Πολλοί ερευνητές ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο χωρίο και έχουν
προτείνει ποικίλες απαντήσεις που αφορούν κυρίως σωματικά προβλήματα.
Ποικίλες ασθένειες προτάθηκαν από τους αρχαίους ερμηνευτές μέχρι σήμερα.
Προτεστάντες, κυρίως, ερμηνευτές το συνέδεσαν με προβλήματα όρασης του
αποστόλου καθώς το συσχέτισαν με το Γαλ 4,15 (εκεί πρόκειται για μια
έκφραση που είναι συνήθης στους ανατολικούς λαούς για να δηλώσει
προθυμία και ανιδιοτελή αγάπη, επειδή όμως είναι εντελώς ξένη για τους
δυτικούς που γενικά κυριολεκτούν, προέκυψε η παρανόηση). Μάλιστα οι
δυτικοί ερμηνευτές έφτασαν μέχρι του σημείου να κάνουν λόγο για
πειρασμούς σαρκικής φύσης που δήθεν ταλαιπωρούσαν τον απόστολο.
Επειδή όλες οι ερμηνείες που αφορούν την υγεία του αποστόλου δεν έχουν κανένα σοβαρό αγιογραφικό έρεισμα και αποτελούν ευλαβείς (ενίοτε και ασεβείς) εικασίες, θα προτείναμε την ερμηνεία του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, που έχει ονομαστεί δικαίως και «στόμα του Παύλου».
Σύμφωνα με τον ι. Χρυσόστομο, ο απ. Παύλος δεν ταλαιπωρούνταν από ασθένεια –άλλωστε πολύ λίγο θα τον ένοιαζε για τον εαυτό του. Η μόνιμη ταλαιπωρία του προκαλούνταν από τους Ιουδαϊζοντες «χριστιανούς». Οι τελευταίοι είχαν βάλει σκοπό της ζωής τους να σπείρουν ζιζάνια στο έργο του: ακολουθούσαν τα βήματά του και καλλιεργούσαν την αμφιβολία για την αξιοπιστία του κηρύγματός του στους εξ εθνών Χριστιανούς. Αυτό ήταν κάτι που εξουθένωνε τον απ. Παύλο, τον λυπούσε βαθύτατα και πικραινόταν κάθε τόσο από τον ταλανισμό των κατά τόπους εκκλησιών, τις οποίες με πόνο γεννούσε κατά Χριστόν (βλ. Α΄ Κορ 4,15). Μάλιστα, όλη η προς Γαλάτας επιστολή είναι γραμμένη ακριβώς για να στηρίξει το αποστολικό έργο του Παύλου και να απαντήσει στο καταστροφικό πνευματικά έργο των Ιουδαϊζόντων. Ακριβώς το ίδιο θέμα, της υπεράσπισης του αποστολικού αξιώματος (Β΄ Κορ 11) είναι που αναγκάζει τον απόστολο να μιλήσει για τις ιδιαίτερες εμπειρίες του και την «υπερβολή των αποκαλύψεων» στην Β΄ Κορ 12,1-6 οπότε και ακολουθεί το χωρίο που εξετάζουμε. Το ίδιο θέμα επανέρχεται αμέσως μετά ξεκάθαρα στο Β΄ Κορ 12,11 και εξής.
Επειδή όλες οι ερμηνείες που αφορούν την υγεία του αποστόλου δεν έχουν κανένα σοβαρό αγιογραφικό έρεισμα και αποτελούν ευλαβείς (ενίοτε και ασεβείς) εικασίες, θα προτείναμε την ερμηνεία του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, που έχει ονομαστεί δικαίως και «στόμα του Παύλου».
Σύμφωνα με τον ι. Χρυσόστομο, ο απ. Παύλος δεν ταλαιπωρούνταν από ασθένεια –άλλωστε πολύ λίγο θα τον ένοιαζε για τον εαυτό του. Η μόνιμη ταλαιπωρία του προκαλούνταν από τους Ιουδαϊζοντες «χριστιανούς». Οι τελευταίοι είχαν βάλει σκοπό της ζωής τους να σπείρουν ζιζάνια στο έργο του: ακολουθούσαν τα βήματά του και καλλιεργούσαν την αμφιβολία για την αξιοπιστία του κηρύγματός του στους εξ εθνών Χριστιανούς. Αυτό ήταν κάτι που εξουθένωνε τον απ. Παύλο, τον λυπούσε βαθύτατα και πικραινόταν κάθε τόσο από τον ταλανισμό των κατά τόπους εκκλησιών, τις οποίες με πόνο γεννούσε κατά Χριστόν (βλ. Α΄ Κορ 4,15). Μάλιστα, όλη η προς Γαλάτας επιστολή είναι γραμμένη ακριβώς για να στηρίξει το αποστολικό έργο του Παύλου και να απαντήσει στο καταστροφικό πνευματικά έργο των Ιουδαϊζόντων. Ακριβώς το ίδιο θέμα, της υπεράσπισης του αποστολικού αξιώματος (Β΄ Κορ 11) είναι που αναγκάζει τον απόστολο να μιλήσει για τις ιδιαίτερες εμπειρίες του και την «υπερβολή των αποκαλύψεων» στην Β΄ Κορ 12,1-6 οπότε και ακολουθεί το χωρίο που εξετάζουμε. Το ίδιο θέμα επανέρχεται αμέσως μετά ξεκάθαρα στο Β΄ Κορ 12,11 και εξής.
Για τις “Ορθόδοξες Απαντήσεις”
Σοφία Χασιώτη, Δρ Θεολογίας.
Σοφία Χασιώτη, Δρ Θεολογίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου