Ἀπό τό Γεροντικό ...

Κάποιος ἀδελφός ρώτησε ἕναν Γέροντα:

«Οἱ ἄνθρωποι πού ζοῦν στόν κόσμο παραμελοῦν τή νηστεία, καταφρονοῦν τήν προσευχή, δέν κάνουν ἀγρυπνίες, χορταίνουν ἀπό κάθε φαγητό, ἐνεργοῦν σύμφωνα μέ τίς ἐπιθυμίες τους, στίς δοσοληψίες τους τρῶνε ὁ ἕνας τόν ἄλλον καί ὅλη τή μέρα τήν περνοῦν κάνοντας ὅρκους καί ἀθετώντας τους. Πῶς λοιπόν δέν πέφτουν, οὔτε λένε “ἁμαρτήσαμε”, οὔτε ἐμποδίζουν τόν ἑαυτό τους ἀπό τή θεία κοινωνία, ἐνῶ ἐμεῖς οἱ μοναχοί, πού εἴμαστε πάντοτε προσηλωμένοι σέ νηστεῖες καί ἀγρυπνίες καί σέ ὕπνο κατάχαμα καί σέ ξεροφαγίες καί στερούμαστε κάθε σωματική ἀνάπαυση, πενθοῦμε καί θρηνοῦμε καί λέμε ὅτι χαθήκαμε καί ὅτι εἴμαστε ἄξιοι γιά τήν κόλαση;»

Ὁ Γέροντας στέναξε καί ἀπάντησε:

« Σωστά εἶπες, ἀδελφέ, ὅτι δέν πέφτουν οἱ κοσμικοί. Γιατί, ἀφοῦ ἔπεσαν μιά καί καλή σέ μεγάλη καί φοβερή πτώση, οὔτε νά σηκωθοῦν μποροῦν, οὔτε ἔχουν ἀπό ποῦ νά πέσουν, καθώς ἀπό τήν πολλή ἄγνοιά τους παραμένουν στήν ἀρχική τους πτώση, καί οὔτε ξέρουν ὅτι ἔχουν πέσει. Ποιά φροντίδα λοιπόν ἔχει ὁ διάβολος νά παλεύει μέ αὐτούς πού εἶναι διαρκῶς πεσμένοι; Οἱ μοναχοί ὅμως ἔχουν ἀντιπαραταχθεῖ φανερά στόν ἐχθρό καί μάχονται συνεχῶς μέ αὐτόν. Γι᾿ αὐτό καί ἄλλοτε νικοῦν, ἐνῶ ἄλλοτε νικιοῦνται, καί δέν παύουν νά πέφτουν, νά σηκώνονται, νά πιέζουν, νά πιέζονται, νά χτυποῦν, νά χτυπιοῦνται, ὥσπου μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ νά νικήσουν τόν ἐχθρό καί νά τόν κάνουν ἀνίσχυρο καί ἀδύναμο ἀπέναντί τους. Τότε πλέον ἀναπαύονται, καθώς ἔφτασαν σέ κατάσταση τέλειας εἰρήνης μέ τόν Θεό καί συνεχῶς ἀπολαμβάνουν μέσα τους τή γαλήνη καί τή χαρά πού αὐτός δίνει».

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Εὐεργετινός τόμος α΄

Ἐκδόσεις: « ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ »

Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις « ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ »γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει 

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης 

http://HristosPanagia3.blogspot.com