Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε «μελλήσετε ἀκούειν πολέμους καί ἀκοάς πολέμων, ἀλλ᾿ οὔπω τό τέλος»[1]. Θά ἀκούσετε, λέγει, νά μιλᾶνε γιά πολέμους καί γιά ἐπερχόμενους πολέμους, ἀλλά ἀκόμα δέν θά ἔρθει τό τέλος. Ἡ Δευτέρα Παρουσία βέβαια πλησιάζει. Ὅσο περνοῦν τά χρόνια, πλησιάζουμε στά χρόνια τῶν ἐσχάτων ὅπως λέμε, στά χρόνια τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἀλλά ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος «καί νῦν ἀντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν»[2]. Πάντοτε ὑπάρχουν οἱ ἀντίχριστοι, σέ κάθε ἐποχή καί αὐτοί προετοιμάζουν τόν δρόμο, προετοιμάζουν τήν ἔλευση τοῦ τελικοῦ Ἀντιχρίστου τῶν ἐσχάτων, τοῦ ἐσχατολογικοῦ θά λέγαμε ἀντιχρίστου∙ ὁ ὁποῖος καί θά καταδιώξει ἀμείλικτα τούς χριστιανούς, θά βασιλέψει γιά πολύ λίγο καί μετά βέβαια θά ὑπάγει εἰς τήν λίμνη τοῦ πυρός τήν καιομένη, στήν αἰώνια κόλαση, μαζί μέ τόν ψευδοπροφήτη, αὐτόν πού θά τόν προωθήσει, θά τόν διαφημίσει εἰς τούς λαούς καί μέ τόν διάβολο, καί μέ ὅλους τούς ἀγγέλους τοῦ διαβόλου, μέ ὅλους τούς δαίμονες δηλαδή.
Ἀκούσαμε -ἐνδεχομένως καί ἐσεῖς τό ἀκούσατε- ὅτι ἄρχισε κάποιος πόλεμος ἐκεῖ κάτω, στή Μέση Ἀνατολή. Καί βέβαια ὅλα αὐτά μᾶς τά ἔχουν προφητέψει οἱ Ἅγιοι. Καί ἕνας ἀσκητής ἀπό τήν Κρήτη ἔλεγε: «θά πίνετε τόν καφέ σας καί θά ἀκούσετε ὅτι τό Ἰσραήλ χτύπησε τό πυρηνικό πρόγραμμα τοῦ Ἰράν». Ἐμεῖς δέν ἔχουμε νά φοβηθοῦμε τίποτε, ὀφείλουμε ὅμως νά προσευχόμαστε γιά τούς ταλαίπωρους αὐτούς ἀνθρώπους πού ἀλληλοσφάζονται. Καί θυμόμαστε βέβαια τά λόγια τῶν ἁγίων Πατέρων πού μᾶς λένε ὅτι ὁ Θεός ἔτσι τιμωρεῖ τό κακό: στέλνει ἕναν κακό νά τιμωρήσει ἄλλον κακό. Ἔτσι γίνεται πάντα. Καί ὅλα αὐτά βέβαια γίνονται γιά τίς ἁμαρτίες μας. Καί ἐμεῖς βεβαίως ὀφείλουμε νά μετανοήσουμε, γιατί διαπράξαμε πάρα πολλά καί μεγάλα κακά ὡς λαός, παρ’ ὅτι εἴμαστε βαφτισμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί, μέ κορύφωση τό τελευταῖο αὐτό ἐπαίσχυντο νομοσχέδιο περί ὁμοφυλοφιλίας. Καί περιμένουμε μιά πολύ μεγάλη σφαλιάρα ἀπό τόν Θεό ἐξαιτίας αὐτοῦ! Ἐάν δέν μετανοήσουμε, θά ἔρθει πάρα πολύ ἰσχυρό πλῆγμα καί στήν Ἑλλάδα. Γι’ αὐτό ὀφείλουμε νά πέσουμε στά γόνατα καί νά ζητᾶμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Βλέπουμε ὅτι ὅλος ὁ κόσμος εἶναι ἀνάστατος καί ἐμεῖς ἀκόμα ἐδῶ φαίνεται σάν νά μήν συμβαίνει τίποτε! Ὅμως ἡ Ἑλλάδα, ὅπως ἔλεγε ἕνας κληρικός, μετά ἀπό αὐτή τήν ψήφιση τοῦ ἐπαίσχυντου νομοσχεδίου δέν εἶναι πλέον ἡ ἴδια. Ἔχει ἀλλάξει ἡ Ἑλλάδα. Δέν εἶναι πλέον ὀρθόδοξη χώρα. Καί οἱ ὀρθόδοξοι, ἀκόμα καί οἱ Ἀφρικανοί ἀδελφοί μας οἱ ὀρθόδοξοι, ντρέπονται γιά μᾶς! Ντρέπονται γιά τούς ὀρθόδοξους τῆς Ἑλλάδος! Ντρέπονται γιά τούς ἱεράρχες μας καί γιά τούς χριστιανούς, πού πλέον πάψαμε νά εἴμαστε ὅπως θά ἔπρεπε - ὅσοι βέβαια δέν ἀντιδροῦν καί δέν λυποῦνται καί δέν θρηνοῦν γι’ αὐτή τήν κατάντια μας.
Ὀφείλουμε, λοιπόν, νά μετανοήσουμε καί νά ποῦμε καί στούς ἄλλους νά γυρίσουμε ὅλοι πίσω, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος. Γιατί διαφορετικά πέφτουμε στό χάος, καί ἐμεῖς καί τά παιδιά μας καί τό ἔθνος μας, καί χάνεται καί ἡ ἐλπίδα καί ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος. Γιατί ἄν χαθεῖ ἡ Ὀρθοδοξία, καί μάλιστα ἀπό τήν Ἑλλάδα πού θεωρεῖται ἡ κατεξοχήν ὀρθόδοξη χώρα, μέ τήν συντριπτική πλειοψηφία τῶν κατοίκων της νά εἶναι βαφτισμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ἄραγε ποῦ θά διασωθεῖ ἡ Ὀρθοδοξία; Μπορεῖ νά παραχωρήσει βέβαια ὁ Θεός ἑστίες ὀρθόδοξες νά ὑπάρχουνε ἀνά τήν οἰκουμένη, ἀλλά εἶναι μεγάλο κρίμα θά λέγαμε, καί μεγάλη ντροπή γιά μᾶς νά παραδώσουμε στίς ἑπόμενες γενιές ἕνα ἔθνος ἄθεο, ἄθρησκο, ἤ καί ἀντίχριστο.
Ὁ Θεός νά μᾶς ἐλεήσει καί ἀκούγοντας ὅλα αὐτά πού συμβαίνουν στόν πλανήτη μας νά προσευχόμαστε νά γίνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καί νά μετανοήσουμε ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ἀλλά καί ὅλος ὁ κόσμος νά ἐπιστρέψει. Γιατί δυστυχῶς οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι στόν κόσμο δέν εἶναι ὀρθόδοξοι. Οἱ περισσότεροι εἶναι στήν εἰδωλολατρεία, εἶναι στήν ἀθεΐα καί στή σατανολατρεία. Καί γι’ αὐτό βέβαια ἐκεῖ μαστίζονται ἀπό τόν διάβολο, καί ἀπό τίς διάφορες φυσικές καταστροφές, σεισμούς κ.λπ., τσουνάμια, ἀλλά καί ἀπό τούς πολέμους ὅπως βλέπουμε, καί μάλιστα ἐντονότερους τελευταῖα.
Ἄς προσευχόμαστε λοιπόν νά γίνεται πάντοτε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ τό ἀγαθό καί εὐάρεστο καί τέλειο, ἔτσι ὥστε νά σωζόμαστε καί νά ἀξιωνόμαστε τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, εἰ δυνατόν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
[1] Ματθ. 24, 6.
[2] Α΄ Ἰωάν. 2, 18.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου