Ἡ θεοπνευστία καί ἀξιοπιστία τῆς Ἁγ. Γραφῆς

Ἡ θεοπνευστία καί ἀξιοπιστία τῆς Ἁγ. Γραφῆς

Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης

Ἀναρίθμητα βιβλία γράφτηκαν ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐποχὴ μέχρι σήμερα. Ἀλλὰ μέσα σ’ αὐτὰ τὰ βιβλία ξεχωρίζει ἕνα, ἡ Ἁγία Γραφή. Εἶναι βιβλίο μοναδικό, γιατί εἶναι θεόπνευστο. Τὰ ἀνθρώπινα βιβλία ἀποδεικνύεται πολλὲς φορὲς ὅτι περιέχουν ἀτέλειες καὶ λάθη καὶ σχεδὸν ὅλα παραδίδονται στὴ λήθη τῆς Ἱστορίας. Ἡ Ἁγία Γραφὴ ἀποδεικνύεται πραγματικὰ θεόπνευστη καὶ ἀθάνατη. Κι ἀποδεικνύεται ὄχι μὲ ἕνα ἢ μὲ δύο ἀλλὰ μὲ πολλὰ ἐπιχειρήματα. Ἂς ἀναφέρουμε ἐδῶ μερικά:

Πρῶτο: Ἔρευνες διαφόρων ἐπιστημονικῶν κλάδων, ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ Γραφὴ εἶναι ἱστορικὰ ἀξιόπιστη ὄχι μόνο, ὅταν ἀναφέρεται σὲ κανονικὰ γεγονότα ἀλλὰ κι ὅταν ἀναφέρεται σὲ πράγματα ποὺ φαίνονται παράδοξα. Ἂς ἀναφέρουμε πρῶτα ἕνα παράδειγμα ποὺ ἐξιχνιάστηκε ἀπὸ τὸ χῶρο τῆς Ἀρχαιολογίας: Ὁμάδα ὑποβρύχιας ἔρευνας στὴν Ἐρυθρὰ θάλασσα ἀνακάλυψε 1,5 χιλιόμετρο ἀπὸ τὴν παραλία τῆς σημερινῆς πόλης Ρὰς Γκαρὶμπ 400 ἀνθρώπινους σκελετούς, ἀπομεινάρια δύο ἁρμάτων μάχης, καθὼς καὶ ἑκατοντάδες ὅπλα καὶ κομμάτια ἀπὸ πανοπλίες Οἱ ἀρχαιολόγοι ὑπολογίζουν ὅτι ὅλα αὐτὰ ἀνήκουν στὸ 14ο αἰῶνα π.Χ. ( βλ. Ἡ ἀρχαιολογία ἐπιβεβαιώνει τὴν Ἁγία Γραφή, ἱστολόγιο Ἀκτῖνες ). Πανηγυρικότερη ἐπιβεβαίωση τοῦ ἐπεισοδίου τῆς Ἐξόδου τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει.

Νὰ κι ἕνα παράδειγμα ἀπὸ ἄλλο βιβλικὸ γεγονὸς ποὺ γιὰ τοὺς ὑλιστὲς ἦταν ἐξίσου ἀδύνατον νὰ συμβεῖ. Ὁ κατακλυσμὸς τοῦ Νῶε δὲν εἶναι ἕνα ὡραῖο παραμυθάκι γιὰ μικρὰ παιδιά, ἀλλὰ ἕνα καταπληκτικὸ γεωλογικὸ γεγονός. Πρὶν ἀπὸ 10.000 χρόνια, μᾶς λένε οἱ γεωλόγοι, ἡ στάθμη τῶν ὠκεανῶν ἦταν 35 περίπου μέτρα κάτω ἀπὸ τὴ σημερινὴ καὶ στὴ συνέχεια μέχρι πρὶν ἀπὸ 6.000 περίπου χρόνια παρουσίασε ραγδαία ἀνύψωση. Αὐτὸ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα πολλὰ σημεῖα τῆς ξηρᾶς νὰ κατακλυστοῦν ἀπὸ τὰ νερά. (Βλ. ἐγκυκλοπαίδεια Πάπυρος – Λαροὺς – Μπριτάννικα, τόμ.49 σελ.366). Εἶναι φανερὸ ὅτι οἱ γεωλόγοι περιγράφουν τὸ γεγονὸς τοῦ κατακλυσμοῦ μὲ τὰ δικά τους λόγια καὶ ἡ Βίβλος μὲ τὰ δικά της. Καὶ οἱ δύο ὅμως συμφωνοῦν ὅτι ὄχι μόνο ἔγινε κατακλυσμὸς ἀλλὰ ὅτι ἦταν καὶ παγκόσμιος.

Δεύτερο: Ἡ Γραφὴ ἀποτελεῖται ἀπὸ 49 βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ 27 τῆς Καινῆς Διαθήκης, τὰ ὁποῖα γράφτηκαν σὲ διάστημα 1.500 περίπου ἐτῶν, ἀπὸ πολλοὺς συγγραφεῖς, διαφόρων κοινωνικῶν τάξεων, ἐπαγγελμάτων καὶ διαφορετικῆς μόρφωσης. Ἐν τούτοις τὰ λόγια τῆς Γραφῆς δὲν ἔρχονται σὲ ἀντίθεση καὶ δὲν ἀντιφάσκουν μεταξύ τους, ἀλλὰ βρίσκονται σὲ θαυμαστὴ ἁρμονία καὶ συμφωνία. Ἡ ἁρμονία καὶ ἡ ἑνότητα τῆς Γραφῆς ἑρμηνεύεται ἂν σκεφτοῦμε ὅτι στὴν πραγματικότητα δὲν ἔχει πολλοὺς συγγραφεῖς, ἀλλὰ ἕνα, τὸ Θεό. Ἑπομένως εἶναι θεόπνευστη.

Τρίτο: Ἡ Γραφὴ ἔχει πρωτότυπες καὶ ἀθάνατες ἰδέες. Καὶ σὲ ἄλλα βέβαια βιβλία βρίσκουμε σωστὲς ἰδέες. Ἀλλὰ τὸν πλοῦτο καὶ τὸ μεγαλεῖο τῶν ἰδεῶν τῆς Γραφῆς δὲν τὸν βρίσκουμε ἀλλοῦ. Τὰ ἄλλα βιβλία περιέχουν ψήγματα χρυσοῦ ἀναμεμειγμένα μὲ σκουριά. Ἡ Ἁγία Γραφὴ περιέχει καθαρὸ χρυσάφι. Ἡ ἀγάπη, ἡ ἀλήθεια, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἰσότητα, ἡ κοινοκτημοσύνη, ἡ εἰρήνη, ἡ ἐλευθερία, ἡ ἀδελφοσύνη εἶναι μόνο μερικὲς ἀπὸ τὶς αἰώνιες ἰδέες τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, μὲ τὶς ὁποῖες ὁ Χριστιανισμὸς μπόλιασε τὸν κόσμο. Ὅλοι οἱ ἄλλοι, πολλοὺς αἰῶνες μετά, ἔκλεψαν τὶς ἰδέες τοῦ Εὐαγγελίου παρουσιάζοντάς τες ὡς δικές τους καὶ ταυτόχρονα πολέμησαν τὴ χριστιανικὴ πίστη, ὅπως ὁ κλέπτης μισεῖ τὸν νοικοκύρη ποὺ ἔκλεψε. Κι ὄχι μόνο καπηλεύτηκαν τὶς ἰδέες αὐτές, ἀλλὰ καὶ τὶς καταπάτησαν μὲ τὸν πιὸ βάναυσο καὶ βίαιο τρόπο. Αὐτὸ ἔκαναν οἱ ἄθεοι τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης τὴν ἐποχὴ τῆς Τρομοκρατίας,1 αὐτὸ ἔκαναν καὶ οἱ ἄθεοι μαρξιστὲς μέσα στὰ δικτατορικὰ καὶ ἐγκληματικὰ καθεστῶτα τους. Κι ἐνῷ τὰ ἀτελῆ καὶ ὀλέθρια αὐτὰ συστήματα ἀνήκουν στὸ παρελθόν, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ποὺ μὲ τόσο μένος πολέμησαν, παραμένει ζωντανὸς κι ἐνεργητικός, νικώντας τόσο τοὺς παλαιοὺς ὅσο καὶ τοὺς νεότερους διῶκτες του.

Ὑπάρχει ἆραγε κάτι ποὺ ἀνακάλυψε ἡ ἀνθρώπινη διάνοια, ἀνώτερο ἀπὸ τὶς ἰδέες τοῦ Εὐαγγελίου; Ἂν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀσπάζονταν τὶς ἰδέες τῆς Γραφῆς καὶ τὶς ἐφάρμοζαν στὴ ζωή τους, ὅλα τὰ προβλήματα τῆς ἀνθρωπότητας θὰ λύνονταν καὶ ἡ Γῆ θὰ γινόταν παράδεισος.

Τέταρτο: Ἡ Γραφὴ δὲν γράφτηκε βέβαια γιὰ ἐπιστημονικοὺς λόγους, ἀλλὰ γιὰ θρησκευτικούς. Ὁ σκοπός της δὲν εἶναι νὰ καταρτίσει ἐπιστήμονες, ἀλλὰ ἀληθινοὺς ἀνθρώπους καὶ σωστοὺς Χριστιανούς. Ὡστόσο μέσα στὴ Γραφὴ ὑπάρχουν πολλὰ σημεῖα, στὰ ὁποῖα βρίσκουμε ἐπιστημονικὲς ἰδέες, τῶν ὁποίων ἡ ὀρθότητα διαπιστώθηκε στὴν ἐποχή μας. Μὲ ἄλλα λόγια ἡ θρησκεία προηγήθηκε τῆς ἐπιστήμης. Ἀπὸ μία πλειάδα τέτοιων ἰδεῶν, ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ τὶς ἑξῆς:

Σύμφωνα μὲ τὴ Γραφή, ἀρχικὴ μορφὴ τῆς θρησκείας ἦταν ἡ πίστη σὲ ἕνα Θεό. Ἀπὸ ἐκεῖ ξέπεσε στὴν πολυθεΐα καὶ κατόπιν ἐπανῆλθε στὸ μονοθεϊσμό. Ὁ Ἄγγλος ἐθνολόγος Ἄντριου Λὰνγκ καὶ ὁ Βίλχελμ Σμίτ, ἱδρυτὴς τῆς θρησκειολογικῆς σχολῆς τῆς Βιέννης, μετὰ ἀπὸ πολυετεῖς ἔρευνες, συμπέραναν ὅτι ὄντως ἡ πρώτη μορφὴ θρησκείας ἦταν ὁ μονοθεϊσμός. Καὶ τοῦτο διότι ἀνάμεσα στοὺς πολλοὺς θεούς, τοὺς ὁποίους πίστευαν οἱ ἀρχαῖοι λαοὶ ἀλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ πρωτόγονοι λαοί, ὑπῆρχε κι ἕνας θεός, ἀνώτερος ὅλων. Ἡ πίστη σὲ αὐτὸ τὸν ἀνώτερο θεό, ἀποτελεῖ κατάλοιπο τῆς ἀρχικῆς πίστης τοῦ ἀνθρώπου στὸν ἕνα Θεό.

Ἡ γεωλογία μᾶς λέει ὅτι πρὶν πολλὰ ἑκατομμύρια χρόνια ἡ γῆ ἦταν σκεπασμένη μὲ νερό. Σιγὰ σιγὰ ἄρχισε νὰ προβάλλει μέσα ἀπὸ τὸ νερὸ ἡ στεριὰ μὲ τὰ βουνά, τοὺς λόφους καὶ τὶς πεδιάδες. Αὐτὴ ἡ εἰκόνα τῆς γῆς περιγράφεται κι ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως ὡς ἑξῆς: «Καὶ συνήχθη τὸ ὕδωρ εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν καὶ ὤφθη ἡ ξηρὰ» (Γέν. Α΄9 ).

Ὁ Δαβὶδ μὲ τὸ προφητικό του χάρισμα, στὸν 101ο ψαλμό, στίχ. 27 φανέρωσε μία καταπληκτικὴ ἀλήθεια, τὴν ὁποία διαπίστωσε στὴν ἐποχή μας ἡ ἐπιστήμη. Τὸ Σύμπαν δὲ μένει σταθερὸ κι ἀναλλοίωτο, ὅπως φαινομενικὰ δείχνει. Ἀλλάζει, γερνᾶ καὶ κάποτε θὰ φτάσει στὸ τέλος του, ὁπότε οἱ γαλαξίες, τὰ ἄστρα καὶ οἱ πλανῆτες θὰ διαλυθοῦν. Νὰ πῶς ὁ Ψαλμῳδὸς διατύπωσε τὴν καταπληκτικὴ αὐτὴ ἀλήθεια: «Αὐτοὶ ( οἱ οὐρανοὶ ) ἀπολοῦνται (…) καὶ πάντες ὡς ἱμάτιο παλαιωθήσονται». Μὲ ἄλλα λόγια τὸ Σύμπαν παλιώνει καὶ θὰ καταστραφεῖ, ὅπως παλιώνουν τὰ ροῦχα.

Ὁ ἀέρας πίστευαν ὅτι δὲν ἔχει βάρος οὔτε καὶ ὁ ὄγκος τῶν νερῶν μποροῦσε νὰ μετρηθεῖ. Σήμερα γνωρίζουμε ὅτι καὶ ὁ ἀέρας ἔχει βάρος καὶ ὁ ὄγκος τῶν νερῶν μπορεῖ νὰ μετρηθεῖ. Ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια αὐτὴ βρίσκεται ὀκτὼ αἰῶνες π.Χ. στὸ βιβλίο τοῦ Ἰὼβ ( κη΄, 25 ), ὅπου ἐκεῖ διαβάζουμε ὅτι ὁ Θεὸς «ἀνέμων σταθμὸν ὕδατος μετρᾶ», δηλ. ζυγίζει τοὺς ἀνέμους καὶ μετρᾶ τὰ ὕδατα.

Πόσα εἶναι τὰ ἄστρα στὸν οὐρανό; Οἱ ἀρχαῖοι πίστευαν ὅτι ἦταν μόνο αὐτὰ ποὺ βλέπανε, ὅταν κοιτοῦσαν τὸν οὐρανό. Ὑπολογίζεται ὅτι ὁ ἄνθρωπος μὲ γυμνὸ μάτι μπορεῖ νὰ δεῖ περίπου 2.500 ἄστρα. Ὅταν ὅμως ἐφευρέθηκε τὸ τηλεσκόπιο, ἀποκαλύφθηκε ὅτι ὁ ἀριθμὸς τῶν ἄστρων εἶναι τεράστιος. Ἀμέτρητα λοιπὸν τὰ ἄστρα. Τὴν ἀλήθεια αὐτὴ ἀναφέρει καὶ ἡ Γραφή. Θέλοντας ὁ Θεὸς νὰ βεβαιώσει τὸν Ἀβραὰμ ὅτι οἱ ἀπόγονοί του θὰ εἶναι ἀναρίθμητοι, τοῦ λέει: «Ἀρίθμησον τοὺς ἀστέρας, εἰ δυνήση ἐξαριθμῆσαι αὐτούς…οὕτως ἔσται τὸ σπέρμα σου» (Γέν. ιε΄, 5). Δηλαδή: Μέτρησε τ’ ἀστέρια, ἂν μπορεῖς νὰ τὰ μετρήσεις! Τόσοι θὰ εἶναι οἱ ἀπόγονοί σου.

Κλείνουμε μὲ τὴν κλασικὴ εἰσαγωγὴ τοῦ βιβλίου τῆς Γενέσεως, ποὺ λέει: «Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν» (Γέν. Α΄1). Δηλ. πρῶτα ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸ ὑλικό τοῦ Σύμπαντος. Μὲ ἄλλα λόγια τὸ Σύμπαν δὲν εἶναι αἰώνιο καὶ ἄχρονο, ὅπως πίστευαν πολλοὶ φιλόσοφοι ἐκείνη τὴν ἐποχή. Σήμερα ἡ ἐπιστήμη μᾶς λέει ὅτι ὁ χῶρος καὶ ὁ χρόνος τοῦ Σύμπαντος δημιουργήθηκαν μαζὶ μὲ τὴ Μεγάλη Ἔκρηξη. Ἑπομένως τὸ Σύμπαν κάποτε δὲν ὑπῆρχε καὶ ἀπότομα ἦλθε σὲ ὕπαρξη, ὅπως ἀκριβῶς μᾶς λέει ἡ Βίβλος.2

Καὶ τώρα τίθεται τὸ ἐρώτημα: Ἂν οἱ συγγραφεῖς τῆς Βίβλου δὲν ἦταν θεόπνευστοι, θὰ μποροῦσαν νὰ ποῦν καταπληκτικὲς ἀλήθειες, ποὺ ἡ ἐπιστήμη μετὰ ἀπὸ χιλιάδες χρόνια κατόρθωσε νὰ ἀνακαλύψει;

Πέμπτο: Μία ἀκόμα τρανὴ ἀπόδειξη τῆς θεοπνευστίας τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι οἱ προφητεῖες. Καὶ δὲν ἔχει λίγες, ἀλλὰ ἑκατοντάδες. Καὶ δὲν περιέχει μόνο προφητεῖες γιὰ τὸν Χριστό, ἀλλὰ καὶ γιὰ ἄλλα πρόσωπα, γιὰ πόλεις, γιὰ ἔθνη, γιὰ παγκόσμια φοβερὰ γεγονότα, ἀκόμα καὶ γιὰ καταστρεπτικὲς ἐφευρέσεις τῆς ἐποχῆς μας.

Εἶπε ἡ Γραφὴ ὅτι θὰ ἔλθει Ἐκεῖνος ποὺ θὰ λυτρώσει τὸν κόσμο ἀπὸ τὸ θάνατο; (Γέν. γ΄15, μθ΄10). Αὐτὸ ἔγινε! Ὁ Χριστὸς γεννήθηκε στὴ γῆ, σταυρώθηκε καὶ ἀναστήθηκε, χαρίζοντας τὴν ἀθανασία στὰ ἑκατομμύρια τῶν ψυχῶν ποὺ πιστεύουν σ’ Αὐτόν. Εἶπε ἡ Γραφὴ ὅτι ἡ Ἐκκλησία θὰ μείνει στὸν αἰῶνα; (Ματθ. ιστ΄18). Αὐτὸ ἔγινε! Ἐπὶ 2.000 χρόνια ἡ Ἐκκλησία συνεχίζει ἀλύγιστη τὴν πορεία της μέσα στὴν Ἱστορία, τὴ στιγμὴ ποὺ αὐτοκρατορίες καταλύθηκαν, ἔθνη ἐξαφανίστηκαν, πολιτικὰ συστήματα κατέρρευσαν. Εἶπε ἡ Γραφὴ ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ γίνει σημεῖο ἀντιλεγόμενο; (Λουκ. β΄ 34). Αὐτὸ ἔγινε! Γιὰ κανένα ἄλλο πρόσωπο δὲν ἔγιναν τόσες σφοδρὲς διαμάχες καὶ τόσος ἀντίλογος ὅσο γιὰ τὸν Χριστό. Εἶναι ὁ μοναδικὸς ποὺ ἔχει καὶ τοὺς πιὸ ἀφοσιωμένους φίλους καὶ τοὺς πιὸ φανατισμένους ἐχθρούς. Εἶπε ἡ Γραφὴ γιὰ μία ἄσημη γυναίκα ὅτι θὰ τὴν ὑμνολογοῦσαν ὅλες οἱ γενιές; (Λουκ. Α΄48). Αὐτὸ ἔγινε! Κανένα πρόσωπο μετὰ τὸν Χριστὸ δὲν ὑμνήθηκε τόσο, ὅσο ἡ Παναγία. Εἶπε ἡ Γραφὴ ὅτι ἡ Βαβυλώνα θὰ γινόταν ἀκατοίκητα ἐρείπια; (Ἡσαΐας, ιγ΄ 20 – 22). Αὐτὸ ἔγινε! Τὸ 125 π.Χ. κυρίεψε καὶ κατέστρεψε ὁριστικὰ τὴ Βαβυλώνα ὁ Πέρσης σατράπης Εὐήμερος. Εἶπε ἡ Γραφὴ ὅτι ὁ ναὸς τοῦ Σολομώντα θὰ γκρεμιστεῖ; (Λούκ. κα΄ 5). Αὐτὸ ἔγινε! Τὸ 70 μ.Χ. ἡ Ἱερουσαλὴμ κυριεύτηκε καὶ καταστράφηκε ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους. Μίλησε ἡ Γραφὴ γιὰ ἕνα χλωρὸ ἵππο στὴ γῆ; (Ἀποκ. στ΄ 7 – 8). Προέβλεψε τὴν παγκόσμια ἐξάπλωση θανατηφόρων ἐπιδημιῶν! Περιέγραψε ἡ Γραφὴ ἕνα σμῆνος ἀπὸ περίεργες ἀκρίδες; (Ἀποκ. θ΄ 7 – 11). Περιέγραψε τὰ πολεμικὰ ἀεροπλάνα! Μίλησε ἡ Γραφὴ γιὰ τὴ δηλητηρίαση τοῦ ἑνὸς τρίτου τῶν ὑδάτων τῆς γῆς; (Ἀποκ. η΄10). Προφήτεψε τὴν ἀπόρριψη ἑκατομμυρίων τόνων μολυσμένου ἀπὸ ραδιενέργεια νεροῦ στοὺς ὠκεανούς! Μίλησε ἡ Γραφὴ γιὰ τὴν δυνατότητα τοῦ ἥλιου νὰ καίει ὑπερβολικά; (Ἀποκ. ιστ΄ 8 – 9). Προφήτεψε τὴν καταστροφὴ τῆς ζώνης τοῦ ὄζοντος καὶ τοὺς παρατεταμένους καύσωνες! Εἶπε ἡ Γραφὴ ὅτι θὰ καοῦν τὰ δέντρα καὶ γενικῶς τὰ φυτά; (Ἀποκ. η΄ 7) Προφήτεψε τὴν καταστροφὴ τῶν δασῶν ἀπὸ τὶς χιλιάδες ἀνεξέλεγκτες πυρκαγιές! Εἶπε ἡ Γραφὴ ὅτι θὰ λιώνουν οἱ σάρκες τῶν ἀνθρώπων, ἐνῷ ἀκόμα θὰ στέκονται στὰ πόδια τους; (Ζαχαρ. ιδ΄, 12) Προφήτεψε τὴν ἔκρηξη τῆς ἀτομικῆς βόμβας!

Ἕκτο: Ἄφθαστη λοιπὸν ἡ Ἁγία Γραφή! Καὶ ποιοὶ τὴν ἔγραψαν; Οὔτε φιλόσοφοι οὔτε ἐπιστήμονες ἀλλὰ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἁπλοὶ ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ. Κι ὅμως οἱ ἁπλοϊκοὶ αὐτοὶ ἄνθρωποι ποὺ δὲ σπούδασαν σὲ καμιὰ περιώνυμη Σχολή, ξεπέρασαν σὲ σοφία καὶ τοὺς πιὸ μορφωμένους συγγραφεῖς. Τὰ βιβλία τῶν σοφῶν τοῦ κόσμου ξεπεράστηκαν στὸ διάβα τοῦ χρόνου, ἀλλὰ ἡ Ἁγία Γραφὴ παραμένει τὸ πρῶτο σὲ πωλήσεις βιβλίο στὸν κόσμο, μεταφρασμένο σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς γλῶσσες τοῦ κόσμου. Πῶς γίνεται αὐτό; Πῶς ὁ Ἰωάννης ἂν καὶ ἦταν ψαράς, ἔγραψε ἕνα τόσο βαθιὰ θεολογικὸ βιβλίο, ὅπως εἶναι τὸ Εὐαγγέλιό του; Μία μόνο ἐξήγηση ὑπάρχει: Οἱ συγγραφεῖς τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἔγραψαν τὰ ἀσύγκριτα καὶ ἀξεπέραστα βιβλία τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης, διότι ἦταν θεόπνευστοι! Οἱ μικροὶ καὶ ἄσημοι ξεπέρασαν τοὺς σπουδαίους καὶ τοὺς σοφούς, γιατί εἶχαν Πνεῦμα Ἅγιο (Β΄ Πέτρ. Α΄ 21 ).

Ἕβδομο: Ἡ θεία προέλευση τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ ἰδίως τοῦ Εὐαγγελίου φαίνεται καθαρὰ ἀπὸ τὴν ἐπίδρασή της πάνω στὴν ἀνθρωπότητα. Κανένα ἀπὸ τὰ ἀναρίθμητα βιβλία δὲν ἐπέδρασε στὸν κόσμο τόσο εὐεργετικὰ ὅσο ἡ Ἁγία Γραφή. Ἂν καὶ ἡ χριστιανικὴ διδασκαλία δὲν εἶναι ἀναγκαστικὴ γιὰ κανένα, ἂν καὶ πολεμήθηκε μὲ ἀγριότητα καὶ συκοφαντία, ἂν καὶ προδόθηκε ἀπὸ ἀνάξιους ἐκπροσώπους της, παρόλα αὐτὰ πέτυχε τὰ μεγαλύτερα κατορθώματα στὸν κόσμο.

Ὁ Χριστός, ὡς ἀληθινὸς Θεός, ἔφερε στὸν κόσμο τὴν ἀληθινὴ θεογνωσία, μὲ τὴν ὁποία γκρεμίσθηκαν τὰ ψεύτικα εἴδωλα, ἔπαυσε ἡ εἰδωλολατρία καὶ οἱ ἀνθρωποθυσίες στοὺς ψεύτικους θεούς. Σάρωσε ἀπάνθρωπες καὶ βάρβαρες συνήθειες αἰώνων, κατάργησε διεφθαρμένα καθεστῶτα καὶ πρακτικὲς καὶ στὴ θέση τους ἐγκατέστησε καθαρότητα βίου, ἐξευγενισμὸ ἠθῶν καὶ ἐθίμων, ἀνώτερο πνευματικὸ πολιτισμό. Ὁ Χριστὸς μὲ τὸ κήρυγμά Του ἐλευθέρωσε τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὰ ἄτιμα πάθη τῆς σάρκας, στὰ ὁποῖα ἦταν ὑποδουλωμένοι.

Καμιὰ ἀνθρώπινη φιλοσοφία, ὅσο ἠθικὴ κι ἂν ἦταν, δὲν εἶχε τὴ δύναμη νὰ μεταβάλλει τοὺς κακοὺς σὲ ἐνάρετους καὶ οἱ νομοθέτες τῶν κρατῶν προσπαθοῦν νὰ περιορίσουν τὴν ἐγκληματικότητα μὲ τὸ φόβο τῆς φυλακίσεως. Ἡ χριστιανικὴ διδασκαλία ὅμως δημιούργησε ἀναρίθμητα πλήθη ἁγίων καὶ μαρτύρων μὲ ἐσωτερικὴ ἐλευθερία, μὲ θαυμαστὴ ταπείνωση, μὲ ἀξεπέραστη ὑπομονή, μὲ φλογερὴ ἀγάπη.

Ἡ χριστιανικὴ διδασκαλία χωρὶς αἱματηρὲς ἐπαναστάσεις κατάργησε σιγὰ σιγὰ τὴ δουλεία καὶ τὶς φυλετικὲς διακρίσεις. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι πιὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀδέλφια, εἶναι ἴσοι, ἔχουν ἴδια δικαιώματα. Στὴν πρωτοχριστιανικὴ κοινότητα τῆς ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων ἐφαρμόστηκε πλήρης καὶ μοναδικὴ κοινωνικὴ ἰσότητα.

Οἱ νόμοι ἄλλαξαν κι ἀπὸ σκληροὶ καὶ ἄδικοι ἔγιναν δίκαιοι καὶ φιλάνθρωποι. Ἡ γυναίκα ἀπέκτησε δικαιώματα καὶ κοινωνικὸ πρόσωπο. Τὰ ἤθη ἀκόμα καὶ τῶν πιὸ ἄγριων ἀνθρώπων ἐξημερώθηκαν. Λαοὶ ὁλόκληροι ἐκπολιτίστηκαν, ἔγιναν εἰρηνικοὶ καὶ προόδευσαν. Οἱ ἐπιστῆμες καὶ οἱ τέχνες ἀναπτύχθηκαν. Τὰ κράτη ἀπέκτησαν κοινωνικὴ πρόνοια μιμούμενα τὴν Ἐκκλησία. Τὰ λαμπρότερα πνευματικὰ δημιουργήματα στὴ λογοτεχνία, τὴ ζωγραφική, τὴν ἀρχιτεκτονική, τὴ μουσικὴ καὶ ἀλλοῦ, εἶναι ἐμπνευσμένα ἀπὸ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, τὴν Ἁγία Γραφή!

Ποῦ καταλήγουμε λοιπὸν μ’ ὅλα αὐτά; Μὰ σ’ αὐτὸ ποὺ μᾶς λέει ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος, γράφοντας τὴ δεύτερη ἐπιστολή του πρὸς τὸν μαθητή του Τιμόθεο: «Ὅλη ἡ Γραφὴ εἶναι θεόπνευστη καὶ ὠφέλιμη γιὰ διδασκαλία, γιὰ ἔλεγχο, γιὰ διόρθωση, γιὰ διαπαιδαγώγηση στὴν ἀρετή, ὥστε ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ νὰ εἶναι τέλειος, καταρτισμένος γιὰ κάθε ἀγαθὸ ἔργο» (Β΄ Τιμ. γ΄16 – 17). Γι’ αὐτό, δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ ἀκολουθήσουμε τὴν προτροπὴ τοῦ Ρώσου συγγραφέα καὶ λογοτέχνη Φιοντὸρ Ντοστογιέφσκι ποὺ εἶπε: «Σοῦ συνιστῶ νὰ διαβάσεις τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ θὰ βρεῖς ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα οὔτε εἶχε οὔτε μπορεῖ νὰ ἀποκτήσει ἄλλο βιβλίο ἐξίσου πολύτιμο».

Σημειώσεις:

1. Μία ἀπὸ τὶς πιὸ σκοτεινὲς σελίδες τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης, τῆς ὁποίας οἱ ὀπαδοὶ ἐπαίρονται ὅτι θεμελίωσε τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, εἶναι καὶ ἡ σφαγὴ τῶν ἀντεπαναστατῶν τῆς Βανδέας. Οἱ ἑκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι τῆς γαλλικῆς αὐτῆς ἐπαρχίας, ἀγρότες στὴ πλειοψηφία τους, ἀντέδρασαν κατὰ τῶν ἐπαναστατῶν τὸ ἔτος 1793. Οἱ Γάλλοι…δημοκράτες τοῦ Ροβεσπιέρου καὶ τοῦ Μαρὰ τοὺς περικύκλωσαν, τοὺς κατέσφαξαν, ἐνῷ οἱ ἐπιζήσαντες τουφεκίστηκαν ἢ ρίχτηκαν στὴ θάλασσα καὶ πνίγηκαν. Τὸ φρικιαστικὸ αὐτὸ γεγονὸς φανερώνει τὸ οὐσιαστικὸ πρόσωπο τῶν ἀνθρώπων τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης καὶ τοῦ Διαφωτισμοῦ γενικότερα, ἔναντι ὅσων διαφωνοῦσαν μὲ τὶς ἰδέες τους καὶ ἀντιδροῦσαν στὶς ἀποφάσεις τους. 2. Ἡ σύγχρονη Φυσικὴ θεωρεῖ ὅτι ὁ χρόνος γεννήθηκε μαζὶ μὲ τὸ ὁρατὸ Σύμπαν, δηλαδὴ οἱ ἔννοιες τοῦ χρόνου καὶ τοῦ χώρου εἶναι ἀλληλένδετες μεταξύ τους ( χωροχρόνος ). Μὲ ἁπλὰ λόγια ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου δὲν ἔχει νόημα χωρὶς τὴν ἔννοια τοῦ χώρου. Αἰῶνες πρίν, ὁ μεγάλος πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας Μέγας Βασίλειος ( 329 – 378 μ.Χ. ) μὲ ἁπλὸ καὶ κατανοητὸ τρόπο ἐξηγοῦσε στὴν πρώτη του ὁμιλία στὴν «Ἑξαήμερο» ὅτι ὁ χρόνος, ὅπως τὸν ἐννοοῦν οἱ ἄνθρωποι, γεννήθηκε μαζὶ μὲ τὸ ὁρατὸ Σύμπαν, δηλαδὴ τὸ χῶρο, δίνοντας μία ἐξαιρετικὴ ἐπιστημονικὴ ἑρμηνεία τῆς ἔννοιας «ἐν ἀρχῇ» ( Γέν. Α΄1 ) στὴ βιβλικὴ ἐξιστόρηση τῆς Δημιουργίας τοῦ κόσμου.

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος

https://aktines.blogspot.com/2024/05/blog-post_86.h