†.Τό ξέρετε ότι στην εποχή μας προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τα όρια του δόγματος; Ξέρετε πόσοι θεολόγοι θέλουν να παρουσιαστούν πρωτότυποι, κοινωνιολόγοι, φιλόσοφοι, να γυαλίσουν οι άνθρωποι, να κάνουν την καριέρα τους; Ο καθένας, αν θέλει να κάνει την καριέρα του, ας την κάνει όπως θέλει, αλλά, ο θεολόγος να κάνει καριέρα από πλευράς τί; Να υπερβεί τα όρια της Εκκλησίας, τα όρια του δόγματος; Πόσα πράγματα παρουσιάζουν!
Στη Δύση, μή μιλάμε πιά για το θέμα αυτό. Στη Δύση όχι έχουνε ξεπεραστεί τα όρια, αλλά ούτε κάν μπορούν να γνωρίζουν η να μιλάνε για όρια, αυτά υπάρχουνε μόνο είς την Ανατολή, μόνο, προσέξατέ το. Θα δεί κανείς, μια Αγγλικανική θεολογία να τραβάει τα μαλλιά του. Προσέξτε, Αγγλικανική θεολογία, με την οποία Αγγλικανική εμείς τώρα συνδιαλεγόμεθα… Να τραβάει τα μαλλιά του! Γιατί; Υπερέβησαν τα όρια!
Αγαπητοί μου, όλοι μας μπορούμε να συντελέσουμε σ αυτό, στο να μήν υπερβούμε τα όρια. Ακόμα κι όταν βλέπουμε κάποιους να τα υπερβαίνουν, ως λαός, να διαμαρτυρηθούμε και να πούμε : «Όχι κύριοι! Κάτω τα χέρια από τα όρια που οι Πατέρες μας έχουν θέσει.»
Αλλά είναι και σε άλλο τομέα ακόμα, όχι μόνο στο δόγμα, είναι και στο ήθος. Το ήθος το Χριστιανικό είναι το γνωστό ήθος, η τήρηση των εντολών όπως τις διαβάζουμε στην Αγία Γραφή. Σήμερα έχουμε υπερβεί τα πράγματα. Έχομε αλλαγή. Έχομε τροποποίηση. Δηλαδή, πλέον καταπατήσαμε τα όρια. Τί παρακαλώ θα πει, αποποινικοποίηση της μοιχείας; Σημαίνει, ότι παραμερίζω την εντολή ου μοιχεύσεις, και επαινούμαι από πάνω, με το να μην τιμωρηθώ και, να έχω και την δυνατότητα να παντρευτώ εκείνη με την οποία έχω μοιχεύσει. Δεν είναι παραμέρισις των ορίων του ήθους; Όταν γίνεται νόμος να μήν τιμωρείται η άμβλωσις, η έκτρωσις, δηλαδή ο φόνος, εδώ τί παραμερίζω; Δέν παραμερίζω το ου φονεύσεις; Και ούτω καθ εξής.
Έτσι, έχοντας αυτόν τον παραμερισμό του ήθους, έχουμε φτάσει σε κάτι το εξαμβλωτικό, κάτι το καταπληκτικό, το αφόρητο. Βέβαια, η νέα γενεά αυτό δέν το βλέπει αφόρητο, μάλιστα το χειροκροτεί. Όμως, εκείνοι που έζησαν μέσα σε αυτά τα όρια του ήθους, το βλέπουν με μεγάλη τους θλίψη αυτό το φαινόμενο, της καταπατήσεως πλέον αυτών των ορίων.
Σήμερα, πόσοι άνθρωποι πέρασαν και τί μου είπαν.. Αγαπητοί μου, έχω τρομάξει με αυτά που άκουσα, έχω τρομάξει, με καταλαβαίνετε; Έχω τρομάξει! Καί λέγω, Θεέ μου πού πάμε; Πού βρισκόμαστε; Έν πάσει ανέσει πλέον οι νεοέλληνες κινούνται προς καταπάτηση κάθε ντροπής και κάθε ορίου ήθους. Δέν υπάρχει πλέον ντροπή, δεν υπάρχει. Είναι φοβερό. Και όμως η εντολή του Θεού είναι σαφής «Οὐ μετακινήσεις ὅρια, ἅ (τά οποία) ἔστησαν οἱ πατέρες σου». (Δευτ. 19,14) Όμως, επειδή ακριβώς έχουμε μετακινήσει αυτά τα όρια, γι’ αυτό το λόγο έχομε και θα έχομε, τις φοβερές επιπτώσεις.
Οι Εβραίοι ξέρετε τι επάθαιναν όταν παρέβαιναν αυτά τα όρια; Τους μίκρυνε ο Θεός. Πώς τους μίκρυνε; Άφηνε τους εχθρούς τους, – δεν προστάτευε το λαό – περνούσαν στην γή Χαναάν, στην γή της επαγγελίας, κυρίευαν εδάφη τους, κι έτσι ο λαός του Ισραήλ από εδαφικής πλευράς, μίκραινε. Είναι τόσο εξοργιστικά αυτά που τελεσιουργούνται τα τελευταία χρόνια, είναι τόσο θα επαναλάβω εξοργιστικά, και περίεργα αυτά που τελεσιουργούνται τα τελευταία χρόνια, ώστε, θα επιτρέψει ο Θεός, χωρίς να είμεθα προφήτες, αλλά το βλέπει κανείς, – να γιατί ο Ισραήλ λέγεται τυπικός λαός – θα επιτρέψει ο Θεός, να μικρύνουμε εδαφικά, να μικρύνουμε. Θα μου πείτε, θα το ευχόμουνα; Άπαγε! Όταν μάλιστα σκέφτομαι εκείνα τα νησιά μας, τα ακραία νησιά μας, τα προς ανατολάς, με πιάνει ίλιγγος. Και θα σας πώ γιατί. Όταν το σκέφτομαι.. Άν χάσουμε μία Χίο, μία Μυτιλήνη, ή μία Σάμο, ή τα Δωδεκάνησα.
Πρώτα πρώτα είμεθα πατριώτες, αγαπάμε την πατρίδα μας. Αγαπάμε τους ομοεθνείς μας, τους ομοφύλους μας, τους αγαπάμε. Να πέσουν κάτω από τον ζυγόν, και ιδία των Τούρκων; Τί τραβάνε βέβαια οι λαοί εκείνοι, εμείς πρώτα-πρώτα τί τραβήξαμε σαν Έλληνες και προσφάτως εις την Κύπρον απ’ τους Τούρκους.. Είναι Φοβεροί άνθρωποι! Βέβαια, κάθε ξενική κατοχή είναι βαριά, πολύ παραπάνω όταν έχουμε τέτοιους κατακτητάς όπως είναι οι Τούρκοι, των οποίων την γεύση, είχαμε μακροχρονίως..
Το φαντάζεστε λοιπόν αυτό αγαπητοί μου να καταλάβουν τα νησιά αυτά, τα οποία θα τα ξεριζώσουν πραγματικά, θα φύγουν οι Έλληνες από κει, θα εγκαταστήσουν Τούρκους εκεί, και καταδίκους Τούρκους ακόμα, για να τα γεμίσουν τα νησιά, κι’ ύστερα να πουν, Τούρκικα τα νησιά, εκατό τοις εκατό.
Πρώτα πρώτα λοιπόν γιατί είμαστε Έλληνες και έτσι σκεφτόμαστε, και οφείλουμε έτσι να σκεφτόμαστε, εγώ όμως ιδιαιτέρως, γιατί είναι και η πατρίδα μου εκεί. Οἱ πρόγονοι και του πατέρα μου και τις μητέρας μου κατάγονται από την Μυτιλήνη, γι’ αυτό και Μυτιληναίος λέγομαι. Αλλά η μητέρα μου κατάγεται και από την Σάμο και, συνεπώς και η Μυτιλήνη και η Σάμος είναι πατρίδες μου, ένας λόγος δηλαδή παραπάνω. Αλλά εγώ τον δεύτερο αυτόν λόγο, δέν τον θεωρώ σπουδαίο όσο θεωρώ τον πρώτο, ότι κατοικούν Έλληνες, Ορθόδοξοι Χριστιανοί οι οποίοι θα κακοποιηθούν αφάνταστα και, θα μικρύνουμε.
Αλλά αγαπητοί μου θα μικρύνουμε.. Διότι αν εμείς οι άνθρωποι εξανιστάμεθα για ότι τελεσιουργείται από την ανομία και το κακό, πόσο περισσότερο ο Θεός πρέπει να βλέπει το κακό και να το απεχθάνεται και να το βδελύσσεται και θα επιτρέψει, μαζί με άλλα δεινά που μπορούν να μας βρούν και αυτή την σμίκρυνση από πλευράς εδαφών της πατρίδος μας. Το λέγω και λυπούμαι αλλά.. αφού αμαρτάνουμε τόσο κατάφωρα μπροστά στον Θεό και τίποτα δεν ντρεπόμαστε, χάθηκε κάθε ντροπή και κάθε σχήμα ευλαβείας, έ, τότε, δέ μας περιμένει παρά, μία τέτοια τιμωρία.
Απόσπασμα από την 32α ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης
«Δευτερονόμιο».
Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
» Δευτερονόμιον » εδώ ⬇️
↕️
🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
__⬇️Playlist «Ασπάλαθου».⬇️__
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
__⬇️ Facebook ⬇️__
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Πηγή Αθανάσιος Άμβωνας
https://tasthyras.wordpress.com/2024/04/09/στην-εποχή-μας-προσπαθούμε-να-περάσου/#more-90625
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου