Η οσία Μεθοδία γεννήθηκε το 1865 στην Κίμωλο των Κυκλάδων, από γονείς ευσεβείς και θεοφοβούμενους. Ήδη από τα παιδικά της χρόνια, επιθυμούσε να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στην υπηρεσία του Θεού και της αγίας Εκκλησίας' αποστρεφόταν τις εγκόσμιες απολαύσεις και χαιρόταν μόνον με ό,τι ήταν ωφέλιμο στην ψυχή.
Οι γονείς της, παρά τις αντιρρήσεις της, της έδωσαν σύζυγο έναν ναυτικό που καταγόταν από τη Χίο. Λίγο μετά τον γάμο όμως, ο σύζυγός της χάθηκε στη θάλασσα ενώ ταξίδευε προς τη Μικρασία. Η μακάρια γυνή ξεπέρασε τη φυσική θλίψη και επωφελήθηκε από το σημείο αυτό που της έστειλε ο Θεός για να πραγματοποιήσει εκείνο που επιθυμούσε από τα βάθη της καρδιάς της: ενεδύθη το αγγελικό Σχήμα και έλαβε το όνομα Μεθοδία.
Κατόπιν, ως έλαφος διψώσα που επιποθεί τας πηγάς των υδάτων (Ψαλμ. μα’), αποσύρθηκε από κάθε επαφή μέ τον κόσμο και κλείσθηκε σ’ ένα στενό κελλί που βρισκόταν κοντά στο κάστρο του νησιού, ώστε απερίσπαστη να αφιερωθεί αδιαλείπτως στη θεωρία και στη μελέτη των ουρανίων πραγμάτων. Έβγαινε από το κελλί της μόνο όταν την καλούσε η αγάπη προς τον πλησίον. Περνούσε όλη της την ημέρα με άσκηση και προσευχή και μετά από λίγη αναγκαία ανάπαυση, αγρυπνούσε όλη τη νύκτα, προσευχομένη μετά κατανύξεως και δακρύων, στρεφομένη προς τον νυμφίο Χριστό με τους νοερούς οφθαλμούς της ψυχής. Νήστευε αυστηρά όλες τις ημέρες της εβδομάδος, εκτός από το Σάββατο και την Κυριακή, όταν εξερχόταν από το ησυχαστήριό της για να κοινωνήσει τα άχραντα Μυστήρια σε μία γειτονική εκκλησία. Όλη τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή δεν δεχόταν κανέναν επισκέπτη και έμενε κλεισμένη στο κελλί της έως το Πάσχα.
Οι ασκητικοί της αγώνες και η χάρις που της δόθηκε από τον Θεό ως μερική ανταπόδοση, έγιναν γνωστές όχι μόνο σ’ όλη την Κίμωλο αλλά και στα γύρω νησιά. Για να αποφύγει κάθε πειρασμό δεχόταν μόνο επισκέψεις από γυναίκες, που προσέτρεχαν στην αγία για να λάβουν ανακούφιση σωματική και ψυχική, και επέστρεφαν γεμάτες χαρά που μπόρεσαν να πλησιάσουν μία αληθινή θεοφόρο δούλη του Κυρίου. Η οσία τους δίδασκε τις οδούς της μετανοίας και τις ευαγγελικές αρετές, και τους έδινε λίγο αγιασμένο λάδι από την ακοίμητη κανδήλα που έκαιγε στο κελλί της, ως σημείο της παρηγοριάς που εξασφάλιζαν στον καθένα οι αδιάλειπτες προσευχές της. Πολλούς εθεράπευσε κατ’ αυτό τον τρόπο και αφού αγωνίσθηκε καλώς, εκοιμήθη εν ειρήνη, στις 5 Οκτωβρίου 1908, σε ηλικία σαράντα τριών ετών.
(Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Εκδόσεις Ίνδικτος)
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2874
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου