Ἀπόσπασμα 13/3/22
Μέσα στὴν μεγάλη χαρὰ τῆς ἑορτῆς τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἄς δοῦμε κάτι ποὺ λέει ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητὴς στὸ σύγγραμμά του Περὶ τῶν οἰομένων ἐξ ἔργων δικαιοῦσθαι, γιὰ αὐτοὺς ποὺ νομίζουν ὅτι θὰ δικαιωθοῦν ἀπὸ τὰ ἔργα τους. «Ὁ τυφλοπόντικας», λέει, «ὁ ὁποῖος σέρνεται κάτω ἀπὸ τὴ γῆ, ἐπειδὴ εἶναι τυφλὸς δὲν μπορεῖ νὰ δεῖ τὰ ἀστέρια. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ δὲν πιστεύει σχετικὰ μὲ τὰ πρόκαιρα οὔτε καὶ γιὰ τὰ αἰώνια μπορεῖ νὰ πιστεύει». Ἄν ὁ ἄνθρωπος δὲν πιστεύει στὸν Θεό, δὲν ἐμπιστεύεται τὸν Θεὸ γιὰ τὰ πρόσκαιρα, γιὰ τὰ προσωρινὰ οὔτε γιὰ τὰ αἰώνια θὰ πιστέψει, γιὰ τὴν αἰώνια ζωή δηλαδή, γιὰ τὴν Ἀνάσταση, γιὰ τὴν αἰώνια μακαριότητα καὶ τὴν ἀνταπόδοση τῶν δικαίων· «Ἀσπάλαξ ὑπὸ γῆν ἕρπων, τυφλὸς ὤν, ἀστέρας ἰδεῖν οὐ δύναται, καὶ ὁ μὴ πιστεύων περὶ προσκαίρων, οὔτε περὶ τῶν αἰωνίων πιστεύειν δύναται». Ὁ ἄπιστος μοιάζει μὲ τὸν ἀσπάλακα, τὸν τυφλοπόντικα ὁ ὁποῖος σέρνεται κάτω στὴ γῆ, καὶ ἐπειδὴ εἶναι τυφλός, δὲν μπορεῖ νὰ δεῖ τὰ ἀστέρια. Εἶναι κολλημένος στὸ χῶμα ἀλλὰ οὔτε καὶ τὸ χῶμα τὸ βλέπει, εἶναι τυφλός. Ἔτσι καὶ ὁ ἄνθρωπος ὁ ἄπιστος ποὺ δὲν ἐμπιστεύεται τὸν Θεὸ κατ’ ἀρχὰς στὰ πρόσκαιρα, στὰ προσωρινά, στὸ καθημερινό, ἀλλὰ ἔχει ἄγχος, καὶ ἀγωνία, καὶ ἀνασφάλειες, καὶ φοβίες καὶ δειλία. Αὐτὸς πῶς θὰ πιστέψει γιὰ τὰ αἰώνια, γιὰ τὴν Ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, γιὰ τὴν μελλοντικὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, γιὰ τὴν συγκέντρωση ὅλων τῶν ἀνθρώπων σὲ ἕνα τόπο ποὺ ὅλοι θὰ κριθοῦν ἀπὸ τὸν Δικαιοκρίτη Κύριο, καὶ θὰ λάβει ὁ καθένας κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ καὶ δίκαιη ἀνταπόδοση; Αυτὸ εἶναι μεγάλο δίδαγμα τοῦ Ἁγίου μας.
Ἄς ἀγωνιστοῦμε ἀδελφοὶ σήμερα ποὺ γιορτάζουμε τὴ γιορτὴ τῆς Πίστεως, τὴν ἀποκατάσταση τῶν Ἁγίων καὶ Ἱερῶν Εἰκόνων. Ἄς ἀγωνιστοῦμε νὰ ἀποκτήσουμε αὐτὴν τὴν πίστη καὶ γιὰ τὰ πρόσκαιρα καὶ γιὰ τὰ αἰώνια. Καὶ ἄς ἀρχίουμε ἀπὸ τὰ πρόσκαιρα. Πιστεύω σημαίνει ἐμπιστεύομαι τὸν Θεό, ἐμπιστεύομαι τὶς ἄκτιστες ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ γιὰ τὶς ὁποῖες ἀκούσαμε προηγουμένως στὸ Συνοδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίας -ποὺ τὸ διαβάσαμε, βέβαια δὲν μπορέσαμε ὁλόκληρο γιατὶ εἶναι μακροσκελές, ἀλλὰ ἀλλὰ κάποια τμήματα- καὶ διαβάσαμε καὶ τὰ ἀναθέματα τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι ἔνδειξη μίσους καὶ ἀντιπάθειας, ὅπως λένε κάποιοι κουλτουριάρηδες, μοντερνίζοντες, νέοκοποι φιλόσοφοι καὶ στοχαστές, καὶ θέλουν νὰ τὸ παίξουν πιὸ εὐλαβεῖς καὶ πιὸ ἀγαπητικοὶ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες οἱ ὁποῖοι τὰ ἔγραψαν αὐτά. Ἀλλὰ ἀντίθετα, τὰ ἀναθέματα εἶναι ἔνδειξη ἀγάπης πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς καὶ πρὸς τοὺς πιστούς. Στοὺς μὲν αἱρετικοὺς ἔχουν στόχο νὰ τοὺς ταρακουνήσουν ὥστε νὰ μετανοήσουν. Βλέπουμε ἕνας ὁλόκληρος Ἀπόστολος Παῦλος καὶ λέει «τὸν παρέδωκα στὸν σατανά», ἕνα ἄνθρωπο ποὺ ἁμάρτανε φοβερὰ ἐκεῖ στὴν Κόρινθο, γιὰ νὰ μετανοήσει ἀπὸ τὴν θλίψη ποὺ θὰ τοῦ ἐπιφέρει ὁ σατανὰς στὸ σῶμα καὶ νὰ σωθεῖ ἡ ψυχή του. Ἔτσι κάνει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Ἀφορίζει, ἀναθεματίζει γιὰ νὰ καταλάβουν αὐτοὶ ποὺ σφάλλουν τὴν μεγαλειότητα, τὸ μεγαλεῖο, τὸ μέγεθος τοῦ σφάλματός τους καὶ νὰ μετανοήσουν. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοὶ νὰ τειχιστοῦν, νὰ προφυλαχτοῦν ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς λύκους· τοὺς νοητούς, τοὺς φοβεροὺς λύκους οἱ ὁποῖοι ἀπειλοῦν ὄχι μόνο τὸ σῶμα, ἀλλὰ κυρίως καὶ πρωτίστως τὴν ψυχή τους, τὴν αἰώνια σωτηρία τους. Γι’ αὐτὸ διαβάζουμε καὶ τὰ ἀναθέματα καὶ εἶναι μεγάλο λάθος νὰ μὴν διαβάζονται. Καὶ δὲν εἶναι πρόοδος καὶ ἐξέλιξη καὶ ἀγάπη αὐτό· αὐτὸ εἶναι βλασφημία στοὺς Ἁγίους Πατέρες οἱ ὁποῖοι τὰ ἔγραψαν αὐτά. Ὀφείλουμε νὰ τὰ διαβάζουμε.
Τί λέει λοιπὸν ὁ Ἅγιος; «Ἄν», λέει, «δὲν εἶσαι πιστὸς στὰ πρόσκαιρα, ἄν ἔχεις ἄγχος καὶ ἀγωνία καὶ δὲν ἐμπιστεύεσαι τὸν Θεὸ καὶ τὶς ἄκτιστες ἐνέργειές Του, μία ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι ἡ Θεία Πρόνοια, ποὺ σημαίνει θεία φροντίδα, δὲν εἶσαι πιστὸς οὔτε γιὰ τὰ αἰώνια. Οὔτε στὴν Ἀνάσταση τῶν νεκρῶν πιστεύεις οὔτε στὴν αἰώνια ἀνταπόδοση οὔτε στὴν κρίση οὔτε στὴν Δευτέρα Παρουσία οὔτε στὸν Παράδεισο καὶ στὴν κόλαση. Καὶ δυστυχῶς, εἶναι πάρα πολλοὶ τέτοιοι «Χριστιανοὶ» ἀδελφοί μου σήμερα. Νὰ μὴν εἴμαστε μεταξὺ αὐτῶν. Γι’ αὐτὸ δὲν δικαιολογεῖται ὁ Χριστιανὸς νὰ ἔχει ἄγχος, νὰ ἔχει καὶ ἀγωνία γιατὶ δὲν ἔχει δουλειὰ ἤ γιατὶ δὲν ἔκανε γάμο ἐνδεχομένως ἤ γιατὶ ὁ,τιδήποτε, εἶναι φτωχὸς κλπ. κλπ. « Ὅλα αὐτά», λέει ὁ Κύριος, «νὰ τὰ ἀφήσετε σὲ ἐμένα. Ἐσεῖς θὰ ζητήσετε μόνο ἕνα πράγμα, τὴν Βασιλεία μου. Δηλαδή, νὰ γίνω ἐγὼ Βασιλέας σας. Θὰ ζητήσετε τὴν ἀρετή, τὴ δικαιοσύνη, τὴν σύνολη ἀρετὴ καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ποὺ σᾶς χρειάζονται ὡς βιολογικὰ ὄντα, τὴν καθημερινή σας τροφὴ καὶ ὅ,τι ἄλλο χρειάζεστε, τὰ ἐνδύματα, τὴν στέγη, θὰ σᾶς τὰ δώσω ἐγώ. Μὴν ἀνησυχεῖτε γι’ αὐτά. Ἀπαγορεύεται νὰ μεριμνᾶτε ἀκόμα καὶ γιὰ τὴν αὐριανὴ ἡμέρα». Ἔτσι μᾶς εἶπε ὁ Κύριος· «Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον» (Ματθ. 6, 34), εἶναι ἐντολὴ αὐτό. Ἐμεῖς ὅμως δὲν πιστεύουμε στὴν Θεία Πρόνοια, κάποιοι δηλαδή, ἀλλὰ στὴν πρόνοια τοῦ κράτους· γι’ αὐτὸ κάναμε ὀργανισμοὺς κοινωνικῆς πρόνοιας. Ἀλλὰ τί μπορεῖ νὰ κάνει τὸ κράτος τὸ ταλαίπωρο καὶ οἱ ἄνθρωποι ὁ ἕνας νὰ βοηθήσει τὸν ἄλλον; Σὲ ἕνα βαθμὸ ἴσως, ἀλλὰ χωρὶς τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ τίποτε καλὸ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει.
Ἄς ἀφήσουμε λοιπὸν τὴν πρόσκαιρη ζωή μας στὸν Θεὸ γιὰ νὰ φανοῦμε πιστοὶ στὰ πρόσκαιρα, καὶ νὰ προχωρήσουμε καὶ στὸ ἑπόμενο βῆμα. Νὰ ἐλέγξουμε καὶ τὴν ψυχή μας, καὶ τὴ θέλησή μας, καὶ τὶς αἰσθήσεις μας καὶ τὸν ὅλον ἄνθρωπο, τὸν ἐσωτερικὸ καὶ τὸν ἐξωτερικό, γιὰ νὰ εὐαρεστήσουμε καὶ νὰ κερδίσουμε καὶ τὰ αἰώνια· αὐτὰ ποὺ μᾶς ἔχει ὑποσχεθεῖ ὁ Θεός καὶ τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν τέλος. Ἡ ζωὴ αὐτὴ πάντα μέσα σὲ θλίψεις, καὶ δοκιμασίες καὶ δάκρυα θὰ περάσει, νὰ τὸ ξέρουμε αὐτό. Καὶ δὲν θὰ φτιάξουν τὰ πράγματα, ὅπως λένε κάποιοι ποὺ περιμένουν πότε θὰ τελειώσει αὐτὸ τὸ κακό. Βλέπετε, δὲν τέλειωσε ἤ κοντεύει νὰ τελειώσει -ὑποτίθεται δηλαδὴ- κατ’ αὐτοὺς καὶ ἀμέσως μᾶς ἔφεραν τὸ ἑπόμενο, τὴν ἑπόμενη κασέτα τῆς ἐξαπάτησης μὲ τὸν πόλεμο. Καὶ μετὰ κάτι ἄλλο, κάτι ἄλλο· ἔτσι εἶναι ὁ διάβολος. Καὶ ὅσο πηγαίνουμε πρὸς τὰ ἔσχατα τῶν ἐσχάτων, αὐτὰ ὅλα θὰ πυκνώνονται· οἱ δυστυχίες, καὶ οἱ πόνοι, καὶ οἱ λιμοὶ (οἱ πεῖνες), καὶ οἱ λοιμοὶ (οἱ μεταδοτικὲς ἀσθένειες), καὶ οἱ διάφορες δυσκολίες, ὅλα αὐτὰ θὰ πυκνώνονται, θὰ ἔχουμε αὔξηση αὐτῶν. Ἐμεῖς ὅμως, πιστοὶ στὸν Κύριο καὶ γιὰ τὰ πρόσκαιρα καὶ γιὰ τὰ αἰώνια, δὲν θὰ ἔχουμε νὰ θλιβόμαστε σὲ τίποτε οὐσιαστικό. Βλέπετε, οἱ Ἅγιοι μέσα στὴ φωτιὰ ἤτανε οἱ μάρτυρες καὶ ἠγάλλοντο! Χαιρόντουσαν ἐνῷ ἦσαν μέσα στὴ φωτιά, ἀλλὰ ἡ φωτιὰ γινόταν δροσιὰ γιατὶ εἶχαν τὴν πίστη, τὴν πίστη στὸν Θεό.
Ἄς εὐχαριστήσουμε τὸν Κύριο ποὺ μᾶς ἀξίωσε γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ καὶ φέτος νὰ κάνουμε αὐτὴν τὴν ὡραία καὶ σεμνὴ λιτανεία καὶ νὰ τιμήσουμε τοὺς Ἁγίους Πατέρες ποὺ ἔδωσαν τὴ ζωή τους, μαρτύρησαν γιὰ νὰ ὑπερασπιστοῦν τὶς Ἅγιες Εἰκόνες καὶ τὰ Ἅγια Ὀρθόδοξα Δόγματα. Καὶ αὐτὰ τὰ Ὀρθόδοξα Δόγματα σήμερα πᾶνε πάλι νὰ τὰ ἀλλοιώσουν οἱ οἰκουμενιστές. Ἀκούσαμε γιὰ τὸ Ἄκτιστο Φῶς ὅτι εἶναι Θεός. Αὐτὸ τὸ Φῶς τῆς Μεταμορφώσεως εἶναι Ἄκτιστο - δὲν εἶναι τὸ φῶς τοῦ ἥλιου- ποὺ εἶδαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι. Ἀλλὰ εἶναι τὸ Φῶς τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ Θεία Ἐνέργεια, εἶναι ἡ Θεία Χάρις, εἶναι ὁ Παράδεισος, εἶναι ὁ Θεός, εἶναι αὐτὸ στὸ ὁποῖο μετέχουμε. Καὶ ἄν δὲν τὸ ἔχουμε καὶ δὲν μετέχουμε, δὲν βλέπουμε Παράδεισο.
Δὲν εἶναι Παράδεισος ἕνας τόπος ποὺ πᾶς ἅμα τηρήσεις κάποιους κανόνες. Παράδεισος εἶναι ὁ Χριστός καὶ ἡ μετοχὴ στὸ Φῶς Του! Γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ ἀγωνιστοῦμε, νὰ γίνουμε δεκτικοὶ αὐτοῦ τοῦ Φωτός. Ἀλλἀ δὲν μπορεῖ νὰ ἔρθει αὐτὸ τὸ Φῶς καὶ νὰ ἑνωθεῖ μαζί σου ὅσο ἐπιμένεις στὴν ἁμαρτία, ὅσο ἔχεις ρύπο ἁμαρτίας ἐπάνω σου, γιατὶ μισεῖ τὴν ἀκαθαρσία. Εἶναι ἀδύνατον, λέει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, σὲ ἕνα νοῦ ἀκάθαρτο νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὸν Θεό.
Ἄς καθαρίσουμε λοιπὸν τὸν ἑαυτό μας, καὶ τὸν νοῦ μας καὶ τὸ σῶμα μας ἀπὸ κάθε μολυσμό, γιὰ νὰ ἔχουμε αὐτὴν τὴν μετοχὴ στὸ Ἄκτιστο αὐτὸ Φῶς τῆς Μεταμορφώσεως. Αὐτὸ τὸ Φῶς τῆς Μεταμορφώσεως βλασφημοῦν οἱ παπικοὶ καὶ τὸ λένε ὅτι εἶναι κτιστό, ὅτι εἶναι δημιούργημα καὶ ὅτι ἡ Χάρις εἶναι κτίσμα, εἶναι κτιστή· εἶναι εἰδωλολάτρες οἱ ἄνθρωποι, πρέπει νὰ τὸ καταλάβουμε αὐτό. Καὶ νὰ μὴν ἀκοῦτε αὐτοὺς ποὺ λένε ὅτι δὲν ἔχουμε διαφορές, τίποτα δὲν ἔχουμε, καὶ αὐτοὶ τὸν ἴδιο Θεὸ πιστεύουν. Μέγα λάθος! Αὐτοὶ δὲν πιστεύουν στὸν Θεό, στὸν διάβολο πιστεύουν. Ξεκάθαρα πράγματα! Ἄς μὴν αὐταπατόμεθα! Γι’ αὐτὸ ἔλεγε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, «τὸν πάπα νὰ καταρᾶσθε!», γιατὶ ἀπὸ αὐτὸν, λέει, θὰ ‘ρθεῖ τὸ κακό. Εἶναι ὁ ἀρχηγὸς τῆς αἱρέσεως ὁ ὁποῖος, ὅπως λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, θὰ παίξει καὶ τὸν ρόλο τοῦ ψευδοπροφήτη. Δηλαδή, θὰ προβάλει τὸν ἀντίχριστο. Ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψη, θὰ ἔχουμε τὴ σατανικὴ τριάδα: θὰ ἔχουμε τὸν σατανὰ τὸν ἑωσφόρο, θὰ ἔχουμε τὸν ἀντίχριστο ποὺ θὰ εἶναι ἄνθρωπος, καὶ θὰ ἔχουμε καὶ τὸν ψευδοπροφήτη ποὺ θὰ παίξει τὸν ρόλο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Δηλαδή, θὰ εἰσαγάγει καὶ θὰ προωθήσει τὸν ἀντίχριστο στὴν ἀνθρωπότητα, καὶ αὐτὸς θὰ εἶναι ὁ πάπας· ἔτσι λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ὁ ψευδοπροφήτης τοῦ ἀντιχρίστου. Καὶ βλέπετε ἤδη ὁ πάπας συντάσσεται μὲ τὴν παγκοσμιοποίηση ποὺ εἶναι ἀντίθετη μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιατὶ ὁ Θεὸς ἔθετο ὅρια ἐθνῶν· ἔβαλε σύνορα στὰ ἔθνη. Δὲν θέλει τὴν παγκοσμιοποίηση, εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ αὐτό. Καὶ ὅμως, ὁ πάπας προβάλλει τὴν παγκοσμιοποίηση, καὶ ἀκόμα καὶ τὴν ὁμοφυλοφιλία τελευταία προβάλλει, καὶ ὅλα τὰ ἀντίχριστα πράγματα καὶ μέσῳ αὐτῶν θὰ ‘ρθεῖ ὁ ἀντίχριστος· ὁ τελικὸς ἀντίχριστος, γιατὶ καὶ τώρα ἔχουμε πολλοὺς ἀντιχρίστους καὶ πάντα ἔχουμε. Καὶ νὰ ξέρετε, αὐτὰ ποὺ εἶναι γραμμένα στὴν Ἀποκάλυψη, ἐπαναλαμβάνονται σὲ κάθε ἐποχή. Ἁπλῶς, στὰ ἔσχατα τῶν ἐσχάτων θὰ ἔρθουν μὲ τὴ μέγιστη ἔνταση καὶ ὁ τελικὸς ἀντίχριστος θὰ εἶναι ὁ χειρότερος ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀντιχρίστους ποὺ ἔχουν περάσει μέχρι τώρα ἀπὸ τὴ γῆ.
Ἐμεῖς νὰ μείνουμε ἑδραῖοι καὶ ἀμετακίνητοι στὴν Πίστη καὶ στὴν Ὀρθοδοξία μας, καὶ ἔτσι νὰ ἀξιωθοῦμε καὶ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα!
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Ἡ Ἁγία Τριὰς διαφυλάξοι πάντας ἡμᾶς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου