Ο άγιος Κύριλλος, αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων
Ο Κύριλλος γεννήθηκε στα Ιεροσόλυμα επί, βασιλείας του Κωνσταντίνου του Μεγάλου και εκοιμήθη επί, βασιλείας του Θεοδοσίου του Μεγάλου (315-386). Χειροτονήθηκε Ιερέας το έτος 346 και, κατόπιν, διαδέχθηκε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο στα Ιεροσόλυμα τον όσιο Μάξιμο , μετά τον θάνατό του το 350. Σε τρεις περιπτώσεις εκθρονίστηκε και εξορίστηκε. Ανεκλήθη από την εξορία επί βασιλείας του Θεοδοσίου, αλλα δεν αποκαταστάθηκε στο αξίωμα του. ’Έζησε ειρηνικά οκτώ ακόμη χρόνια και ύστερα παρέδωσε την άγια ψυχή του στον Θεό.
Ό ποιμενάρχης Κύριλλος έδωσε δύο καίριες πνευματικές μάχες: μία εναντίον των αρειανιστών, οι οποίοι είχαν ισχυροποιηθεί υπό τον βασιλέα Κωνστάντιο, γιο του αγίου Κωνσταντίνου και η άλλη, όταν βασίλευε ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, εναντίον αυτού του προδότη και των Ιουδαίων.
Την περίοδο πού κυριαρχούσαν οι αρειανόφρονες, έλαβε χώρα ένα υπερφυσικό φαινόμενο. Την ημέρα της Πεντηκοστής, στις εννέα το πρωί, εμφανίστηκε στον ουρανό πάνω από τα Ιεροσόλυμα και μέχρι το Όρος των Ελαιών, ένας μεγάλος φωτεινός Σταυρός, λαμπρότερος και από τον ήλιο.
Το υπερφυσικό αυτό φαινόμενο -το οποίο διάρκεσε πολλές ώρες, το είδαν όλοι οι κάτοικοι των Ιεροσολύμων και αναφέρθηκε επισήμως στον αυτοκράτορα Κωνστάντιο- συνέβαλε τα μέγιστα στην αποκατάσταση της Ορθοδοξίας έναντι των αιρετικών.
Άλλα και ένα δεύτερο θεόσταλτο σημείο έλαβε χώρα επί βασιλείας του Παραβάτη Ιουλιανού. 'Ο Ιουλιανός, προκειμένου να εξευτελίσει τούς χριστιανούς, έπεισε τούς Εβραίους να αποκαταστήσουν τον Ναό του Σολομώντος. Ο αρχιεπίσκοπος Κύριλλος προσευχήθηκε θερμά στον Θεό για να το αποτρέψει αυτό. Συνέβη τότε ένας φοβερός σεισμός, πού κατέστρεψε ό,τι είχαν προλάβει να κτίσουν. Σύντομα οι Εβραίοι άρχισαν να ξανακτίζουν τον Ναό. Πάλι όμως έγινε μεγάλος σεισμός και όχι μόνο κατέρρευσε το νέο οικοδόμημα, αλλά επίσης διασκορπίστηκαν οι πέτρες των θεμελίων του αρχαίου Ναού. ’Έτσι εκπληρώθηκαν οι λόγοι του Κυρίου: ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθου ος ου μη καταλυθη (Μάρκ. 13,2 και Λουκ. 21,6).
Σ.τ.μ. Το θαύμα αυτό, πού συνέβη το έτος 351, μνημονεύει η Εκκλησία μας στις 7 Μαΐου. Σημειωτέον ότι ακριβώς τριάντα χρόνια αργότερα (381) έγιναν οι εργασίες της Β’ Οικουμενικής Συνόδου, όπου χάρις και στην ουσιαστική συμμετοχή του άγιου Κυρίλλου καταδικάστηκε επισήμως η αίρεση του Αρείου (Ν.Σ.).
Ανάμεσα στα πολλά συγγραφικά έργα του άγιου Πατρός Κυρίλλου είναι οι Κατηχήσεις του: ένα πρώτης τάξεως έργο, που διατηρείται μέχρι τις μέρες μας, επιμαρτυρώντας και επιβεβαιώνοντας τα θεμέλια της Ορθοδόξου Πίστεως και την πρακτική λειτουργική ζωή της αρχαίας Εκκλησίας.
Ό άγιος Κύριλλος ήταν πράος, ταπεινός και μαχητικός Ορθόδοξος ποιμενάρχης, άλλα και μεγάλος ασκητής, ο οποίος εξαντλούσε τον εαυτό του με νηστείες, όπως φανέρωνε το πελιδνό πρόσωπό του. Ύστερα από μία ζωή πολύμοχθη και καταστόλιστη με ιερούς αγώνες υπέρ της Ορθοδοξίας, ο άγιος αναπαύτηκε εν ειρήνη, (σ.τ.μ. μάλλον το 386) και έλαβε την κατοικία του στις αιώνιες αυλές του Κυρίου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΑΡΤΙΟΣ
https://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/03/blog-post_171.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου