Κάποτε ή γερόντισσα καθόταν στήν κουζίνα της καί έκανε κομποσχοίνι.
Εκεί τήν βρήκα ώρα απογευματινή.
Ξαφνικά, ακούσαμε τά παιδιά τής γειτονιάς, αλβανάκια στήν καταγωγή νά φωνάζουν: "Γιαγιά Γαλάτια,γιαγιά Γαλάτια..."
Τά παιδάκια ιδιαιτέρως τήν αγαπούσαν καί τήν σέβονταν πολύ, γιατί εισέπρατταν σέ πολλαπλάσιο βαθμό τήν δική της έμπρακτη αγάπη, τή στοργή καί προπαντός τήν αμέτρητη γενναιοδωρία της.
Στίς επίμονες φωνές τών παιδιών βγήκαμε έξω καί οί δύο.
Τί νά δούμε; Ό απέναντι μαντρότοιχος ύψους 3 μέτρων καί μήκους περισσότερο από 20 μέτρα, ήταν γεμάτος καί καλυμμένος από χιλιάδες μεγάλα φτερωτά μυρμήγκια.
Τό ασβεστοκονίαμα τού τοίχου είχε πλήρως καλυφθεί...έβλεπες ένα μαύρο επικάλυμμα.
"ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ, ΕΠΑΚΟΥΣΟΝ ΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΕ ΑΓΓΕΛΟ ΣΟΥ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΑΙ ΔΙΩΞΕΙ ΤΟΥΤΑ ΤΑ ΖΩΪΦΙΑ".
Έπειτα σηκώθηκε καί τά πρόσταξε επιτακτικά, σταυρώνοντάς τα: "Φύγετε αμέσως καί πηγαίνετε άλλου νά σταλίσετε γιατί φοβούνται τά παιδιά... Πάραυτα! Αμέσως"..!
Σηκώθηκαν όλα μαζί, απετέλεσαν ένα τεράστιο μαύρο σμήνος σάν σύννεφο καί χάθηκαν δυτικά πρός άγνωστο μέρος!
Καί ή γερόντισσα μέ απόλυτο φυσιολογικό ύφος στράφηκε στά παιδιά καί τούς είπε: "Είδατε; Τά έδιωξε ό Χριστός! Παίζετε τώρα καί μή φοβάστε...
Γερόντισσα Γαλακτία
πηγή
https://proskynitis.blogspot.com/2023/03/blog-post_748.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου