοια του.
ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΤΣΕΛΙΕ [ΠΟΠΟΒΙΤΣ]
ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
https://wra9.blogspot.com/2021/12/blog-post_15.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου