❈ Την ἀγωγή τῆς ταπεινοφροσύνης καί ἐγώ στό Ἅγιο Ὄρος τήν ἔμαθα. Ἐκεῖ οἱ Γεροντάδες μπορεῖ νά σέ μαλώσουν πολύ ἄγρια, ἐνῶ δέν φταῖς. Λές: «Γιατί τώρα, τί ἔκανα;». Δέν φταῖς, ἀλλά πρέπει νά πεῖς «συγνώμη», ἄν εἶσαι ταπεινός ἤ τουλάχιστον ἄν θέλεις νά γίνεις ταπεινός. Ἄν πεῖς:
- Γέροντα, τί εἶναι αὐτά πού λές, ἐγώ δέν ἔκανα τίποτα, ἐσύ δέν μοῦ εἶπες...Τότε τό ἔχασες…Ἔχασες τήν εὐκαιρία γιά ταπείνωση. Ἔλεγε ἕνας Γέροντας στόν ὑποτακτικό μέ σκοπό νά τόν ἐκπαιδεύσει στήν ταπεινοφροσύνη:- Πάρε αὐτό τό δοχεῖο μέ τό μέλι. Χύστο κάτω.- Βρέ, ἀνόητος εἶσαι, γιατί τό ἔχυσες κάτω τό μέλι; Μάζεψέ το τώρα.- Νά εἶναι εὐλογημένο...Τό μάζευε. Δέν εἶπε: «Γέροντα, ἐσύ δέν μοῦ τό εἶπες; Τί μέ μαλώνεις;». Δέν ἔχει τέτοια. Αὐτό εἶναι ταπείνωση, ταπεινοφροσύνη.- Τί σημαίνει οὐσιαστικά ταπεινοφροσύνη;Νά μήν ἔχεις θέλημα. Νά μάθεις νά ἐμπιστεύεσαι τόν Θεό σέ ὅλα, ἀκόμα καί σ’ αὐτό πού φαίνεται τρελό καί παράλογο.➤Ἱερ. Σάββα Ἁγιορείτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου