Διήγηση Γέροντος: «Ἦρθα στό Ἅγιον Ὄρος τό 1959. Τότε οἱ πατέρες ζοῦσαν ἁπλά, εἶχαν στερήσεις. Δέν ὑπῆρχαν οἱ σημερινές ἀνέσεις. Τά Κελλιά τους ἦταν ἁπλά. Τίποτε τό ἀναπαυτικό δέν ὑπῆρχε. Ὅλοι ἦταν καλοί, εἶχαν μέριμνα γιά τήν σωτηρία τους. Ὅπου πήγαινες ἄκουγες ἕνα πνευματικό λόγο. Τότε ὑπῆρχε ἕνα πνεῦμα διαφορετικό. Οἱ μοναχοί δέν ἔβγαιναν ἔξω στόν κόσμο, ντρέπονταν. Καί οἱ προσκυνητές ἦταν λίγοι. Ἀκόμα καί στά ἰδιόρρυθμα, πού μερικοί κρεοφαγοῦσαν, δέν μπαινόβγαιναν στόν κόσμο, δέν ἀσχολοῦνταν μέ ἀλλότρια. Ἦταν ἁπλοί καί ἀγράμματοι, ἀλλά εἶχαν φόβο Θεοῦ. Αὐτοί οἱ ἀγράμματοι κράτησαν τήν πίστη καί δέν κατεπάτησαν τήν συνείδησή τους.
Μέχρι τό 1990 ἔρχονταν λίγοι προσκυνητές καί κουράζονταν νά ὁδοιποροῦν. Ἀφοῦ ἀναπαύονταν στά Μοναστήρια, μετά συζητοῦσαν μέ τούς μοναχούς καί ὠφελοῦνταν. Τώρα ἔρχονται μέ αὐτοκίνητο βιαστικά καί ἔχουν ἀπαίτηση νά βροῦν κάποιον μοναχό νά μιλήσουν. Στό Ἅγιον Ὄρος μέ τέτοια παράδοση καί μέ τόση πνευματική ἀντοχή δέν σταμάτησε ἡ θεία Λειτουργία καί τό καντήλι πάντα ἔκαιγε, εἴτε μέ πολλούς εἴτε μέ λίγους. Ὁ καθένας μας ἀπό κεῖ πού βρίσκεται νά κάνη τά ἔργα τοῦ μοναχοῦ καί ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ δέν θά μᾶς ἐγκαταλείψει».
*
Διήγηση Γέροντος: «Γνωρίσαμε παλαιούς πατέρες, πνευματικούς πατέρες, πού ἀγωνίζονταν. Ἐμεῖς σήμερα ἴσα–ἴσα πού κρατιόμαστε. Οἱ πατέρες εἶχαν ταπείνωση, ἦταν πρόθυμοι στά πνευματικά καί ἔτρεχαν στήν ἀκολουθία. Σήμερα τό πνεῦμα τῆς ταπεινοφροσύνης ἐξέλιπε. Οἱ παλαιοί πατέρες συναγωνίζονταν, ποιός νά ταπεινωθῆ περισσότερο, ποιός νά ἀγωνιστῆ περισσότερο. Ποιός νά πῆ πρῶτος τό “εὐλόγησον”, εἶχε δέν εἶχε δίκαιο. Δυστυχῶς μπῆκε αὐτή ἡ νέα κατάσταση τά τελευταῖα τριανταπέντε χρόνια. Τώρα ἔχουμε μία ραγδαία ἐξέλιξη πρός τό κοσμικό.
»Ἐμεῖς σήμερα ἔχουμε μυαλό, μόρφωση, κι ἂν κάνουμε καί λίγα πνευματικά, πάει, δέν δεχόμαστε κουβέντα, οὔτε λέμε “εὐλόγησον”. Ὅπως τό φαγητό, ἄν δέν ἔχη ἁλάτι, εἶναι ἄνοστο, ἔτσι καί οἱ ἀρετές, ἄν δέν ἔχουν ταπείνωση, εἶναι ἄχρηστες. Οἱ παλαιοί εἶχαν τήν αὐτομεμψία, τήν αὐτοκυριαρχία καί ἔτσι κρατοῦσαν τήν ταπείνωση. Ἔλεγαν οἱ παλαιοί: “Κράτα τήν ταπείνωση καί ὁ Θεός θά εἶναι μαζί σου. Ὅ,τι θέλεις κάνε, ὅπου θέλεις πήγαινε, ἂν ἔχης πραγματική καί εἰλικρινῆ ταπείνωση, ὁ Θεός θά εἶναι μαζί σου”.
»Θά εἴμαστε ἀναπολόγητοι. Ὅλα μᾶς τά ἔχει δώσει ὁ Θεός καί τίποτα δέν κάνουμε. Πρῶτος ἐγώ. Εἴμαστε σέ χρόνια δύσκολα. Νά βιάζουμε τόν ἑαυτό μας στήν εὐχή: “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με”. Ἔχουμε πολλά χρόνια στό Ἅγιον Ὄρος, ἀλλά ὠφεληθήκαμε; Ποτέ νά μήν παραπονιούμαστε γιά τούς ἄλλους. Ἀγγέλους θέλουμε τούς ἄλλους; Νά γίνουμε ἐμεῖς Ἄγγελοι. Δέν λέει ὁ Κύριος ὅτι πρέπει νά ὑπομείνουμε θλίψεις καί πειρασμούς; Ἄν δέν ἔχουμε τέτοια, τά ἔργα μας δέν εἶναι ἀρεστά στόν Θεό. Καί σήμερα μᾶς δίνει πολλή χάρι ὁ Θεός, πού οἱ παλαιοί δέν τήν εἶχαν τόσο εὔκολα, ἂν καί αὐτοί ἔκαναν μεγάλη ἄσκηση. Παξιμάδι ἔτρωγαν τό μερόνυχτο καί αὐτό μετρημένο· καί τό νεράκι μετρημένο τό ἔπιναν. Ἀγωνίζονταν καί ὅμως εἶχαν θλίψεις, πειρασμούς καί πάλευαν στῆθος μέ στῆθος μέ τούς δαίμονες. Ἐμεῖς σήμερα τρῶμε τόσα φαγητά, πίνουμε, κοιμώμαστε (παίρνω παράδειγμα ἀπό τόν ἑαυτό μου) καί πειρασμούς μεγάλους δέν ἔχουμε. Καί ἂν τύχη καί ἔρθη κανένας πειρασμός, λέμε τήν εὐχή καί ἐξαφανίζονται τά δαιμόνια. Γιά νά στηρίξη τήν ἀδυναμία μας μᾶς ἔδωσε τόση δύναμη καί χάρι ὁ Θεός σ᾿ αὐτά τά χρόνια, πού θά εἴμαστε ἀναπολόγητοι».
https://enromiosini.gr/oi-ekdoseis-mas/askhtikh/to-pneyma-ton-palaion-11/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου