Μια άλλη επιβεβαίωση των λόγιων του ήταν η ανάμνηση ενός πνευματικού αδελφού μας Σεργίου από τη Λευκορωσία, ο οποίος το μοιράζεται με μεγάλη χαρά:
– Σκοτισμένος από τις αμαρτίες, έχω αφήσει επανειλημμένα τον Κύριο! Αλλά ο Κύριος δεν με άφησε! Στη ζωή μου υπήρχε μια περίοδος όταν γύρισα το βλέμμα μου μόνο προς τη γη. Χαμένος και κουρασμένος από πνευματική σύγχυση, ήρθα με έναν θαυμαστό τρόπο στην εκκλησία, όπου με κοίταξε από την εικόνα ένας Άγιος που φαινόταν να στέκεται μπροστά μου και να κοιτάει μέσα στην ψυχή μου. Αυτός ο Άγιος, το μαντέψατε, ήταν ο Γέροντας Γαβριήλ. Από εκείνη την ημέρα ξεκίνησε η φιλία μας μαζί του. Έφερα την εικόνα του στο σπίτι μου και προσευχόμουν συχνά μπροστά της. Αυτή ήταν η περίοδος που έμεινα μόνος μου, σχεδόν όλοι απομακρύνθηκαν από μένα. Έτσι, στα γενέθλιά μου, βρέθηκα με τον εαυτό μου στο σπίτι εντελώς μόνος, κανείς δεν με θυμήθηκε και, για να είμαι ειλικρινής, γι’αυτό το λόγο, ένιωσα εγκαταλειμμένος και καταθλιμμένος.
Έτσι όπως αισθανόμουν εντελώς μοναχός, κοιμήθηκα και είδα τον Γέροντα Γαβριήλ στο όνειρό μου. Μπήκε, λέγοντας: «Λοιπόν, Σέργιε, νόμισες ότι θα σε αφήσω και δεν θα έρθω;». Με έκπληξη, μετάνιωσα την ίδια στιγμή και ζήτησα την ευλογία του. Με ευλόγησε και επανέλαβε: «Σκέφτηκες ότι δεν θα έρθω σε εσένα; Θα έρθω, Σέργιέ μου, σύντομα. Θα έρθω!».
Με ευλόγησε και επανέλαβε: «Σκέφτηκες ότι δεν θα έρθω σε εσένα; Θα έρθω, Σέργιέ μου, σύντομα. Θα έρθω!».
Και έφυγε. Άνοιξα τα μάτια μου, και ένιωσα να με γεμίζει αγάπη και θλίψη, μεγάλη χαρά και παρηγοριά... Ήμουν χαρούμενος που ο Γέροντας Γαβριήλ με επισκέφτηκε, αλλά δεν μπορούσα να ξεχάσω τα λόγια του: «Θα έρθω σύντομα σε εσένα».
Την επόμενη μέρα οι συγγενείς μου – ένα ανδρόγυνο – ήρθαν σε εμένα για να μου ευχηθούν χρόνια πολλά. Έφεραν ένα δώρο σε μία μαύρη σακούλα, μου την έδωσαν, και εκείνη τη στιγμή σαν να με έσπρωξε κάποια δύναμη και τους είπα: «Ξέρω τι βρίσκεται στην τσάντα! Ξέρω τι δώρο είναι εκεί!». Χαμογέλασαν και με ρώτησαν: «Λοιπόν, τι δώρο είναι μέσα;». «Εκεί βρίσκεται κάτι που έχει σχέση με τον Όσιο Γαβριήλ (Urgebadze)...».
Έκπληκτοι και φοβισμένοι, κοιτάχτηκαν με περιέργεια μεταξύ τους και μου έδωσαν τη σακούλα. Την άνοιξα και είδα μέσα το βιβλίο «Το διάδημα του Γέροντα Γαβριήλ».
Έτσι ο Γέροντας Γαβριήλ με επισκέφτηκε! Οι προσευχές, η χάρη και η ειλικρίνεια του με έσωσαν και μου άνοιξαν το δρόμο της αλήθειας. Πιστεύω η αγάπη του Γέροντα Γαβριήλ, με το έλεος του Θεού, να είναι ικανή να σώσει ακόμα πολλούς ανθρώπους από την αμαρτωλή ζωή και θα τους επαναφέρει στο δρόμο της σωτηρίας.
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/09/blog-post_301.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου