«Ἡ ἀλήθεια καί ἡ Ἀλήθεια»!
Πορφυρίτης
Εἰσῆλθαν γιά τά καλά, οἱ διοικοῦντες τίς τοπικές ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, στόν ἀνάποδο καί ἀπατηλό κόσμο τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων! «Ἑνότητα!», κραυγάζουν καί σπέρνουν τή διχόνοια, προσπαθώντας νά κατισχύσουν τήν Ἐκκλησία τῆς Ὁποίας «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν»! (Ματθ. 16, 18). Τά ἀποτελέσματα, κραυγάζουν καί αὐτά διά τῶν γεγονότων: αἱματηροί διωγμοί ἐναντίον τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, διχασμός στήν Ἀφρική ἀπό τήν εἰσχώρηση τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας[1], «οἰκογενειακές» ὑποθέσεις μεταξύ ἑλληνόφωνων καί σλαβόφωνων, πεζοδρομιακή καί ποδοσφαιρική «θεολογία» τοῦ τύπου: «σκασίλα...», «Ἐγώ εἶμαι ὁ πρῶτος στή σειρά κι ἐσύ ὁ πέμπτος»[2] «Ἐγώ εἶμαι ἡ Μητέρα, ἐσεῖς εἶστε θυγατέρες» ἤ ἀγώνας μεταξύ «Ἑλλάδας – Ρωσίας»... Ἐπιπλέον, στόν ἀνάποδο κόσμο, οἱ φορεῖς ἐτεροδιδασκαλιῶν παρουσιάζονται ὡς φορεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως!
Ὦ! «Δυστυχής! Παρηγορία μόνη σου ἔμενε νὰ λὲς περασμένα μεγαλεῖα καὶ διηγώντας τὰ νὰ κλαῖς. Καὶ ἀκαρτέρει καὶ ἀκαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά, ἕνα ἐκτύπαε τ' ἄλλο χέρι ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά.»[3]...! Ὁ κόσμος ὑποδουλώνεται ἀπό τόν Ἀρχέκακο Ὄφι (καί τά ἀνθρώπινα διαβόλια του) καί κάποιοι ζητοῦν πρωτοκαθεδρίες...! «Πῶς μᾶς κυβερνάει ὁ διάβολος! Μὲ ἀνόητα πράγματα!»[4]. Τό καράβι βουλιάζει, οἱ ἐπιβᾶτες πνίγονται καί τό πλήρωμα καβγαδίζει γιά τό ποιός εἶναι ὁ καπετάνιος! Ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου εἶναι σαφέστατη: «Εἰ τὶς θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος»!!! (Μαρκ. 9, 35). «Ποιὸς εἶναι ἱκανὸς καὶ μπορεῖ νὰ πραγματοποιήσει στὴν ζωὴ του αὐτὴ τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ;», ρωτᾶ ὁ ἅγιος Λουκᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας καί ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος: «Μόνο ἄνθρωποι καλόκαρδοι, ἥσυχοι καὶ ἁπλοί, ποὺ δὲν ζητᾶνε καὶ δὲν περιμένουν τίποτα ἀπὸ τοὺς ἄλλους.»[5]
Ἐσχάτως πληροφορηθήκαμε ἀπό τήν πατριαρχική γραφίδα[6], ὅτι ἡ Πίστη μας δέν κινδυνεύει ἀπό τίς «διαφορετικές δογματικές πεποιθήσεις», τίς ὁποῖες παρεμπιπτόντως οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὀνομάζουν Αἱρέσεις, ἀλλά ἀπό ἕνα «νέο δόγμα», μιᾶς «καινοφανοῦς ἐκκλησιολογίας τῆς αἱρέσεως τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ»! Τόν τεράστιο κίνδυνο ἐθνοφυλετικῆς διάσπασης, ἐπισήμανε καί ὁ Ἀρχ. Ἀλβανίας Ἀναστάσιος, ἀφήνοντας νά ἐννοηθεῖ ὅτι αὐτός προέκυψε ἀπό τήν πρωτοβουλία τοῦ Πατριάρχη γιά τήν «ἐπίλυση» τοῦ οὐκρανικοῦ[7]. Ὁμοίως καί ὁ πατήρ Θεόδωρος Ζήσης ἀναφέρει: «Κινδυνεύουμε τώρα οἱ Ἕλληνες, οἱ ἑλληνόφωνες τοπικές ἐκκλησίες, ὑποστηρίζοντας λανθασμένες ἐνέργειες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, νά περιπέσουμε στήν πλάνη τοῦ Ἐθνοφυλετισμοῦ...»[8]. Ἄν ὁ Ἐθνοφυλετισμός εἶναι ἡ πρόταξη τοῦ πατριωτισμοῦ ὑπεράνω τῆς ἐκκλησιαστικῆς ταυτότητος[9], τά λόγια τοῦ Ἀρχ. Ἱερωνύμου: «στόν Ρῶσο εἶπα ὅτι λυπᾶμαι, ἀλλά εἴμαστε μιά οἰκογένεια μέ τόν Πατριάρχη. Πῶς θά ἀφήσω τήν οἰκογένεια γιά νά πάω κάπου ἀλλοῦ; Συντάσσομαι μέ τόν Πατριάρχη»[10], τί ἀκριβῶς σημαίνουν; Καί τί νά ὑποθέσουμε, ὅτι «φωνάζει ὁ κλέφτης γιά νά φοβηθεῖ ὁ νοικοκύρης»;
Ἑμεῖς τούς παρακαλοῦμε νά μήν κουράζονται καί νά μήν ἀγωνίζονται τόσο «ἐπίμονα καί σοβαρά»[11] γιά νά προστατέψουν τήν Ὀρθόδοξη Πίστη μας. Προνοεῖ γι’ αὐτό ἡ Κεφαλή τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ὁ Χριστός μέ τούς δικούς Του ἀνθρώπους, κληρικούς καί λαϊκούς, οἱ ὁποίοι δίνουν τήν ὀρθή ὁμολογία τῆς Πίστεως. Βέβαια, σύμφωνα μέ τούς «μεγάλους» τοῦ κόσμου τούτου πού ἔχουν ἤδη κοσκινιστεῖ μέ τό κόσκινο τοῦ «οὐαί»[12] τοῦ Ἠσαΐα (ἔχει μιλήσει 29 αἰῶνες πρίν γιά τόν ἀνάποδο κόσμο), ἔστω αὐτοί οἱ λίγοι πού ὀρθώνουν λόγο ὀρθόδοξο, παραδοσιακό, εἶναι «ὅσοι ἔχουν κοσμικά συμφέροντα ἀπό μιά τέτοια ἀλλοίωση» καί «προβάλλουν τίς κινήσεις μας ὡς δῆθεν ἀνορθόδοξους καί ἐξαπατοῦν τούς πιστούς χριστιανούς μέ τρόπο ἐντελῶς συκοφαντικό καί ἄδικο»[13]! Ὁ ἀνάποδος κόσμος σέ ὅλο του τό μεγαλεῖο!
Σέ κάποιο φωτογραφικό στιγμιότυπο, τῆς ἐπίσημης ἰστοσελίδας τοῦ Πατριαρχείου, ὅπου εἰκονίζεται ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως[14], ἀναγράφεται: «’’Ἡ λέξις, ἡ ὁποία ἐκφράζει τήν ‘‘ἀλήθειαν’’ δι’ ἡμᾶς, εἶναι τό ‘‘Συνεχίζομεν’’. Συνεχίζομεν, διότι ὁ φιλάνθρωπος Θεός, ὁ ‘‘ἀεί μεθ’ ἡμῶν’’, μᾶς ἔταξε νά φυλάσσωμεν ἐδῶ, εἰς τήν Πόλιν τοῦ Κωνσταντίνου, τόν τόπον καί τόν τρόπον τοῦ βίου τοῦ Γένους’’, Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος». Αὐτό πού δέν διευκρινίζεται, εἶναι σέ ποιά «ἀλήθεια» μέ μικρό «α» συνεχίζει νά πορεύεται τό Πατριαρχεῖο, διότι ὅπως προβάλλεται ὁ μακρύς κατάλογος τῶν πατριαρχῶν[15] (στήν ἴδια ἰστοσελίδα), ὑπάρχουν πατριᾶρχες οἱ ὁποίοι καθαιρέθηκαν ὡς αἱρετικοί! Ποίων λοιπόν, τήν παράδοση ἀκολουθεῖ ὁ νῦν; Ποιά εἶναι ἡ «ἀλήθεια» του;
Πορφυρίτης
[1] «Περιπλέκεται τὸ ζήτημα εἰς Ἀφρικήν», https://orthodoxostypos.gr/%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%80%ce%bb%ce%ad%ce%ba%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%e1%bd%b8-%ce%b6%ce%ae%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%b5%e1%bc%b0%cf%82-%e1%bc%80%cf%86%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ae%ce%bd/
[2] «Βαρθολομαῖος: Ἀγνώμονες οἱ Ρώσοι πρός τή Μητέρα Ἐκκλησία», https://www.capital.gr/diethni/3691203/bartholomaios-agnomones-oi-rosoi-pros-ti-mitera-ekklisia
[3] Διονυσίου Σολομοῦ, «Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν»
[4]Νικολάου, μητρ. Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς, «Ἑρμηνεία τῆς εὐχῆς τοῦ ἁγίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου Γ΄μέρος», «Τρίτο πάθος ἡ ‘‘φιλαρχία’’, ἡ φιλοπρωτία. Κοινὴ ἀρρώστια. Ὅλοι τὴν ἔχουμε μέσα μας. Θέλουμε νὰ εἴμαστε οἱ πρῶτοι. Θέλουμε νὰ εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἀποδέκτες, ὄχι ἁπλῶς τιμῶν, ἀλλὰ τῶν καλυτέρων τιμῶν. ... Πῶς μᾶς κυβερνάει ὁ διάβολος! Μὲ ἀνόητα πράγματα!», https://www.isagiastriados.com/index.php/articles/keimena-orthodoksis-theologias-3/314-%E1%BC%91%CF%81%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%84%E1%BF%86%CF%82-%CE%B5%E1%BD%90%CF%87%E1%BF%86%CF%82-%CF%84%CE%BF%E1%BF%A6-%E1%BC%81%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%E1%BC%90%CF%86%CF%81%CE%B1%E1%BD%B6%CE%BC-%CF%84%CE%BF%E1%BF%A6-%CF%83%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%84%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%82
[5] «Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄», «Εἰ τὶς θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος», https://www.osotir.org/2010/06/06/%CE%B5%E1%BC%B0-%CF%84%E1%BD%B6%CF%82-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CF%81%E1%BF%B6%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B5%E1%BC%B6%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%E1%BC%94%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%AC%CE%BD/
[6] «Οἰκουμενικός Πατριάρχης σέ Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου: Νά δώσετε τόν ἑαυτό σας στόν κοινό ἀγώνα γιά προστασία τῆς πίστης», https://churchofcyprus.org.cy/84192
[7] «Ἀλβανίας Ἀναστάσιος γιά Οὐκρανικό: “Δέν συμφωνῶ μέ τήν Αὐτοκεφαλία – Οἱ ἀρχές τῆς Ὀρθοδοξίας…”», «Οἱ πρωτοβουλίες στήν Οὐκρανία, ἔπειτα ἀπό δύο χρόνια ἤδη, προφανῶς δέν ἀπέδωσαν τό ἐπιδιωκόμενο θεραπευτικό ἀποτέλεσμα. Οὔτε ἡ εἰρήνη οὔτε ἡ ἑνότητα ἐπιτεύχθηκαν γιά τά ἑκατομμύρια τῶν ὀρθοδόξων τῆς Οὐκρανίας. Ἀντιθέτως, ἡ ἀμφισβήτηση καί ὁ διχασμός ἐπεκτάθηκαν καί σέ ἄλλες τοπικές Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Τό γε νῦν ἔχον, ἐπείγει νά γίνει κάτι ἀποτελεσματικό. Ὁ χρόνος πού περνᾶ ἐπιδεινώνει τό τραῦμα. Ὁ τεράστιος κίνδυνος γιά τήν Ὀρθοδοξία εἶναι ἐμφανής: μιά ἐθνοφυλετική διάσπαση (σέ Ἕλληνες, Σλάβους καί σέ ἐκείνους πού ἐπιθυμοῦν ἀρμονικές σχέσεις μέ ὅλους), ἡ ὁποία ἀκυρώνει τόν πολυπολιτισμικό χαρακτήρα τῆς Ὀρθοδοξίας καί τήν οἰκουμενικότητά της. Αὐτός εἶναι ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος, ὄχι μόνο γιά τήν Ὀρθοδοξία, ἀλλά καί γιά ὅλη τή Χριστιανοσύνη, καί πρέπει πάσῃ θυσία ἐκ μέρους ὅλων τό ταχύτερο νά ἀποφευχθεῖ.», https://www.vimaorthodoxias.gr/diethni-2/alvanias-anastasios-gia-oykraniko-quot-den-symfono-me-tin-aytokefalia-oi-arches-tis-orthodoxias-quot/?print=print
[8] Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, «Τό Οὐκρανικό Αὐτοκέφαλο, Ἀντικανονική καί διαιρετική εἰσπήδηση τῆς Κωνσταντινούπολης», Θεσσαλονίκη 2018, Ἐκδ. «Τό Παλίμψηστον».
[9] Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, «Ὅποιος προτάσσει τόν πατριωτισμό καί τόν θέτει ὑπεράνω τῆς ἐκκλησιαστικῆς του ταυτότητος εἰσάγει στήν Ἐκκλησία τόν ἐθνοφυλετισμό, ὅπως ἀποφάνθηκε ἡ ἐν Κωνσταντινουπόλει Τοπική Σύνοδος τοῦ 1872, ὁ ὁποῖος προσβάλλει τήν καθολικότητα τῆς Ἐκκλησίας...», «Τό Οὐκρανικό Αὐτοκέφαλο, Ἀντικανονική καί διαιρετική εἰσπήδηση τῆς Κωνσταντινούπολης», Θεσσαλονίκη 2018, Ἐκδ. «Τό Παλίμψηστον».
[10] «Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος στήν «Κ»: Δέν εἶμαι οὔτε μέ τόν Τσίπρα οὔτε μέ τόν Μητσοτάκη. Εἶμαι μέ τήν Ἐκκλησία», https://www.kathimerini.gr/politics/562104049/archiepiskopos-ieronymos-stin-k-den-eimai-oyte-me-ton-tsipra-oyte-me-ton-mitsotaki-eimai-me-tin-ekklisia/
[12] «... Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν...» (Ἠσ. 5,18-23)
[14] https://ec-patr.org/
https://aktines.blogspot.com/2023/01/blog-post_75.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου