31η) Επιστολή
Ευλογημένο μου παιδί… Χαρά και ειρήνη εις την ψυχούλα σου. Οι πειρασμοί πάντα ωφελούν, όταν τους υπομένωμεν. Φεύγοντας οι πειρασμοί, αφήνουν οπίσω των την πείραν εις τον πειρασθέντα και καρπόν ανάλογον με την υπομονήν και την επιδεξιότητα, που έδειξε εις την πάλην. Εφ’ όσον ουκ έστιν άλλη οδός που σώζει, πάρεξ οι πειρασμοί, άράγε τι πρέπει να κάμνωμεν; Υπομονήν μέχρις αίματος. Έτσι ηγωνίσθησαν και οι πατέρες μας και ηγίασαν. Και εις ημάς αρμόζουν οι πειρασμοί, όπως ταπεινωθώμεν, αν και είμεθα φύσει ταπεινοί, δηλαδή είμεθα από χώμα φτιαγμένοι και τα έργα μας και αυτά είναι δίκην σκυβάλων και αχύρων. Μη λησμονής, παιδί μου, εκείνο, που είπε το μυρίπνοον στόμα του Ιησού. « Θλίψιν έξετε εν τω κόσμω, θαρσείτε, εγώ γαρ νενίκηκα τον κόσμον» ( Ιωάν. 16,33 ).
Άρα και όποιος έχει τον Χριστόν μαζί του, θα νικήση τον κόσμον των παθών του. Μη σε τρομάζη το μέγεθος των πειρασμών, αλλά πρόσεχε να μη σε κλέπτη ύπουλα ο εχθρός εις τους λογισμούς και δεν τους καταλαβαίνεις και παραχωρείσαι έτι να σε πιέζουν οι κακοί λογισμοί. Μία είναι πάντως η αλήθεια, η αγιωτάτη ταπείνωσις είναι το σωτηριωδέστατον φάρμακον. Ταπεινώσου εν πάσι και χωρίς ελαχίστην αμφιβολίαν θα τύχης οπωσδήποτε της τελείας ελευθερίας ή ικανοποιητικής ελευθερίας των παθών.
32η) Επιστολή
Κάμνε υπομονήν εις όλα, όσα σου έρχονται, λέγε την ευχήν και βίαζε εις τα πνευματικά τον εαυτόν σου. Δια των θλίψεων θα σωθώμεν, χωρίς κόπον δεν αποκτώνται τα αγαθά, όσα και εάν υποφέρωμεν, τίποτε δεν είναι απέναντι των αιωνίων αγαθών, που μας έχει ετοιμάσει ο Θεός. Πάντοτε να ελπίζης και ποτέ να μην απογινώσκης τον εαυτόν σου, όσον και αν τον βλέπης αδιόρθωτον. Διότι βλέποντες τα τραύματά μας, μόλις κατορθώνομεν να ταπεινωθώμεν και πόσον μάλλον εάν είμεθα και κάτι.
33η) Επιστολή
Το ολίγον της θλίψεως, παιδί μου, που γίνεται εν τη στερήσει των ηδέων του κόσμου, κατεργάζεται αιώνιον βάρος δόξης! Δριμύς ο χειμών των λογισμών της αμαρτίας, αλλά γλυκύς ο παράδεισος του Θεού. Ανήφορος ο δρομίσκος προς τον Γολγοθά, αλλά κατόπιν, όταν τον ζωοδόχον τάφον καταλάβωμεν και τον χαροποιόν άγγελον ίδωμεν, όστις θα μηνύση την ανάστασιν της ψυχής μας, και όταν αγαλλομένω ποδί τους ουρανούς εισπεράσωμεν, όπου θα συμμετάσχωμεν εις το κροτούμενον αιώνιον Πάσχα των αγνών ψυχών, εις την άνω Ιερουσαλήμ, τότε λοιπόν θα τρυγάται ο αθάνατος καρπός των σημερινών κόπων.
34η) Επιστολή
Eύχομαι, παιδί μου, να έχης ειρήνην κατ’ άμφω, διότι τι ωραιότερον ειρήνης ψυχής και υγείας σώματος! Αμφότερα ποιούν ευχάριστον την ζωήν του ανθρώπου, εν τη απουσία των όμως, κλύδων βαρύς χειμάζει και το πλοιάριον πελαγίζει μέσα εις τα αφρισμάνα κύματα. Πόσες προσευχές δεν αναπέμπονται τότε! Αλλά ο Κύριος, όταν ήτο εις την παρούσαν ζωήν, παρομοίαν τρικυμίαν συνήντησε: «και επετίμησε τω ανέμω και τη θαλάσση και γέγονε γαλήνη μεγάλη» ( Μάρκ. 4,39 ). Αυτόν τον ειρηνοποιόν Κύριον και Δεσπότην ας επικαλούμεθα, όταν μας καταλαμβάνη κλύδων πνεύματος, τέκνον, και πιστεύω, όταν μετά πίστεως τον επικαλεσθώμεν, θα σπεύση εις βοήθειάν μας, και θα είπη : «Ιδού εγώ, πάρειμι».
35η) Επιστολή
Ευλογημένη κόρη, ο Κύριος έστω μετά σου. Έλαβα το γραμματάκι σου, μη λυπήσαι τόσον πολύ, παιδί μου, μέτρον χρειάζεται εις όλα, διότι από το πολύ κλάμα χειρότερα θα γίνεσαι, διότι τα νεύρα δεν αντέχουν πολλήν λύπην και στενοχωρίαν. Πρόσεχε να είσαι ταπεινή και προσεκτική, και να μη λυπής την Γερόντισσαν, αλλά ό,τι σου είπη κάνε το με πίστιν, και θα ίδης θαυματουργικά το χέρι του Θεού να σε θωπεύη! Μη ξεφεύγης από τον ίσιον δρόμον, δια να μην έχης τους ελέγχους της συνειδήσεώς σου να σε βασανίζουν. Προσπάθησε, καλό μου παιδί λίγο να διορθωθής, κόπτουσα παν θέλημά σου και πρόσεχε να μη κάνης πράγματα χωρίς ευλογίαν, αλλά να ερωτάς την Γερόντισσαν εις ό,τι θέλεις, και αν εις μερικά δεν σου επιτρέπη, κάνε υπομονήν, διότι τότε φαίνεται η γνησία αγάπη σου προς τον Χριστόν. Διότι αν όλα τα θελήματα, μας κάνουν οι προεστώτες, τότε ποίον είναι εκείνο, που λέγεται εκκοπή θελήματος; Ναι, παιδί μου, βίαζε τον εαυτόν σου, γνωρίζω από τι υποφέρεις και πόσον υποφέρεις, αλλά χρειάζεται υπομονή, διότι και ο Χριστός μας υπομονήν έκαμνε, όταν αμαρτάναμε εμπρός Του και μας επερίμενε εις μετάνοιαν. Εύχομαι η Παναγία μας να σε παρηγορή πάντοτε και να δροσίζη την ψυχούλα σου. Αμήν.
36η) Επιστολή
Ευλογημένο μου τέκνον, ο Θεός της αγάπης μαζί σου. Υπόμεινον τα πάντα, διότι εκ πάντων πρόκειται να κομίσης ωφέλειαν. Σε αγαπά ο Χριστός μας, δια τούτο και σε επισκέπτεται τόσον πολύ και συνεχώς. Αν δεν σε ηγάπα, θα σε εγκατέλειπε και θα εχάνεσο, ενώ τώρα ζης και αγωνίζεσαι. Άσχετα αν υποφέρης πρόσχαιρα, συ τα αιώνια σκέψου και μελέτα, και αυτά θα σε ανακουφίζουν και θα σε δροσίζουν εις το καύμα της σκληράς δοκιμασίας. Περνάς το καμίνι, που λαμπικάρει τας ψυχάς που έχουν αφιερωθή. Λοιπόν θάρσει και χαίρε, ότι δι’ αυτού θα καθαρισθή η ψυχή σου, όπως δέξηται τον αγνότατον Κύριον. Ταπεινώσου και αγάπα τους πάντας δι’ αγάπην Χριστού και ούτω σώζεσαι.
Σε αφήνω εις την ειρήνην και την αγάπην του Θεού.
Με αγάπην πατρός. Γέροντας.
37η) Επιστολή
Βασανισμένο μου παιδί, ειρήνη και γαλήνη εις την ψυχούλα σου να χαρίση η Παναγία μας. Έλαβα το γράμμα σου, σε επόνεσα πολύ, κάμνε υπομονήν, παιδί μου, ο Θεός δεν θα σε αφήση. Θα αλλάξη η κατάστασίς σου, αλλοίωσις είναι, έτσι έχει χαράξει ο Θεός τον βίον εκάστου ανθρώπου, το να υποφέρη εις αυτόν τον κόσμον, δια να εύρη εις τον άλλον, τον μακάριον κόσμον, ανάπαυσιν και χαράν.
Εδώ, τέκνον μου, ας πληρώσωμεν τα χρέη των αμαρτιών μας εν υπομονή και καρτερία, και μετά τον θάνατον γενικής ελευθερίας να αξιωθώμεν.
Μη στενοχωρήσαι, μη τα βάζης μέσα σου, τα νεύρα σου, δημιουργούν αυτάς τας αλλοιώσεις και σε πλανούν πως δεν έχεις στοργήν κ.λ.π. Θα περάσουν και τότε με δάκρυα θα αναγνωρίζης πόσον λανθασμένα έκρινες τα πράγματα. Εύχομαι ο Θεός να σου χαρίση υπομονήν μέχρι τέλους.
38η) Επιστολή
Ευλογημένο μου παιδί, εύχομαι ο Ουράνιος Πατέρας να σου χαρίση διάκρισιν, ώστε να ημπορής να διακρίνης την αλήθειαν από το ψεύδος του διαβόλου. Δια τον πρώτον λογισμόν που μου γράφεις σου απαντώ: Ο Ιώβ δεν ήτο άμεμπτος; Δεν το εδήλωσεν ο Θεός αυτό; Διατί τότε επέτρεψε τέτοιους πειρασμούς, ώστε να φθάση ο άνθρωπος εις τοιαύτην δύσκολον θέσιν, που να καταρασθή την ημέραν της γεννήσεώς του; Αλλά παράλληλα και να τον διδάξη βέβαια, διότι έτσι συνηθίζει ο Κύριος, πρώτα να πειράζη και μετά να δείχνη την αγάπην Του. Η αγάπη του Θεού δεν φαίνεται μόνον όταν θωπεύη, αλλά και όταν ραπίζη. Αν μας ραπίζη ο Ουράνιος Πατέρας, φανερώνει με αυτό ότι μας αγαπά. Εις τους εν θλίψει, το Πνεύμα του Θεού κατοικεί. Εις τους εν αναπαύσει το πνεύμα του διαβόλου. Μας παιδεύει πρόσκαιρα, δια να μας αναπαύση αιώνια και να μας προσθέση βάρος αιωνίου δόξης! Αν δεν μας ελογίζετο παιδιά Του ο Θεός, δεν θα μας έστελνε πειρασμούς, αλλά θα μας άφηνε έτσι, αμορφώτους πνευματικώς, χωρίς καμμίαν πρόνοιαν. Εις τον άλλον κόσμον ο Κύριος εις μορφωμένους ψυχικώς και εις σοφούς εις τα πνευματικά παλαίσματα, θα δώση σπουδαίας θέσεις κοντά Του, και επειδή και ημάς τους ελεεινούς μας αγαπά και θέλει να μας τιμήση, δι' αυτό εδώ μας μορφώνει πνευματικώς, εις το Πανεπιστήμιον της μοναχικής σχολής. Αλλ' ημείς άπειροι εις την θείαν Πρόνοιαν, τα βάζουμε με τον Θεόν, διατί να μας στέλλη πειρασμούς και προσβάλλουμε την αιωνίαν ευτυχίαν μας μς την αγνωσίαν μας. Η πνευματική μόρφωσις συνίσταται εις την απαλλαγήν των παθών και δη του εγωϊσμού. Λοιπόν, παιδί μου, ας αγωνισθώμεν να μην κατακρίνωμεν, να λέμε: "ευλόγησον και νάναι ευλογημένον". Να έχωμεν αγάπην γνησίαν, και πότε έχομεν αγάπην γνησίαν; Όταν δεν κατακρίνωμεν τον άλλον, αλλά τον δικαιολογούμεν.
39η) Επιστολή
Μη χάνης το θάρρος σου, παιδί μου. Αι στερήσεις, που υπομένομεν, αποβλέπουν εις το να μας ετοιμάσουν την αιώνιαν απόλαυσιν του Ουρανού! Ημείς εν γνώσει μας υστερούμεθα τα ηδονικά της ζωής αυτής δια την αγάπην του χριστού μας. Αν θέλωμε τα απολαμβάνομεν ελεύθερα, αλλά εκούσια δεν τα δεχόμεθα, δια να μας δοθή η ερασμία αγάπη του υπεργλυκυτάτου Ιησού μας.
Ημείς, κόρη μου, έχομεν Νυμφίον αθάνατον και αιώνιον, που διατηρεί την δόξαν της παρθενίας αθάνατον. Άγγελοι εκλήθημεν να γίνωμε, κόρη μου αγαπητή, και δεν θα στερηθώμεν τα ηδονικά, τα αμαρτωλά; Δεν του αξίζει του Ιησού μας να στερηθώμεν τα βρωμερά δια την θεϊκήν Του αγάπην;
Λοιπόν αγωνίσου αξίως της κλήσεως με ανδρείαν. Οι μάρτυρες έχυσαν το αίμα των δια την αγάπην του Χριστού μας, και ημείς να μη αντισταθώμεν εις μίαν συχαμεράν ηδονήν, κάλπικην;
Δόξασε τον Θεόν εις το σώμα σου και εις την ψυχήν σου. Αγών μέχρι εσχάτων. Έρωσο, κόρη μου.
Ο Πατέρας σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου