«Ὄχι στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς Πανθρησκείας»
Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀπόσπασμα 6/01/22
Εὐχόμαστε τὸ Φῶς τὸ Πανάγιον τοῦ Ἁγίου μας Τριαδικοῦ Θεοῦ νὰ λάμψει στὶς καρδιὲς ὅλων μας καὶ νὰ ἔχουμε ἀληθινὰ Φῶτα. Καὶ ὅπως ἔλεγε ὁ μακαριστὸς πλέον ἐπίσκοπος Αἰτωλοακαρνανίας Κοσμᾶς, νὰ ἔχουμε Θεοφάνεια πάντοτε σὲ κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς μας. Νὰ φανερώνουμε τὸν Θεὸ μὲ τὴν ζωή μας καὶ νὰ φανερώνεται ὁ Θεὸς στὴ ζωή μας, ὁ Πανάγιος Τριαδικὸς Θεός. Ἀλλὰ γιὰ νὰ γίνει αὐτό, ὅπως ἔλεγε καὶ ἕνας ἄλλος σύγχρονος, μακαριστὸς καὶ αὐτός, ἁγιασμένος γέροντας, ὁ ἱερομόναχος π. Σάββας Ἀχιλλέως, θὰ πρέπει νὰ τὰ κάνουμε ὅλα σωστὰ. Γιατὶ κάθε τὶ ποὺ μᾶς συμβαίνει εἴτε καλὸ εἴτε κακό, ἔχει κάποια αἰτία. Καὶ συνήθως ὑποφέρουμε ἐδῶ στὴ γῆ οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ διάφορα νοσήματα εἴτε σωματικὰ εἴτε ψυχικὰ εἴτε ἀπὸ διάφορα συμβάματα, ἀτυχήματα τὰ λέμε ἤ δυστυχήματα. Ἀλλὰ ὅλα, ὅπως λέει ὁ μακαριστὸς π. Σάββας Ἀχιλλέως, ἁγιασμένος ἄνθρωπος, ὅλα ἔχουν μιὰ αἰτία. Καὶ ἄν ψάξει ὁ ἄνθρωπος, θὰ τὴν βρεῖ τὴν αἰτία. Καὶ πρέπει νὰ ἐρευνοῦμε, νὰ βρίσκουμε τὶς αἰτίες γιατὶ μᾶς συμβαίνει τὸ ἕνα καὶ τὸ ἄλλο. Μήπως κάπου παραβαίνουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ σὲ κάτι; Μήπως κάτι δὲν τὸ θεωροῦμε σημαντικό; Μήπως κάτι δὲν τὸ γνωρίζουμε; Καὶ γι’ αὐτό, ὀφείλουμε νὰ ἐρευνοῦμε τὰς Γραφάς ὅπως μᾶς λένε καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες, καὶ νὰ ἐρευνοῦμε καὶ τοὺς Ἁγίους Ἱεροὺς Κανόνες οἱ ὁποῖοι εἶναι ὁδηγοὶ στὴν ζωή μας. Δὲν εἶναι κανόνια γιὰ νὰ μᾶς σκοτώσουν, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Παῒσιος, ἀλλὰ εἶναι Κανόνες ποὺ πρέπει νὰ τοὺς λαμβάνουμε ὑπόψη μας, γιατὶ ἐὰν δὲν τοὺς λαμβάνουμε ὑπόψη μας ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ μακαριστὸς π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, οἱ Κανόνες, λέει, ἐκδικοῦνται. Πολλὲς φορὲς κάποιοι βαρύνονται γιατὶ τονίζουμε κάποια πράγματα ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση τοῦ ἀνθρώπου· νὰ μὴ βάφονται οἱ γυναῖκες, νὰ μὴ φορᾶνε παντελόνια, οἱ ἄνδρες νὰ ἔχουν εὐπρεπῆ παρουσία. Αὐτὰ βεβαίως, θὰ πεῖ κανείς, εἶναι δεύτερα, ἀλλὰ ὅμως εἶναι καὶ αὐτὰ ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν πρέπει νὰ τὰ παραθεωροῦμε.
Ὑπάρχει μία ἀναφορὰ εἰς τὸν βίο τῆς Ἁγίας Θεοδώρας ἡ ὁποία πέρασε τὰ τελώνια καὶ γύρισε πίσω. Καὶ τί λέει ἐκεῖ, ὅτι αὐτὴ ἡ Ἁγία γυναίκα κόντεψε νὰ κολαστεῖ γιατὶ δύο φορὲς στὴ ζωή της εἶχε βαφτεῖ. «Καὶ πέρασα», λέει, «μὲ πολὺ κόπο γιατὶ πλήρωσε ὁ πνευματικός μου». Εἶχε ἐξομολογηθεῖ δηλαδή, αὐτὲς τὶς δύο φορὲς ποὺ βάφτηκε. Καὶ βλέπω πολλὲς φορὲς μὲ λύπη τὶς γυναῖκες βαμμένες καὶ νὰ ἔρχονται στὸν ναὸ καὶ νὰ προσκυνᾶνε καὶ τὶς Ἅγιες Εἰκόνες καὶ τὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ νὰ θέλουν νὰ ἁγιαστοῦν ἐνῷ τὴν ἴδια στιγμὴ παραβαίνουν αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Θεός. Ὁπότε, καταλαβαίνετε ὅτι δὲν ὠφελοῦνται ἀπ’ αὐτό. Τὸ λέω αὐτὸ ὄχι γιατὶ θὰ πεῖ κανεὶς πρέπει νὰ προσέχουμε μόνο αὐτά, ἀλλὰ καὶ αὐτά.
Ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ προσέχουμε πρωτίστως, βεβαίως εἶναι ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς μας, τῆς καρδιᾶς μας ἀπὸ τὸ μίσος, ἀπὸ τὴν ὅποια, ἔτσι, κακὴ σκέψη, λογισμὸ καὶ ἐπιθυμία καὶ κατάσταση καὶ συναίσθημα. Ἀλλὰ ὅταν κανεὶς ἀγωνίζεται, πρέπει νὰ ἀγωνίζεται νομίμως, νὰ προσέχει ὅλα. Βλέπετε, ἕνας μπορεῖ νὰ εἶναι πολὺ καλὸς ἀθλητὴς ἀλλὰ ἅμα δὲν ἀκολουθήσει τοὺς κανόνες, ἄν ξεκινήσει γιὰ παράδειγμα πρὶν χτυπήσει τὸ πιστόλι τοῦ κριτῆ, ἀκυρώνεται ὅσο καλὸς καὶ ἄν εἶναι. Ἐὰν λοιπὸν δὲν ἀθλήσουμε νομίμως, λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, δὲν θὰ στεφανωθοῦμε. Ὅποιος ἀθλήσει σύμφωνα μὲ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, τηρήσει τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς καὶ θὰ στεφανωθεῖ.
Εὔχομαι λοιπόν, νὰ πάρουμε στὰ σοβαρὰ αὐτὴν τὴν ὑπόθεση ποὺ λέγεται σωτηρία ψυχῆς. Γι’ αὐτὴν τὴν ὑπόθεση μᾶς ἔφερε ὁ Θεὸς στὴν ὕπαρξη ἀπὸ τὴν ἀνυπαρξία, μᾶς τίμησε μὲ τὴν ὕπαρξη. Ἐνῷ δὲν ὑπήρχαμε, μᾶς χάρισε τὸ εἶναι καὶ μᾶς χαρίζει καὶ τὸ εὖ εἶναι. Δηλαδή, τὴν καλή, τὴν αἰώνια καλὴ ὕπαρξη, τὴν αἰώνια χαρὰ καὶ μακαριότητα, ἐφόσον ὅμως καὶ ἐμεῖς θελήσουμε νὰ εἴμαστε μαζί Του· ἐφόσον θελήσουμε νὰ Τὸν ἀγαπήσουμε, τότε ὄντως προγευόμαστε ἀπὸ ἐδῶ καὶ ζοῦμε στὴν αἰωνιότητα μέσα στὸ Φῶς Του. Βλέπετε, σήμερα λέμε τὴν ἑορτὴ Φῶτα. Φωτίζονται τὰ πάντα. Πῶς φωτίζονται; Φωτίζονται μὲ τὸν Φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ ἐκχέεται πλούσια σὲ ὅλη τὴν κτίση. Καὶ ὅσο καὶ ἄν οἱ νεοταξίτες καὶ ὅλοι αὐτοὶ οἱ σιωνιστὲς καὶ οἱ μασόνοι προσπαθοῦν νὰ μολύνουν τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν ἀνθρωπότητα, καὶ ἔχουν καταρτίσει σχέδια ἐπὶ σχεδίων γιὰ νὰ ὑποδουλώσουν τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὸν διαστρέψουν, νὰ τὸν μετατρέψουν, νὰ φτιάξουν τὸν λεγόμενο μετάνθρωπο, νὰ ἀλλοιώσουν τὴν δημιουργία τοῦ Θεοῦ, τίποτα δὲν θὰ καταφέρουν στοὺς ἀνθρώπους ποὺ θὰ εἶναι μὲ τὸν Χριστὸ ὅμως. Προσέξτε, ὄχι σὲ ὅλους. Κάποιοι θὰ ὑποκύψουν καὶ θὰ ἀλλοιωθοῦν. Καὶ θὰ ἀλλοιωθοῦν καὶ ὀντολογικὰ καὶ βιολογικὰ ἄν δὲν προσέξουν, διότι ὁ διάβολος αὐτὸ θέλει· νὰ καταστρέψει τὴν δημιουργία τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἀνθρωποκτόνος ἀπ’ ἀρχῆς. Ὅσοι ὅμως θὰ παραμείνουν μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, θὰ ἐξομολογοῦνται, θὰ κοινωνοῦν, θὰ ἀσκοῦνται. Ξεχνᾶμε τὴν ἄσκηση, ξεχνᾶμε τὴν σταυρικὴ θυσία, τὴν σταυρικὴ ζωὴ καὶ τονίζουμε μόνο τὴν μυστηριακὴ ζωή. Ὄχι! Χρειάζεται καὶ ἡ ἀσκητικὴ ζωὴ γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ Χριστιανός· ἀσκητικὴ καὶ μυστηριακὴ ζωή. Ὁ Χριστιανὸς εἶναι πάντα σταυρωμένος. Δηλαδή, πάντα κακοπαθεῖ καὶ ἑκούσια καὶ ἀκούσια γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ γιὰ νὰ καταπολεμᾶ τὰ πάθη του καὶ νὰ νικᾶ τὸν διάβολο καὶ τὴν ἁμαρτία ποὺ πάει νὰ μπεῖ μέσα του.
Εὔχομαι λοιπόν, νὰ ἔχουμε αὐτὸν τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πάντοτε φανερὸ στὴν ζωή μας, καὶ νὰ χαιρόμαστε ἀπὸ τώρα καὶ στὴν αἰωνιότητα μέσα στὸ Ἄκτιστο Φῶς τοῦ Θεοῦ.
Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα!
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Ἡ Ἁγία Τριὰς διαφυλάξοι πάντας ἡμᾶς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου