Λίγες
σκέψεις για το προσκύνημα της Οσίας
Παρασκευής της Επιβατινής που εορτάζει
στις 14 Οκτωβρίου.500.000 προσκυνητές απ'όλες
τις γωνίες της Ρουμανίας θα φτάσουν στο
Ιάσιο για προσκυνήσουν και να τιμήσουν
την μεγάλη Αγία.
Στέκοντας
στην σειρά στο προσκύνημα της Οσίας
Παρασκευής είναι σαν ένα σχολείο της
πίστης και της υπομονής.
Συχνά
αναρωτήθηκα:Πώς κυλάει η ώρα περιμένοντας
δέκα ίσως και είκοσι ώρες για να
προσκυνήσεις το ιερό λείψανο της Οσίας
Παρασκευής;Είναι μία δοκιμή πίστης και
υπομονής,που δεν βλέπεις συχνά.
Γύρω
σου άνθρωποι όλων των ηλικιών:
Ασπρισμένα γεροντάκια,μεσήλικοι,έφηβοι και παιδιά
Ασπρισμένα γεροντάκια,μεσήλικοι,έφηβοι και παιδιά
Όλοι
υπομένουν το ψιλόβροχο.Πέφτοντας το
σκοτάδι το κρύο γίνεται αισθητό.
Κάποιες
πιστές κρατούν στα χέρια κεράκια, όχι
μόνο για να ζεσταθούν,αλλά για να
διακρίνουν καλύτερα τις λέξεις στα
μικρά προσευχητάρια που με ευλάβεια
κρατούν.Ο χρόνος κυλά και σαν η Αγία να
στέκεται εκεί δίπλα τους...
Στο τέλος του προσκυνηματος φεύγουν χαρουμενοι,τρέφοντας την ελπίδα ότι του χρόνου θα είναι πάλι παροντες στη γιορτή.Κάθε Οκτωβριο νοσταλγώ εκείνες τις υπέροχες μέρες.Και τότε αλλά και πάντα προσεύχομαι στην Οσία Παρασκευη να μεσιτεύει στον Κυριο.
Στο τέλος του προσκυνηματος φεύγουν χαρουμενοι,τρέφοντας την ελπίδα ότι του χρόνου θα είναι πάλι παροντες στη γιορτή.Κάθε Οκτωβριο νοσταλγώ εκείνες τις υπέροχες μέρες.Και τότε αλλά και πάντα προσεύχομαι στην Οσία Παρασκευη να μεσιτεύει στον Κυριο.
http://proskynitis.blogspot. gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου