Κήρυγμα 10/3/22
«Ὅπως ἀκριβῶς ἐκεῖνοι ποὺ πλέουν στὴ θάλασσα χάριν τῆς ἐλπίδος τοῦ κέρδους, εὐχαρίστως ὑπομένουν τὸν καύσωνα τοῦ ἡλίου, κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο, ἐκεῖνοι ποὺ μισοῦν τὴν κακία, ἀγαποῦν τὸν ἔλεγχο» λέει ὁ Ἀββᾶς Μάρκος στὸ σύγγραμμά του Περὶ τῶν οἰομένων ἐξ ἔργων δικαιοῦσθαι. Ὁ ἔλεγχος μοιάζει μὲ τὸν καυστικὸ ἥλιο ὁ ὁποῖος ὅμως ἐξυγιαίνει. Ὅπως λοιπὸν λέγει, αὐτοὶ ποὺ πλέουν στὴ θάλασσα μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ κερδίσουν ἀπὸ τὸ ἐπάγγελμα αὐτό, εὐχαρίστως ὑπομένουν τὶς διάφορες κακουχίες, καὶ μάλιστα τὸν καύσωνα τοῦ ἥλιου, ἔτσι καὶ αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι μισοῦν τὴν κακία, καὶ θέλουν τὴν πνευματικὴ ὑγεία καὶ τὴν ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὰ πάθη, ἀγαποῦν τὸν ἔλεγχο, ἀγαποῦν τὶς παρατηρήσεις· «Ὥσπερ οἱ ἐν θαλάσσῃ πλέοντες, ἐλπίδι κέρδους, ἡδέως ὑπομένουσι τὸν ἡλιακὸν καύσωνα· οὕτως οἱ μισοῦντες τὴν κακίαν, ἀγαπῶσιν ἔλεγχον» γιατὶ ὁ ἔλεγχος φέρνει στὸ φῶς τὸ κακὸ καὶ τὸ ἐξαλείφει. Καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς λέγει ὅτι ἐπειδὴ μᾶς ἀγαπᾶ, γι’ αὐτὸ καὶ μᾶς ἐλέγχει. Λέγει στὴν Ἀποκάλυψη, «ἐγὼ ὅσους ἀγαπῶ, ἐλέγχω καὶ παιδεύω· γενοῦ λοιπὸν ζηλωτὴς καὶ μετανόησον» (Ἀποκ. 3, 19). Δὲν μποροῦμε νὰ προκόψουμε πνευματικά, ἐὰν δὲν εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ δεχθοῦμε κάθε ἔλεγχο, ἀκόμα καὶ τὸν ἄδικο, κάθε παρατήρηση, κάθε ὑπόδειξη ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς μας εἴτε αὐτοὶ εἶναι οἱ πνευματικοί μας πατέρες εἴτε εἶναι ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ ἤ καὶ ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος, ἀκόμα καὶ ἕνα μικρὸ παιδί· γιατὶ ἀπὸ ὅλα ἔχουμε νὰ κερδίσουμε, ἀπὸ ὅλους τοὺς ἐλέγχους εἴτε ἄν αὐτοὶ εἶναι δίκαιοι καὶ ἀνταποκρίνονται στὴν πραγματικότητα εἴτε εἶναι ἄδικοι καὶ παράλογοι. «Διότι» συνεχίζει ὁ Ἅγιος Μάρκος, «ἐναντιώνεται ὁ μὲν καύσωνας τοῦ ἡλίου στοὺς ἀνέμους, ὁ δὲ ἔλεγχος στὰ πάθη· «διότι ἐναντιοῦται, ὁ μέν, τοῖς ἀνέμοις, ὁ δέ, τοῖς πάθεσιν».
Ὅταν ὑπάρχει ὁ καύσωνας, συνήθως δὲν ἔχουμε πνοὴ ἀνέμου. Καὶ ὅταν ὑπάρχουν οἱ ἔλεγχοι οἱ ὁποῖοι ταπεινώνουν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, δὲν ὑπάρχουν, δὲν ἐνεργοῦν τὰ πάθη. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ οἱ Ἅγιοι Γέροντες, οἱ προϊστάμενοι τῶν κοινοβίων, ὅπως εἶναι οἱ Ἅγιοι ποὺ παρουσιάζονται στὴν Κλίμακα -στὸ ἀσκητικὸ αὐτὸ βιβλίο τὸ ὁποῖο ὅμως ἔχει πνευματικὰ φάρμακα γιὰ ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς- αὐτοὶ οἱ Ἅγιοι δὲν δίσταζαν νὰ ἐλέγχουν τοὺς ὑποτακτικούς τους καὶ νὰ τοὺς ὑποδεικνύουν τὰ δέοντα· καὶ πολλὲς φορὲς καὶ μὲ ἕνα ἐξωτερικά, ἔτσι, δριμὺ τρόπο, γιὰ νὰ τοὺς βοηθήσουν νὰ θεραπευτοῦν ἀπὸ τὰ πάθη, καὶ μάλιστα ἀπὸ αὐτὰ τὰ πάθη ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴ σάρκα καὶ μὲ τὴν λαγνεία.
Ἔχουμε καὶ τὴν περίπτωση μὲ μία νουνεχὴ μοναχὴ ἡ ὁποία ἀποτάχθηκε τοῦ κόσμου, καὶ πῆγε σὲ μία Γερόντισσα ἡ ὁποία ἦταν πάρα πολὺ εὐγενικὴ μαζί της. Καὶ ἡ ἴδια τὴν εὐχαρίστησε μετὰ ἀπὸ ἕνα χρόνο καὶ τῆς εἶπε ὅτι «δὲν ὠφελοῦμαι ἐδῶ καὶ θὰ ἐπιλέξω μιὰ ἄλλη Γερόντισσα». Καὶ πράγματι, βρῆκε μία ἡ ὁποία τῆς ἔκανε συνεχεῖς παρατηρήσεις ὅλη τὴν ἡμέρα καὶ τότε πραγματικὰ εὐχαριστήθηκε, γιατὶ βρῆκε αὐτὸ ποὺ ἤθελε. Δηλαδή, ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος πραγματικὰ θέλει νὰ ἐλέγχεται, νὰ τοῦ γίνονται ὑποδείξεις καὶ παρατηρήσεις, ἔτσι ὥστε καὶ νὰ ταπεινώνεται, ἀλλὰ καὶ νὰ διορθώνεται. Γιατὶ συνήθως, οἱ ἄλλοι βλέπουν πολὺ καλλίτερα ἀπὸ ἐμᾶς τὸν ἑαυτό μας, καὶ τὰ λάθη μας καὶ καλὸ εἶναι νὰ μᾶς τὰ ὑποδεικνύουν.
Πρέπει νὰ ἀγαπήσουμε λοιπὸν τὸν ἔλεγχο καὶ τὶς παρατηρήσεις, γιὰ νὰ μισοῦμε πραγματικὰ τὸ κακὸ καὶ τὰ πἀθη.
Τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν δόξα πάντοτε νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου